Mona was niet bescheiden. Had zo’n beetje dat hele programma op de rails gegooid. De eer ging nu naar Ruud, maar zij had het knuffelen wel degelijk een onmenselijk gezicht gegeven, ere wie ere toekomt. Ook de karaoke-gekte had zij in het huis gebracht, dat werd helaas nog wel eens vergeten. Ruud was een gevoelsmens, dat had ze meteen gevoeld. Wat Ruud met name had gevoeld was het gloeien en groeien van haar oneindige tepelhoven onder zijn uitgebeten wieler-oksels. Samenvattend: de hel, het item met Mona. Alsof je drie uur naar een documentaire moet kijken waarin Hennie Stamsnijder praat over de zin van het leven. Ingeleid door Gert-Jan Teunisse en in gesprek met zijn goede vriend Ed de Goey. Mona trapt in dezelfde val als veel sporters. Ze gaan meningen ventileren, woekerend met een woordenschat van 7, en dat gaat fout. Het krijgt iets heel pijnlijks, als je iemand als Mona frontaal gaat filmen en min of meer onbeperkt aan het woord laat. Het is een verbale kastijding, niet meer en niet minder. Zoude er al iemand in haar omgeving voorzichtig durven zeggen dat ze over een half jaar Boegbeeld van de Verloren Roem is?
Maar misschien wordt het wat en zie ik het te somber. Gaat het lopen als een gek, café Het Gebroken Bekken. Typisch Amsterdamse gewoonte in café Het Gespleten Schaambeen: wie het eerst de twee met bier gevulde cups van een in lood gegoten BH van Mona in één keer opdrinkt mag zo hard mogelijk met de blote handen op Mona’s benige vulva slaan. Een nieuwe Houdini is opgestaan! Tot ziens in café “Het Vergruisde Kruis”. Zal wel weer iets als Mona’s Corner worden, ben ik bang, of Mona’s Nichtjes.
Cyril, wat moeten we er van zeggen. Lijkt me de bijdehandste van het stel. Leuk dat ze haar huis met de toevoeging van wat karpers en een lampion precies die sfeer meegaf die wij zo van haar kennen. Leuk woonidee: laat om de vijf minuten iemand iets in een rieten mandje op je tafel zetten. Verder vond ik haar alles wel scherp zien. Kan haar wel verklappen waarom ze er uitgestemd is. De tarotkaarten en de magnetische instraalsessie met Ruud. Volgens mij zien Nederlanders, ondanks de wildgroei aan Parabeurzen (“demonstratie aurahielen, de Nederlandse variant van aura-healen. Komt allen, vlak naast de stand Genezen vanuit de Pezen”) dat toch liever niet. Piskijken, dat gaat nog net, want dat heeft iets Oudhollands en het geeft een zekere warmte, maar de geheime Ganoeroe Bazata genezing, het Baleto-en van de Soeloekawi, dat gaat veel mensen te ver. Vier keer afhaalchinees in het jaar, dat is voor velen wel de grens aan invloeden van buitenaf. Jammer.
Ruud! Allemachtig, wat een ontluisterend en onthullend interview. Als er één iemand voor de winst heeft gezeten, iets dat Willem tot aan de dood zal worden nagedragen, dan blijkt het Ruud wel te zijn geweest. Ja, hij was teleurgesteld. Hij had mensen beziggehouden, hij had quizjes gedaan etc. Hij was echt aan het entertainen geweest, en wat kreeg hij, stank voor dank. Godverdomme voor niks uitgesloofd. Dat ademde hij uit gisteren. Als één iemand niet zichzelf is geweest dan is het wel Ruud. Kon Willem wel op zijn bek slaan, maar op het moment zelf “gaf het niks, joh, ahhh, gebeurd is gebeurd, man, we lullen er verder niet over”. Ook de bizarre verklaring dat hij, indien vrijgezel, “zijn hengeltje zekr had uitgegooid”. Ruud ten voete uit. Staat niet eens stil bij het idee dat misschien niemand van de dames genegen was om zich door deze met donshaar overwoekerde viriele bamboespruit wreed in de lichaamsholten te laten exploiteren. Vrouwen zijn voor Ruud een al dan niet behaard kruis met daaromheen wat ledematen.
Die drang om te winnen werd nu ook wel heel duidelijk. Die is maar met één ding bezig geweest in dat huis. Niet zichzelf blijven, maar zichzelf acteren. In zo’n wereld leven we inmiddels. Het reclameobject zegt tegen de consument: “ik doe dit om er een slaatje uit te slaan”. Men hoeft niet eens meer te suggereren dat Ruud het produkt waardeert. Maakt niets meer uit. “Ja, mense, ik lach me ge, want van de hotelketen vinde ze he goed dat ik me geheel vrijblijvend drie maal per jaar zeg maar, met genodigden, winnaars van een tekenwedstrijd of zo, oneerzaam beroer in een hotelhanddoekje. En ik sleep binnen wat er binnen te slepen valt.
“Komen Voor Bibi” noem ik de actie.” Mensen die zichzelf “een volkse jongen” noemen die “de mensen nu eenmaal graag zien”, altijd voor oppassen, is mijn advies.
Bart had voornamelijk gewonnen door omstandigheden ten nadele van Ruud. Wat een egotripperij. Zou het bij Ruud al zijn opgekomen dat Bart misschien heeft gewonnen omdat mensen hem gewoon leuker, slimmer en vooral oprechter vonden? Ik denk het niet.
De rest van de week vroeg naar bed, want alle gal, al het zuur, al het venijn gaat er uitdruipen bij de hernieuwde kennismaking met Zij Die Theatraal Is, Bianca. Telt u de nachtjes maar. Het wordt een ziedende column, volgende week donderdag. Belofte maakt schuld.
Nico Dijkshoorn
Trouwen Nico weer een toppie hoor ben jaloers ik wou dat ik het zo kon verwoorden.
Vooral over Ruud hebben we helemaal dezelfde gedachten.
PS
Als ik een Ruud fan site had, hief ik hem op 
Trouwens,ik weet niet goed of ik het wel durf te zeggen, maar doe je ogen ff dicht en stel je voor dat Manfred Langer nog zou leven.
GENOEG!! Doe je ogen weer gauw open en neem snel een borrel!! 
[Dit bericht is gewijzigd door BooBooSan (Datum 21 Januari 2000).]
Juist Nico, de spijker op z'n kop, triest geval, die Ruud, met z'n ouwe lullencomplex, waarvan hij ook zegt dat hij het niet heeft....maar intussen stikjaloers op de echte winnaar: Leve Bart!
Emmy
Nico, bedankt, hij was weer top !
Knap staaltje, Nico.
bogus.
Ik denk dat ik de uitzending met bianca toch maar ga kijken, en dat is jouw schuld!
ontluisterend, iets TE veel zichzelf ja. Echt op het randje denk ik, als hij zo eerlijk blijft over zijn acteerprestaties in het huis, loopt zijn populariteit wel een beetje gevaar.quote:
op 01-21-2000 om 07:42 PM schreef Pinball het volgende:
Ik denk dat ik de uitzending met bianca toch maar ga kijken, en dat is jouw schuld!
Dat gevoel had ik nu ook al
Verheug me al op volgende week.
Eelco