De Raad voor examenbetwistingen van het departement Onderwijs deed daarover een uitspraak nadat een hogeschool twee studenten een nul voor een examen had gegeven omdat ze bij elkaar gespiekt hadden en daarover hadden opgeschept via Facebook (
).De opzichters hadden tijdens het examen al een sterk vermoeden dat beide jongens aan het spieken waren, maar zij hadden daarvoor geen staalhard papieren bewijs. Op Facebook werden wel conversaties gevonden tussen de twee, waarin ze niets aan de verbeelding over lieten.
Publiek karakter
Aanvankelijk ontkenden de twee jongens dat ze gespiekt hadden, maar nadat ze geconfronteerd werden met de mailversaties konden ze niet anders dan die verklaringen intrekken.
De voorzitter van de Raad oordeelde dat de hogeschool de gesprekken via Facebook als geldig bewijs voor fraude mochten gebruiken, gezien het gedeeltelijk publieke karakter van het communicatiemedium.
bron
quote:Als het als enig bewijs dient wel ja. Maar in samenhang met vermoedens, gelijke antwoorden en een bekenning, lijkt het me prima te gebruiken.
!!!quote:Waaruit trek je de conclusie dat men dat vindt?Op dinsdag 25 augustus 2009 15:06 schreef teknomist het volgende:
Alsof je alles op het internet serieus moet nemen.
quote:Omdat ze IRL consequenties verbinden aan iets dat op internet werd beweerd.Op dinsdag 25 augustus 2009 15:08 schreef Hephaistos. het volgende:
[..]
Waaruit trek je de conclusie dat men dat vindt?
quote:Dat is toch heel iets anders? Hier werden facebook-gegevens (en andere indirecte bewijzen) gebruikt om die jongens aan de tand te voelen, waarna ze hebben bekend.Op dinsdag 25 augustus 2009 15:08 schreef teknomist het volgende:
[..]
Omdat ze IRL consequenties verbinden aan iets dat op internet werd beweerd.
Als alleen op basis van een internet-gesprek tot zoiets wordt overgegaan, wordt het inderdaad een ander verhaal.
