abonnement Unibet Coolblue
pi_74620410
11-11-2009

NASA-ruimtetelescopen brengen melkwegcentrum in beeld



Ter gelegenheid van het Internationaal Jaar van de Sterrenkunde hebben de drie grote ruimtetelescopen van NASA (Spitzer, Chandra en Hubble) opnamen gemaakt van het turbulente hart van ons Melkwegstelsel.

Op basis van deze opnamen in het infrarood, röntgen en zichtbaar licht is één gedetailleerde afbeelding samengesteld. De samengestelde foto toont de verschillende aspecten van de stervorming in het melkwegstelsel: gebieden waar sterren geboren worden, jonge hete sterren, oude koele sterren en stellaire zwarte gaten.

En natuurlijk ook de hete omgeving van het bijna 4 miljoen zonsmassa's zware zwarte gat dat zich in het hart schuilhoudt. Meer dan 150 planetaria, musea en scholen in de VS hebben een ongeveer 1 bij 2 meter grote afdruk van de foto gekregen.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_74631235
quote:
Op woensdag 11 november 2009 22:38 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
Meer dan 150 planetaria, musea en scholen in de VS hebben een ongeveer 1 bij 2 meter grote afdruk van de foto gekregen.
Die wil ik ook
Have fun...
pi_74652467
quote:
Op donderdag 12 november 2009 12:41 schreef Handschoen het volgende:

[..]

Die wil ik ook
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_74652516
12-11-2009

Rosetta fotografeert de aarde



De ruimtesonde Rosetta vliegt vrijdagmorgen (13 november) op kleine afstand langs de aarde. Deze scheervlucht is nodig om Rosetta de juiste koers en snelheid te geven om in 2014 komeet Churyumov-Gerasimenko te kunnen bereiken.

Donderdag bevond de ruimtesonde zich nog op een afstand van 633.000 kilometer en maakte hij een spectaculaire foto van onze planeet. Daarop is de aarde te zien als een smalle sikkel: het enige herkenbare werelddeel is Antarctica.

De opname is niet alleen gemaakt vanwege het leuke plaatje: het was een nuttige test voor de camera van Rosetta, waarmee straks ook foto's van de komeet moeten worden gemaakt.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)



(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_74652572
12-11-2009

Twee sterren met zuurstofrijke atmosfeer ontdekt



Britse en Duitse sterrenkundigen hebben twee hemellichamen ter grootte van de aarde ontdekt, die gezegend zijn met een zuurstofrijke atmosfeer. Helaas voor speurders naar buitenaards leven zijn het echter geen planeten, maar sterren - witte dwergen om precies te zijn (Science Express, 12 september).

De beide dwergsterren, SDSS 0922+2928 en SDSS 1102+2054, zijn enkele honderden lichtjaren van ons verwijderd. Het zijn de restanten van zware sterren die aan het einde van hun bestaan zijn gekomen, doordat hun nucleaire brandstof uitgeput raakte.

Uit modelberekeningen blijkt dat zware witte dwergen als deze voor een belangrijk deel uit zuurstof bestaan. Het nare is echter dat bijna al deze dwergsterren een omhulsel van waterstof en/of helium hebben, waardoor niet te zien is wat daaronder zit.

Maar nu zijn dan twee witte dwergen ontdekt die hun zuurstofrijkdom wél vertonen, wat als een belangrijke bevestiging van de modelberekeningen wordt beschouwd. Geschat wordt dat de beide sterren oorspronkelijk 7 tot 10 maal zo zwaar waren als onze zon.


© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_74687003
13-11-2009

NASA vindt water op maan



HLN update De operatie waarbij de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA een satelliet liet inslaan op de maan om zo in het opvliegende stof te zoeken naar sporen van water, is een succes. De resultaten van de inslag van de Lunar Crater Observation and Sensing Satellite zijn na een maand eindelijk verwerkt, en duidelijk: er is wel degelijk water op de maan. Mogelijk is er zelfs meer dan aanvankelijk gedacht, en is het bovendien verspreid over een grotere oppervlakte.

Inslag
Op 9 oktober sloegen de LCROSS-sonde, kort voorafgegaan door de bovenste Centaurtrap die het onbemande tuig na lancering met een Atlas-V draagraket had gelanceerd, in in krater Cabeus nabij de zuidelijke pool van de Maan. Er ontstonden twee 'rookpluimen' van materiaal, waarvan de eerste een van damp en fijn stof was en de tweede van zwaarder materiaal.

Andere stoffen
Analyse van beide inslagen maakte duidelijk dat er wel degelijk water in de krater was, zegt de NASA. Bovendien zijn er aanwijzingen van andere intrigerende stoffen. Voor de inslag van de sonde en de rakettrap hadden andere sondes al aangewezen dat er water is, maar nu is dat ook zwart op wit bewezen. (belga/sam)



(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  zaterdag 14 november 2009 @ 06:43:06 #182
73930 Blinker
Only one Go Ahead Eagles
pi_74687880
Wow, dat is nou pas echt revolutionair nieuws.
pi_74721262
Is niet helemaal precies in het zelfde straatje, maar heb weer een topic geopend want morgen word de Space Shuttle gelanceerd.

Space Shuttlemissie STS-129 met Atlantis
............................
pi_74735851
quote:
Op zondag 15 november 2009 18:32 schreef sander89 het volgende:
Is niet helemaal precies in het zelfde straatje, maar heb weer een topic geopend want morgen word de Space Shuttle gelanceerd.

Space Shuttlemissie STS-129 met Atlantis
Ruimtevaart nieuws wordt hier ook gedoogd.
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
pi_74769704
16-11-2009

'Radiofilmpje' toont onzichtbare superster



Amerikaanse radiosterrenkundigen hebben twee jaar lang het wel en wee van een jonge, zware ster in het sterrenbeeld Orion gevolgd. Dit sterrenbeeld is bekend om zijn rijke stervormingsgebieden, maar anders dan bijvoorbeeld de befaamde Orionnevel, is de nu onderzochte ster - 'Source 1' - niet waarneembaar met een normale telescoop. Net als veel andere jonge, zware sterren is hij namelijk gehuld in dichte wolken van gas en stof.

Dat is ook de reden waarom het onderzoek van de geboorte van zware sterren nog in zijn kinderschoenen staat. Met behulp van radiotelescopen kan dwars door dat stof heen worden gekeken. Door verscheidene radiotelescopen op grote onderlinge afstanden met elkaar te verbinden, zoals hier is gebeurd, kunnen bovendien beelden worden verkregen die scherper zijn dan de foto's die met de Hubble-ruimtetelescoop worden gemaakt.

Op de beelden is te zien hoe gaswolken rond de jonge ster zwermen en ander gas van de ster weg stroomt.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  Moderator dinsdag 17 november 2009 @ 13:37:01 #186
8781 crew  Frutsel
pi_74780201
Astronomen volgen 'tikkende tijdbom'

Een internationaal team van sterrenkundigen, onder wie Paul Groot en Gijs Nelemans van de Universiteit Nijmegen, heeft een 'vampier-ster' waargenomen die mogelijk op ontploffen staat (The Astrophysical Journal, 20 november).

Het object, dat de aanduiding V445 Puppis draagt, is een dubbelster waarin een normale ster materie overdraagt aan een witte dwergster. Van witte dwergen is bekend dat ze, zodra een bepaalde kritische massa wordt overschreden, een supernova-explosie kunnen veroorzaken.

V445 heeft in november 2000 al een forse uitbarsting laten zien, waarbij hij 250 keer zo helder werd als voorheen en grote hoeveelheden gas afstootte. Onduidelijk is nog in hoeverre daarbij zo veel massa is kwijtgeraakt, dat een supernova-explosie voorlopig is voorkomen. Zeker is wel dat de witte dwergster aan de zware kant is en nog steeds materie van zijn begeleider opslokt. De eventuele supernova-explosie zou overigens op veilige afstand van de aarde plaatsvinden, want de afstand van V445 wordt geschat op 25.000 lichtjaar.

pi_74784595
Chandrayaan Instrument Finds Magnetosphere Around Moon
by Staff Writers
Bangalore, India (PTI) Nov 17, 2009
quote:

SARA was built jointly by scientific groups
from Sweden, India, Japan and Switzerland.


After confirming the presence of water on the lunar surface, India's Chandrayaan-1 mission has, for the first time, discovered mini-magnetosphere that would throw light on the "inventory" of Hydrogen on the moon, a top space scientist said on Friday.
SARA (Sub-keV Atom Reflecting Analyser), an instrument on board the country's first lunar orbiter, has made the discovery, Dr Anil Bhardwaj, the Principal Investigator for SARA, said.

The present concept on the inventory of Hydrogen on the moon would change now, he said, while addressing the platinum jubilee meeting of the Indian Academy Sciences here.

"The amount of inventory of Hydrogen on the lunar surface would be much different than we thought earlier. It would be lesser (than previously thought)," he said.

Bhardwaj, Head, Planetary Science Branch at ISRO's Space Physics Laboratory, Vikram Sarabhai Space Centre (VSSC) in Thiruvananthapuram, said there was a "theoretical conjecture" that probably the small magnetic field can form mini-magentosphere on moon.

SARA's findings are "first confirmation that prove that mini-magnetosphere can exist with such small magnetic field".

"This is the first step towards the confirmation of a theoretical suggestion that mini-magnetosphere can be produced," he said.

Bhardwaj said the findings on mini-magnetosphere are under submission and would be published in scientific journal shortly.

SARA has also for the first time detected ion fluxes on the "night side" of Moon. "Moon is a huge source of energetic neutral hydrogen atoms. 15-20 per cent of the impinging solar wind protons (on the lunar surface) are reflected back as neutrals," Bhardwaj said.

"The amount of hydrogen which is being implanted on the lunar surface is reduced (as one out of every five protons incoming from the solar wind rebounds from the moon's surface). You have less amount of hydrogen getting absorbed on the lunar surface," he said.
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
pi_74803426
15-11-2009

Supernova .1a lijkt echt te bestaan



Sterren van het type .1a supernova lijken echt te bestaan. Astronomen voorspelden de vondst van dit nieuwe verschijnsel al in 2007, maar tot nu toe was er nooit bewijs voor. Nu hebben astronomen echter bewegende beelden gemaakt van een supernova-explosie, die waarschijnlijk een voorloper is van de langgezochte .1a supernova, zo maakt de Nederlandse Onderzoekschool voor Astronomie bekend.

De astronomen hebben de Very Large Telescope van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht in Chili twee jaar lang gebruikt voor hun beelden. De vastgelegde explosie had plaats in november 2000, maar is nu pas zichtbaar omdat de ster op 25.000 lichtjaar van de zon staat. Hij heeft een helderheid van meer dan tienduizend keer het licht van de zon. Toch is de waargenomen explosie ongeveer tien keer zo zwak als die van een gewone supernova en hij verdwijnt ook ongeveer tien keer sneller. Daarom heeft een wetenschapper van de universiteit van Harvard (Verenigde Staten) het nieuwe verschijnsel .1a (punt één a) naar het Engelse decimale teken genoemd.

Supernovae doen zich voor in dubbelsterren, waarin de uitgebrande rest van de ene ster, de zogenoemde witte dwerg, gas opvangt van de andere. De uitgebrande rest krijgt steeds meer massa en ontploft uiteindelijk. Bijzonder aan het nieuwe type supernova is dat de hele witte dwerg is ontpoft en dat het stersysteem alleen maar helium en geen waterstof de ruimte in heeft geslingerd. De onderzoekers willen nu weten waardoor de explosie precies ontstaat en wat er uiteindelijk gebeurt met de geëxplodeerde witte dwerg. (belga/jv)

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_74834185
18-11-2009

Hubble bekijkt spiraalstelsel van opzij



In het kader van een onderzoek van de centrale delen van sterrenstelsels heeft de Hubble-ruimtetelescoop een indrukwekkende opname gemaakt van het spiraalstelsel NGC 4710.

Voor dergelijk onderzoek worden vaak sterrenstelsels geselecteerd die we vanaf de aarde van opzij zien, omdat het kerngebied dan het duidelijkst te zien is.

Het centrum van NGC 4710 blijkt een enigszins pindavormige structuur te vertonen. Deze vorm wordt toegeschreven aan verticale bewegingen van de sterren in de kern van het stelsel.

NGC 4710 maakt deel uit van de zogeheten Virgo-cluster, een grote verzameling sterrenstelsels op ongeveer 60 miljoen lichtjaar van de aarde.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_74903808
19-11-2009

Omhulsel zonnestelsel is niet komeetvormig



Ons zonnestelsel lijkt niet zo zeer op een 'komeet', als wel op een 'rat die door een slang wordt opgeslokt'. Deze nogal cryptische conclusie trekken Amerikaanse onderzoekers uit gegevens die zijn verzameld door de ruimtesonde Cassini, die rond de planeet Saturnus cirkelt.

Door deeltjes uit de verre buitengebieden van het zonnestelsel te detecteren, heeft Cassini een beter beeld gegeven van de zogeheten heliosfeer: het buitenste omhulsel van het zonnestelsel, waar de zonnewind de overheersende stroom van deeltjes is. Daarbuiten bevindt zich het ijle gas en de magnetische velden van het interstellaire medium, waar het zonnestelsel, met heliosfeer en al, met grote snelheid doorheen beweegt.

Modelberekeningen lieten zien dat de heliosfeer een beetje komeetvormig zou moeten zijn, met een kop die zich een weg baant door het interstellaire medium en een staart aan de achterkant. Het lijkt er nu echter op dat dit beeld moet worden bijgesteld.

Blijkbaar is de heliosfeer zo robuust, dat hij vrijwel bolvormig blijft. Waar het zonnestelsel langskomt, wijken de magnetische velden van de interstellaire ruimte respectvol uiteen, om deze bol door te laten. Als het zonnestelsel eenmaal gepasseerd is, sluiten de magnetische gelederen weer.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_74925966
22-11-2009

Dubbelsterren verdacht van 'vervuiling' sterrenhopen



Een internationaal team van sterrenkundigen, onder leiding van de Utrechtse promovenda Selma de Mink, wijst dubbelsterren aan als hoofdverdachten voor de 'vervuiling' in bolvormige sterhopen. Rond onze Melkweg cirkelen ongeveer 150 bolvormige sterhopen, clusters van honderdduizenden sterren die door elkaars zwaartekracht bij elkaar blijven. Deze bolhopen bevatten de oudste sterren in de Melkweg. Een groot deel van de sterren in zulke clusters hebben een eigenaardige chemische samenstelling. Ze bevatten veel meer stikstof, natrium en aluminium dan normaal. Deze oude sterren zijn niet zwaar genoeg om zelf deze elementen te produceren. Daarom wordt verondersteld dat een eerdere generatie zwaardere sterren deze elementen heeft gevormd en de sterhoop ermee heeft vervuild.

Tot nu toe werden twee soorten sterren verdacht de oorzaak te zijn: zogenoemde rode reuzen en snel roterende sterren. Voor geen van beide verdachten was echter hard bewijs. De rode reuzen lijken niet genoeg natrium te maken. Snel roterende sterren zijn zo zeldzaam dat het onwaarschijnlijk is dat ze de oorzaak zijn van vervuiling op zo grote schaal. Desalniettemin voerden voor- en tegenstanders van beide ideeën heftige discussies op conferenties en in de wetenschappelijke literatuur; alleen al in 2009 verschenen tientallen publicaties over dit onderwerp.

In een artikel dat deze week in Astronomy & Astrophysics is verschenen beargumenteren bovengenoemde sterrenkundigen dat zware dubbelsterren de 'hoofdverdachten' zijn. Deze kunnen zeer efficiënt materiaal afscheiden met dezelfde eigenaardige chemische samenstelling. In het centrum van bolhopen is de dichtheid aan sterren zo hoog, dat zelfs botsingen tussen sterren niet ongebruikelijk zijn. Daarom is het aannemelijk dat vrijwel alle zware sterren tijdens hun leven een interactie aangaan met een andere ster, en een dubbelster vormen, waarbij een van de sterren zijn natriumrijke mantel verliest en de lichtere sterren in de omgeving vervuilt.

Toegevoegd door Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_74932862
quote:
Op zaterdag 21 november 2009 00:55 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
19-11-2009

Omhulsel zonnestelsel is niet komeetvormig

[ afbeelding ]

Ons zonnestelsel lijkt niet zo zeer op een 'komeet', als wel op een 'rat die door een slang wordt opgeslokt'. Deze nogal cryptische conclusie trekken Amerikaanse onderzoekers uit gegevens die zijn verzameld door de ruimtesonde Cassini, die rond de planeet Saturnus cirkelt.

Door deeltjes uit de verre buitengebieden van het zonnestelsel te detecteren, heeft Cassini een beter beeld gegeven van de zogeheten heliosfeer: het buitenste omhulsel van het zonnestelsel, waar de zonnewind de overheersende stroom van deeltjes is. Daarbuiten bevindt zich het ijle gas en de magnetische velden van het interstellaire medium, waar het zonnestelsel, met heliosfeer en al, met grote snelheid doorheen beweegt.

Modelberekeningen lieten zien dat de heliosfeer een beetje komeetvormig zou moeten zijn, met een kop die zich een weg baant door het interstellaire medium en een staart aan de achterkant. Het lijkt er nu echter op dat dit beeld moet worden bijgesteld.

Blijkbaar is de heliosfeer zo robuust, dat hij vrijwel bolvormig blijft. Waar het zonnestelsel langskomt, wijken de magnetische velden van de interstellaire ruimte respectvol uiteen, om deze bol door te laten. Als het zonnestelsel eenmaal gepasseerd is, sluiten de magnetische gelederen weer.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Ik weet niet waarom, maar op de een of andere manier heb ik het idee dat dit best interessant is
Have fun...
  maandag 23 november 2009 @ 15:15:55 #193
65434 Parafernalia
Leuker als je denkt
pi_74938125
Zwarte gaten: de ultieme energiebron van de toekomst?
Zwarte gaten zenden zogeheten Hawkingstraling uit, hetgeen ervoor zorgt dat zij energie en derhalve massa verliezen. De hoeveelheid straling die grote exemplaren uitzenden is minuscuul, maar zeer kleine zwarte gaten zijn in staat om hun massa in een kort tijdsbestek in een grote hoeveelheid energie om te zetten. Wat zou er gebeuren als men doelbewust een dergelijk zwart gat zou kunnen creëren? Volgens onderzoekers Lois Crane en Shawn Westmoreland van de Staatsuniversiteit van Kansas zouden deze objecten in dat geval de ultieme energiebron en aandrijving voor ruimtevaartuigen kunnen vormen.

Het tweetal heeft uitgezocht hoe men een klein zwart gat zou kunnen creëren en op welke manier de hieruit verkregen energie gebruikt zou kunnen worden om een ruimteschip aan te drijven. De onderzoekers ontdekten dat er een klein aantal zwarte gaten is dat klein genoeg is om kunstmatig gecreëerd te worden en enorme hoeveelheden energie te produceren, maar nog groot genoeg zijn om niet onmiddellijk in talloze deeltjes te ‘verdampen’. Het ideale zwart gat blijkt een massa van ongeveer een miljoen metrische ton en een grootte van ongeveer één-duizendste van die van een proton te hebben.

Om een dergelijk zwart gat te creëren is volgens Crane en Westmoreland een enorme bolvormige gammastraal-laser in de ruimte nodig, die met behulp van enkele duizenden vierkante kilometers aan zonnepanelen van energie voorzien zou moeten worden. Na deze enkele jaren opgeladen te hebben, zou de laser de benodigde hoeveelheid energie in een aanliggende sferische ‘schaal’ van protonen loslaten. Wanneer deze vervolgens ineenstort, wordt de energie zó dicht dat zijn eigen zwaartekracht ervoor zorgt dat het in één enkel punt samenkomt. Indien dat proces is voltooid, is de geboorte van een zwart gat een feit.

Het object zou de energie die eerder samengeperst werd direct uit beginnen te stoten. Om optimaal van deze hoeveelheid energie gebruik te kunnen maken en een ruimtevaartuig voort te stuwen, zou het zwarte gat in het centrum van een parabolische elektron-gas spiegel die alle energie vanuit de achterkant van het schip zou reflecteren, waardoor het vaartuig zelf in beweging wordt gebracht. Om het zwarte gat te ‘voeden’ en mee te laten reizen met het vaartuig zou men volgens de onderzoekers gebruik kunnen maken van verschillende deeltjesstralen.

Een dergelijk zwart kan de weg naar interstellair reizen openen, aangezien het mensen in staat zou stellen om zich te verplaatsen met de snelheid van het licht. Maar dat is niet het enige. Een micro-zwart gat zou ook als een stroomaggregaat die iedere soort materie direct omzet in energie kunnen dienen. Deze energie kan vervolgens gebruikt worden om nieuwe zwarte gaten en nieuwe aggregaten te creëren. Dit alles is geen gemakkelijke onderneming, maar Crane en Westmoreland wijzen op het feit dat hun idee een belangrijk voordeel heeft ten opzichte van speculatievere methoden, zoals warp-drives en wormgaten: het is natuurkundig gezien mogelijk.
Eindelijk iemand die denkt wat iedereen zegt
pi_74938912
Dit was toch al bekend? Niet minder interessant hoor . In Hawking's boek "The Theory of everything' noemt hij dit ook als mogelijke energiebron. Een andere mogelijkheid die hij noemt is het zwarte gat deze kant op trekken door er een enorme massa voor te houden en het hierheen te 'lokken'. Hierna het zwarte gat in orbit rond de aarde smijten en de energie eruit trekken . (hoewel de methode die jij noemt wellicht iets praktischer is )
Have fun...
pi_74954531
23-11-2009

Jongste 'mislukte sterren' ooit ontdekt



Mede dankzij de Amerikaanse infraroodsatelliet Spitzer zijn twee bijzondere bruine dwergsterren ontdekt: de jongste die tot nog toe zijn waargenomen.

Bruine dwergen worden wel mislukte sterren genoemd, omdat ze te klein en te koel zijn voor een ster, maar ook te groot en te heet voor een planeet. Sterrenkundigen worstelen al geruime tijd met de vraag of deze objecten ontstaan zoals sterren dat doen of zoals planeten.

In het eerste geval zijn ze het directe resultaat van het samentrekken van een (betrekkelijk kleine) gaswolk, in het tweede geval ontstaan ze uit de schijf van materie rond een ster van normale omvang.

De bruine dwergen die nu zijn opgespoord, bevinden zich in een donkere wolk van gas en stof die bekendstaat onder de 'naam' Barnard 213. Uit infraroodwaarnemingen met de Spitzer-satelliet en telescopen op aarde blijkt dat de eigenschappen van de straling die de beide jonge bruine dwergen produceren nog het meest lijken op die van zeer jonge, lichte sterren.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_74958176
23-11-2009

Donker stelsel koerst recht op het melkwegstelsel



In 1963 werd een grote wolk waterstofgas, Smith's cloud genoemd, ontdekt in de buurt van onze melkweg. In januari 2008 verscheen er een publicatie in NewScientist dat Smith's cloud zich in de richting van ons melkwegstelsel beweegt. Nadere studie toont aan dat de wolk een bijzonder fenomeen laat zien.

Met behulp van radio-astronomie (de Green Bank Telescope in de VS) heeft men Smith’s cloud nader bestudeerd en gedetailleerd in beeld gebracht (zie onderstaande afbeelding). De omvang van deze gaswolk is circa 11.000 lichtjaar lang en 2500 lichtjaar breed. De totale massa werd geschat op circa 1.000.000 zonnemassa’s.


Smith's Cloud

De gaswolk beweegt zich naar het melkwegstelsel toe met een snelheid van circa 240km/s en "het front" van de gaswolk staat op dit moment op een afstand van circa 8000 lichtjaar verwijdert van de buitenrand van ons melkwegstelsel. Met welke snelheid de gaswolk ons melkwegstelsel zal raken, is nog onzeker omdat ons melkwegstelsel gehuld is in een "eigen" gaswolk.

De gevolgen van de komende botsing van de gaswolk met het melkwegstelsel zal zichtbaar zijn in de vorm van plotselinge hevige stervorming (waterstofsterren) die vermoedelijk een miljoen jaar later de eerste supernova’s zullen gaan opleveren. Gebeurtenissen die een direct gevaar zullen opleveren voor de bestaande sterren met planeten binnen ons melkwegstelsel. In de onderstaande afbeelding is te zien vanuit welke hoek Smith’s gaswolk het melkwegstelsel nadert.


Smith's Cloud ten opzichte van ons melkwegstelsel.

Tot dusver geeft de bovenstaande informatie geen aanleiding tot verbazing. Het schetst een fenomeen - een grote gaswolk die aangetrokken wordt door de massa van ons melkwegstelsel - en de gegevens geven geen aanleiding tot verwondering.

Op 22-11-09 kwam NewScientist met een vervolg op het vorige artikel. Nieuw theoretisch onderzoek heeft aan het licht gebracht dat de omvang en de massa van de gaswolk aanleiding geven om het fenomeen binnen de categorie "dwergstelsels" te plaatsen ondanks het feit dat de gaswolk geen zichtbare sterren bevat. Op basis van de omvang van de gaswolk wordt verondersteld dat deze donkere materie moet bevatten en het restant is van een eerdere botsing van een dwergstelsel met ons melkwegstelsel, zo’n 70 miljoen jaar geleden. Verwacht wordt dat de komende botsing over 30 miljoen jaar het einde zal betekenen van deze gaswolk als een "zelfstandig" voortbewegend object.

En het verwonderlijke? De interstellaire ruimte en de halo van ons melkwegstelsel bevat donkere materie, Smith’s cloud bevat ook donkere materie en toont zich als een komeet die de zon nadert. Maar de heliosfeer van de zon in de vorm van de zich verplaatsende zonnewind blijft bolvormig. En dat terwijl wij binnen ons zonnestelsel geen indicatie hebben dat de zon "het centrum"is van een bulk donkere materie. Het raadsel rond de donkere materie wordt met het toenemen van waarnemingsgegevens van ruimtelijke objecten alleen maar groter.

(Astrostart)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_74962017
quote:
Op dinsdag 24 november 2009 08:37 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
23-11-2009

Donker stelsel koerst recht op het melkwegstelsel

[ afbeelding ]

In 1963 werd een grote wolk waterstofgas, Smith's cloud genoemd, ontdekt in de buurt van onze melkweg. In januari 2008 verscheen er een publicatie in NewScientist dat Smith's cloud zich in de richting van ons melkwegstelsel beweegt. Nadere studie toont aan dat de wolk een bijzonder fenomeen laat zien.

Met behulp van radio-astronomie (de Green Bank Telescope in de VS) heeft men Smith’s cloud nader bestudeerd en gedetailleerd in beeld gebracht (zie onderstaande afbeelding). De omvang van deze gaswolk is circa 11.000 lichtjaar lang en 2500 lichtjaar breed. De totale massa werd geschat op circa 1.000.000 zonnemassa’s.

[ afbeelding ]
Smith's Cloud

De gaswolk beweegt zich naar het melkwegstelsel toe met een snelheid van circa 240km/s en "het front" van de gaswolk staat op dit moment op een afstand van circa 8000 lichtjaar verwijdert van de buitenrand van ons melkwegstelsel. Met welke snelheid de gaswolk ons melkwegstelsel zal raken, is nog onzeker omdat ons melkwegstelsel gehuld is in een "eigen" gaswolk.

De gevolgen van de komende botsing van de gaswolk met het melkwegstelsel zal zichtbaar zijn in de vorm van plotselinge hevige stervorming (waterstofsterren) die vermoedelijk een miljoen jaar later de eerste supernova’s zullen gaan opleveren. Gebeurtenissen die een direct gevaar zullen opleveren voor de bestaande sterren met planeten binnen ons melkwegstelsel. In de onderstaande afbeelding is te zien vanuit welke hoek Smith’s gaswolk het melkwegstelsel nadert.

[ afbeelding ]
Smith's Cloud ten opzichte van ons melkwegstelsel.

Tot dusver geeft de bovenstaande informatie geen aanleiding tot verbazing. Het schetst een fenomeen - een grote gaswolk die aangetrokken wordt door de massa van ons melkwegstelsel - en de gegevens geven geen aanleiding tot verwondering.

Op 22-11-09 kwam NewScientist met een vervolg op het vorige artikel. Nieuw theoretisch onderzoek heeft aan het licht gebracht dat de omvang en de massa van de gaswolk aanleiding geven om het fenomeen binnen de categorie "dwergstelsels" te plaatsen ondanks het feit dat de gaswolk geen zichtbare sterren bevat. Op basis van de omvang van de gaswolk wordt verondersteld dat deze donkere materie moet bevatten en het restant is van een eerdere botsing van een dwergstelsel met ons melkwegstelsel, zo’n 70 miljoen jaar geleden. Verwacht wordt dat de komende botsing over 30 miljoen jaar het einde zal betekenen van deze gaswolk als een "zelfstandig" voortbewegend object.

En het verwonderlijke? De interstellaire ruimte en de halo van ons melkwegstelsel bevat donkere materie, Smith’s cloud bevat ook donkere materie en toont zich als een komeet die de zon nadert. Maar de heliosfeer van de zon in de vorm van de zich verplaatsende zonnewind blijft bolvormig. En dat terwijl wij binnen ons zonnestelsel geen indicatie hebben dat de zon "het centrum"is van een bulk donkere materie. Het raadsel rond de donkere materie wordt met het toenemen van waarnemingsgegevens van ruimtelijke objecten alleen maar groter.

(Astrostart)
even een vraagje over donkere materie: donkere materie is toch materie, wat zelf geen licht uitstraalt? Ik neem aan dat een planeet/planetoide/meteoroide ook onder donkere materie vallen, en zaken als stofdeeltjes (die geen licht uitstralen ook) Met andere woorden, de materie die niet zonder directe belichting te zien valt.

ik heb het idee namelijk dat men af en toe wel heel mysterieus doet over donkere materie. Donkere energie kan ik me wat bij voorstellen, aangezien we geen idee hebben hoe dat eruit zou moeten zien.
For every fact, there is an equal and opposite opinion.
Twitch.tv/bensel15
  dinsdag 24 november 2009 @ 11:28:08 #198
31101 _Led_
Visje aaien niemand zeggen
pi_74962145
Er is weer een nieuwe Symphony of Science clip uit met Sagan en Dawkins
zzz
pi_74962849
quote:
Op dinsdag 24 november 2009 11:24 schreef Bensel het volgende:

[..]

even een vraagje over donkere materie: donkere materie is toch materie, wat zelf geen licht uitstraalt? Ik neem aan dat een planeet/planetoide/meteoroide ook onder donkere materie vallen, en zaken als stofdeeltjes (die geen licht uitstralen ook) Met andere woorden, de materie die niet zonder directe belichting te zien valt.

ik heb het idee namelijk dat men af en toe wel heel mysterieus doet over donkere materie. Donkere energie kan ik me wat bij voorstellen, aangezien we geen idee hebben hoe dat eruit zou moeten zien.
Nope . Donkere materie is materie die we niet kunnen waarnemen, maar waarvan we wel het effect zien van de zwaartekracht van deze massa (op materie dus die we dus wel kunnen zien ):)
Have fun...
pi_74965828
Donkere materie schijnt op geen enkele manier behalve zwaartekracht te kunnen interacteren met andere deeltjes.
XBL: Koning Stoma
PSN: Koning_Stoma
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')