De gebeurtenissen:quote:
Meteen nadat de zwaarbewapende indringers binnenkomen neemt de leider van de groep, Fernando Pires, het woord. Niemand verlaat de zaak levend als we geen geld krijgen, maakt hij duidelijk. Kroegbaas Ab weigert. Om de eis kracht bij te zetten vuurt een van de mannen een waarschuwingsschot. De kogel raakt de vloer. De schrik zit er in maar geld geeft Ab niet. Daarom worden alle aanwezigen gedwongen hun bezittingen af te geven. Met tie-raps en tape worden ze op stoelen vastgebonden.
[...]
De sfeer wordt steeds grimmiger naarmate het er meer op lijkt dat er geen geld komt. Onderling slaan de rovers een vrolijke toon aan, tegelijkertijd gedragen ze zich agressief tegen hun gijzelaars. Het is kermis in de hel. Lachend schenken ze drankjes in en bieden sigaretten aan: “Het zal jullie laatste zijn!” Als Ab Fernando met een minachtende opmerking uitdaagt wordt een van de geknevelde gasten naar de keuken gesleept. Er klinkt een harde knal. De anderen sidderen. Is Jan dood? Ze kunnen het vanaf hun plaats niet zien maar vermoeden het ergste. “Kijk. Dit is de eerste. Jullie gaan er allemaal aan!” schreeuwt een van de gangsters. Iedereen gelooft dat. Inmiddels zijn dan al twee uren voorbij gekropen. De langste uren die de slachtoffers ooit beleefden.
Remy Groenewoud is een van de overlevenden. Hij redde zich het leven door zich dood te houden, terwijl kroegbaas Ab bovenop hem doodbloedde. Het valt hem zwaar over de nacht te praten. “Het was een chaotische toestand waarin we telkens weer verplaatst werden. Helemaal aan het einde waren we allemaal bij elkaar. Toen die gasten tegen ons zeiden dat we ons moesten voorbereiden op de dood en we nog een laatste slok water of een laatste sigaretje konden krijgen, was ik er helemaal van overtuigd dat we inderdaad zouden sterven.”
Nooit eerder voelde hij zoveel angst: “De een pist in zijn broek, de ander schijt in zijn broek, maar koel blijven is onmogelijk op zo’n moment. Als daar vier zwaarbewapende mannen rondlopen ben je op dat moment gewoon een slaaf. Alles wat je opgedragen wordt moet je gewoon doen.” In een wanhopige poging biedt Otje, een van de gasten, aan geld te gaan halen dat hij ergens in een kluis heeft opgeborgen. Ze trappen erin. Otje wordt uit de groep getrokken en een van de gijzelnemers gaat met hem mee naar een ander deel van de zaak. Dan overgieten de maffiosi hun gijzelaars met drank. “We steken de boel in brand”, roepen ze, “geen getuigen!”
Twee verschijnen in de deurpost. Een richt een MP5 machinegeweer en begint als een bezetene te vuren op de onschuldige geknevelde mensen. Het bloedbad is gruwelijk. De schutter keert zich om, loopt naar de bar en legt daar zijn geweer op.“Ze willen niet dood,” roept hij. Een ander glimlacht en vraagt: “Mag ik even schieten?” Zonder op antwoord te wachten voegt hij de daad bij het woord, pakt het geweer en vuurt van dichtbij een tweede schotenregen op de groep af. Ze gieten een andere brandbare vloeistof in de zaak en willen vertrekken met Otje. Hij mag ze de weg naar zijn kluis wijzen. Maar Otje slaat buiten op de vlucht. Twee van de misdadigers achtervolgen en beschieten hem. Otje weet te ontkomen.
Achter hem laait een vuur op in het café. Na een korte stilte durft Kick als eerste slachtoffer op te staan. Het leed is niet te overzien. Ab, Jan en de vriendin van Kick zijn dood. Bardame Ikram is zwaargewond.
Het oordeel:quote:
Den Haag, 17 juli 2009 - Het gerechtshof ’s-Gravenhage heeft op 17 juli 2009 aan drie verdachten een levenslange gevangenisstraf opgelegd. Het hof acht bewezen dat de verdachten zich schuldig hebben gemaakt aan het medeplegen van moord op drie personen en poging tot moord op verschillende andere personen, nadat ze de slachtoffers van hun vrijheid hadden beroofd en enige tijd in gijzeling hadden gehouden. De misdrijven vonden plaats in het Rotterdamse café Inn & Out in de nacht van 18 op 19 november 2005.
Naar het oordeel van het hof is door de verdachten met voorbedachten rade op de slachtoffers geschoten. De verdachten hadden wellicht aanvankelijk het gezamenlijke plan om naar het café te gaan om de eigenaar ervan af te persen, maar ter plekke is het gezamenlijke plan ontstaan om alle aanwezigen te doden en werkten allen mee aan de uitvoering hiervan. De verdachten hebben in bewuste en nauwe samenwerking een geweldspiraal ontketend.
Naar het oordeel van het hof noopt de ernst van de feiten en de beveiliging van de maatschappij tot oplegging van een straf die de duur van een tijdelijke gevangenisstraf te boven gaat.
Goede straf. Blijft toch goed om te beseffen dat dit
ook de rechterlijke macht is in Nederland.