Dat is echt te erg.

Er loopt een of andere hippe Antillimoeder door mijn straat heen, met een zelfgebaarde kleuter, en dat kind zingt ze liedjes toe.
Dat kan natuurlijk. Suffe, ouderwets-Hollandsche kinderliedjes zoals ze elders niet meer gemaakt worden.
Maar dan zingt ze ze alsof ze Whitney Houston is.
In de maahaahaahaaneschijn, in de maahaahaahaaneschijn,
klom ik op een trapje door het raahaahaahaamkozijn.
Maar je raahaahaahaadt het niet, nee je raahaahaahaadt het niet.
Zoohoohoohoo doet een voohoohoohoogel en zoohoohoohoo doet een vis
en zoohoohoohoo doet een dui-zend-poot, die schoehoehoe-nenpoetser is.
(...)
Yeahhh... oehoehoehoe.... ayeah..... (...)
en dat is ééhééhééhéén en dat is tweeheeheehee
en dat is dikke, dikke, dikke tante Kee-heeheeheehee.
En dat is recht en dat is krom,
en zo draahaahaaien wij het wieleke nog eens om.
Rom-bohohohohohom!
En dat met de nodige vibrato's en uithalen.
Klacht: zing gewoon en niet alsof je in de finale van de Soundmixshow staat!