Instorten / uitstorten

Eerst zal ik even verklaren waar de titel voor staat
Instorten: Ik sta op instorten, ga dit niet lang meer volhouden.
Uitstorten: Ik ga ff gezellig mn hart hier uitstorten.

Even ter informatie, wat handig is bij wat ik allemaal ga vertellen, Serellyn is een mannelijk figuur van 21 jaar.

Al sinds ik 5 was, was ik constant aan het voetballen, ik vond het echt super leuk en ging natuurlijk ook bij een voetbalclub. Elk jaar zat ik de hoogste klasse van het team en ben ook regelmatig kampioen geworden, dat is natuurlijk erg vet als je nog vrij jong bent.
Op een gegeven moment, wordt je wat ouder, laten we zeggen een jaar of 13. Ik kreeg last van mij knieën en liet het onderzoeken, blijk ik hypermobiel te zijn en het wordt steeds erger, vanaf mijn 14e mocht en kon ik niet meer voetballen. Daar ging mijn hobby en het ding wat ik het liefst deed.

Sindsdien werd ik steeds vaker ziek, en ben nu zo langzamerhand op mijn hoogtepunt. Ik ben tegenwoordig minimaal 1 keer per maand ziek, en dan hebben we het over echt ziek met een griep ofzo. Dat is erg vervelend als je dat jaren achter elkaar hebt.

Ook heb ik pfeiffer gehad vorig jaar, dit was erg zwaar en heeft lang geduurd, ben toen ook bijna opgenomen omdat mijn lever er echt slecht aan toe was. Nee ik drink niet, komt door de pfeiffer. Het heeft 9 maanden geduurd voordat mijn lever weer in orde was, maar natuurlijk ben ik nog steeds erg vaak heel moe.

Ondertussen een maand geleden hoorde ik dat het erg slecht ging met mijn tante, die bleek kanker te hebben, ver gevorderd. Afgelopen zaterdag ben ik bij haar geweest, wat eigenlijk was om afscheid te nemen. Ze was helemaal geel, dat kan je je echt niet voorstellen. Ze kon niet meer uit bed komen, rechtop zitten en praten ging erg moeizaam. Terwijl ik erbij zat zei ze dat ze het wel gehad heeft en alleen nog maar wil slapen. Binnenkort word ze in coma gelegd tot ze overlijd.

Nu zit ik op mijn stage, ik voel me ze kut als het maar kan en heb mijn stageopdrachten nog ver van af.
Morgen is het tijd voor mn eindgesprek, en vrees dus dat ik een probleem heb.

Ik ben heel vaak ziek, wat erg kut is. Mijn tante heb ik vaarwel moeten zeggen, mn stage is verneukt en ik zit nog steeds met het feit dat ik niet kan sporten. Nog leuker is dat mijn knieën regelmatig uit de kom schieten en mijn schouders ook beginnen.

Eerlijk gezegd zit ik er wel doorheen nu...


Edit: Moet ik er ook nog bij zeggen dat ik vroeger er last had van epilepsie en dat het weer terug begint te komen en alleen mn vriendin ervan af weet?

quote:

Op woensdag 10 juni 2009 10:37 schreef Filiassi_Jane het volgende:
Erg vervelend zeg! In het eerste stukje lijk je wel op mijn broertje: Ook 21, altijd aan het voetballen, best wel goed ook, last van z'n knieën en moest stoppen. Sinds een jaar of twee roeit hij trouwens.

Over sport: Zou je niet kunnen gaan zwemmen? Dat lijkt me wel een sport waarbij je je knieën niet zoveel belast, omdat je in het water ligt. Of misschien zijn er wel andere sporten die je toch wel leuk vindt om te doen.

Over de rest: Is er op je stage of je school niet iemand waar je mee kunt praten? Een vertrouwenspersoon? Je zou ook naar de dokter kunnen gaan om een verwijzing te krijgen naar een psycholoog of om je andere lichamelijke kwalen te bespreken.

Succes ermee!

Helaas kan ik ook niet zwemmen, bij elke slag die ik met mn benen maak voel ik mn knie ploppen en pijn doen...
En, ik ben niet echt iemand die makkelijk praat met iemand anders over mijn problemen, wel op deze manier maar niet persoonlijk.