Ze hadden er natuurlijk al een lange dag opzitten, geen airco in het kantoor, want dat is wegbezuinigd door de recessie. Geen gratis gekoeld water, want dat werd ook te duur. Zwetend kijken ze allemaal naar een poster en een groot whiteboard vol aantekeningen. Morgen MOET er een idee geleverd worden, anders zijn ze dit goudmijntje misschien kwijt. Ik bedoel, McDonalds is natuurlijk geen kleine jongen!
Maar wat gaan ze verzinnen? En zal de klant het waarderen? En wat te denken van de doelgroep? McDonalds moet natuurlijk de jeugd aanspreken! En bij voorkeur de hippe jeugd, dan volgt de minder hippe jeugd vanzelf!
Na een lange stilte begint een klein mannetje (vlassig snorretje, C&A colbert met lichte slijtplekken, en een comb over waar Ivo Niehe jaloers op zou zijn) iets te brabbelen...
"Jump... mijn kinderen... populair... en dat dansje ghehe..."
Iedereen kijkt naar de man, die steeds roder begint te worden. In gedachten vervloekt hij zichzelf. "Godverdomme, had ik maar niets gezegd! Nu gaan ze me afbranden!"
Opeens begint de voorzitter van de vergadering te huilen... Van blijdschap! "NATUURLIJK!!! JUMP!!!" schreeuwt hij. "Mensen, we hebben het! Dankzij Jan hebben we een wereld idee!"
Opeens begint iedereen te schreeuwen, jump dit, jump dat. "EN AUTO'S!!! STOERE AUTO'S!!! DIE MOETEN ER OOK IN!!!"
Samenvatting:
Ik snap best dat een bepaalde muziekstijl altijd liefhebbers zal houden, en dat je niet kan zeggen dat jump dood is, maar HOE bedenk je in GODSNAAM dat deze muziekstijl, die al bijna 2 jaar over zijn hoogtepunt is, gebruikt kan worden om de jeugd te lokken naar die vreetschuur?
Zelfs Patrick Jumpen gaat hierdoor niet vaker naar die tent.
Klacht: Marketingbureau van McDonald's faalt.
Subklacht: Jump
Acht van de negen stemmen in mijn hoofd zeggen me dat ik niet gek ben, de negende neuriet de Tetris melodie.
ɹǝıɥ ɥɔız ʇpuıʌǝq n