TTK LPT Deel ...

quote:

Op zondag 19 juli 2009 13:35 schreef zodiakk het volgende:

[..]

Die grafiekjes, omdat dit sociale druk genereert en als boodschap meegeeft dat je vooral naar anderen moet kijken om je eigen prestaties af te meten. Het doel, omdat ik vind dat ouderen en bejaarden in Afrika meer prioriteit verdienen dan de kindertjes. Over 'kindertjes in Afrika' gesproken, dit gezegde maskeert ook mooi het feit dat de ouders van nu de kindertjes van toen waren en dat er in al die jaren kennelijk weinig vooruitgang is geboekt op het terrein van lokaal bestuur, agrarische methoden, infrastructuur, seksuele voorlichting en onderwijs. Misschien is Afrika meer gebaat bij hulp op het terrein van ouderdomsvoorzieningen, het stimuleren van een 'civic society' en het evenwichtiger verdelen van schaarste (lees: minder tussenpersonen tussen donateur en ontvanger). Overigens vind ik dat we nog veel meer geld moeten geven aan Afrika.

Ik zal niet ontkennen dat veel hulpprojecten in Afrika onhandig aangepakt worden, de verkeerde verschijnselen bestrijden en/of krachteloos gemaakt worden door de corruptie. Maar onderwijs lijkt me nu juist een vorm van hulp die niet zoveel last heeft van die bezwaren.

[ Bericht 1% gewijzigd door Frollo op 19-07-2009 15:51:24 ]

quote:

Op zondag 19 juli 2009 13:02 schreef Lienekien het volgende:
Ik ken de kanalen niet.

Gelukkig, ik ben niet alleen.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 13:35 schreef zodiakk het volgende:
Misschien is Afrika meer gebaat bij hulp op het terrein van ouderdomsvoorzieningen, het stimuleren van een 'civic society' en het evenwichtiger verdelen van schaarste (lees: minder tussenpersonen tussen donateur en ontvanger). Overigens vind ik dat we nog veel meer geld moeten geven aan Afrika.

Ik huiver nu al voor de basisschooljaren die mijn kind voor de boeg heeft, het jarenlange knokken tegen de kant-en-klare meninkjes die onderdeel uitmaken van het reguliere curriculum. Afrika, dierenleed, global warming.

Het ergste is nog wel dat een zogenaamde alternatieve school geen oplossing biedt. Integendeel! Misschien kan ik beter teruggaan naar Harskamp.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 17:39 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ik huiver nu al voor de basisschooljaren die mijn kind voor de boeg heeft, het jarenlange knokken tegen de kant-en-klare meninkjes die onderdeel uitmaken van het reguliere curriculum. Afrika, dierenleed, global warming.

Wat kun je daar nu tegen hebben, ik snap dat écht niet. Behalve dan dat ze in het onderwijs natuurlijk vooral gewoon onderwijs moeten geven.

[ Bericht 1% gewijzigd door Frollo op 19-07-2009 18:13:27 ]

't Was heel erg leuk trouwens hoor, het klimbos. Druk, levendig, kindertjes, frisgeschrobde begeleiders.

Lijkt me ook wat overdreven, die huiver voor 'kant en klare meninkjes'. Dat hadden wij helemaal niet zo op de lagere school, hoewel we óók aandacht aan Afrika besteedden. Ook aan de Middeleeuwen trouwens, en de Amerikaanse verkiezingen. En aan de Dolly Dots. Ouders hebben lijkt me ook kant en klare meninkjes. En ouders van vriendjes, en de trainer op het voetbalveld. En kinderen zelf, niet te vergeten. Je hebt wel wat weinig vertrouwen in het zelfstandig oordeel van je eigen walnootje.

Wees blij dat je kind nog een paar jaar een kant-en-klare mening gaat hebben, Claudia. Er blijft nog meer dan genoeg tijd over voor existentiële twijfel en onzekerheid.

Oh, en de kanalen van Frollo: ik ken ze niet.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 18:04 schreef Frollo het volgende:

Wat kun je daar nu tegen hebben, ik snap dat écht niet. Behalve dan dat ze in het onderwijs natuurlijk vooral gewoon onderwijs moeten geven.

Ik erger me aan de vanzelfsprekendheid waarmee ideeën worden gebracht, zoals dat het goed is om geld te doneren aan Afrika. Ik wil mijn kind leren kritisch te zijn en ik zou het fijn vinden als ik dat samen met school kan doen. Dat lijkt me de normaalste zaak van de wereld, dat je graag op één lijn zit met je mede-opvoeders. (Laten we wel wezen: andere kindertjes en hun ouders zijn niet je mede-opvoeders.)

Ik heb er dan ook alle begrip voor dat gelovigen hun kind naar een school met religieuze inslag willen sturen. Met die mening maak je jezelf tegenwoordig niet erg populair, want het idee heerst dat er zoiets als een neutrale kern van waarden en feiten bestaat die door de overheid aan kindertjes overgebracht behoort te worden. Dat wordt verkocht als 'recht' in plaats van 'plicht'. Afijn, ik verafschuw dat idee.

't Is geen homp klei hoor Claudia, zo'n kind.

Verkeerde beeldspraak - ik bedoel: een kind is geen blok marmer waar na de vormingsjaren geen spat meer aan te veranderen is en ik zou me niet zo vreselijk druk maken dat het na zijn basisschooltijd als een volledig gehersenspoeld wezen wordt afgeleverd.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 19:16 schreef Gellius het volgende:
't Is geen homp klei hoor Claudia, zo'n kind.

En het is ook geen afgerond product. Het wordt volledig geaccepteerd dat ouders hun kinderen meegeven wat zij zelf belangrijk vinden, maar het wordt ineens controversieel als ze eisen zouden willen stellen aan het soort onderwijs dat daar instrumenteel in kan zijn. Dat zal wel weer te maken hebben met dat wantrouwen waar beeer het eerder over had (over het algemeen wil men vrijheid voor zichzelf en regels voor de anderen).

Ik praat bijvoorbeeld nu al met B. over hoe de afwezigheid van mijn vader uitgelegd gaat worden. Ik wil pertinent niet iets horen als 'opa Piet zit in de hemel', ookal weet ik niet zo goed wat voor alternatief geschikt is voor een kind. (Het is lastig om een 'weg' uit te leggen zonder een 'ergens naartoe'.) Ik ben blij dat B. niet zegt: 'Ach, het is maar een kind, religie slaan we er later wel uit.'

Dat is toch helemaal niet zo controversieel? Natuurlijk heb je als ouder het recht om eisen te stellen, maar dat is iets heel anders dan er voetstoots vanuit te gaan dat je kind op een openbare basisschool tot een kritiekloze Terre des Hommes-donateur wordt geïndoctrineerd. Er is veel te zeggen voor wat zodiakk zegt, maar het is ook zo dat het lastig is om kinderen zo'n afgewogen oordeel te laten vellen. Zoiets komt later.

Opa Piet is dood, dat lijkt me een betere optie. Opa Gellius is ook dood. Dat snappen kinderen prima hoor. Ik zeg ook niet dat het okay is om kinderen aperte nonsens te verkopen met het argument dat je dat er later wel uitslaat. dat is ook heel wat anders dan kinderen een geit bij elkaar te laten sparen voor andere kinderen in Afrika, en daar mee bezig laten te zijn, hoewel we allemaal heus wel weten dat je daar geen heel continent mee uit de problemen helpt.

Misschien wel. Maar een echte geit in Afrika is veel spannender, natuurlijk.

Oh ja. Claudia .
Als ik per ongeluk een kind krijg drop ik het op jouw stoep.

Ik kan me helemaal in de eerste alinea vinden, beder.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 19:03 schreef I.R.Baboon het volgende:
Wees blij dat je kind nog een paar jaar een kant-en-klare mening gaat hebben, Claudia. Er blijft nog meer dan genoeg tijd over voor existentiële twijfel en onzekerheid.

Hulde voor de wijsheid van deze post!

Wat een gedoe verder allemaal over de invloed van school en overigen op de vorming van het kind en hoe je dat dan zelf moet aanpakken.

Een kind heeft op de eerste plaats voeding nodig. Daarbij ook nog aandacht en liefde, vijf keer per dag een schone luier en een warm bedje. Begin daar eerst maar mee.

Dan zal ook blijken dat zo'n kind zelf wel een richting kiest waarin zijn interesses liggen. Alhoewel je als ouder wel enigzins daar invloed op hebt. Als de hele dag SBS-6 aanstaat dan is dat anders dan wanneer je met dat kind gaat wandelen of naar de kinderboerderij.

Al sinds de vroegste tijden worden kinderen grootgebracht. Dacht je dat daar vroeger zo moeilijk over gedaan werd? Wanneer je je instinct volgt doe je het nog het beste. Daar ben ik van overtuigd. Dat kind geeft zelf wel aan wat het leuk vindt.

Zo vind het Prul liedjes zingen geweldig. Vooral als papa ze zelf bedenkt. Ook houdt ze van verhaaltjes en rijmpjes en versjes uit de oude doos. Omdat zij dat zo leuk vind ben ik geneigd om dat vaak met haar te doen. Ondertussen leert ze natuurlijk ontzettend goed de taal en spreekt ze feitelijk gewoon correct Nederlands.

Natuurlijk zal ze op een dag, als ze zo'n jaar of 10 is, weigeren haar vlees op te eten omdat het zo zielig is voor de varkentjes. Daar groeit ze dan vanzelf wel weer overheen. Of niet. Wat maakt het uit? Hier in Boxtel rijden vaak varkenstransporten op weg naar het slachthuis. Die wijst ze aan en zegt: "Die varkentjes gaan naar de slager, hé papa!" Ja, zeg ik dan. Daar wordt worst en leverpastei van gemaakt. Lekker.

Ik vraag het Prul 's avonds wat voor verhaaltje ze wil horen. Een gewoon verhaaltje, of een eng verhaal, een gek verhaal of een zielig verhaal. Vaak kiest ze dan voor een gek verhaaltje.

Er was eens heel heel gek mannetje. Het was niet zomaar een gek mannetje, het was een heel gek mannetje. Eigenlijk was het gewoon NIET NORMAAL MEER hoe een gek mannetje dat was.
Dat gekke mannetje woonde in een heel gek huisje. Altijd als de mensen langs het gekke huisje van dat mannetje liepen zeiden ze tegen elkaar "Wat een gek huisje is dat! Daar zal vast een heel gek mannetje wonen." En dat was ook zo.
Dat gekke mannetje deed altijd gekke dingen. Hij vond het zelf soms eigenlijk te gek om naar huis te schrijven. Toch deed hij het, want het was nu eenmaal een gek mannetje.
Op een dag dacht het gekke mannetje: laat ik eens gek doen. Hij ging naar zijn gekke garage en pakte zijn fietsje. Weet je wat voor een fietsje dat was? Nou, het was een heel erg gek fietsje. Zo'n gek fietje heb je nog nooit gezien. Het had niet alleen een heel gek stuur, maar ook hele gekke banden en een hééél gek zadeltje. Toch fietste het mannetje er vaak op. Niets was hem te gek.
Die gekke dag dus ook. Op zijn gekke fietsje fietste het gekke mannetje lekker gek door de stad. Van achter de gordijnen gluurden de mensen naar buiten en zagen daar het gekke mannetje fietsen. "Mien, kom eens kijken. Er fietst nu een heel gek mannetje door onze straat! Zullen we de politie maar bellen?" (Prul schudt heftig haar hoofd van nee. Van de politie moet ze niks hebben) Gelukkig belden die mensen de politie toch maar niet, zodat het gekke mannetje door kon fietsen. Na een tijdje kwam het mannetje bij een gek bruggetje. "Wat een gek bruggetje" dacht het mannetje. Laat ik hier eens lekker gek overheen fietsen. Wat gek! Er gebeurde helemaal niks. Het gekke mannetje bleef maar op en neer fietsen over het gekke bruggetje, totdat het donker werd. Maar er gebeurde nog steeds niks. Toen het tien uur was dacht het mannetje: "Dit wordt me te gek. Ik ga weer eens op huis aan"
Thuisgekomen had het mannetje nog een heel gek maaltje in zijn gekke koelkast staan. Op een gekke manier at hij het helemaal op. Toen ging hij zijn tanden poetsen met zijn gekke tandenborstel, en ging ik zijn gekke bedje liggen. Al snel sliep hij. Hij droomde die nacht heel gek, van allemaal gekke dingen. Maar dat was niet zo gek, want dat deed het gekke mannetje iedere nacht.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 22:51 schreef LXIV het volgende:
Ik vraag het Prul 's avonds wat voor verhaaltje ze wil horen. Een gewoon verhaaltje, of een eng verhaal, een gek verhaal of een zielig verhaal. Vaak kiest ze dan voor een gek verhaaltje.

Er was eens heel heel gek mannetje. Het was niet zomaar een gek mannetje, het was een heel gek mannetje. Eigenlijk was het gewoon NIET NORMAAL MEER hoe een gek mannetje dat was.
Dat gekke mannetje woonde in een heel gek huisje. Altijd als de mensen langs het gekke huisje van dat mannetje liepen zeiden ze tegen elkaar "Wat een gek huisje is dat! Daar zal vast een heel gek mannetje wonen." En dat was ook zo.
Dat gekke mannetje deed altijd gekke dingen. Hij vond het zelf soms eigenlijk te gek om naar huis te schrijven. Toch deed hij het, want het was nu eenmaal een gek mannetje.
Op een dag dacht het gekke mannetje: laat ik eens gek doen. Hij ging naar zijn gekke garage en pakte zijn fietsje. Weet je wat voor een fietsje dat was? Nou, het was een heel erg gek fietsje. Zo'n gek fietje heb je nog nooit gezien. Het had niet alleen een heel gek stuur, maar ook hele gekke banden en een hééél gek zadeltje. Toch fietste het mannetje er vaak op. Niets was hem te gek.
Die gekke dag dus ook. Op zijn gekke fietsje fietste het gekke mannetje lekker gek door de stad. Van achter de gordijnen gluurden de mensen naar buiten en zagen daar het gekke mannetje fietsen. "Mien, kom eens kijken. Er fietst nu een heel gek mannetje door onze straat! Zullen we de politie maar bellen?" (Prul schudt heftig haar hoofd van nee. Van de politie moet ze niks hebben) Gelukkig belden die mensen de politie toch maar niet, zodat het gekke mannetje door kon fietsen. Na een tijdje kwam het mannetje bij een gek bruggetje. "Wat een gek bruggetje" dacht het mannetje. Laat ik hier eens lekker gek overheen fietsen. Wat gek! Er gebeurde helemaal niks. Het gekke mannetje bleef maar op en neer fietsen over het gekke bruggetje, totdat het donker werd. Maar er gebeurde nog steeds niks. Toen het tien uur was dacht het mannetje: "Dit wordt me te gek. Ik ga weer eens op huis aan"
Thuisgekomen had het mannetje nog een heel gek maaltje in zijn gekke koelkast staan. Op een gekke manier at hij het helemaal op. Toen ging hij zijn tanden poetsen met zijn gekke tandenborstel, en ging ik zijn gekke bedje liggen. Al snel sliep hij. Hij droomde die nacht heel gek, van allemaal gekke dingen. Maar dat was niet zo gek, want dat deed het gekke mannetje iedere nacht.

Mijn vader vertelde ook iedere avond een zelfverzonnen verhaal over een eekhoorn, veel beter dan welk sprookje dan ook!

quote:

Op zondag 19 juli 2009 22:51 schreef LXIV het volgende:
Ik vraag het Prul 's avonds wat voor verhaaltje ze wil horen. Een gewoon verhaaltje, of een eng verhaal, een gek verhaal of een zielig verhaal. Vaak kiest ze dan voor een gek verhaaltje.

Als het dingetje kiest voor een enge verhaal, vervang je dan gewoon "gek" door "eng"?

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:03 schreef Tha_Erik het volgende:

[..]

Als het dingetje kiest voor een enge verhaal, vervang je dan gewoon "gek" door "eng"?

Dat is de clue!

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:03 schreef Thisbe het volgende:

[..]

Mijn vader vertelde ook iedere avond een zelfverzonnen verhaal over een eekhoorn, veel beter dan welk sprookje dan ook!

Je kunt het zo leuk maken als je zelf wil. Ging het altijd over een eekhoorn? Die zaten er bij jullie in de buurt in ieder geval wel een paar!

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:01 schreef beeer het volgende:
Van wie is trouwens dat citaat dat het verderf van de jeugd begint wanneer je ze afschermt van mensen die anders zijn/denken dan de rest.

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit echt ben afgeschermd van mensen die anders denken. Dat kan natuurlijk wel betekenen dat ze het heel goed gedaan hebben.

Pffff soldaat, dát is wel iets te makkelijk!

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:05 schreef Thisbe het volgende:
Pffff soldaat, dát is wel iets te makkelijk!

Nou ja, ik vertel ook niet altijd over het enge/gekke/leuke mannetje hoor!

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:07 schreef beeer het volgende:

[..]

In jouw geval komt het verderf door teveel fastfood en Amerikaanse films

Of een te dominante moeder.

Ja, ik ben opgegroeid met veel dieren, en nabij een boerderij.
Vandaag en gisteren was ik trouwens weer in het dorp, het was wel weer eens lekker om achter de hond aan te rennen. Van tevredenheid ging ik zelfs houdoe en 'kei'zeggen!

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:07 schreef beeer het volgende:

[..]

In jouw geval komt het verderf door teveel fastfood en Amerikaanse films

.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:08 schreef Thisbe het volgende:
Ja, ik ben opgegroeid met veel dieren, en nabij een boerderij.
Vandaag en gisteren was ik trouwens weer in het dorp, het was wel weer eens lekker om achter de hond aan te rennen. Van tevredenheid ging ik zelfs houdoe en 'kei'zeggen!

Zandverstuiving? Daar ging ik vroeger altijd soldaatje spelen & hutten bouwen.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:08 schreef LXIV het volgende:

[..]

Of een te dominante moeder.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:08 schreef Tha_Erik het volgende:

[..]

.

Neenee, de boerderij tegenover Coudewater. De zandverstuiving was iets te ver.
We mochten bij pasgeboren kalfjes/geitjes/lammetjes/biggetjes altijd komen kijken. En er ging ook weleens een beest dood, die ging dan in de vuilnisbak.
Als ik het zo bedenk heb ik eigenlijk een fantastische jeugd gehad, op de boerderij, en bij de buren die een soort surrogaatopa en oma waren (hij was beeldhouwer, en had een gigantisch atelier, waar we ook mee mochten hakken aan de beelden).
Brabant.

Ok. Is dat die boerderij waar nu het dak al een jaar vanaf ligt?

quote:

Op zondag 19 juli 2009 22:21 schreef LXIV het volgende:

Hulde voor de wijsheid van deze post!

Een kind kritisch denken aanleren kan op vele manieren zónder dat je het in existentiële onzekerheid stort. Als ouders kun je stabiliteit en structuur bieden voor je kind en het tegelijkertijd stimuleren tot eigen prestaties en kritisch denkwerk. Ik kan je verzekeren dat toen mijn ouders tegen mij zeiden "kom voor jezelf op, laat je niet kisten en maak je geen zorgen: wij zullen er altijd voor je zijn" dat zoiets voor mij veel meer houvast bood dan als mijn ouders hadden gezegd 'je moet dit-en-dit- doen en die-en-die de grond in meppen'. De existentiële crisis van een mens zou eigenlijk moeten eindigen als het de puberteit in gaat, omdat het zich dan als individu in een levenslange carrousel betreedt, waar het constant een nieuwe draai aan moet geven om in beweging te blijven en te ontwikkelen.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:19 schreef LXIV het volgende:
Ok. Is dat die boerderij waar nu het dak al een jaar vanaf ligt?

Inderdaad! Daar stonden vroeger de koeien en de varkens. Die man was een boer in hart en nieren, maar het werd hem onmogelijk gemaakt, dus hij is ermee gestopt, helaas.

Ik vroeg me al af waarom dat zo lang duurde. Ik dacht dat ze het aan het verbouwen waren. Sowieso is die hele hoek, inclusief de Stenenkamerplas, al lang niet zo mooi meer als het eens was. Koudewater nog wel, in ieder geval. Daar stond onlangs ook nog een boerderij te koop, voor weinig. Helaas met een erfpacht van 30K per jaar of zoiets.

Ik heb mijn korte en strakke kokerrok uitgezocht voor de ontmoeting met de hersteld hervormden, met een paar schoenen met flinke 'fuck you' hakken eronder. SL kan trots op me zijn.

Doe dat ook eens aan als ik je weer eens zie!

Vind je het erg als ik mijn zoon naar je vernoem, beeer?

En verder: wat erg hè, dat Simon Vinkenoogs begrafenis verstoord werd door trommelende negers.

Simon Vinkenoog, die stinkende Junk. Ik zal eens even opzoeken wat Reve ook alweer over hem geschreven heeft. (Iets in de trend van "stinkende junk"

De enige misschien belangrijke persoon die een keer of wat langs kwam was de uitvinder van de implosie en van het verwarmde heroïnelepeltje, Simon V., wiens voeten erg stonken want je rook het door zijn beschimmelde Italiaanse schoentjes heen. Ik dronk toen wijn, maar ik had wel jenever in huis, want ik hield altijd rekening met anderen. Die cultuurdrager hield daar veel van, van die jenever dus. Zo gezegd zo gedaan, maar het vervelende was dat ik na zijn bezoek telkens wel een of ander boek miste, altijd van het formaat dat gemakkelijk in de binnenzak van een colbertjasje of regenjas paste. Ik tilde er niet te erg aan, en dacht dat ik het boek uitgeleend had. Maar toen gebeurde er na een bezoek van Simon V. iets dat ik mij wèl aantrok. Iemand die op vakante ging had zijn aquarium met visjes en enige kamerplanten bij mij gestald, en mij voedsel voor de visjes en aanwijzingen voor de planten gegeven. Na een bezoek van Simon V. stierven bijna alle visjes en verdorden enkele van die planten. Ik was er overstuur van, want ik deed mijn best. Kwam er te veel zon binnen, of had ik niet op de temperatuur gelet? Kijk, zoiets is niet leuk, en helemaal niet als het om iets gaat dat van een ander is. Pas jaren later vertelde de dichter en zanger Johnny van D. mij dat die heroïnische grossier Simon V. gewoon stal waar en wat hij maar kon, niet in winkels want dat was te riskant, maar wel bij argeloze particulieren die opkeken tegen artiesten en geen argwaan koesterden. En dat jenever uitgieten over alles wat leefde en groeide dat was gewoon routine van hem, hoorde ik. 'Zo gaat dat,' verzekerde Johnny mij. 'Als je even de kamer uitgaat om te pissen doet hij huiszoeking.' Het is wat."

Verder heb ik nooit wat van Vinkenoog gelezen, als hij überhaubt al wat geschreven heeft. Het oordeel van Reve volstaat voor mij.

Vinkenoog, die is van Atonaal.

Het zal je verheugen dat Ayn Rand nog even langskomt in een latere episode van Mad Men, Claudia!

Of ouders hun kroost nu indoctrineren met de honger in Afrika, de Auschwitzlügen of Ayn Rand komt toch allemaal op hetzelfde neer! Het is allemaal complete kletskoek. Ga liever een potje met ze voetballen of vertel een gek verhaal.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:23 schreef zodiakk het volgende:

De existentiële crisis van een mens zou eigenlijk moeten eindigen als het de puberteit in gaat, omdat het zich dan als individu in een levenslange carrousel betreedt, waar het constant een nieuwe draai aan moet geven om in beweging te blijven en te ontwikkelen.

Dat doet me denken aan een paradox van Orwell: ‘Until they become conscious they will never rebel, and until after they have rebelled they cannot become conscious'.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 19:49 schreef k_man het volgende:
Wil je dat je kind alleen dingen te horen krijgt die stroken met jouw eigen opvattingen? Dat lijkt me nogal verstikkend.

Dat is nu juist waar het niet om gaat. Kijk, ik zou er niet blij mee zijn als er op school een klimaatweek georganiseerd wordt waarin eerst de film van Al Gore wordt getoond en er daarna geld in wordt gezameld. Ik vind dat een vorm van indoctrinatie. Ook kinderen kun je iets bieden dat meer beschouwend van aard is, ongeacht je eigen mening.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:05 schreef Tha_Erik het volgende:

[..]

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit echt ben afgeschermd van mensen die anders denken. Dat kan natuurlijk wel betekenen dat ze het heel goed gedaan hebben.

Ach, wie wordt er nu niet afgeschermd? Ik ben in ieder geval in een redelijk besloten kring opgegroeid, in Harskamp op de school met de Bijbel. Zo is een ex-vriendje van me opgegroeid in een PvdA-nest waarin PvdA-collega's en PvdA-vrienden over de vloer kwamen. Er werd veel gesproken over Marokkanen, maar de enige Marokkaan die ze ooit zagen was de huishoudster.

Gelukkig is er tegenwoordig internet.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:32 schreef Batuwu_Griekgriek het volgende:
Vind je het erg als ik mijn zoon naar je vernoem, beeer?