Zou dit niet een oplossing zijn voor de huidige ellende in de wereld? Alles en iedereen staat bij elkaar in de schuld waardoor nu de wereldeconomie stagneert. Het zou tevens een soort veiligheidsmechanisme kunnen zijn voor het wereldwijde economische systeem. Een soort "reset" van de economie.
Een moderne invulling zou als volgt kunnen: elk land/volk krijgt in een Jubeljaar zijn eigen natuurlijke bronnen weer terug, schulden en bezittingen worden op 'nul' gezet, of iets in die geest, en iedereen kan met een schone lei beginnen.
Elke pakweg 50 jaar een jubeljaar kan blijvende verarming voorkomen voor bepaalde groepen mensen. Het voorkomt tevens dat een kleine groep mensen het grootste deel van de middelen gaat bezitten.
Als bijvoorbeeld een persoon/groep/land het in 5 jaar weer weet te verpesten dan gelden de normale regels maar het jubeljaar kan ervoor zorgen dat armoede niet generaties lang geërfd kan worden.
Ik ben er nog niet uit hoe je dit wereldwijd zou moeten organiseren, het omgaan met persoonlijke bezittingen van mensen ligt natuurlijk erg gevoelig: je kan mensen niet hun huis afnemen en veel spullen hebben ook een emotionele waarde.
Toch lijkt het mij leuk om hier over van gedachten te wisselen.
Dit topic zou ook goed in WFL passen maar ik heb er voor gekozen om het in AEX te plaatsen omdat het een economisch vraagstuk is. Ik heb dus begrip voor een eventueel schopje naar WFL.
quote:De Katholieke kerk kent inderdaad ook een jubeljaar. Het wordt echter niet zo ingevuld als in het oude testament beschreven is. Het heeft meer te maken met bedevaarten en zo.Op donderdag 9 juli 2009 22:27 schreef cherrycoke het volgende:
dat is joods het het geen heilig jaar in christendom?
Als het een christelijk gebruik zou zijn dan was het waarschijnlijk allang ingevoerd geweest.
Is deze crisis geen enorm jubeljaar?
Is dit niet de tijd waarin alle foute investeringen gecorrigeerd worden door de markt? Is dit niet de tijd waarin het extreme leengedrag bestraft wordt door de markt? Is dit geen tijd waarin de SUV vervangen wordt door een degelijk karretje?
Ik zie wel een parallel tussen dit religieuze gebruik en de realiteit op de markt. Maar ehh, wat doen de centrale banken en staten er mee? Die stimuleren toch? Die jubelen niks, die gaan gewoon lekker door met zondigen.
quote:Een crisis is inderdaad een soort reset. Een oorlog trouwens ook.Op donderdag 9 juli 2009 23:00 schreef sneakypete het volgende:
Denk hier 'ns over na:
Is deze crisis geen enorm jubeljaar?
Is dit niet de tijd waarin alle foute investeringen gecorrigeerd worden door de markt? Is dit niet de tijd waarin het extreme leengedrag bestraft wordt door de markt? Is dit geen tijd waarin de SUV vervangen wordt door een degelijk karretje?
Ik zie wel een parallel tussen dit religieuze gebruik en de realiteit op de markt. Maar ehh, wat doen de centrale banken en staten er mee? Die stimuleren toch? Die jubelen niks, die gaan gewoon lekker door met zondigen.
Dat de overheden krampachtig reageren met allerlei bailouts en stimuleringspakketten, en daardoor de markt zijn werk niet laat doen, zorgt ervoor dat die reset niet plaatsvindt. Bedrijven die failliet horen te gaan blijven bestaan op kosten van de burger (om uiteindelijk alsnog om te vallen).
Een crisis zorgt er echter niet voor dat iedereen met een schone lei kan beginnen. Een grote groep komt er zelfs slechter uit, en vaak buiten hun schuld om.
Met triljarden dollars ontwikkelingsgeld, steekpeningen en drugsdollars in Zwitserland en miljarden mensen die dood gaan van de honger omdat ze niets hebben
De ultieme reset zal een kernwapenoorlog zijn of een ineenstorting van de dollar en de euro
quote:De ultieme reset is een directe oliestop, dan heb je achteraf je kernoorlog ook wel.Op vrijdag 10 juli 2009 10:43 schreef henkway het volgende:
Kan haast niet anders dan dat dit een keer gaat gebeuren
Met triljarden dollars ontwikkelingsgeld, steekpeningen en drugsdollars in Zwitserland en miljarden mensen die dood gaan van de honger omdat ze niets hebben
De ultieme reset zal een kernwapenoorlog zijn of een ineenstorting van de dollar en de euro
De Australische post-Keynesiaanse economieprofessor Steve Keen (wiki,site), bekend van de Debtwatch site en van zijn boek Debunking Economics, gaf onlangs een interessant interview bij het BBC-programma Hardtalk. En dat was op zich al interessant, want niet-conventionele economen zoals hij komen maar zelden in de mainstream media aan het woord. Hij maakte dan ook dankbaar van de gelegenheid gebruik om de keynesiaanse, neoklassieke economen die de crisis niet alleen niet zagen aankomen maar wier kromme gedachtegoed hem zelfs medeveroorzaakt heeft, eens het onderste uit de zak te geven.
Keen pleit ook voor een debt jubiliee, want schulden die niet terugbetaald kunnen worden, worden toch niet terugbetaald en in plaats van de banken eindeloos nieuw geld toe te schuiven kun je dat beter aan de schuldenaren geven, die er dan hun schuld mee kunnen (moeten) afbetalen en dan weer ruimte krijgen om met hun herwonnen koopkracht aan de economie bij te dragen. Maar ook wie geen schulden heeft zou in zijn voorstel nieuw geld van de staat geld krijgen. Banken die het ondanks de aflossingen niet redden moeten failliet gaan, en het financiele stelsel moet op duurzamere wijze wederopgebouwd worden, zodanig dat niet nogmaals zichzelf versterkende bubbels kunnen ontstaan. Door op deze wijze de overmaat aan schuld uit het systeem te jagen, ondergaat de economie een snelle 'reset' die verre te prefereren is boven een decennialang Japan-scenario of erger.
Keen treedt niet ver in detail en maakt dan ook niet goed duidelijk wat de consequenties van zijn voorstel zouden zijn voor bv. de koopkracht, de pensioenen, de woningmarkt en dergelijke. Maar als startpunt voor een discussie of nadere studie is deze 'derde weg' zeer de moeite waard:
![Steve Keen on BBC HARDtalk [good sync]](https://i.ytimg.com/vi/rGkmgnprrIU/default.jpg)