Ik mag hopen dat mensen zo'n zelfde ervaring niet hebben. Ten eerste omdat 't geen leuke ervaring is, maar ten tweede vooral omdat je 't zelf (of eigenlijk je partner) zover laat komen. Wat ik uit je voorbeelden haal is dat je vriend alleen maar gaat zitten mokken en hij met 'n zuur gezicht zijn moeder aan gaat zitten gapen, maar meer ook niet.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 22:43 schreef kahlie het volgende:
Zoals gezegd: Trouwen zit er wel in in de toekomst, maar nu voorlopig nog niet. Vandaar dat ik ook hoop dat de relatie zal verbeteren.
Partner woonde nog bij ouders ivm het hebben van een bedrijf samen. Hij is uiteindelijk dit jaar uit het bedrijf gestapt (enkele maanden terug) en wilde dus min of meer gelijk ook op zichzelf.
Partner is z'n moeder ook aardig zat aan het worden, ivm het niet communiceren, wel gewoon van alles verwachten, stampij maken etc.
Is er nu niemand die voor deze keuze heeft gestaan, na al die topics over hoe erg schoonouders wel niet zijn?Ik vind het op zich niet zo erg om de situatie verder uit te leggen, maar vraag me toch af hoe anderen het hebben gedaan.
Oh, en ik ben al sinds m'n 18de het huis uit![]()
Zoals geschreven, vaders vind me wel heel liefquote:Op donderdag 13 augustus 2009 22:59 schreef Heathen. het volgende:
Ik zou ze pas gaan uitnodigen op een aantal voorwaarden. En een van die voorwaarden is dat ze erkennen dat jij een goede vrouw voor je vriend bent. Doen ze dat niet, dan hoeven ze ook niet te komen omdat ze toch niet achter de voltrekking staan.
Eigenlijk vind ik je nu al veel te goed voor je vriend want nog afgezien van dat thuis zitten van hem pakt hij zijn ouders niet al te veel aan en jij trekt je er ook weinig van aan. Dat kunnen weinigen.
Ik lees regelmatig over schoonouders of familie die over de grenzen heen gaan, je hoeft het verhaal van Simmu maar te lezenquote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:00 schreef Eric_Cantona het volgende:
Ik mag hopen dat mensen zo'n zelfde ervaring niet hebben. Ten eerste omdat 't geen leuke ervaring is, maar ten tweede vooral omdat je 't zelf (of eigenlijk je partner) zover laat komen. Wat ik uit je voorbeelden haal is dat je vriend alleen maar gaat zitten mokken en hij met 'n zuur gezicht zijn moeder aan gaat zitten gapen, maar meer ook niet.
Oh dat moet je vooral niet hebben, hoop. Je moet kijken met wat je nu hebt en of je dat ook in de toekomst wil hebben en aan durft. Er bestaat gewoon een kans dat het nooit meer zal veranderen. Die optie moet je ook gewoon in ogenschouw nemen.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:03 schreef kahlie het volgende:
[..]
Zoals geschreven, vaders vind me wel heel lief
Natuurlijk zou ze zeggen dat ze me dan wel een goede vrouw vindt, want hey, dan mag ze komenIk heb liever dat ze zich gewoon normaal gedraagt in alle dagelijkse omgang
Dat zou prettig zijn. Ik heb op zich nog wel goede hoop dat het misschien nog wel gaat komen.
Heel lief van je gerelativeert, maar dat relativeren werkt alleen voor incidenten met familieleden niet met structurele problemen.quote:Vooral omdat ze me VOOR de relatie wel super vond en omdat ze gewoon wat last heeft van onthechten. Op zich is ze wel een moeilijke vrouw, ze heeft ook geen vriendinnen ofzo.
De situatie waar je nu in zit, zit ook niemand op te wachten. Sowieso samen een bedrijf beginnen met elkaar als stel is nogal gevaarlijk voor de relatie. En vooral nu wanneer jullie dus nog nooit hebben samengewoond en dan direct zowel als priveleven als op het werk voortdurend op elkaars lip zitten. Is dat verstandig?quote:Het is niet zo makkelijk als je samen een bedrijf hebt om op stel en sprong heel aggressief te reageren. Daarbij komt dat ik dat specifiek niet wilde! Ruzie met je ouders is nooit fijn, wie zit daar nu op te wachten?
Natuurlijk mat zij zichniet schaamteloos gedragen en natuurlijk is het hypocriet en zo (als ze echt zo tegen is) maar als je haar echt gaat weren kun je net zo goed zeggen val dood we willen je nooit meer zien want dat is wel wat je daarmee bewerkstelligtquote:Op donderdag 13 augustus 2009 22:58 schreef kahlie het volgende:
[..]
Op zit soort reacties zat ik dus te wachten. Hoezo dan niet? Mag zij zich wel schaamteloos gedragen? Heeft zij zomaar recht op ons feest, terwijl ze onze relatie niet goed vindt? Dus ze mag komen vieren dat wij in voor en tegenspoed samen kunnen zijn, terwijl ze dat niet wil? Vind je dat niet hypocriet dan?
Leg het me maar uit
Trouwens, niet hen, want vader zou ik wel gewoon uitnodigenHij is een schat en laat duidelijk blijken dat hij blij is dat z'n zoon zo gelukkig is en dat ik een lieve meid ben.
Je vriend had ook gewoon op een normale manier tegen zijn moeder in kunnen gaan en jij had hem daar toe moeten aanzetten vind ikquote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:07 schreef kahlie het volgende:
[..]
Ik lees regelmatig over schoonouders of familie die over de grenzen heen gaan, je hoeft het verhaal van Simmu maar te lezenLiever dat ik het nu oplos dan met een kindje erbij!
Hij heeft z'n moeder er wel op aangesproken en ik ook. Ik niet heel hard, want dan zou het escaleren. Ik denk dat zodra hij op zichzelf zou zitten hij dit harder gaat doen. Zoals gezegd, makkelijk praten om er hard tegen in te gaan, maar als je moeder regelmatig mensen gewoon de deur uit zet en nooit meer wil spreken, je nog daar woont, en fiscaal gezien nog verantwoordelijk bent... dan zou IK het ook niet zo willen.
Als ik op stel en sprong had gezegd dat hij moest kiezen, had hij het wel gedaan, maar dat wil IK gewoon niet. Escalatie zou heel verdrietig zijn voor alle partijen.
Zoals gezegd, ze heeft meerdere mensen vanwege een relatief klein incident de deur gewezen. Partnerlief is bang dat ze dit ook bij hem zou doen. Volgens mij valt het wel mee, maar het is wel waar dat ze snel gaat schreeuwen en over haar toeren raakt. Mocht ze me ooit slaan, dan is het zeker een stap te ver en dan is de relatie voorgoed over, tussen haar en haar zoon, en tussen haar en mij. Dat zou ik liever voorkomen. Ze nogal een driftkikkertjequote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:10 schreef Eric_Cantona het volgende:
Waarom escalatie? Blijkbaar zijn de woorden niet aangekomen, aangezien ze doorgaat. Of ze is hardleers, of 't is gewoon niet overgekomen.
Escalatie is overigens niet altijd verkeerd. Uit eigen ervaring kan ik vertellen dat je daarna (mits beide partijen ervoor openstaan) fatsoenlijk met elkaar in gesprek kan en 'n hechtere/normale band met elkaar kan creëren.
Prima geen probleem. Partnerlief woont binnen 3 weken op zichzelf en ik hoef haar niet te zien als ik daar geen zin in heb. Partnerlief ondersteunt me daarin volkomen, dus wat is het punt? Het enige probleem is mijn bruiloft, waar ik erg aan gehecht ben.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:11 schreef Heathen. het volgende:
Oh dat moet je vooral niet hebben, hoop. Je moet kijken met wat je nu hebt en of je dat ook in de toekomst wil hebben en aan durft. Er bestaat gewoon een kans dat het nooit meer zal veranderen. Die optie moet je ook gewoon in ogenschouw nemen.
Volgens mij heb je niet goed gelezen. Partnerlief heeft/had een bedrijf met z'n OUDERS, niet met mij. Ik heb m'n eigen bedrijf, alleen, en daar gaat hij ook niet in werken. Hij gaat een baan in loondienst zoeken. Wij gaan ook niet samenwonen. Hij gaat op zichzelf en ik zit al jaren op mezelf.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:11 schreef Heathen. het volgende:
De situatie waar je nu in zit, zit ook niemand op te wachten. Sowieso samen een bedrijf beginnen met elkaar als stel is nogal gevaarlijk voor de relatie. En vooral nu wanneer jullie dus nog nooit hebben samengewoond en dan direct zowel als priveleven als op het werk voortdurend op elkaars lip zitten. Is dat verstandig?
Ik manouvreer mijn partner niet in de positie dat hij zou moeten breken. Zoals in de OP gezegd, ik vraag me af of mensen daadwerkelijk iemand bij de bruiloft heeft geweerd en hoe dat is bevallen.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:14 schreef rhubarbje het volgende:
Natuurlijk mat zij zichniet schaamteloos gedragen en natuurlijk is het hypocriet en zo (als ze echt zo tegen is) maar als je haar echt gaat weren kun je net zo goed zeggen val dood we willen je nooit meer zien want dat is wel wat je daarmee bewerkstelligt
Het kan wel zijn dat je misschien gelijk hebt maar is het nou echt nodig om dat soort dingen door te duwen ten koste van de relatie van je lief met zijn moeder? want je verneukt het dan wel voor altijd
Als er nog geen huwelijk op komst is ga dan alvast investeren ookal klikt het niet, dan maar ff doorbijten hoor
als mensen dom doen hoef je niet altijd naar hun niveau af te dalen
Owja en blijkbaar wil je vriend niet breken anders had ie dat al lang kunnen doen dus manouvreer hem ook niet in zo'n situatie
Oh, ik verbied hem niets. Als hij het zou willen zou ik het in overweging nemen en kijken of we een compromis kunnen sluiten, daar zie ik het probleem niet in. Waarom zou je het aan je partner laten? Wat als jij die persoon er wel bij zou willen?quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:20 schreef As_33 het volgende:
Ik zou vinden dat het aan mijn partner is of hij wel of niet zijn ouders erbij wil hebben. Als hij ze er niet bij wil hebben dan zou ik daar niet tegen in gaan, ook niet om de goede vrede te bewaren, wil hij ze er wel bij hebben ondanks verstoorde verhoudingen dan is dat zijn goed recht; ik zou het zelf namelijk ook niet pikken als iemand mij zou verbieden mijn eigen ouders uit te nodigen.
Ik denk dat het om meerdere redenen een iets andere situatie is. Het punt is dat ik vrij veel begrip heb, mijn partner me door dik en dun zou steunen ook bij een breuk en hij haar zelf ook heeeeel erg zat is.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:20 schreef As_33 het volgende:
Ik snap deze situatie trouwens wel iets beter dan de meeste schoonouderverhalen: door tot je 31e thuis te blijven wonen creëer je enigzins verstoorde verhoudingen, omdat moeder de moederrol te lang blijft vervullen, de meer gelijkwaardige situatie die uit huis gaan vaak met zich meebrengt is nooit tot stand gekomen.
Ik zou nooit besluiten om haar niet uit te nodigen. Wij zouden samen besluiten wat voor ons het prettigste is. Of dit nu klein trouwen is, gemixed gezelschap of een deel prive houden zonder haar, er zijn genoeg opties. Je moet altijd samen beslissen. Ik denk dat het moeilijker wordt als mijn partner haar er niet bij wil... en dat zie ik nog wel gebeuren, ja, helaas.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:31 schreef rhubarbje het volgende:
Ik bedoe dat als je beslist om haar niet uit te nodigen je wel in zo'n situatie komt
Natuurlijk denk ik dat ze dan boos wordt. Maar ze is nu ook boos... ?quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:31 schreef rhubarbje het volgende:
Als ze al mensen om minder de deur heeft gewezen en je nodigd zijn vader wel uit en hem niet (ookal vraag je weinig mensen) denk je dan echt dat ze niet boos word?
Ik vind je er onrealistisch over komen maar oke
Ik vind het niet erg lief om m'n partners prive dingen nu op het forum te gooien om je er van te overtuigen dat het dus geen excuus is. Geloof me maar op m'n woord of hou het anders bij je eigen gedachten, geen probleem.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:31 schreef rhubarbje het volgende:
En natuurlijk vind jij het geen excuus, dat wil niet zeggen dat het dat niet gewoon alsnog kan zijn maar ja
en dit is nou precies hoe ik bedoel dat jij hem in zo'n situatie brengtquote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:31 schreef kahlie het volgende:
[..]
Oh, ik verbied hem niets. Als hij het zou willen zou ik het in overweging nemen en kijken of we een compromis kunnen sluiten, daar zie ik het probleem niet in. Waarom zou je het aan je partner laten? Wat als jij die persoon er wel bij zou willen?
[..]
het lijkt me duidelijk dat de relatie al kut is anders overweeg je niet eens om haar niet uit te nodigen maar dat wil niet meteen zeggen dat een totale breuk dan gewenst is en blijkbaar is die dat niet want anders had je vriend al om honderd rendenen kunnen brekenquote:Ik denk dat het om meerdere redenen een iets andere situatie is. Het punt is dat ik vrij veel begrip heb, mijn partner me door dik en dun zou steunen ook bij een breuk en hij haar zelf ook heeeeel erg zat is.
Toch ben ik benieuwd hoe andere mensen dit hebben geregeld. Ik blijf het raar vinden om iemand uit te nodigen die je huwelijk niet ziet zitten... enkel en alleen om geen totale breuk te hebben? Wat voor relatie heb je dat een huwelijksuitnodiging dat zou veroorzaken?
zoals ik al zei ik vind je niet relatistischquote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:33 schreef kahlie het volgende:
[..]
Ik zou nooit besluiten om haar niet uit te nodigen. Wij zouden samen besluiten wat voor ons het prettigste is. Of dit nu klein trouwen is, gemixed gezelschap of een deel prive houden zonder haar, er zijn genoeg opties. Je moet altijd samen beslissen. Ik denk dat het moeilijker wordt als mijn partner haar er niet bij wil... en dat zie ik nog wel gebeuren, ja, helaas.
[..]
Natuurlijk denk ik dat ze dan boos wordt. Maar ze is nu ook boos... ?
Hoezo is overleggen met elkaar wat je samen zou willen hem een keuze moeten laten maken? Als hij haar er wel graag bij wil hebben, moeten we kijken hoe we dat kunnen regelen. Ik vraag hem om na te denken over hoe we ons huwelijksfeest voor elkaar fijn kunnen maken. Het is voor hem heus geen verassing dat ik teleurgesteld ben hoe ze me behandelt en dat ik dat niet fijn vind. Moet ik dat inslikken want anders moet hij een keuze maken?quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:36 schreef rhubarbje het volgende:
en dit is nou precies hoe ik bedoel dat jij hem in zo'n situatie brengt
dan moet hij duidelijk kiezen tussen jou en zijn moeder
alsof het dan nog leuk is voor hem
Nogmaals, ik zie niet in waarom mijn huwelijk vieren, op een of andere manier, met haar, zonder haar, met haar in een kleine rol of slechts enkele uren, reden moet zijn tot een breuk. Als dat zo is, is dat van haar kant af en niet de onze.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:36 schreef rhubarbje het volgende:
het lijkt me duidelijk dat de relatie al kut is anders overweeg je niet eens om haar niet uit te nodigen maar dat wil niet meteen zeggen dat een totale breuk dan gewenst is en blijkbaar is die dat niet want anders had je vriend al om honderd rendenen kunnen breken
Uh, volgens mij heb ik het verder nog nooit over onze relatie gehad, zeker geen topic, maar of ik me dat verder allemaal nog kan herinneren of ik ooit iemand in een topic een voorbeeld heb gegeven, dat weet ik niet.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:36 schreef rhubarbje het volgende:
ik meen me ook nog een topic ooit te herinneren over je vriend? of dat je eerder over hem en zijn verstoorde relatie met zijn moeder verteld hebt in een ander topic?
Dus omdat zij boos gaat worden en eventueel een breuk gaat doen, moet ik me maar inschikken op mijn eigen bruiloft? Sorry, maar dat vind ik pas geen argument. Ik leef niet onder haar terreur ofzoquote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:38 schreef rhubarbje het volgende:
[..]
zoals ik al zei ik vind je niet relatistisch
alsof de moeder van de bruidegom er mee akkoord gaat dat ze maar op een deel van de bruiloft welkom is
En als ze nu al boos is hoe freakin boos denk je dan wel niet dat ze zal zijn als ze niet uitgenodigd is! en reken er maar op dat dit alleen jou aan gerekend gaat worden en niet haar zoon
Nee ik bedoel dat deze situatie waarin moeder moeilijk doet tegenover jouw en je partner wel tot haar dood kan duren. En of je daar wel bereidt mee door te gaan.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:28 schreef kahlie het volgende:
]
Prima geen probleem. Partnerlief woont binnen 3 weken op zichzelf en ik hoef haar niet te zien als ik daar geen zin in heb. Partnerlief ondersteunt me daarin volkomen, dus wat is het punt? Het enige probleem is mijn bruiloft, waar ik erg aan gehecht ben.
Oke dat was me niet echt duidelijk.quote:Volgens mij heb je niet goed gelezen. Partnerlief heeft/had een bedrijf met z'n OUDERS, niet met mij. Ik heb m'n eigen bedrijf, alleen, en daar gaat hij ook niet in werken. Hij gaat een baan in loondienst zoeken. Wij gaan ook niet samenwonen. Hij gaat op zichzelf en ik zit al jaren op mezelf.
Ik vind het anders een heel goed compromis.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:38 schreef rhubarbje het volgende:
[..]
zoals ik al zei ik vind je niet relatistisch
alsof de moeder van de bruidegom er mee akkoord gaat dat ze maar op een deel van de bruiloft welkom is
Je doet alsof het de bruiloft is van haar schoonmoeder en haar partner. Het blijft nog altijd het feestje van TS en haar partner. Op het moment dat moeders ook invloed kan hebben op de zaak dan zijn de poppen aan het dansen. En dan is het beter te kiezen voor een compromis waar iedereen er zonder kleerscheuren van af komt dan moeders er volledig te laten bij zijn bij iets wat ze af keurt. Is ook makkelijker voor haar.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:44 schreef rhubarbje het volgende:
En als je vriend alleen al moet overleggen en schipperen tussen zijn wensen, jou wensen, zijn moeders wensen en de lieve vrede bewaren denk je dan echt dat het een gezellige care free dag voor hem word?
Als ze er niet is is het altijd de belangrijkste dag van zijn leven waar ze niet bij was (en waardoor ze misschien nooit meer tegen hem spreekt of iig het hem altijd kwalijk blijft nemen) en als ze er wel bij is dan is het een bruiloft die aan elkaar hangt van compromissen (want als ik jou hoor hoeft het van jou duidelijk niet haar uitnodigen en zou het al een compromis zijn om haar uberhuabt daar bij te hebben) en waar iedereen met een nare smaak in zijn of haar mond op terug kijkt
Nou het gaat er vooral om dat er niet naar jou wordt geluisterdquote:Sorry maar ik heb het idee dat je toch al besloten hebt zelf en niet gaat luisteren naar wat hier ook gepost word en in dat geval heb ik wel wat anders te doen
veel succes er nog mee en zo
Zoals ik al zei, ik vind niet dat ze me prettig behandeld, partner ook niet. Ik vind niet dat ze zo vreselijk is, daarom heb ik ook begrip voor haar. Als zij kiest voor een breuk, voel ik me daar niet verantwoordelijk voor. Waarom zou dat zo zijn? ZIJ kiest er toch voor. Natuurlijk heb ik liever geen breuk, maar als haar zoon en ik samen beslissen hoe WIJ onze bruiloft willen vieren, dan moet ze dat maar accepteren. Zoals gezegd, wij leven niet onder haar terreur zodat wij enkel haar op de wensen moeten bedienen.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:44 schreef rhubarbje het volgende:
oke ik kan haar misschien niet goed schatten maar als ze echt zo vreselijk is als jij typt en mensen om minder de deur heeft gewezen dan gok ik dat zij er niet over heen komt als ze niet of maar voor een deel welkom is en ik vind het eigenlijk op het randje van onwijs gestoord blind dat jij dat dan niet ziet maar oke...
In principe niet nee, daarom gaan we ook samen overleggen. Met mijn wensen moet hij natuurlijk rekening houden, daarom trouwen we toch?quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:44 schreef rhubarbje het volgende:
En als je vriend alleen al moet overleggen en schipperen tussen zijn wensen, jou wensen, zijn moeders wensen en de lieve vrede bewaren denk je dan echt dat het een gezellige care free dag voor hem word?
Nee hoor, als ik een compromis maak blijf ik daar bij en voel ik me blij mee. Ik maak geen compromissen waar ik niet enthousiast over ben, dan blijf ik door onderhandelen tot we er samen uit komen.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:44 schreef rhubarbje het volgende:
Als ze er niet is is het altijd de belangrijkste dag van zijn leven waar ze niet bij was (en waardoor ze misschien nooit meer tegen hem spreekt of iig het hem altijd kwalijk blijft nemen) en als ze er wel bij is dan is het een bruiloft die aan elkaar hangt van compromissen (want als ik jou hoor hoeft het van jou duidelijk niet haar uitnodigen en zou het al een compromis zijn om haar uberhuabt daar bij te hebben) en waar iedereen met een nare smaak in zijn of haar mond op terug kijkt
Omdat ik jouw redenatie en argumentatie van: "breng geen breuk teweeg want je schoonmoeder breekt misschien de relatie af", geen argument vind om haar uit te nodigen, luister ik niet naar je? Bij mijn weten heb ik netjes je vragen beantwoord. Jij mag het best wel een reden vinden om enkel voor de lieve vrede en misschien in strijd met de wensen van jezelf en je partner zo te trouwen, ik niet.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:44 schreef rhubarbje het volgende:
Sorry maar ik heb het idee dat je toch al besloten hebt zelf en niet gaat luisteren naar wat hier ook gepost word en in dat geval heb ik wel wat anders te doen
veel succes er nog mee en zo
Als ik niet na zou denken over de consquenties van onze keuzes, dan had ik nooit dit topic geopend om naar ervaringen te vragen (ookal zijn we hopeloos offtopic over deze casus).quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:58 schreef rhubarbje het volgende:
Het gaat er om dat gewoon dezelfde zinnen worden herhaald en als ik dingen 2 keer wil lezen scroll ik wel terug en het werd ook meer iets tussen mij en TS en daar had ik geen zin in
maar omdat jij TS niet bent toch nog een korte reactie dan:
Je kunt wel de illusie hebben dat een bruiloft alleen een feestje van jou en je lief is en ideaal gezien is dat ook zo maar je kunt er zo veel mensen mee op hun tenen stampen en relaties goed mee verzieken dat dat meer een naive illusie is (kijk in het geval van perfecte familie banden niet natuurlijk) vind ik
waarom denk je dat zo veel mensen tegenwoorig niet meer trouwen of uitwijken naar een strand op bali of zo
Punt.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 23:58 schreef rhubarbje het volgende:
Je kunt wel de illusie hebben dat een bruiloft alleen een feestje van jou en je lief is en ideaal gezien is dat ook zo
Om dat die kennelijk net zo moeilijk er over denken. Het is maar een bruiloft. En die kan je zelf samenstellen. Sociale verplichtingen zijn er alleen als jij meent dat die er zijn.quote:maar je kunt er zo veel mensen mee op hun tenen stampen en relaties goed mee verzieken dat dat meer een naive illusie is (kijk in het geval van perfecte familie banden niet natuurlijk) vind ik
waarom denk je dat zo veel mensen tegenwoorig niet meer trouwen of uitwijken naar een strand op bali of zo
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |