quote:
Op vrijdag 24 juli 2009 16:30 schreef sigme het volgende:Mijn ouders hadden als eis dat de naam tweelettergrepig moest zijn, dat roept een stuk makkelijker.
En, vind ik, het biedt wel opties tot afkorting (stoerder), maar lokt geen verkleinigheidjes uit (je nóemt een baby nu eenmaal geen Bob, en leer dan later dat Bobby maar weer eens af).
Ja, hier ben ik het wel mee eens.
quote:
Een paar jaar geleden stond er een stukje in de Volkskrant over de plotselinge rage van de naam Tom-tom, in allerlei varianten. Je zal toch Tom-tom genoemd zijn! Of nog kwasi-origineler: Tim-tim.
Vreselijk!
Wat het trouwens ook niet makkelijker maakt is dat alle leuke namen al 'bezet' voelen. Ik weet dat er in principe niets op tegen is om je kind de naam van een ander te geven omdat er niet zoiets bestaat als een volstrekt unieke naam (op de eerder genoemde naam K*t na misschien), maar de associatie is dan toch al gelegd met een ander.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.