het aangename dralen
van de hersenspinsels in mijn hoofd
terwijl het licht nu langzaam dooft
de slaap weer eens moet winnen
zal ik nu gaan beminnen
de dromen in mijn kop
tot de wekker zegt "je moet weer op"
Ik heb hier in Australië gedichten gelezen van Ozzie kinderen, en die zijn echt véél beter dan de meuk hier.
Dicht niet in een taal die je niet kent. Zonder de nuance en fijnzinnigheid van een moedertaal slaagt het niet.
morsen we van de smeltende
ruimte tussen ons in en laten
wat ons nooit binden zal
langs razende rivieren
stollen tussen ons
in en storten uiteindelijk alle
wankele bruggen in het
bange diepe tussen
ons in en snijden met
geslepen messen de touwen
in stukken dode huid tussen
ons uit en lijmen de
vierkante klompjes geluk
aan elkaar en naaien de warme
lappen vlees in de vorm van
duizend hoge bergen
torens van wolken en wijze
olifant met ontzettend lange snuit
porseleinen kast en onvermijdelijke
niesbui
Fris en fruitig
Gejammer van de kat op straat
Liederen te donker en te koud
Een schuur met piepende deuren
Vrij
Zoet en geurig
Als het even kan verstil je
Met je armen om mijn nek
Warm en vol verlangen
In de duizend wegen door de nacht
Vrijen we tot de ochtend
Verblindend en ontnemend
De vreugde van een kus
Hoe de zon jouw ogen krimpt
Starend in de wasbak weet ik
Zo gewoon en zo absurd
Je schrikt niet
Staal naast de weg
Een leiding voor verlangens
Orgasme van de zon
Stevig verloren
In de greep van de dag
Diep gelukkig vrij 
I am no grunger
No hardrocker
No raver
I am a poet
Who searches for the meaning of the words
Untill they become
A feeling, a rush,
a musical influence
I am all
