Het was weer eens zover. Smachtend keek TS uit het raam, wist dat knoeste arbeid bijna gedaan was. Het was al bijna donker, en nog enkele uitgaanszielen liepen door het centrum heen. Dus ik kleed me uiteindelijk om, ruim alles netjes op en ga dan even een spelletje flipperen in de lokale amusementshal. Gewoon, gezellig, punt. Waarom? Omdat het kan. Kan het ? Ja, het kan. Alles beter dan een half uur in de stromende regen gaan staan wachten op de trein naar huis met het risico de Mexicaanse long-AIDS-SARS-Tubercolose op te lopen

Zo gezegd, zo gedaan. TS komt de volgende dag wakker en opgewekt op zijn werk, pakt een goeie kop koffie en gaat dan even zitten. En och och och, de baas van de TS heeft hem gisteren zien flipperen.
"Sigmund, jij stond gisteren te flipperen hé?" "Jep", antwoord ik eerlijk en bevestigend.
"Je weet toch wel dat dat niet zoiets is als gek in die gokmachines gooien?" (:') )
"Nee, dat is heul niet waar hoor. Ik snap niet waar je die redenatie vandaan haalt eerlijk gezegd

"
"Nou, het is een enorm riskant kansspel waarmee je die bal nog maar net in het spel moet houden"
Met gierende longen als een volleerde Ron Brandsteder liep ik naar de keuken. Dit is toch wel de meest trieste reactie die ik ooit heb gehoord
Klacht: Baas die TS een gokker noemt.
U heeft de issues, ik heb de tissues.
Your shit's weak! My shit will fuck you up son! YEAH BUDDY!