Bronquote:Hebben Iraanse vrouwen nu meer rechten, Tariq?
vrijdag 21 augustus 2009 13:01
Zijn de Iraanse vrouwen er echt op vooruit gegaan?
'De afgelopen 25 jaar heb ik vastgesteld dat Iran, in vergelijking met de Arabische landen, aanzienlijke vooruitgang heeft geboekt inzake vrouwenrechten en democratische normen.'
Was getekend: Tariq Ramadan, medewerker van de Iraanse staatsomroep Press TV.
In de jaren tachtig van de vorige eeuw, toen massa-executies in Iran nog heel gewoon waren, kwamen regelmatig berichten naar buiten over de verkrachting van vrouwelijke arrestanten in Iraanse gevangenissen. Zij waren politieke gevangenen: leden van verschillende politieke partijen die verboden waren verklaard. Asieladvocaten, mensenrechtenorganisaties en verschillende andere instanties waren op de hoogte van deze misdaden.
Dat waren de jaren tachtig, zult u denken. Maar vandaag de dag zijn deze verhalen opnieuw actueel.
Zwanger maken
Wat is er aan de hand? Een paar weken geleden schreef Karoubi (een mullah en een van de tegenkandidaten van Ahmadinejad) een brief aan Rafsanjani over een aantal zeer schokkende zaken. Maar uit angst deed Rafsanjani niets met zijn brief. Daarop besloot Karoubi zijn eigen brief openbaar te maken. Wat schreef hij?
Karoubi schreef dat hij op de hoogte is van concrete gevallen waarbij de gearresteerde betogers zijn verkracht. Sommigen van die jonge betogers die door het islamitische regime waren gearresteerd, werden verkracht door de medewerkers van verschillende instanties. Denk aan inlichtingendiensten, zoals de Revolutionaire Garde en Basij (de militie). Niet alleen meisjes werden verkracht, ook jongens waren regelmatig slachtoffer. Tegen de jongens werd gezegd: 'We willen jullie zwanger maken.'
Om de jongens van achttien jaar te breken, verkrachtte het regime ze. Nogmaals: volgens Karoubi zijn de Iraanse jongens en meisjes verkracht in de gevangenissen van de zonen van Allah. Wanneer Karoubi dit zegt, heeft het plotseling een andere status. Iran is sindsdien in rep en roer.
Infectie
Hiermee wordt het morele verval van het islamitische regime met terugwerkende kracht bewezen geacht. En dan komen langzamerhand ook getuigenissen van slachtoffers, hun ouders en soms van artsen. Die laatste groep moest natuurlijk de verkrachte kinderen van Perzië gaan verzorgen.
Hier ziet u een voorbeeld ervan. Het is een gesprek tussen de journalisten van Voice of America met Afsaneh (in Iran).
Ook een ander geval is bekend. Het ging om een jongen die Mehdi heet. Hij werkte voor een pizzeria in de omgeving van het Vrijheidsplein in Teheran. Mehdi droeg een groen bandje. Terwijl hij buiten zijn winkel stond om naar de demonstranten te kijken, werd hij gearresteerd en verkracht. Daarna moest zijn vader schriftelijk beloven het niet openbaar te maken. Vanwege de bloeding en infectie moest hij toch naar een gewoon ziekenhuis worden gebracht. Daar kwam dit geval aan het licht.
Volgens het Iraanse parlement, het parlement van militairen, zou dit nooit gebeurd zijn. Ook de Revolutionaire Garde ontkent het. Maar Karoubi, en ondertussen ook Mousavi, houden vol dat de verkrachtingen wel hebben plaatsgevonden.
Om het geheugen van iedereen op te frissen, verspreiden mensenrechtenactivisten interviews met de personen die twee decennia eerder in de gevangenissen van Iran werden verkracht.
Pelgrimritueel
Ook Reza Allamehzadeh, een zeer gerenommeerde regisseur, maakte onlangs zijn filmmateriaal openbaar over verkrachtingen in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Hij interviewende vrouwen die het hadden overleefd en nu wonen in verschillende Europese landen.
Katayoun Azarly werd in Mashhad gearresteerd. Zij was toen zeventien jaar oud. Katayoun werd gemarteld en bekende daardoor zaken die zij nooit heeft gedaan. Haar ondervrager heette Hadji Agha Safai. Hij is een hadji, omdat hij aan het pelgrimritueel in Mekka heeft meegedaan. Hadji Agha (meneer Hadji) doofde zijn sigaret op de boezem van Azarly. Kort daarna werd zij verscheidene keren verkracht.
De regisseur heeft nog meer interviews openbaar gemaakt. Maar volgens Tariq Ramadan hebben de vrouwen in Iran onder zijn geestverwanten enorme vooruitgang geboekt. Voor wie werkte en werkt Ramadan?
Regime van verkrachters
Tariq Ramadan werkte - en werkt - willens en wetens voor het regime van verkrachters. Niet uit noodzaak maar uit overtuiging. Een medewerker van de staat van verkrachters, in tijden van staatsterreur, moest met uw belastinggeld bruggen bouwen in Rotterdam. Niet zijn professoraat maar zijn adviseurschap als bruggenbouwer was in het geding.
En zijn beschermheer was een GroenLinks-wethouder. Lieve Femke, ga een beetje nadenken over de morele stand van zaken van je kaders. De kwestie Ramadan heeft niets te maken met Wilders maar wel met de Iraanse islamitische statelijke verkrachters.
Gelukkig gingen ook deze week een paar duizend mensen de straat op. Ze riepen op 17 augustus, ondanks alle gevaren: Bekentenis en marteling hebben niet langer effect op ons! En: Neda was onze stem!
Opdonderen
Broeder Ramadan, het Iraanse conflict is niet zo ingewikkeld. Het heeft ook niets te maken met Israëlische, Amerikaanse en Europese perceptie. Luister, broeder Ramadan, naar het volk dat jouw werkgever haat: Marg bar dictator - dood aan de dictator!
De vrienden van broeder Ramadan moeten volgens het Iraanse volk opdonderen. En volgens de politici van Rotterdam moet Ramadan opdonderen.
Ongeacht wat je van Ellian denkt is dit een heel redelijke vraag.quote:Op vrijdag 21 augustus 2009 15:34 schreef Ludacriss het volgende:
Ramadan --->![]()
Ellian --->![]()
Elsevier --->![]()
Genoeg gezegd.
Nee. Ellianquote:
Nou, waarschijnlijk liever niet. Maar ik wil wel een antwoord. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn heer Ramadan? Met uw intellectuele gaven is dit een peulenschil.quote:
Op welke vraag wil je precies antwoord, ik zie zoveel retorische vragen in dat stukje.quote:Op vrijdag 21 augustus 2009 15:54 schreef Diederik_Duck het volgende:
[..]
Nou, waarschijnlijk liever niet. Maar ik wil wel een antwoord. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn heer Ramadan? Met uw intellectuele gaven is dit een peulenschil.
Ik zou eerst zijn antwoord wel eens willen hebben op wat er moet gebeuren met de homoseksuelen die die jongens in hun aars hebben genomen in de staatsgevangenissen.quote:Op vrijdag 21 augustus 2009 15:59 schreef SCH het volgende:
Op welke vraag wil je precies antwoord, ik zie zoveel retorische vragen in dat stukje.
Hij wil geld zien..quote:Ramadan legt zich niet neer bij de contractontbinding en begint een juridische procedure tegen Rotterdam.
Ze vergelijken Ramadan met een hondquote:Op vrijdag 21 augustus 2009 16:51 schreef Ghazi het volgende:
Wat een rancuneuze quasi-wetenschapper zoals Elian, die vol met haat en wrok zit, vindt zegt niet zo veel. Wat vinden de echte wetenschappers van deze kwestie?
Yep natuurlijk , hij heeft al zoveel binnengekregen, jammer dat dat nu wegvaltquote:
Bron: http://www.arabistjansen.nl/Arabist/Internetpublicaties.htmlquote:Professor Tariq Ramadan: Onkunde of oplichterij
Iets korter gepubliceerd op Hoeiboei, 1 juni 2009
De laatste tijd moet ik vaak denken aan het rijmpje dat ik op de kleuterschool in Amsterdam geleerd heb: ‘Wat je zegt dat ben je zelf, met je kop onder lijn elf, met je kop onder lijn tien, nooit meer teruggezien’. Dat komt door Tariq Ramadan.
Tariq Ramadan beoefent de wetenschap. Wetenschap is een ingewikkelde debat dat zich zwalkend naar alle kanten voortbeweegt, maar dat controleerbaar moet zijn, falsificeerbaar, en, natuurlijk, in overeenstemming met de feiten op de grond.
Een van de belangrijkste meest besproken thema’s van de islam- en koranwetenschap in de afgelopen halve eeuw is hoe het mogelijk is dat Mohammed (volgens de traditie 570-632), de stichter van de Islam, door de omringende volkeren die toch waarachtig niet ongeletterd waren, tijdens zijn leven niet genoemd wordt, maar pas veel en veel later.
Het ontbreken van zulke berichten is voor moderne geleerden een van de voornaamste redenen om twijfel te koesteren over het antwoord op de vraag: Heeft Mohammed wel echt bestaan?
De islam- en koranwetenschap van voor 1960-1970 was eigenlijk niet veel meer dan een versie van de Islamitische traditie maar dan naverteld door Westerse geleerden die op het gymnasium hadden gezeten, en dus soms wat kritisch waren. Ze geloofden bijvoorbeeld niet dat het mogelijk was water uit de rotsen te slaan, dus de verhalen over hoe Mohammed water uit de rotsen sloeg, die lieten ze verder ongenoemd en onbesproken.
Wie de boeken van die geleerden leest, komt niet zo snel op het idee dat het hier gaat om oplichterij of onkunde. Toch werden en worden die kwalificaties gratis en met hartstocht door Moslims aan hen verstrekt. Het gaat bij dit soort geleerdheid om serieuze pogingen de waarheid te achterhalen. Niets vond deze geleerdengeneratie leuker dan het vinden van een fout in elkanders werk, of in hun eigen werk: zo’n fout gingen ze dan corrigeren. Dat noemden ze vooruitgang.
Hoewel deze wetenschappelijke traditie in feite horig was aan de islam, wekte hij toch grote woede op bij Moslims. Die moslimse woede is geïncarneerd in een boek van een Amerikaanse letterkundige, met een Palestijns-Egyptische christelijke achtergrond: Edward Said. Dit boek, Orientalism, heeft wereldwijd geleid tot het niet langer onderwijzen van Oosterse talen en culturen aan Westerse studenten aan universiteiten in de vrije wereld.
Een Oosterse taal willen leren en een Oosterse cultuur of godsdienst bestuderen getuigde immers van een Westers superioriteitsbesef, van een koloniale inborst, en van Eurocentrisme, of van nog veel erger dingen. Vooral universiteitsbestuurders waren hier makkelijk van te overtuigen. En waarom wou je zo’n taal dan eigenlijk leren? Zeker om te gaan spioneren. De beoefenaars van de oude traditie van het leren van Arabisch, Tochaars, Sogdisch, Syrisch, Aramees, enz., sterven nu langzaam uit.
Ze worden opgevolgd door migranten uit de Islamitische wereld, die inderdaad ervaringsdeskundige zijn, en die de talen en culturen in kwestie inderdaad zeer goed kennen. Een van dezulken is Tariq Ramadan, die aan de universiteit van Rotterdam als hoogleraar iets met de Islam doet, en die ternauwernood niet benoemd is in Leiden.
Tariq Ramadan heeft een boek geschreven, The Messenger: The Meanings of the Life of Muhammad, wereldwijd een bestseller (Penguin Books, 2007). Dit is een vroom boek dat desondanks door de auteur zelf nadrukkelijk als wetenschappelijk wordt gekenschetst. Die combinatie van vroomheid en wetenschap is moeilijk maar mogelijk, daar gaat het nu niet over.
Ook is het geen redelijk verwijt dat Tariq Ramadan alle moordpartijen, strooptochten en aanslagen weglaat of verzacht waar Mohammed volgens de Islamitische bronnen opdracht toe heeft gegeven of aan deel heeft genomen. Je kunt in een biografie nooit ‘alles’ behandelen, weglaten is een noodzakelijkheid, en misschien probeert Tariq Ramadan wel te bewerkstelligen dat er bij jeugdige moslims een vreedzaam Mohammedbeeld ontstaat, waardoor ze zelf ook vreedzamer zullen worden. Wie weet.
Maar op p. 149 schrijft Tariq Ramadan dat in de tweede helft van de jaren twintig van de zevende eeuw, 625-630, de Perzische en Byzantijnse Wereldrijken waren begonnen om van Mohammed te spreken als ‘de machtige koning van de Arabieren’. Dat nu is een poging tot oplichting, of onkunde.
Wie vertrouwd is met de Nederlandse literatuur zal trouwens het zinnetje van Professor: The Persian and the Byzantine Empires were even beginning to speak of Muhammad as the powerful King of the Arabs, onmiddellijk herkennen als een nauwe bloedverwant van Elschots ‘Op het Ministerie maakt men zich reeds zorgen’. Wereldrijken spreken immers niet.
Op p. 188 suggereert Tariq Ramadan dat de Byzantijnen Mohammed dit maal niet als koning maar als Emperor of the Arabs beschouwden. Wat is de waarde van een op essentiële punten gefantaseerd boek over de stichter van de islam?
Wie schrijft over een Mohammed die als koning en keizer door Perzen en Byzantijnen genoemd wordt, weet kennelijk niet dat contemporaine mededelingen over Mohammed uit contemporaine bronnen van buiten de islamitische traditie zelf, nu juist geheel ontbreken, en door vriend en vijand naarstig gezocht worden. Of heeft Tariq Ramadan die berichten wel gevonden? Dan zou een voetnoot niet misstaan hebben, maar die ontbreekt. Probeert hij ons wijs te maken dat zulke teksten bestaan?
Wie over een van de meest brisante heikele onderwerpen uit zijn vak- en onderzoeksgebied, de historiciteit van Mohammed, zonder enige toelichting een ondubbelzinnige uitspraak doet die in strijd is met alle waarnemingen tot op heden op de grond ooit gedaan, is onkundig, of een oplichter.
Ach, vroeger was er ook wel eens wat met het niveau van hoogleraren.
Naschrift:
Naar aanleiding van deze column heb ik een mailtje d.d. 4 juni 2009 ontvangen van een geïrriteerde Prof. Dr P.Sj. van Koningsveld, waarin deze mij meedeelde dat ik een ‘extremist’ ben, en dat er bij Professor Tariq Ramadan slechts sprake zou zijn van wat echte geleerden (zoals Prof. VanK?) pia fraus noemen. Ik weet het natuurlijk niet zeker, maar als pia fraus Latijn is, betekent het volgens mijn extremistische woordenboek ‘vroom bedrog’. Bedrog,
Dûh. Los van of je vindt of Ramadan opvattingen heeft die je niet zo mogen hebben: als werknemer heb je al snel recht op een vergoeding als je eruit geknikkerd wordt. Dagelijks staan vele raszuivere Nederlanders voor de rechter om hun ontslag aan te vechten of om een ontslagvergoeding te eisen, dus wat dat betreft is Ramadan prima geïntegreerd in onze westerse samenleving.quote:
Is helemaal niks dûh aan, je weet toch de clausules en afspraken van het contract niet? Niet iedere Nederlander staat na een ontslag bij de rechter te hannesen om geld. Daarnaast vind ik dat deze meneer met z'n 4 ton per jaar al meer dan genoeg geld heeft ontvangen voor z'n filosofische moslim prietpraat.quote:Op vrijdag 21 augustus 2009 17:09 schreef Pool het volgende:
[..]
Dûh. Los van of je vindt of Ramadan opvattingen heeft die je niet zo mogen hebben: als werknemer heb je al snel recht op een vergoeding als je eruit geknikkerd wordt. Dagelijks staan vele raszuivere Nederlanders voor de rechter om hun ontslag aan te vechten of om een ontslagvergoeding te eisen, dus wat dat betreft is Ramadan prima geïntegreerd in onze westerse samenleving.
Hij wil geld zien dus..quote:Op vrijdag 21 augustus 2009 17:09 schreef Pool het volgende:
[..]
Dûh. Los van of je vindt of Ramadan opvattingen heeft die je niet zo mogen hebben: als werknemer heb je al snel recht op een vergoeding als je eruit geknikkerd wordt. Dagelijks staan vele raszuivere Nederlanders voor de rechter om hun ontslag aan te vechten of om een ontslagvergoeding te eisen, dus wat dat betreft is Ramadan prima geïntegreerd in onze westerse samenleving.
Verder ben ik het met Ellians kritiek op die opmerking van Ramadan eens. Ik geloof er niks van dat de vrouwen- en andere burgerrechten er wezenlijk op vooruit zijn gegaan sinds de jaren '80.
Het gaat hem om eerherstel, niet om het geld, dat heeft hij zelf aangegeven.quote:
Túúúúrlijk...quote:Op vrijdag 21 augustus 2009 17:21 schreef BansheeBoy het volgende:
[..]
Het gaat hem om eerherstel, niet om het geld, dat heeft hij zelf aangegeven.²
Vanwaar jouw fanatisme tegenover deze man waarover zelfs veel rechtse mensen hoog opgeven?quote:Op vrijdag 21 augustus 2009 17:22 schreef Whiskey_Tango het volgende:
[..]
Túúúúrlijk...
Alsof we niet beter weten.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |