Enkele jaren geleden ging ik met een andere vriendengroep om. In deze groep zaten een jongen en een meid die zogezegd beneden gemiddeld relatiemateriaal voor een ander waren. Het was echter wel vrij duidelijk dat ze elkaar wel leuk vonden, maar dat ze geen van beiden de eerste stap durfden te zetten. Toendertijd hebben ik en een ander er aardig wat tijd en moeite in gestoken om hun bij elkaar te krijgen (want echt iedereen zag dat die twee zo'n beetje voor elkaar gemaakt waren enhet was zonde als dat niks zou worden puur omdat ze niet de eerste stap wilden zetten), met uiteindelijk het gewenste resultaat. Uiteindelijk gingen ze zoals zo vele stelletjes minder stappen, en ik ging minder met die vriendengroep om en ben ze dus zo'n beetje uit het oog geraakt.
Totdat ik gisteren in de kroeg een biertje aan het drinken was met een vriend. Die kerel was er ook die avond en heb even een beetje met hem bij gepraat. Echt een oervervelend en dodelijk saai verhaal. Ze hebben nog net geen golden retriever gekocht.
Maar goed, het blijkt dus nu dat zijn vrouw zwanger is, en omdat ze zonder mij elkaar nooit op deze wijze zouden hebben gezien (althans, volgens hem) willen zij mij bedanken door dat kind naar mij te vernoemen als het een gozer wordt.
Ongemakkelijkheid ten top van mijn kant.
Hoera! Weer een kuttopic!