Nou daar ben ik weer...
Nou mijn operatie is dus heel erg voorspoedig gegaan. Ik heb erg weinig zwelling en bijna geen blauwe plekken. De dokter stond er van te kijken hoe weinig zwelling er was. Het verbaasde hem enorm!
Toe hij de tweede dag na de operatie binnenkwam viel zijn mond open en zei hij:
"Wow, so little swelling, so little blue! It's really amazing, you look so fresh already! When I look at you now, I wouldn't say that you had major surgery just two days ago! .Dus dat is goed nieuws.
Ook heb ik erg weinig pijn gehad. Zo kreeg ik bijvoorbeeld de nacht na de operatie maar heel weinig morfine omdat ik anders te ver van de wereld was, maar omdat ik de hele nacht niet heb gevraagd om pijnstillers (ik had gewoon geen pijn) hebben ze me maar helemaal van de morfine gehaald. Ze hadden daar zoiets van: 'Als ze er niet om vraagt dan heeft ze ook geen pijn, en als ze geen pijn heeft dan heeft ze dus ook geen pijnstillers nodig'.
Na ja, na 3 dagen mocht ik ook van het infuus omdat ik steeds geen koorts had, een goede bloeddruk en hartritme had. Dat infuus was voor mij veel te lastig vonden ze, want ik was al vanaf de tweede dag in de weer met 's ochtends de gordijnen open doen, zelf naar het toilet willen, zelf steeds mijn coldpacks verwisselen in de vriezer enzovoorts. Veel actiever dan ze hadden verwacht.
Inmiddels ben ik nu bijna 3 dagen uit het ziekenhuis ontslagen. Morgenochtend wordt ik door één van de dames van de kliniek opgehaald in het hotel (dat nog geen 50 meter van de kliniek ligt) om met me naar de kliniek te lopen. Dan gaan ze de hechtingen eruit halen!
Naja, de hechtingen én de nietjes!
Ja, je leest het goed:
N-I-E-T-J-E-S... Die dingen die je door papier schiet om ze aan elkaar te maken. Of waarmee ze de stof van je bank vast maken aan de onderkant. Die dingen zitten dus gewoon in mijn hoofd!. Haha...
In ieder geval, morgen gaan ze eruit en vanaf dan dan mag ik zelfstandig mijn haar gaan wassen. Nu moet ik daarvoor steeds naar de kliniek. Ook niet erg hoor,een beetje gepamperd worden. Maar ik ben liever wat minder afhankelijk. Thailand tijdens de moesson is erg warm.
'The Worlds Largest Outdoor Sauna' zou ik het willen noemen.
Dus je eigen haar kunnen wassen we zo fijn.
Maar goed, ik heb nog eventjes geen foto's hier die ik kan posten of doorsturen. Maar ik kan wel zeggen dat het resultaat al best goed zichtbaar is. En het ziet er best goed uit!
Wat Wonderer trouwens zegt is wel precies zoals ik er over denk.
Iedereen kijkt je in het gezicht aan als ze met je praten en schatten op basis daarvan je geslacht in. En daar komt bij, de rest van je lichaam is het merendeel van de tijd bedekt door kleding, je gezicht niet. Het gezicht is denk ik het allerbelangrijkste als je in het dagelijkse leven wilt 'passen' als transvrouw, daarom heb ik dat ook als eerste aangepakt. Over een weekje kan ik beginnen met hormonen en dan komt die vetverdeling hopelijk vanzelf. Bovendien ben ik eind september pas weer in Nederland... dan begint de herfst bijna weer dus wordt het weer tijd voor warme kleren.
En wat Meike zegt is natuurlijk ook weer waar. Het kan natuurlijk ook verkeerd aflopen. Maar goed, als je zelf gezond bent en naar een goede ervaren chirurg gaat is de kans dat het mis gaat erg klein. Daarnaast doe je het natuurlijk ook niet zo maar even. Ik heb bijvoorbeeld eerst een assessment op basis van foto's aangevraagd bij de chirurg waar ik het meeste vertrouwen in had. Die foto's heb ik in combinatie met de assessment van de chirurg weer laten omzetten in een gephotoshopte versie. Wat dus een soort van voorspelling geeft over wat de uitkomst is van de chirurgie. Naja, voor zover ik dat nu kan beoordelen is dat een behoorlijk correcte voorspelling geweest. Maar goed, om dat echt te kunnen beoordelen moet ik eerst helemaal hersteld zijn natuurlijk.
Maar het lijkt er welp dat ik heb gekregen waarvoor ik kwam.
Nou tot snel, doeidoei!
X, Ilse