TTK LPT Deel ...

Misschien wel. Maar een echte geit in Afrika is veel spannender, natuurlijk.

Oh ja. Claudia .
Als ik per ongeluk een kind krijg drop ik het op jouw stoep.

Ik kan me helemaal in de eerste alinea vinden, beder.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 19:03 schreef I.R.Baboon het volgende:
Wees blij dat je kind nog een paar jaar een kant-en-klare mening gaat hebben, Claudia. Er blijft nog meer dan genoeg tijd over voor existentiële twijfel en onzekerheid.

Hulde voor de wijsheid van deze post!

Wat een gedoe verder allemaal over de invloed van school en overigen op de vorming van het kind en hoe je dat dan zelf moet aanpakken.

Een kind heeft op de eerste plaats voeding nodig. Daarbij ook nog aandacht en liefde, vijf keer per dag een schone luier en een warm bedje. Begin daar eerst maar mee.

Dan zal ook blijken dat zo'n kind zelf wel een richting kiest waarin zijn interesses liggen. Alhoewel je als ouder wel enigzins daar invloed op hebt. Als de hele dag SBS-6 aanstaat dan is dat anders dan wanneer je met dat kind gaat wandelen of naar de kinderboerderij.

Al sinds de vroegste tijden worden kinderen grootgebracht. Dacht je dat daar vroeger zo moeilijk over gedaan werd? Wanneer je je instinct volgt doe je het nog het beste. Daar ben ik van overtuigd. Dat kind geeft zelf wel aan wat het leuk vindt.

Zo vind het Prul liedjes zingen geweldig. Vooral als papa ze zelf bedenkt. Ook houdt ze van verhaaltjes en rijmpjes en versjes uit de oude doos. Omdat zij dat zo leuk vind ben ik geneigd om dat vaak met haar te doen. Ondertussen leert ze natuurlijk ontzettend goed de taal en spreekt ze feitelijk gewoon correct Nederlands.

Natuurlijk zal ze op een dag, als ze zo'n jaar of 10 is, weigeren haar vlees op te eten omdat het zo zielig is voor de varkentjes. Daar groeit ze dan vanzelf wel weer overheen. Of niet. Wat maakt het uit? Hier in Boxtel rijden vaak varkenstransporten op weg naar het slachthuis. Die wijst ze aan en zegt: "Die varkentjes gaan naar de slager, hé papa!" Ja, zeg ik dan. Daar wordt worst en leverpastei van gemaakt. Lekker.

Ik vraag het Prul 's avonds wat voor verhaaltje ze wil horen. Een gewoon verhaaltje, of een eng verhaal, een gek verhaal of een zielig verhaal. Vaak kiest ze dan voor een gek verhaaltje.

Er was eens heel heel gek mannetje. Het was niet zomaar een gek mannetje, het was een heel gek mannetje. Eigenlijk was het gewoon NIET NORMAAL MEER hoe een gek mannetje dat was.
Dat gekke mannetje woonde in een heel gek huisje. Altijd als de mensen langs het gekke huisje van dat mannetje liepen zeiden ze tegen elkaar "Wat een gek huisje is dat! Daar zal vast een heel gek mannetje wonen." En dat was ook zo.
Dat gekke mannetje deed altijd gekke dingen. Hij vond het zelf soms eigenlijk te gek om naar huis te schrijven. Toch deed hij het, want het was nu eenmaal een gek mannetje.
Op een dag dacht het gekke mannetje: laat ik eens gek doen. Hij ging naar zijn gekke garage en pakte zijn fietsje. Weet je wat voor een fietsje dat was? Nou, het was een heel erg gek fietsje. Zo'n gek fietje heb je nog nooit gezien. Het had niet alleen een heel gek stuur, maar ook hele gekke banden en een hééél gek zadeltje. Toch fietste het mannetje er vaak op. Niets was hem te gek.
Die gekke dag dus ook. Op zijn gekke fietsje fietste het gekke mannetje lekker gek door de stad. Van achter de gordijnen gluurden de mensen naar buiten en zagen daar het gekke mannetje fietsen. "Mien, kom eens kijken. Er fietst nu een heel gek mannetje door onze straat! Zullen we de politie maar bellen?" (Prul schudt heftig haar hoofd van nee. Van de politie moet ze niks hebben) Gelukkig belden die mensen de politie toch maar niet, zodat het gekke mannetje door kon fietsen. Na een tijdje kwam het mannetje bij een gek bruggetje. "Wat een gek bruggetje" dacht het mannetje. Laat ik hier eens lekker gek overheen fietsen. Wat gek! Er gebeurde helemaal niks. Het gekke mannetje bleef maar op en neer fietsen over het gekke bruggetje, totdat het donker werd. Maar er gebeurde nog steeds niks. Toen het tien uur was dacht het mannetje: "Dit wordt me te gek. Ik ga weer eens op huis aan"
Thuisgekomen had het mannetje nog een heel gek maaltje in zijn gekke koelkast staan. Op een gekke manier at hij het helemaal op. Toen ging hij zijn tanden poetsen met zijn gekke tandenborstel, en ging ik zijn gekke bedje liggen. Al snel sliep hij. Hij droomde die nacht heel gek, van allemaal gekke dingen. Maar dat was niet zo gek, want dat deed het gekke mannetje iedere nacht.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 22:51 schreef LXIV het volgende:
Ik vraag het Prul 's avonds wat voor verhaaltje ze wil horen. Een gewoon verhaaltje, of een eng verhaal, een gek verhaal of een zielig verhaal. Vaak kiest ze dan voor een gek verhaaltje.

Er was eens heel heel gek mannetje. Het was niet zomaar een gek mannetje, het was een heel gek mannetje. Eigenlijk was het gewoon NIET NORMAAL MEER hoe een gek mannetje dat was.
Dat gekke mannetje woonde in een heel gek huisje. Altijd als de mensen langs het gekke huisje van dat mannetje liepen zeiden ze tegen elkaar "Wat een gek huisje is dat! Daar zal vast een heel gek mannetje wonen." En dat was ook zo.
Dat gekke mannetje deed altijd gekke dingen. Hij vond het zelf soms eigenlijk te gek om naar huis te schrijven. Toch deed hij het, want het was nu eenmaal een gek mannetje.
Op een dag dacht het gekke mannetje: laat ik eens gek doen. Hij ging naar zijn gekke garage en pakte zijn fietsje. Weet je wat voor een fietsje dat was? Nou, het was een heel erg gek fietsje. Zo'n gek fietje heb je nog nooit gezien. Het had niet alleen een heel gek stuur, maar ook hele gekke banden en een hééél gek zadeltje. Toch fietste het mannetje er vaak op. Niets was hem te gek.
Die gekke dag dus ook. Op zijn gekke fietsje fietste het gekke mannetje lekker gek door de stad. Van achter de gordijnen gluurden de mensen naar buiten en zagen daar het gekke mannetje fietsen. "Mien, kom eens kijken. Er fietst nu een heel gek mannetje door onze straat! Zullen we de politie maar bellen?" (Prul schudt heftig haar hoofd van nee. Van de politie moet ze niks hebben) Gelukkig belden die mensen de politie toch maar niet, zodat het gekke mannetje door kon fietsen. Na een tijdje kwam het mannetje bij een gek bruggetje. "Wat een gek bruggetje" dacht het mannetje. Laat ik hier eens lekker gek overheen fietsen. Wat gek! Er gebeurde helemaal niks. Het gekke mannetje bleef maar op en neer fietsen over het gekke bruggetje, totdat het donker werd. Maar er gebeurde nog steeds niks. Toen het tien uur was dacht het mannetje: "Dit wordt me te gek. Ik ga weer eens op huis aan"
Thuisgekomen had het mannetje nog een heel gek maaltje in zijn gekke koelkast staan. Op een gekke manier at hij het helemaal op. Toen ging hij zijn tanden poetsen met zijn gekke tandenborstel, en ging ik zijn gekke bedje liggen. Al snel sliep hij. Hij droomde die nacht heel gek, van allemaal gekke dingen. Maar dat was niet zo gek, want dat deed het gekke mannetje iedere nacht.

Mijn vader vertelde ook iedere avond een zelfverzonnen verhaal over een eekhoorn, veel beter dan welk sprookje dan ook!

quote:

Op zondag 19 juli 2009 22:51 schreef LXIV het volgende:
Ik vraag het Prul 's avonds wat voor verhaaltje ze wil horen. Een gewoon verhaaltje, of een eng verhaal, een gek verhaal of een zielig verhaal. Vaak kiest ze dan voor een gek verhaaltje.

Als het dingetje kiest voor een enge verhaal, vervang je dan gewoon "gek" door "eng"?

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:03 schreef Tha_Erik het volgende:

[..]

Als het dingetje kiest voor een enge verhaal, vervang je dan gewoon "gek" door "eng"?

Dat is de clue!

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:03 schreef Thisbe het volgende:

[..]

Mijn vader vertelde ook iedere avond een zelfverzonnen verhaal over een eekhoorn, veel beter dan welk sprookje dan ook!

Je kunt het zo leuk maken als je zelf wil. Ging het altijd over een eekhoorn? Die zaten er bij jullie in de buurt in ieder geval wel een paar!

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:01 schreef beeer het volgende:
Van wie is trouwens dat citaat dat het verderf van de jeugd begint wanneer je ze afschermt van mensen die anders zijn/denken dan de rest.

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit echt ben afgeschermd van mensen die anders denken. Dat kan natuurlijk wel betekenen dat ze het heel goed gedaan hebben.

Pffff soldaat, dát is wel iets te makkelijk!

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:05 schreef Thisbe het volgende:
Pffff soldaat, dát is wel iets te makkelijk!

Nou ja, ik vertel ook niet altijd over het enge/gekke/leuke mannetje hoor!

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:07 schreef beeer het volgende:

[..]

In jouw geval komt het verderf door teveel fastfood en Amerikaanse films

Of een te dominante moeder.

Ja, ik ben opgegroeid met veel dieren, en nabij een boerderij.
Vandaag en gisteren was ik trouwens weer in het dorp, het was wel weer eens lekker om achter de hond aan te rennen. Van tevredenheid ging ik zelfs houdoe en 'kei'zeggen!

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:07 schreef beeer het volgende:

[..]

In jouw geval komt het verderf door teveel fastfood en Amerikaanse films

.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:08 schreef Thisbe het volgende:
Ja, ik ben opgegroeid met veel dieren, en nabij een boerderij.
Vandaag en gisteren was ik trouwens weer in het dorp, het was wel weer eens lekker om achter de hond aan te rennen. Van tevredenheid ging ik zelfs houdoe en 'kei'zeggen!

Zandverstuiving? Daar ging ik vroeger altijd soldaatje spelen & hutten bouwen.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:08 schreef LXIV het volgende:

[..]

Of een te dominante moeder.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:08 schreef Tha_Erik het volgende:

[..]

.

Neenee, de boerderij tegenover Coudewater. De zandverstuiving was iets te ver.
We mochten bij pasgeboren kalfjes/geitjes/lammetjes/biggetjes altijd komen kijken. En er ging ook weleens een beest dood, die ging dan in de vuilnisbak.
Als ik het zo bedenk heb ik eigenlijk een fantastische jeugd gehad, op de boerderij, en bij de buren die een soort surrogaatopa en oma waren (hij was beeldhouwer, en had een gigantisch atelier, waar we ook mee mochten hakken aan de beelden).
Brabant.

Ok. Is dat die boerderij waar nu het dak al een jaar vanaf ligt?

quote:

Op zondag 19 juli 2009 22:21 schreef LXIV het volgende:

Hulde voor de wijsheid van deze post!

Een kind kritisch denken aanleren kan op vele manieren zónder dat je het in existentiële onzekerheid stort. Als ouders kun je stabiliteit en structuur bieden voor je kind en het tegelijkertijd stimuleren tot eigen prestaties en kritisch denkwerk. Ik kan je verzekeren dat toen mijn ouders tegen mij zeiden "kom voor jezelf op, laat je niet kisten en maak je geen zorgen: wij zullen er altijd voor je zijn" dat zoiets voor mij veel meer houvast bood dan als mijn ouders hadden gezegd 'je moet dit-en-dit- doen en die-en-die de grond in meppen'. De existentiële crisis van een mens zou eigenlijk moeten eindigen als het de puberteit in gaat, omdat het zich dan als individu in een levenslange carrousel betreedt, waar het constant een nieuwe draai aan moet geven om in beweging te blijven en te ontwikkelen.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:19 schreef LXIV het volgende:
Ok. Is dat die boerderij waar nu het dak al een jaar vanaf ligt?

Inderdaad! Daar stonden vroeger de koeien en de varkens. Die man was een boer in hart en nieren, maar het werd hem onmogelijk gemaakt, dus hij is ermee gestopt, helaas.

Ik vroeg me al af waarom dat zo lang duurde. Ik dacht dat ze het aan het verbouwen waren. Sowieso is die hele hoek, inclusief de Stenenkamerplas, al lang niet zo mooi meer als het eens was. Koudewater nog wel, in ieder geval. Daar stond onlangs ook nog een boerderij te koop, voor weinig. Helaas met een erfpacht van 30K per jaar of zoiets.

Ik heb mijn korte en strakke kokerrok uitgezocht voor de ontmoeting met de hersteld hervormden, met een paar schoenen met flinke 'fuck you' hakken eronder. SL kan trots op me zijn.

Doe dat ook eens aan als ik je weer eens zie!

Vind je het erg als ik mijn zoon naar je vernoem, beeer?

En verder: wat erg hè, dat Simon Vinkenoogs begrafenis verstoord werd door trommelende negers.

Simon Vinkenoog, die stinkende Junk. Ik zal eens even opzoeken wat Reve ook alweer over hem geschreven heeft. (Iets in de trend van "stinkende junk"

De enige misschien belangrijke persoon die een keer of wat langs kwam was de uitvinder van de implosie en van het verwarmde heroïnelepeltje, Simon V., wiens voeten erg stonken want je rook het door zijn beschimmelde Italiaanse schoentjes heen. Ik dronk toen wijn, maar ik had wel jenever in huis, want ik hield altijd rekening met anderen. Die cultuurdrager hield daar veel van, van die jenever dus. Zo gezegd zo gedaan, maar het vervelende was dat ik na zijn bezoek telkens wel een of ander boek miste, altijd van het formaat dat gemakkelijk in de binnenzak van een colbertjasje of regenjas paste. Ik tilde er niet te erg aan, en dacht dat ik het boek uitgeleend had. Maar toen gebeurde er na een bezoek van Simon V. iets dat ik mij wèl aantrok. Iemand die op vakante ging had zijn aquarium met visjes en enige kamerplanten bij mij gestald, en mij voedsel voor de visjes en aanwijzingen voor de planten gegeven. Na een bezoek van Simon V. stierven bijna alle visjes en verdorden enkele van die planten. Ik was er overstuur van, want ik deed mijn best. Kwam er te veel zon binnen, of had ik niet op de temperatuur gelet? Kijk, zoiets is niet leuk, en helemaal niet als het om iets gaat dat van een ander is. Pas jaren later vertelde de dichter en zanger Johnny van D. mij dat die heroïnische grossier Simon V. gewoon stal waar en wat hij maar kon, niet in winkels want dat was te riskant, maar wel bij argeloze particulieren die opkeken tegen artiesten en geen argwaan koesterden. En dat jenever uitgieten over alles wat leefde en groeide dat was gewoon routine van hem, hoorde ik. 'Zo gaat dat,' verzekerde Johnny mij. 'Als je even de kamer uitgaat om te pissen doet hij huiszoeking.' Het is wat."

Verder heb ik nooit wat van Vinkenoog gelezen, als hij überhaubt al wat geschreven heeft. Het oordeel van Reve volstaat voor mij.

Vinkenoog, die is van Atonaal.

Het zal je verheugen dat Ayn Rand nog even langskomt in een latere episode van Mad Men, Claudia!

Of ouders hun kroost nu indoctrineren met de honger in Afrika, de Auschwitzlügen of Ayn Rand komt toch allemaal op hetzelfde neer! Het is allemaal complete kletskoek. Ga liever een potje met ze voetballen of vertel een gek verhaal.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:23 schreef zodiakk het volgende:

De existentiële crisis van een mens zou eigenlijk moeten eindigen als het de puberteit in gaat, omdat het zich dan als individu in een levenslange carrousel betreedt, waar het constant een nieuwe draai aan moet geven om in beweging te blijven en te ontwikkelen.

Dat doet me denken aan een paradox van Orwell: ‘Until they become conscious they will never rebel, and until after they have rebelled they cannot become conscious'.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 19:49 schreef k_man het volgende:
Wil je dat je kind alleen dingen te horen krijgt die stroken met jouw eigen opvattingen? Dat lijkt me nogal verstikkend.

Dat is nu juist waar het niet om gaat. Kijk, ik zou er niet blij mee zijn als er op school een klimaatweek georganiseerd wordt waarin eerst de film van Al Gore wordt getoond en er daarna geld in wordt gezameld. Ik vind dat een vorm van indoctrinatie. Ook kinderen kun je iets bieden dat meer beschouwend van aard is, ongeacht je eigen mening.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:05 schreef Tha_Erik het volgende:

[..]

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit echt ben afgeschermd van mensen die anders denken. Dat kan natuurlijk wel betekenen dat ze het heel goed gedaan hebben.

Ach, wie wordt er nu niet afgeschermd? Ik ben in ieder geval in een redelijk besloten kring opgegroeid, in Harskamp op de school met de Bijbel. Zo is een ex-vriendje van me opgegroeid in een PvdA-nest waarin PvdA-collega's en PvdA-vrienden over de vloer kwamen. Er werd veel gesproken over Marokkanen, maar de enige Marokkaan die ze ooit zagen was de huishoudster.

Gelukkig is er tegenwoordig internet.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:32 schreef Batuwu_Griekgriek het volgende:
Vind je het erg als ik mijn zoon naar je vernoem, beeer?

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:58 schreef Gellius het volgende:
Het zal je verheugen dat Ayn Rand nog even langskomt in een latere episode van Mad Men, Claudia!

Ik heb het eerste seizoen op dvd gekocht, dus ik ben benieuwd!

_{Verbaast me niets, trouwens. Ik ben wel benieuwd naar de context.}

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:37 schreef LXIV het volgende:

Verder heb ik nooit wat van Vinkenoog gelezen, als hij überhaubt al wat geschreven heeft. Het oordeel van Reve volstaat voor mij.

Ik kijk toch anders tegen Reve aan sinds ik de briefwisseling tussen hem en Hermans heb gelezen.

quote:

Op maandag 20 juli 2009 07:53 schreef Claudia_x het volgende:

[..]
Er werd veel gesproken over Marokkanen, maar de enige Marokkaan die ze ooit zagen was de huishoudster.

Ik lees dit wel eens vaker, en ik vind het eigenlijk een zeer bedenkelijke redenatie. Mogen die mensen geen mening, of een gesprek hebben over 'de Marokkanen', omdat ze er geen tot hun vriendenkring mogen rekenen? Wanneer mag je dan wèl over Marokkanen praten? En waarom telt 'de huishoudster' kennelijk niet mee als een 'echte' Marokkaan?

quote:

Op maandag 20 juli 2009 09:11 schreef Gellius het volgende:

[..]

Ik lees dit wel eens vaker, en ik vind het eigenlijk een zeer bedenkelijke redenatie. Mogen die mensen geen mening, of een gesprek hebben over 'de Marokkanen', omdat ze er geen tot hun vriendenkring mogen rekenen? Wanneer mag je dan wèl over Marokkanen praten? En waarom telt 'de huishoudster' kennelijk niet mee als een 'echte' Marokkaan?

Volgens mij groeien de meeste mensen op in hun eigen relatief beperkte wereldje. Niets mis mee.

_{Anders zou ik toch geen pleidooi houden voor vrijheid van onderwijs.}

[ Bericht 1% gewijzigd door Claudia_x op 20-07-2009 09:40:47 ]

quote:

Op zondag 19 juli 2009 19:29 schreef Claudia_x het volgende:
Ik praat bijvoorbeeld nu al met B. over hoe de afwezigheid van mijn vader uitgelegd gaat worden. Ik wil pertinent niet iets horen als 'opa Piet zit in de hemel', ookal weet ik niet zo goed wat voor alternatief geschikt is voor een kind. (Het is lastig om een 'weg' uit te leggen zonder een 'ergens naartoe'.) Ik ben blij dat B. niet zegt: 'Ach, het is maar een kind, religie slaan we er later wel uit.'

Ik ben er voor om, ongeacht de leeftijd van het kind in kwestie en ongeacht het onderwerp, de dingen gewoon te zeggen zoals ze zijn. Geen verbloemende dingen, geen babytaal, geen onzin. Neem het kind serieus en zeg het zoals het is. Het is helemaal niet erg dat een kind dat op dat moment misschien nog niet helemaal begrijpt. Als het meer wil weten, vraagt het kind het wel. Als het er nog niet aan toe is, zegt het waarschijnlijk niets.

Mijn vriend heeft een dochtertje van zes. Dit weekend keken ze naar de film Knetter. Daar ging een oma of opa dood. Livia zei daarna: hmm, hoe zit het nu met die oma/opa? En ze liet het concept 'dood' even op zich inwerken. Voor haar betekende dood vooral dat iemand weg is en niet terugkomt. En dat probeerde ze vervolgens te rijmen met wat ze kende van sprookjes zoals Sneeuwwitje. In sprookjes kunnen mensen wél terugkomen. Dat was meteen een goed moment om haar uit te leggen dat er verschil is tussen sprookjes/verhaaltjes en het 'echte leven'.

Zulke gesprekken kun je van tevoren niet echt oefenen of voorbereiden. Je merkt vanzelf wel met welke vragen je kind komt.

Ik zou me ook niet zo druk maken om die school. Het gaat er uiteindelijk toch écht om wat je als ouders je kind meegeeft. Belangrijker dan de meningen die je kind op school meekrijgt, is volgens mij dat het een veilige omgeving biedt, met betrokken docenten en een goede sfeer.