Heracles Almelo #38 Gewoon met 3 punten

quote:

Op maandag 3 augustus 2009 17:49 schreef HAFC-Nijverdal het volgende:
Zwolle had ik er inderdaad al bij staan, die spelen nog maar 1 seizoen op kunstgras toch?

quote:

Martina trekt conclusies en wil weg
Javier Martina gelooft niet meer in een toekomst met veel speelminuten bij Ajax. De creatieve rechtsbuiten wil daarom vertrekken bij de Amsterdamse club.

Zijn zaakwaarnemer Jeroen Hoogewerf is voor hem aan het rondkijken. "De transfermarkt zit nog muurvast", tekende de manager daarbij aan tegenover Sportweek. "Javier staat overal open. We wachten maar af."

Martina komt niet in de plannen van trainer Martin Jol voor. De 22-jarige aanvaller heeft een contract tot medio 2010 bij de Amsterdammers.

quote:

Op maandag 3 augustus 2009 20:29 schreef HAFC-Nijverdal het volgende:
Een jongen op een ander forum heeft zijn profielwerkstuk over kunstgras gedaan en kwam op het feit dat de met kunstgrasspelende teams 59,2% van hun punten in eigen stadion behaalden en dat de andere teams 59,0% van hun punten thuis behaalden. Gemeten over een periode van 5 seizoenen. Een te verwaarlozen verschil.

Mijn eigen bevindingen zal ik later plaatsen, ploegen als Zwolle, Heracles en Volendam behaalden in hun eerste divisie periode een hoger percentage punten in uitwedstrijden nadat ze kunstgras hadden aangelegd. De percentages: 2,0% (Zwolle), 3,0% Volendam en 10,4% voor Heracles.

quote:

Prachtige proloog in nieuw boek

Almelo - Gertjan Verbeek glorieert bij zijn rentree in de eredivisie door een zege op kampioen AZ.

Rancune? Revanche? Gertjan Verbeek fronst een wenkbrauw. Hij is gewoon opnieuw begonnen. Boekje-Feyenoord al bijna onder het stof, boek-Heracles opengeslagen met een zwierige proloog.

Gertjan Verbeek is terug bij de club waar hij als zelfstandig trainer begon; Heracles dus. Hij valt assistent Krüzen in de armen als de te lang ongeconcentreerde en onsamenhangende kampioen AZ met 3-2 is verslagen tijdens de ouverture. De omroeper merkt op dat hij nog verjaart ook op deze zaterdag, voor de 47ste keer.

Wie nog op vakantie was deze zaterdag, heeft pech gehad. So Incredible, schalt die andere trots van Almelo, de stem van Ilse DeLange, door het dansende Polman Stadion. Maar wat is nog ongelooflijk in het Nederlandse voetbal, waar bijna iedereen van iedereen kan winnen?

Ook voetballiefhebbend Almelo hunkert bij het begin van weer een competitie. Vaders hijsen hun zonen in gloednieuw zwart-wit, mannen met een hart dat al decennia klopt voor Heracles, zoals vader en zoon Kimmel, uiten hun trots over de terugkeer van Verbeek. ‘Geweldig. Een ervaren karaktertrainer.’

Willie Overtoom is uitblinker in een vrije rol achter de spits en zegt na afloop: ‘De trainer geeft me vertrouwen en tips. En hij heeft veel ervaring. In vergelijking met hem was onze vorige trainer Heerkes een beginneling.’

Die ervaring kon Verbeek niet helpen bij Feyenoord, waar zijn aanpak en denkwijze te weinig aansloot bij te veel spelers. Hier, in de luwte van Almelo, is hij weer op zijn plaats. Voorlopig dan. Het is misschien ook goed dat hij opnieuw is begonnen, met de kras van Feyenoord op zijn ziel.

Hier is niet elke oprisping van eigenzinnigheid nieuws, hier hoeft hij geen denigrerende tussenzinnetjes te lezen als hij voorop gaat bij een overlevingstocht met de spelers, als de hedendaagse Rambo. Of Heracles trouwens op survivaltocht is geweest? De verslaggever van de regionale krant: ‘Nee, dan had ik het geweten.’

Het is simpel eigenlijk. Of zoals Heracles-doelman Pieckenhagen opmerkt: ‘Verbeek houdt van discipline. Dat hij bij Feyenoord niet is geslaagd, ligt aan de spelers. Hij heeft een heel eigen visie. Als hij iets doet, zet hij door, overtuigd als hij is van zijn gelijk. Als je als speler iets anders wilt, zul je hem met argumenten moeten overtuigen, of je nu 18 jaar bent of 38.’ Directeur Hoogma: ‘Gertjan is duidelijk en helder. Ik denk dat elke groep dat nodig heeft.’

Verbeek gebruikt op deze avond het woord ‘doorbraakdenken’. Dat was zijn opdracht bij Feyenoord: een andere cultuur introduceren, een leven en denken in topsport. Halverwege het seizoen gooide de voormalige bokser de handdoek, toen hij zag dat de partijen niet tot elkaar kwamen. Maar: ‘Ik gun Feyenoord het allerbeste. Ik ken geen jaloezie, geen rancune.’ Vol zelfvertrouwen: ‘Ik denk zelfs dat Mario Been kan profiteren van mijn werk.’

Doorbraakdenken is trouwens ook nodig in Almelo, om eens een stabiele middenmoter te zijn, in weer een nieuw stadion met 15 duizend plaatsen in plaats van 8.500. Dat duurt nog wel even. Verbeek zag zich op een vrijdag, niet zo lang voor de competitie, met drie dames van de administratie op kantoor. Waar was iedereen? Directeur Hoogma, op vakantie. Perschef Van Lenthe, op vakantie. Voorzitter Smit, op vakantie. ‘Daar heb ik iets van gezegd, want dat kan natuurlijk niet. Dat is amateuristisch.’

Directeur Hoogma, met een prachtige bruine teint van een buitenlands verblijf: ‘Of ik het met hem eens ben? Dat bespreken we intern.’

Verbeek had trouwens al een half jaar vakantie gevierd, na zijn vertrek bij Feyenoord. Hij reed op een motor door Amerika, toen voorzitter Smit hem opbelde met het verzoek terug te keren naar Almelo.

Zijn taak: de club verder opbouwen en laten wat goed is: het familiaire gevoel, de gezelligheid in het stadion. Als Willie Overtoom 2-0 maakt, nadat hij Schaars en Pocognoli heeft gedold en de bal onder doelman Romero doorschuift, weerklinkt de claxon uit de reclame van de transporteur Overtoom. ‘Dat is snel.’

Heracles speelt aardig voetbal, met een selectie die nog niet compleet is. Om de groep op peil te brengen, resteert bijna een maand. Zoals wel meer tijd nodig heeft. Verbeek is gekleed in jeans, op deze avond. Nieuw beleid? ‘Nee, het pak is niet klaar. Ik kan niet iets aantrekken dat er niet is.’ Voor zijn doen heeft hij zich netjes gekleed. Keurig overhemd, waar hij liever in een T-shirt loopt.

‘We hebben drie punten van de kampioen’, concludeert Verbeek. En de volgende thuiswedstrijd is tegen Feyenoord. Rancune mag hem dan vreemd zijn, maar het zou toch wat zijn zeg.