Of horen vrouwen de laatste weken alleen maar te liggen.
Maar een vriendin van mij had een klein buikje zelf bij een week overtijd. En die kon nog breakdancen volgens mij
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 01-07-2009 22:49:05 ]
quote:OK dus het kan ook te maken hebben met het feit of het wel of geen zware (kg) baby is.Op woensdag 1 juli 2009 22:48 schreef TheFrankey het volgende:
Dat hangt van de zwangere vrouw af. Mijn vriendin was bijna 25 kilo aangekomen (en ze woog 65). Op het eind was knap lopen er niet meer bij natuurlijk.
Maar een vriendin van mij had een klein buikje zelf bij een week overtijd. En die kon nog breakdancen volgens mij
drie dagen van de vier dan
kind werd op de laatste dag geboren.
quote:wow dat is best knap van je..Op woensdag 1 juli 2009 22:50 schreef lady-wrb het volgende:
ik heb in de laatste week de avondvierdaagse gelopen.
drie dagen van de vier dan
kind werd op de laatste dag geboren.
quote:hij is zelfs op de tijd geboren dat de laatste avond van start ging. (6 uur 's avonds)
quote:hehehehe dat kind dacht 3 dagen avondvierdaagse is me teveel ik kom er nu gewoon uit..Op woensdag 1 juli 2009 22:55 schreef lady-wrb het volgende:
[..]
kind was 2 weken te laat.
ik dacht dattie er allang uit zou zijn, vandaar dat ik ingeschreven had.
quote:misschien is het verstandig om vaker te gaan lopen, als je zegmaar heel weinig loopt en je moet opeens een stuk gaan lopen en dan zal dan opeens vet moeilijk gaan. als je vaker loopt dan ben je het gewend en zul je er niet zoveel last van hebben.. je moet dus gewoon dagelijks bewegen met die beentjes..Op woensdag 1 juli 2009 23:07 schreef _Floddertje_ het volgende:
Onvoorstelbaar, dat van die avondvierdaagse, haha. Ik ben nu 26 weken zwanger en ik heb nu al moeite met lopen. Vraag me soms af hoe ik die 40 weken vol moet maken.
Daarna werd het erger en erger. Ook bekkeninstabiliteit.
Ik hoor bij de gelukkige vrouwen die geen last hebben van hun bekken en heb dus bij beide keer tot het einde flinke afstanden kunnen stappen, zonder te "pinguinnen"
quote:ik wist niet dat er een woord voor bestondOp woensdag 1 juli 2009 23:23 schreef Iksje het volgende:
Schijnt ook af te hangen van het feit hoe laag je buik zit (vanaf dat de baby ingedaald is, zit 'ie nog een pak lager)
Ik hoor bij de gelukkige vrouwen die geen last hebben van hun bekken en heb dus bij beide keer tot het einde flinke afstanden kunnen stappen, zonder te "pinguinnen"
, maar pinguinnen beschrijft duidelijk wat ik in het voorbeeldje in de OP wilde aangeven.Alleen met dat hete weer vorige zomer (lees, een week lang 30 graden) liep ik lastiger door het vocht in mn enkels, maar dat was het ook. Wel had ik vanaf 30 weken ONTZETTENDE pijn in mn rug omdat er een zenuw klem zat, had er echter alleen last van als ik lag en moest opstaan, dan verging ik vd pijn.
Na de bevalling was het ook gelijk weg, ik voelde een soort knap in mn rug en getintel en weg was het.
En geloof me... of je wil of niet, je kan niet anders dan raar lopen.
Ik draai tegenwoordig niet met mijn kont maar met mijn buik. Die gaat echt van links naar rechts.
Wel had ik af en toe dat het kind de finale van een WK of EK aan het nadoen was in mijn buik, dan moest ik echt even gaan zitten want die schopte gewoon het evenwicht eruit.
Als je zwangere vrouwen al raar vind lopen.... moet je eens 1 dag na de (natuurlijke) bevalling kijken
quote:Haha ja ik weet nog dat ik toen gewoon werd ingehaald door bejaarde mensen met rollator. Over een stukje van normaal 5 minuten deed ik toen 3 kwartier.Op donderdag 2 juli 2009 09:04 schreef Lois het volgende:
Weet je wat het ook is, er ligt ineens een enorm gewicht op je bekkenbodem, en je bekken wordt ook nog eens uitelkaar geduwd door dat koppie wat daar ligt. Dan kan je haast niet anders dan wijdbeens gaan lopen.
Als je zwangere vrouwen al raar vind lopen.... moet je eens 1 dag na de (natuurlijke) bevalling kijken
quote:Same story hier.Op donderdag 2 juli 2009 09:05 schreef Huppelmuts het volgende:
[..]
Haha ja ik weet nog dat ik toen gewoon werd ingehaald door bejaarde mensen met rollator. Over een stukje van normaal 5 minuten deed ik toen 3 kwartier.
Uit bed rollen ziet er helemaal charmant uit.
Met name opstartpijn is ook erg vervelend na een tijdje lopen wordt het gewaggel idd iets beter.
quote:Ik kon niet rollen had zo'n pijn in mijn borsten en die waren zo enorm groot geworden (FF) dat het gewoon pijn deed als er ook maar iets was dat in aanraking kwam met een borst. Ik heb ook 2 dagen zittend geslapen in mijn hele fijne schommelstoel
[..]
Same story hier.
Uit bed rollen ziet er helemaal charmant uit.
Met name opstartpijn is ook erg vervelend na een tijdje lopen wordt het gewaggel idd iets beter.
Maar sommige dagen liep ik wel net even iets anders. Meer waggelend, omdat je banden verslapen in je bekken is het iets minder stevig dan normaal. Dus ga je als een eendje lopen
En dan hield ik het ook minder lang vol. Verschilde echt per dag.
De tweede zwangerschap in het begin een paar keer gekraakt en de verdere zwangerschap weinig last ondervonden al was de vierdaagse me toch echt teveel geweest
Op het end was lopen echt een opgave, maar ik bleef wel door gaan.
Ik dacht, hoopte, dat als die kleine er eenmaal uit was dat het wel weg zou zijn, maar toen bleek het alleen maar erger te zijn, en gezien ik in het ziekenhuis was bevallen bleef het niet onopgemerkt, dus werd er meteen fysio ingeschakeld (waar ik nu een jaar later nog steeds loop, het gaat hartstikke goed, maar ik heb er nog steeds de naween van).
Ik kreeg ook een rollator mee naar huis, weinig gebruik van gemaakt, geprobeerd zo snel mogelijk weer zelfstandig te kunnen lopen, en dat is me goed gelukt.
De een loopt dus fluitend tot de laatste loodjes door en lijkt nergens last van te hebben, de ander kan al vroeg last krijgen in de zwangerschap tot ver na de zwangerschap.
Wat betreft bekeninstabiliteit zijn ze geloof ik nog niet uit over wat de precieze oorzaak is, ja ik heb vroeger lang paardgereden, ik heb lang aan de pil gezeten, en ik geef nu een jaar later nog steeds borstvoeding. Volgens mijn fysio zou het dat laatste weleens kunnen zijn, dat m'n hormoonhuishouding van slag is.
En het stomme is, ik geloofde niet echt in bekkeninstabiliteit, ja wel dat het bestaat, maar dat het er al te snel op wordt gegooid en dat er te snel al het bijltje bij neer wordt gegooid, daarom bleef ik zelf ook gewoon stug doorlopen, of het nou ging of niet. En mijn zwangerschap is eigenlijk vlekkeloos verlopen, op dat dan na (mijn lichaam kapte er ook mee direct met verlof, alsof het dacht, zo, nu mag ik).
Ik heb overigens geen kleintje op de wereld gezet, ruim 9 pond, dus misschien was dat ook even to much voor m'n bekken