| Biglebowski | zaterdag 20 april 2002 @ 17:45 | 
| Je komt tot de ontdekking/besef dat de mensen met wie je al jaaaren omgaat compleet oninteressant zijn.. maar toch wil je de relatie niet verbreken.. is dit raar ? | |
| GizartFRL | zaterdag 20 april 2002 @ 17:47 | 
| niet raar, wel herkenbaar, verbreed je horizon er zijn genoeg mensen die wel jou intresses delen , maar uiteindelijk kom je toch wel weer bij je vrienden uit.  | |
| ullie | zaterdag 20 april 2002 @ 17:48 | 
| quote:Hoe kan het nou dat je daar pas na jaaaren achterkomt? Of ben je zelf veranderd? | |
| Angeles | zaterdag 20 april 2002 @ 17:51 | 
| quote:Je kunt ook uit elkaar gegroeid zijn. Een van de citaten waar ik vaak aan moet denken: "Understand that friends come and go, but with a precious few, you should hold on". Niet alle vriendschappen duren een heel leven. Natuurlijk kun je ze gewoon blijven zien als je dat toch leuk vindt, niets staat je in de weg om je kennissenkring uit te breiden en vrienden te vinden met wie je meer interesses deelt. Ik heb het ook wel meegemaakt, maar veel van die vriendschappen gingen ook wel over omdat dat gevoel uit elkaar gegroeid te zijn wederzijds was en dan ga je allebei je eigen weg. Met sommige vrienden blijft de vriendschap wel goed, daar moet je zuinig op zijn. | |
| Barb | zaterdag 20 april 2002 @ 17:52 | 
| quote:Ja! Ik heb dan ook de helft van mijn "vrienden" aan de kant gezet, toen ik ontdekte dat ze naast drugs en stappen geen andere interesses hadden. | |
| Tom_Tom- | zaterdag 20 april 2002 @ 20:57 | 
| Kan ik wel herkennen jah. En je kunt inderdaad gewoon verder gaan met de mensen die je wel interessant vindt. | |
| Dr_Crouton | zaterdag 20 april 2002 @ 21:00 | 
| Is soms wel herkenbaar, ja. | |
| sooty | zaterdag 20 april 2002 @ 21:11 | 
| Yep, dit is raar Nope, dit is onherkenbaar Ergo: voorbeeld alstublieft... | |
| Buidelbeestje | zondag 21 april 2002 @ 12:32 | 
| Heel herkenbaar, ben een tijdje geleden ook tot dat besef gekomen. Ik noem alleen het liever niet 'compleet oninteressant', maar 'in de loop der tijd uit elkaar gegroeid'. Zij hebben meer dingen gemeen, maken dezelfde dingen mee, hun levens gaan gelijk op, ze vinden dezelfde dingen in het leven belangrijk. Ik ben wat dat betreft een andere weg ingeslagen, vind andere dingen belangrijk, kijk anders tegen bepaalde dingen aan en heb gemerkt dat ik hun gezelschap eigenlijk niet eens zo mis. Zelf maak ik er niet zo'n probleem van, behalve 'hoe maak ik duidelijk dat dit niemands schuld is maar dat die dingen nou eenmaal gebeuren'. Maar bij de andere partij ligt dat helaas iets gevoeliger. Op zich wel vleiend natuurlijk dat ze me niet 'kwijt willen', maar ik vind het toch moeilijk om ze niet het idee te geven dat ik ze aan de kant zet. Wil met sommigen wel graag contact blijven houden, maar dan op een iets lager pitje. Maar ik kom er wel uit, zo'n ramp is het niet. Denk dat wel meer mensen dit herkennen. Ben er in de loop van de tijd wat genuanceerder over gaan denken: sommige vrienden heb je nu eenmaal niet voor het leven, maar voor een bepaalde fase in je leven. | |
| skyhigh | maandag 22 april 2002 @ 09:05 | 
| Ja, ik ken dit ook wel....zit een beetje met hetzelfde probleem. De mensen met wie ik nu altijd omga hebben heel andere dingen waar ze mee bezig zijn dan ik. Niets mis mee, maar niet mijn pakkie an. Ik zit ook met hoe ga ik het brengen, want het is niet alsof iemand iets doet wat niet spoort met mijn ideeen..... | |
| Freaky_pauwie | maandag 22 april 2002 @ 10:24 | 
| Oja, echt wel herkenbaar idd, niet dat van on-interessant, maar wel dat uit elkaar groeien... Zaten we half jaar geleden gezellig met elkaar, zo zit je nu nog met amper de helft. Tsja...dat gebeurd nou eenmaal... mensen groeien uit elkaar, en ik denk dat de voornaamste reden bij mijn vrienden is dat ze vriendinnetjes en vriendjes hebben gekregen enzo, en er zijn allerlei irritaties ontstaan door verschillende dingen... Erg jammer allemaal, maarja..wat doe je eraan? niks denk ik zo...  | |
| leave | maandag 22 april 2002 @ 10:32 | 
| Waarom moeten jou vrienden perse de zelfde interesses hebben als jou? In vriendschap gaat het om wat je mee hebt gemaakt met elkaar en wat je hebt gedeeld. Alleen die mensen die net dat beetje meer van jou weten en jij van hun dat zijn vrienden. al die anderen mensen noem ik gewoon vage bekenden. Ze hebt er lol mee oppervlakkige gesprekken maar verder heb je er weinig tot niks aan. En die paar echte vrienden die ik heb (twee welgetelt) zullen wel heel vreemd moeten worden wil ik ze opgeven. Vriendschap is hartstikke belangrijk en het is makkelijk om altijd maar weg te lopen bij mensen zodat je niet dieper op ze i hoeft te gaan. The only way to have a friend, is to be one.... | |
| amornl87 | woensdag 16 juni 2004 @ 21:57 | 
| wat een lappen tekst allemaal   je bent waarschijnlijk onzeker en je gaat met ze om 'omdat het altijd zo geweest is' je moet gewoon nieuwe vriende make , je kan toch uit elkaar groeie?(en geen offence make , zeg dat je uit elkaar gegroeid ben en dat je verder met je leven moet)  gUnIt RoElT, Ik ViNd DaZzE HeeWl GuCCi GiTaAr KuNnE SpeLe, MiJn HoNdJuH HeEt GuCcI | |
| yozd | woensdag 16 juni 2004 @ 22:04 | 
| Dit is wel redelijk herkenbaar ja... Bij mij is het zo dat ik één beste vriend had, naast een paar goede vrienden. Toch ga ik de laatste tijd (afgelopen 2 jaar) meer om met die goede vrienden dan met die beste vriend. Maar op de een of andere manier heb ik wel het idee dat als er bijvoorbeeld iets erg zou gebeuren in mijn leven, iets waar ik met iemand over moet praten, dat ik dan toch weer die beste vriend opbel. Hmmz, beetje vaag neergezet hierzo. Ik hoop dat je het snapt  . | |
| ziggy-lee | donderdag 17 juni 2004 @ 00:23 | 
| dit weekend was een vriendin boos op me omdat ik niet wou dansen   | |
| Profesor | donderdag 17 juni 2004 @ 00:24 | 
| Om de zoveel tijd moet de bezem door je vrienden club | |
| ziggy-lee | donderdag 17 juni 2004 @ 00:33 | 
| quote:ik merk het | |
| boerio | donderdag 17 juni 2004 @ 00:58 | 
| nogal herkenbaar is dit heb t de laatste tijd nogal bij mn beste vrienden, dat het mij niet zo boeit wat zij te melden hebben, andersom ergeren ze zich volgens mij niet aan mij.. beetje lullig dus ik zie ze gewoon wat minder en explore wat andere opties, werkt vooralsnog redelijk maar lullig is het wel allemaal   | |
| El_Nino | donderdag 17 juni 2004 @ 06:00 | 
| quote:Jij bent lekker topics omhoog aan het kicken he? ze zijn op zich wel interresant! | |
| Lammie | donderdag 17 juni 2004 @ 11:41 | 
| Ik moet een beetje aan een kind denken die een speeltje heeft en  het niet meer interesant vind. Of iemand die een huisdier aanschaft, en weer weg doet omdat die het leuke of het mooie niet meer er van inziet.   | |
| Mukie | donderdag 17 juni 2004 @ 17:55 | 
| quote:*Toch wel erg veel mee eens is* Goede vrienden heb je voor je leven, die groeien met je mee. Gewone vrienden heb je voor een tijd en ontgroei je | |
| hollander76 | donderdag 17 juni 2004 @ 18:12 | 
| deels herkenbaar, ik heb gemerkt dat ik mn vrienden van de basisschool niet vaak meer hoef te spreken omdat ik ze al zo goed ken. Ik heb ook nieuwere vrienden, en die zijn een stuk interessanter omdat ze nieuwer zijn, en ik ze dus nog niet zo goed ken. Ik ben wel met mn oude vrienden naar Praag geweest (werkweek) en dat was wel heel leuk. Ze zijn wel anders dan de vrienden die ik nu heb, maar minder interessant   | |
| DeeCruise | donderdag 17 juni 2004 @ 19:27 | 
| Herkenbaar....Ook enkele vrienden aan de kant gezet nadat ik merkte dat sinds mijn car weg was die mensen hier minder en minder te zien waren...Op die manier kom je erachter dat het contact vooral van jezelf uit moest komen en er dus weinig interesse is vanuit die mensen...Ook werd het als onbegrijpelijk ervaren dat ik nog verder ging studeren ipv te werken en daardoor mijn car wegdeed...Heb nog een vaste groep vrienden over die wel volwassen zijn en ben daar blij mee....(die mensen heb je tenminste wat aan) Conclusie: mensen veranderen en dus ook de vriendengroep...diegenen die niet meer bij je passen of de moeite niet waard zijn aan de kant zetten en verder gaan met je leven. | |
| amornl87 | donderdag 17 juni 2004 @ 20:15 | 
| quote:topics omhoogkicke,wat is dat   | |
| Disorder | donderdag 17 juni 2004 @ 20:18 | 
| Zeer herkenbaar. Mijn vrienden gaan graag naar Apres Ski party's, gaan naar tentfeesten, zuipen zich klem in het weekend en kleden zich alles behalve opvallend. Daar is op zich niet zo veel mis mee, maar wanneer iemand in de groep afwijkt van de algemene stijl, dan krijg je meteen commentaar en ben je een hoomooo. Het is dat ik geen betere vrienden kon vinden, anders was ik meteen weggegaan. Ik wijk nogal af, blijkbaar. | |
| heiden6 | vrijdag 18 juni 2004 @ 01:00 | 
| quote:Ik zou alleen maar blij zijn als ik daarvan afweek, waarom ga je met die mensen om als je het geen echte vrienden vindt? [ Bericht 10% gewijzigd door heiden6 op 18-06-2004 01:00:44 (typcholera) ] | |
| Verdwaalde_99 | vrijdag 18 juni 2004 @ 19:20 | 
| Hoe vaak zie jij je vrieden dan?  Toen ik ze iedere dag zag, werd ik op een gegeven moment ook moe  Toen het contact tussen de club ff wat minder werd, was het meteen beter allemaal. Is toch met alles zo. Wil niet zeggen dat je vrienden saai zijn, wil meer zeggen dat je te vaak met ze optrekt. ( vaak noem ik 5 keer per week elkaar 6 uur zien, dan ben je onderhand collega's van elkaar) Edit: Zie dat het topic van 2002 is. Maar dat maakt het niet oud ofzo. | |
| pindos | vrijdag 18 juni 2004 @ 19:43 | 
| quote:Ik denk dat jij beter eerst naar jezel kan kijken. Wat maakt jou zo interesant dan? :S | |
| GWD | vrijdag 18 juni 2004 @ 21:44 | 
| quote:mag ik die vrienden dan  | |
| Verdwaalde_99 | vrijdag 18 juni 2004 @ 22:27 | 
| Volgens mij hebben we te maken met mensen die hoogbegaafd zijn  | |
| coltivatore | zaterdag 19 juni 2004 @ 02:34 | 
| quote:hij zegt toch niet dat hij zelf interessant is ? het punt is, dat hij zn vrienden oninteressant vind.. of hijzelf interessant is is niet relevant | |
| Donkeykong | zaterdag 19 juni 2004 @ 08:28 | 
| Och, je kent wie je bent... | |
| HAL9000S | zaterdag 19 juni 2004 @ 08:58 | 
| Dit is idd erg herkenbaar, sommige vrienden van me die ik ken vanaf de middelbare school zijn tegenwoordig zo anders dan mij en hebben zo'n totaal andere interesses. Soms denk ik ook weleens wat de hell doe ik nog met die gasten maar ach...het zijn en blijven je vrienden he. | |
| amornl87 | zaterdag 19 juni 2004 @ 11:53 | 
| quote:hebben ze ook stekeltjes? | |
| amornl87 | zaterdag 19 juni 2004 @ 11:53 | 
| quote:   | |
| sjippen | zaterdag 19 juni 2004 @ 21:30 | 
| Ach ja vrienden komen en gaan maar met sommigen blijf je toch contact houden. Ik heb de laatste tijd wel eens zin gehad om vrienden van de basisschool nu zo'n 9 jaar geleden eens terug te zien. We hadden toen een reuzetijd en als het laatste jaar erop zit dan verandert iedereen van school en dan zie je elkaar nog driemaal en dan is het gedaan. Ik weet wel niet wat ze daar van zouden denken, wie weet kennen ze me nog? Maar ik ben gewoon eens benieuwd wat er van hen geworden is. Dat kan meevallen maar ook tegenvallen en dan zijn al die mooie herinneringen weg. Iemand die hier ervaring mee heeft? | |
| Index | vrijdag 13 april 2007 @ 12:45 | 
| Dit is een vet leeeet topic  | |
| partyyboyy | vrijdag 13 april 2007 @ 12:57 | 
| Denk dat het meer aan jezelf ligt die verandert dan aan die vrienden  | |
| Qunak | vrijdag 13 april 2007 @ 12:57 | 
| Herkenbaar, maar ik wil het niet als 'compleet oninteressant' bestempelen. Wel als verschil van inzicht in hoe het ideale leven er uit zou zien. Ik zou mijn vrienden echter nooit hiervoor aan de kant schuiven. Even mijn quote uit een ander topic: quote:Wat willen? Blijven hangen in de adolescentiefase  ? In mijn vriendenkring (20-30jr) begint een breuk te ontstaan vind ik. De ene kant gaat voor het huis-boom-beest avontuur (de jongste moeder is 20  ) en de andere kant gaat voor de carriere, het reizen en in de vrije tijd lol op een console, lekker vissen, karten, uitgaan, etc. maken. De haarscheurtjes zijn duidelijk zichtbaar en ik ben benieuwd hoe het over vijf jaar is. Jammer. Maar goed, ik denk wel dat dit een goed weerspiegeling is van de maatschappij. En daarom denk ik dat een relatie met iemand van 16 en iemand van 26 best kan werken, zolang je maar op elkaar bent ingespeeld. Iemand van 24 die van plan is om binnen 3 jaar een huis te kopen en pappa te worden moet niet aanpappen met een grietje van 16. | |
| Copycat | vrijdag 13 april 2007 @ 13:04 | 
| Jullie hebben in de gaten dat dit topic in 2002 is gemaakt en dat de laatste post voor de suffe kick in 2004 is geplaatst? | |
| partyyboyy | vrijdag 13 april 2007 @ 13:10 | 
| quote:Nee   | |
| partyyboyy | vrijdag 13 april 2007 @ 13:10 | 
| Zou hij nog dezelfde vrienden hebben?  | |
| Qunak | vrijdag 13 april 2007 @ 13:25 | 
| quote:Ja, te laat. | |
| katerwater | vrijdag 13 april 2007 @ 13:53 | 
| quote:Volgende afspraak over 2 jaar?   | |
| Index | zaterdag 14 april 2007 @ 14:16 | 
| whehe niemand had in de gaten dat dit een dikke topic bump was  | |
| ASroma | zaterdag 14 april 2007 @ 16:42 | 
| quote:pcies het is toch juist mooi dat deze verschillen er zijn, een van mijn vrienden is compleet anders dan ik maar toch ken ik hem al 16 jaar en zijn we beste vrienden. Soms zijn de gesprekken die we voeren voor mij compleet oninterresant en wellicht insgelijks maar toch zou ik zijn gezelschap niet willen missen.   | |
| Natural_Mystic | zaterdag 14 april 2007 @ 16:52 | 
| Ik heb dit ook. Ik ben zelf veranderd en hang nu liever met jongens rond dan met meisjes...simpelweg omdat ik ze gewoon relaxeter en nuchterder vind. Ik ga nog steeds met meisjes om, ik houd natuurlijk nog wel van een potje ranzige meidentalk...maar bij jongens voel ik me meer op mijn gemak omdat ze je sneller accepteren om wie je bent. Bij vriendinnen heb ik vaak het gevoel dat ze me een beetje een mafkees vinden...en ze vinden mijn levensstijl een beetje raar denk ik. | |
| Typmuts | zondag 15 april 2007 @ 12:12 | 
| Zeer herkenbaar. Of het raar is? Nee, volgens mij niet. Ben met al bijna 10 jaar bevriend met een stel meiden die ik van de middelbare school nog ken. De laatste tijd vind ik hen steeds oninteressanter. Ze hebben het ineens op een hele andere manier over simpele onderwerpen als "boodschappen doen". Heb het gevoel dat ze zich veeeeel volwassener voordoen dan ze werkelijk zijn. Ach... ik laat ze maar doen. Maar ik vind het ook aan de andere kant zonde om deze vriendschap te beëindigen. We zien elkaar de laatste tijd 3 keer per jaar en dat vind ik dan ook meer dan zat... Voor de rest nauwelijks contact... Ik hou het ook vooral op dat we uit elkaar zijn gegroeid. | |
| Noway666 | zondag 15 april 2007 @ 12:39 | 
| Zeer herkenbaar dit alles, als je nagaat wat er nu zo boeiend is dat je met elkaar blijft omgaan dan ben je beter af zonder die lui dan met. Zelf ook zo'n troep aan vrienden gehad, de ene zat aan de drugs, dat moet ik niet, keer op keer bedonderen en toch weer drugs mee op vakantie nemen. (vliegtuig in enzo    ) De andere kant van vrienden waren die lui die je ergens voor uitnodigen als er wat moet gebeuren, studie, huisklusjes of verhuizen, je kent het wel. Goed vrienden kun je makkelijk aan de kant zetten alleen nieuwe mensen leren kennen en vrienden worden is moeilijk, mensen zowel man als vrouw zijn allemaal zo afstandelijk en druk met hun eigen ding. Jammer. | |
| Jeanne_Darc | zondag 15 april 2007 @ 13:58 | 
| Naarmate je ouder (volwassen) wordt ga je door fasen heen en de een wat sneller dan de ander. Met een bepaald meisje had ik tot kort veelvuldig contact, totdat ze zich bekeerde tot het Christendom en is nu echt een ander (maar niet per se leuker) type. Kerk staat nu op een, en heeft een nieuwe kliek vrienden uit de kerk. Dat bloed dood want ik pas niet meer in haar 'vernieuwde' leven. Heb daar vrede mee, het is wederzijds. Soms groei je uit elkaar. Wat ik ook merk, zodra mensen uit mijn kring kiezen voor huisje boompje beestje haak ik vroeg of laat af. Ik heb geen behoefte aan gesprekken over luiers en kleuters als ik de dag ervoor de beest heb uitgehangen in een tent en op de tafel staan dansen heb. Die werelden raken elkaar niet. Ben tot de conclusie gekomen dat er mensen bijkomen en mensen afvallen. En da's niet erg. C'est la vie. | |
| Off-ShoRe | zondag 15 april 2007 @ 18:11 | 
| Maar waarom de behoefte om te kijken of dit met andere mensen ook het geval is? Het verschijnsel dat ook vriendschap relatief is en grenzen kent, lijkt me vrij evident... Ja, het ligt aan jou, maar het maakt je geen slecht persoon oid. Het maakt je gewoon een mens. | |
| tong_poh | maandag 16 april 2007 @ 09:38 | 
| Voor mij is dit ook herkenbaar. Veel vrienden van vroeger zijn voor mij saai geworden. Zij halen hun plezier uit het leven uit andere dingen. Ze kijken ook anders tegen de toekomst. Ik ben best wel carriere gericht en hun zijn blij met het leven wat ze hebben (niks mis mee natuurlijk zolang je maar gelukkig bent). Nadeel daarvan is, dat ik een stuk meer verdien dan hun. Dat veroorzaakt helaas toch wel een beetje  een scheve verhouding. Ik neem het hun natuurlijk niet kwalijk, dat ze hun leven anders invullen, maar jammer vind ik het wel. Gelukkig heb ik andere vrienden gemaakt waarmee ik nu meer tijd besteed, maar die andere mensen ken ik al jaren en daar heb je dus een geschiedenis mee. Daarom is dat ook zo jammer. | |
| TrenTs | woensdag 18 april 2007 @ 10:10 | 
| Erg herkenbaar.  Het is net of sommigen gewoon in hun hoofd afgevlakt zijn.  | |
| OldJeller | woensdag 18 april 2007 @ 13:25 | 
| quote:Graduation speech. | |
| koffiegast | woensdag 18 april 2007 @ 23:02 | 
| niet raar, herkenbaar, ken iemand sinds ik geboren ben (via ouders), trekte me hele basisschool jeugd mee op, maar sinds de middelbare school begon (7 jaar geleden) spreek ik hem weinig, andere interesses, zoek hem niet op, hij niet mij, maar kan me er altijd nog mee vermaken. mensen komen en gaan, vrienden ook, alleen bij bepaalde, niet per se enkel de beste, blijft dat vaste vertrouwbaarheid | |
| Bartaz | donderdag 19 april 2007 @ 01:05 | 
| Herkenbaar, voornamelijk omdat ik volgens mij degene ben die de vriendengroep nog zo'n beetje bij elkaar houdt. Zou ik nooit het initiatief nemen om BBQ's te organiseren of voor te stellen om iets anders te gaan doen, zouden een aantal van deze personen elkaar helemaal nooit meer zien... Ik vind dat vreemd, voornamelijk omdat deze personen verder dan deze vriendengroep weinig mensen om zich heen hebben waarmee ze op zo'n manier kunnen omgaan... De groep scheurt langzaam uit elkaar, ik probeer dat tegen te houden, maar weet eigenlijk maar al te goed dat het uiteindelijk toch niet gaat werken. Stiekem baal ik er toch wel van... | |
| mods | donderdag 19 april 2007 @ 16:47 | 
| yep herkenbaar heb een hele goede vriend gehad die tamelijk serieus en super onzeker was en ik juist het tegenovergestelde het is wonderbaarlijk lang goed gegaan, totdat we beide veranderde en ik zelfstandige keuzes maakte in mijn leven die hij niet kon begrijpen ik heb toen heel officieel en zonder verwijten de vriendschap verbroken en geen dag spijt van gehad | |
| VonHinten | donderdag 19 april 2007 @ 18:03 | 
| Herkenbaar. Ben 21 en de vriendengroep waarmee je de puberteit (met al haar hoogtepunten: school, drank, vriendinnetjes) hebt gedeeld verandert. De één studeert, de ander is al aan het werk. De één heeft een vaste vriend(in), de ander is vrijgezel. De mens verandert. Omdat je eenmaal vrienden bent wil niet zeggen dat je dat altijd moet blijven. Als het wat slechter gaat moet je natuurlijk proberen het op te knappen, maar wil het echt niet: dan laat je de ander gaan. | |
| Dizzee | donderdag 19 april 2007 @ 22:04 | 
| Tja, sinds ik terug ben van een periode uit het buitenland ben ik toch anders tegen dingen aan gaan kijken. Dingen die vrienden leuk vinden om te doen (stappen, zuipen, blowen ect) hoeven van mij niet meer. Aan de andere kant, dingen die ik interesant vind vinden zij weer niets aan. Voor mij hoeft het dan ook niet meer. Contact word steeds minder, en als er al contact is komt het van hun kant. Ben eigenlijk meer een solist geworden en dat bevalt me prima.   | |
| sinterklaaskapoentje | zondag 3 juni 2007 @ 18:38 | 
| 133337 man | |
| Landgeld | maandag 4 juni 2007 @ 08:46 | 
| quote:herkenbaar   |