Instorten: Ik sta op instorten, ga dit niet lang meer volhouden.
Uitstorten: Ik ga ff gezellig mn hart hier uitstorten.
Even ter informatie, wat handig is bij wat ik allemaal ga vertellen, Serellyn is een mannelijk figuur van 21 jaar.
Al sinds ik 5 was, was ik constant aan het voetballen, ik vond het echt super leuk en ging natuurlijk ook bij een voetbalclub. Elk jaar zat ik de hoogste klasse van het team en ben ook regelmatig kampioen geworden, dat is natuurlijk erg vet als je nog vrij jong bent.
Op een gegeven moment, wordt je wat ouder, laten we zeggen een jaar of 13. Ik kreeg last van mij knieën en liet het onderzoeken, blijk ik hypermobiel te zijn en het wordt steeds erger, vanaf mijn 14e mocht en kon ik niet meer voetballen. Daar ging mijn hobby en het ding wat ik het liefst deed.
Sindsdien werd ik steeds vaker ziek, en ben nu zo langzamerhand op mijn hoogtepunt. Ik ben tegenwoordig minimaal 1 keer per maand ziek, en dan hebben we het over echt ziek met een griep ofzo. Dat is erg vervelend als je dat jaren achter elkaar hebt.
Ook heb ik pfeiffer gehad vorig jaar, dit was erg zwaar en heeft lang geduurd, ben toen ook bijna opgenomen omdat mijn lever er echt slecht aan toe was. Nee ik drink niet, komt door de pfeiffer. Het heeft 9 maanden geduurd voordat mijn lever weer in orde was, maar natuurlijk ben ik nog steeds erg vaak heel moe.
Ondertussen een maand geleden hoorde ik dat het erg slecht ging met mijn tante, die bleek kanker te hebben, ver gevorderd. Afgelopen zaterdag ben ik bij haar geweest, wat eigenlijk was om afscheid te nemen. Ze was helemaal geel, dat kan je je echt niet voorstellen. Ze kon niet meer uit bed komen, rechtop zitten en praten ging erg moeizaam. Terwijl ik erbij zat zei ze dat ze het wel gehad heeft en alleen nog maar wil slapen. Binnenkort word ze in coma gelegd tot ze overlijd.
Nu zit ik op mijn stage, ik voel me ze kut als het maar kan en heb mijn stageopdrachten nog ver van af.
Morgen is het tijd voor mn eindgesprek, en vrees dus dat ik een probleem heb.
Ik ben heel vaak ziek, wat erg kut is. Mijn tante heb ik vaarwel moeten zeggen, mn stage is verneukt en ik zit nog steeds met het feit dat ik niet kan sporten. Nog leuker is dat mijn knieën regelmatig uit de kom schieten en mijn schouders ook beginnen.
Eerlijk gezegd zit ik er wel doorheen nu...
Edit: Moet ik er ook nog bij zeggen dat ik vroeger er last had van epilepsie en dat het weer terug begint te komen en alleen mn vriendin ervan af weet?
Over sport: Zou je niet kunnen gaan zwemmen? Dat lijkt me wel een sport waarbij je je knieën niet zoveel belast, omdat je in het water ligt. Of misschien zijn er wel andere sporten die je toch wel leuk vindt om te doen.
Over de rest: Is er op je stage of je school niet iemand waar je mee kunt praten? Een vertrouwenspersoon? Je zou ook naar de dokter kunnen gaan om een verwijzing te krijgen naar een psycholoog of om je andere lichamelijke kwalen te bespreken.
Succes ermee!
Dan maar wat korter door de bocht met mijn antwoord. Een onderdeel van stage is leren plannen, en met je ziektes, wat een bekend iets is voor je, had je iets rekening kunnen houden. Je tante was onvoorzien, maar is geen eerste lijns familie, dus niet een hele sterke grond om mee bij een 'werkgever' aan te komen, en ook bij je opleiding is dat discutabel.
Je kunt proberen uitstel te vragen, maar ik denk dat dat lastig wordt. Wel zou ik kijken of je hulp kan vinden bij je algehele toestand. Praat eens met een decaan. Heeft de school ook een in-house psych zitten?
quote:Helaas kan ik ook niet zwemmen, bij elke slag die ik met mn benen maak voel ik mn knie ploppen en pijn doen...Op woensdag 10 juni 2009 10:37 schreef Filiassi_Jane het volgende:
Erg vervelend zeg! In het eerste stukje lijk je wel op mijn broertje: Ook 21, altijd aan het voetballen, best wel goed ook, last van z'n knieën en moest stoppen. Sinds een jaar of twee roeit hij trouwens.
Over sport: Zou je niet kunnen gaan zwemmen? Dat lijkt me wel een sport waarbij je je knieën niet zoveel belast, omdat je in het water ligt. Of misschien zijn er wel andere sporten die je toch wel leuk vindt om te doen.
Over de rest: Is er op je stage of je school niet iemand waar je mee kunt praten? Een vertrouwenspersoon? Je zou ook naar de dokter kunnen gaan om een verwijzing te krijgen naar een psycholoog of om je andere lichamelijke kwalen te bespreken.
Succes ermee!
En, ik ben niet echt iemand die makkelijk praat met iemand anders over mijn problemen, wel op deze manier maar niet persoonlijk.
quote:Het was even lastig om de vraag in het hele verhaal te vinden, maar het antwoord is: "Nee".Op woensdag 10 juni 2009 10:22 schreef Serellyn het volgende:
Edit: Moet ik er ook nog bij zeggen dat ik vroeger er last had van epilepsie en dat het weer terug begint te komen en alleen mn vriendin ervan af weet?
Goedpraten dmv ziektes noemt men dat ook wel. Zielig.
Het zal vast het erg frustrerend zijn als je lichaam je in de steek laat met ziektes en gewrichtspijn. Je wilt dingen wel (op stage zijn, sporten e.d) maar je lichaam wil er niet aan mee werken.
Je stage: hoeveelste jaars ben je? Met afwezigheid e.d zijn ze in een eindstage minder coulant dan in bijvoorbeeld een tweede jaars stage. Al vind ik in dit geval dat lichamelijke problemen natuurlijk geen reden mogen zijn voor bijv. het niet halen van een stage.
Dan is het wel altijd belangrijk hoe je hier zelf mee omgaat. Heb je bij het begin van je stage aangegeven dat je vaak ziek bent/pijn hebt? En hoe werd daarop gereageerd? En is je stagedocent van school op de hoogte?
Wanneer mensen goed ingelicht zijn, zullen ze je niet zomaar afschrijven. Je kunt er immers niets aan doen.
De situatie met je tante maakt het nog extra vervelend. Is logisch dat het invloed heeft op de manier waarop je nu functioneert. Dat zullen je docent en stagebegeleider ook begrijpen. Dan is morgen het moment om open te zijn, de situatie neer te leggen zoals ie is en een oplossing zoeken (een verlenging van je stage o.i.d). En dan hoop ik dat je stageplaats en school hier bij willen helpen!!
Las hierboven dat je niet zo open bent over jezelf. Herken ik wel... maar het is echt verassend hoeveel behulpzamer mensen zijn wanneer je zelf open bent. Je geeft jezelf de beste kansen door open te zijn over de situatie en ook over hoe je je hierbij voelt.
Succes morgen...
quote:vrijheid van meningsuiting.Op woensdag 10 juni 2009 13:19 schreef beelz het volgende:
Als ik mijn mening ga geven heb ik een ban te pakken...
quote:Hier hoor ik een heel andere Serellyn. Ben je een enorm lui varken dat soms graag zielig doet of is alles wat je hier hebt geschreven echt waar. Als dat laatste waar is, is het waarschijnlijk geen luiheid, maar gewoon die ziektes/lichamelijke ongemakken en dan moet je dat voortaan aangeven voordat je aan zo'n stage begint. Maar door die twee totaal verschillende topics heb ik het gevoel alsof je je aanstelt.Op woensdag 10 juni 2009 09:57 schreef Serellyn het volgende:
TS is genaaidddd
TS zit op stage, morgen komt mijn stagebegeleider van school.
TS heeft nog geen één opdracht af.
TS is heel vaak afwezig geweest van stage waardoor TS nu te weinig dagen stage heeft gelopen.
TS vind de afkorting TS ubervet!
Klacht: Stage is uberkut
subklacht: TS is te lui om iets uit te voeren
sub-sub klacht:TS moest staan in de trein
Supersubklacht: Topicnaam moest zijn, Stage Eindgesprek, niet eindgespek...
Denk dat Serellyn zijn schrijfstijl nogal heeft aangepast naar 'klaagbaakstijl' in het andere topic.
Da's opzich goed gelukt...Door ziekte veel afwezig zijn is in 'klaagbaak' ineens veranderd in TS is lui!