Hij was een notariszoon geboren met een gouden lepel in zijn mond.
Hij fietste niet voor het geld maar voor de lol.
De bekendste anekdote staat hier onder in zijn biografie.
Ken ook een anekdote dat ie langs de weg ging liggen met een gebroken sleutelbeen nadat ie was gedemarreerd.
De ploegleider zag het al. Gebroken. Tot Karstens het sleutelbeen onder zijn shirt vandaan haalde.
Had ie een telefoon onder zijn shirt gelegd.
Pakte de telefoon en zei tegen de ploegleider :
'Bel onmiddellijk een arts.
Gerben Karstens (Leiden, 14 januari 1942) was een Nederlands beroepswielrenner in de periode 1965-1980.
Karstens was een uitstekend sprinter, en won etappes in alle grote ronden (6 in de Ronde van Frankrijk, 1 in de Ronde van Italië en 14 in de Ronde van Spanje). De enige andere Nederlanders die dit presteerden waren Jeroen Blijlevens, Erik Breukink en Jean-Paul van Poppel. In 1974 droeg hij 2 dagen de gele trui in de Ronde van Frankrijk. Hij was een opvallende figuur in het peloton vanwege zijn grappen en grollen. Zo zou hij ooit zijn gedemareerd uit het peloton, zich vervolgens in de bosjes verstopt hebben om weer achteraan het peloton aan te sluiten, terwijl het peloton maar op zoek bleef naar de "ontsnapte" Karstens. Zijn bijnaam luidde "De Karst" en logischerwijs in het Frans "Le Karst". Als amateur won hij samen met Evert Dolman, Jan Pieterse en Bart Zoet de gouden medaille op de Olympische spelen van 1964 op het onderdeel 100 kilometer ploegentijdrit. Karstens was ook een uitstekend schaatser en lid van de kernploeg in de tijd van Rudi Liebrechts.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !