Gastgezin Redcat: Cat's 3e nestje - The Japanese connection

Topics in deze reeks:
Gastgezin Redcat; De eerste kittens!
Gastgezin Redcat: Cat's 1e nestje!
Gastgezin Redcat: Poeke's 2e nestje! - Niesziekte :(
Gastgezin RedCat: Poeke's 3e nestje! - Een trosje kleine poezels
Gastgezin Redcat: Cat's 2e nestje - Weer zwartwitjes! Plus nog één!

Info over Redcat

quote:

Het doel van RedCat is om zorg te dragen voor een goede opvang van zieke, verwaarloosde en jonge dieren. Deze dagelijkse zorg wordt geboden door gastgezinnen. Zij geven de dieren extra aandacht en medische zorg, zodat ze als een goed gesocialiseerd en gezond katje of hondje geplaatst kunnen worden in een nieuw thuis. Er worden jaarlijks zo'n 800 dieren opgenomen en geplaatst.

Momenteel houdt Redcat zich vooral bezig met regio Zuid-Oost Brabant maar het uiteindelijk doel is om zo veel mogelijk dieren door heel Nederland op te vangen, te socialiseren bij een gastgezin (ipv te laten opgroeien in het asiel) en uiteindelijk onder te brengen bij een gezin dat graag een huisdier wil. Tot voor kort was dit vooral van toepassing op katten (vooral kittens) maar sinds kort worden er ook honden (o.a. puppies) bemiddeld.

Stichting Redcat plaatst dus o.a. katten (kittens en moederpoezen) bij mensen die ze kunnen socialiseren totdat er een nieuw gezin voor gevonden is. Als gastgezin is het afhankelijk van hoeveel je thuis bent of je een pasgeboren kitten krijgt, een al wat oudere of misschien een moederpoes.

Poeke en Cat22 zijn twee Fok!kers die inmiddels gastgezin zijn bij Redcat. Het leek ons leuk om onze ervaringen met jullie te delen in deze topicreeks. Aangezien wij beiden fulltime werken komen we niet in aanmerking voor moederloze kittens, omdat je daar meer uren voor thuis moet zijn. Maar een moederpoes – die zelf voor haar kittens zorgt- is prima te plaatsen bij full-time werkende mensen zoals wij.

Info van zwangere poezen van de website van Redcat:

quote:

Zwangere poezen en moederpoezen met kittens worden ook door gastgezinnen opgevangen. Daar krijgen ze alle tijd om rustig te bevallen en hun kroost groot te brengen. Als ze acht weken oud zijn, mogen ze geadopteerd worden door een nieuw thuis. De moederpoes wordt daarna gesteriliseerd om een volgend ongewenst nestje te voorkomen en ook voor haar wordt een nieuwe eigenaar gezocht. Verwilderde moederpoezen worden niet opgevangen, omdat de overgang naar een gastgezin teveel stress oplevert. Ze laten hun kittens hierdoor vaak links liggen of bijten ze zelfs dood....

De kittens van een moederpoes blijven na de geboorte dus minimaal 8 weken bij het gastgezin terwijl er potentiele baasjes kunnen reageren/komen kijken. Als er interesse is in een kitten kan de toekomstige baas 120,- betalen aan Stichting Redcat (bij het asiel) en daarvoor mogen ze een gesocialiseerd, geënt, gechipt, ontwormd, ontvlooit en sociaal kitten mee naar huis nemen (en voor dit bedrag wordt de kat op een later tijdstip ook gesteriliseerd en gecastreerd)

Mijn verhaal:
Na een pauze door ziekte en het overlijden van één van mijn katten had ik weer plaats voor een Redcat nestje. Met stiekum in mijn achterhoofd dat, als het klikt, hier wellicht een tweede en derde metgezel voor mij en mijn andere kat Naartjie uit kunnen voortvloeien. De ontknoping volgt in dit topic.

Nadat ik me had aangemeld volgde anderhalve week radiostilte. Maar vanmiddag kwam het verlossende telefoontje: er was een moederpoes die een pleeggezin zocht! Ik ben meteen met een vriendin in de auto gesprongen om haar op te halen. En zelfs mijn geheime wens is vervuld: ze is zwanger, dus ik mag een geboorte mee gaan maken.

Ze is nog heel jong, minder dan een jaar en is een ranke gestalte. Het buikje begint al aardig te groeien, maar aan de tepels te voelen laat de geboorte nog even op zich wachten. Wellicht een topic of 2, 3?
Ze is op straat gevonden, en er heeft zich geen eigenaar gemeld. Wat heel vreemd is, want ze is superlief. Het is allemaal nog vreemd en eng en in een hoekje zitten is nog wel het veiligste, maar als ik haar lok met kriebeltjes geeft ze zich helemaal over. Ik heb zelfs al kusjes in mijn gezicht gehad.

De naam die ze haar in het asiel hebben is Geenny. Deze dame wordt dus omgedoopt, nu nog even over de perfecte naam denken. En - om terug te komen op te TT- het wordt iets met/over japan.

Waarom? Nou, hierom:

Is dat oosters of is dat oosters?

Het fototoestel is ook nog wat eng (ze dook accuut het hoekje in), dus jullie zullen het voorlopig met deze foto's moeten doen:




Maar kriebelen is toch o zo fijn....


In dit topic zal ik verslag doen van het verloop van de zwangerschap, de geboorte en uiteindelijk de adoptie van moeder en kinder(s). Als er Fok!kers zijn die een kitten zoeken en nog een poosje geduld kunnen hebben; watch this space!

Voor meer informatie over RedCat: neem eens een kijkje op de website: www.redcat.nu

Enne.. als iemand creatieve japanse namen heeft; ik hoor ze graag.
Zelf had ik al Maneki (en) Maneko (niet de user).

Ik heb geen idee hoeveel kittens eruit gaan rollen, maar dat zien we dan wel.
Het kunnen best toverballen zijn: moeder heeft een rood diamantje op haar voorhoofd en een paar witte tenen.

Leuk, al die namen. *maakt lijstje*
Als ze een speciale betekenis hebben dan wil ik dat ook graag weten. Ik geef poezen graag geschiedenis mee.

Geenny (spreek uit op z'n engels: djiennie ) is echt een schatje. Net gooide ze zich al languit op haar rug. Kon ik meteen mooi checken dat de tepels echt nog niet onbehaard zijn, dus voorlopig nog geen bevalling. Denk ik, mijn katte gynaecologie is wat roestig.
Ze lijkt haast krols: haar staart krult zo ongeveer op over haar rug en ze vraagt niet maar EIST krabbels.

quote:

Op zaterdag 4 juli 2009 05:10 schreef Harajuku. het volgende:
Harajuku

En dat betekent?

Poeke! Japs, ich bin wieder dabei!
En poes is lieeeeeef! Ik ben wat foto's en een filmpje aan het uploaden.
Ik heb nu ook een buikshot.

Gisteravond heb ik Naartjie even binnen laten wandelen. Dat ging best goed. Hij snuffelde aan alles, poes zat in haar veilige huisje (kap van de kattenbak) en hij moest de zaak echt even verkennen. Maar toen hij daar in de buurt kwam moest ze toch even blazen. Maar geen gegrauw en gesnauw verder en ook geen nagels. Vandaag haal ik haar naar de woonkamer. Ze is een lieve poes die goed te hanteren is en haar kamertje wordt zo warm met deze dagen.

Vannacht heeft ze alles verkend. Ik heb er een boekekast staan en ze is er bovenop beland. Te zien aan het potje wat gisteren toch echt nog op de kast stond en nu op de grond lag.
Ze gebruikt de kattebak keurig, drinkt haar slokjes en eet haar brokjes. Gaat goed dus.

Als ik binnen kom begint ze al te spinnen. Die kinders vibreren vanzelf naar buiten, zo'n motor heeft ze erop zitten. En ze houdt niet op tot ik weer weg ben. Als ik sta ben ik nog wat eng, maar zodra ik ga zitten en ik steek een hand uit dan wordt ik bebonkt met kopjes. Ze is echt de schade van een jaar aan het inhalen, lijkt het wel. Er zit nauwelijks rust in dat lijfje, ze blijft krullen en strijken en kopjes geven en om met heen wandelen. En mijn schoot heeft ze ook echt ontdekt. Heb ik een filmpje van.

Ik was nog aan het uploaden.

Buikfoto:




Baarmand verkennen. Al verdenk ik haar ervan dat ze die kittens op een andere plek gaat krijgen, tis immers een kat.


Ik lig hier lekker!



Ze heeft vroeger een helmpje opgehad: zie je het bandje lopen?

Poes loopt nu in de woonkamer te snuffelen en te miewen. Valt mij 100% mee. Ik dacht dat ze eerst onder de bank ging bivakkeren. Spannend is het wel en alle hoekjes moeten onderzocht worden, maar krabbeltjes en snoepjes halen bij mij is ook zeer oké.

De lijst met potentiële namen voor deze dame wordt al kleiner.... vanavond weet ik het. Want 'poes' of 'Geenny' is geen passende naam voor deze schone dame.

Ik moet trouwens wel lachen als ze haar niet-zo-slanke lijfje in een te klein hoekje wil persen of me langs wil lopen tussen mij en de muur. Je ziet haar gewoon verbaasd kijken dat het niet past. Ze vergeet telkens dat ze een vrachtje meedraagt.

Poes vindt kindjes lief!

Waar Naartjie het verste hoekje van huis of tuin opzoekt als er er iets onder de 1.50 meter in huis is, ontvangt deze dame de twee buurkindjes gracieus, al liggend op haar zij. Ze hebben gekriebeld (zij wees de plekjes aan), haar buik(je) mogen voelen, vingertjes tegen het trillend snorrend keeltje gehouden en bijna de hele anatomie van de zwangere poezevrouw met me doorgesproken. En die van varkens trouwens ook.

Ik ben nog aan het peinzen over de perfecte naam voor poes maar ben er bijna uit.