Daar lig je dan,
met je ogen dicht
en je handen tegen je lichaam gedrukt,
niet wetend wat erom je heen gebeurt
Daar zit ik dan,
met mijn ogen wijd open,
er rollen tranen over mijn wangen,
niet wetend wat erom mij heen gebeurt
Daar lig je dan,
vechtend voor je leven,
alles lijkt oneindig
en niets telt meer,
alleen jouw leven
Daar zit ik dan,
denkend 'hoe nu verder',
elk ogenblik dat voorbij kruipt
maakt me onzekerder en wanhopiger
Daar lig je dan,
daar zit ik dan,
blijf maar denken
dat je ziel even op vakantie is,
heel binnenkort weer terugkeert
en zal lachen met de kracht
waarmee hij altijd heeft gelachen
Daar lig je dan....
quote:Waar blijft de kritiek op de gedichten? Wordt zo langzamerhand meer een ontketende keten van elkaar opvolgende woorden zonder pauze...
Op zondag 5 oktober 2003 23:14 schreef Rosula het volgende:
Rosula, mooi... Erg mooi en ontroerend! Wat ik mooi vind is hoe je de rode draad niet een rechte lijn laat lopen maar wat curven meegeeft. Sterk onderwerp en indien op waarheid gebaseerd: sterkte!!!! Hopelijk is dit niet het geval!
Verder mooi hoe je de titel steeds laat terugkomen, mooi gedaan...
Echter, metrum loopt niet vlekkeloos en er zijn enkele woorden overbodig... Kracht in een gedicht is wanneer geen enkel woord weggelaten kan worden.
Bijvoorbeeld een gedicht van Leeflang:
het moorden kent zijn tijd
na vieren, zijn plaats, op straat,
zijn doel, tweemaal per week
de ondergang van iemand die
ook kind is, maar in doodsnood
niet eens vlucht of bijt.
eentje van mij
Ik wens
ik wens
een paard galloperend over de steppe
zonder angst of belemering
ik wens
een eik met wortels tot het diepst der aarde
verzadigd door de goden
ik wens
een kaars die de duisternis verlicht
die mij helpt de weg naar huis te vinden
ik wens
een nieuwe morgen
zonder de tranen van gisteren
Sorry, niet persoonlijk maar inderdaad
quote:vond hemzelf wel aardig, meer niet
Op maandag 6 oktober 2003 08:54 schreef CdFMarshall het volgende:
lijkt wel iets in de trant van de liedjes die wij vroeger op de basisschool zongen... "Dank u voor deze nieuwe morgen...."Sorry, niet persoonlijk maar inderdaad
hieronder 1 van mijn eigen favorieten
Uit naam gemoord
Uit naam gemoord
dat is wat de wereld
al eeuwenlang hoort
ze strijden voor geloof
of de goede zaak
en hebben daarbij
duizenden onschuldige slachtoffers gemaakt
ze lijken blind en doof geboren
ze willen niet zien
ze willen niet horen
gekte en haat
drijft hen voort
de verspreiders van terreur en angst
uit naam gemoord
quote:Deze is inderdaad wel aardig. Helemaal wanneer men de tijd neemt om hem te lezen. Metrum loopt nog af en toe uit de maat. Deze van jezelf?
Op maandag 6 oktober 2003 13:49 schreef dancrazyman het volgende:[..]
quote:yep inderdaad
Op maandag 6 oktober 2003 14:45 schreef CdFMarshall het volgende:[..]
Deze is inderdaad wel aardig. Helemaal wanneer men de tijd neemt om hem te lezen. Metrum loopt nog af en toe uit de maat. Deze van jezelf?
Ik erger me dood.
Aan dichers.
Van die dichters.
Die niet fatsoenlijk.
Volzinnen.
Kunnen maken.
Ik erger.
Me.
Dood.
Aan die incompetente hoerenzonen.
Voor goede vrienden van me:
Een vriend staat je bij in goede tijden
en in periodes van verdriet
Een vriend probeert je te steunen
ongeacht of je het verdient of niet
Een vriend die behandelt je met respect
maar heeft ook zijn grenzen
Echt vrienden zijn op 1 hand te tellen
toch kan ik mij maar een ding wensen
En dat is dat wij heel lang vrienden zullen blijven
want ik ben heel blij met jou
Hopelijk zal de band alleen maar groeien
als goede vriendin zeg ik nu 'ik hou van jou'
Deze voor mijn zoontje:
Blauwe kinderoogjes, vertederend kijken zij mij aan,
lief klein jongetje, jij geeft zin aan mijn bestaan
Bijna ben je jarig en word je alweer twee,
in 2001 werd je geboren, t lijkt alweer zo lang geléé
Je bent al zo'n grote jongen, je bent mijn lieve schat,
anderen hebben toch gelijk gehad
Het ouderschap verandert namelijk mensen,
het doet meer met me dan ik had kunnen wensen
Ik voel nu liefde voor kinderen van anderen,
alleen het moederschap heeft me kunnen doen veranderen
Ik ben blij jouw mamma te mogen zijn,
jou te zien opgroeien vind ik zo fijn
ledig in je hol
de dikke drollen
over vers
berichten
met een stuk
of tien
kapotjes
laad en los
met dikke worst
toedichten
of radicaal
al helemaal
met de plasser
op geen ruk
te richten
maar te rekken
en te strekken
met de poep
en natte lap
gewrichten
neuk, kont,
ruk
stuk voor stuk
plassen-
de kut
gedichten
Daar lig je
Prachtig te wezen
Met je ogen dicht
Ik ben zo blij
Dat ik het niet kan bevatten
Ooit zal het overgaan schreeuwt iets in me
Maar ik luister niet
Alles is zo perfect vanochtend
We zijn zo stapelverliefd op elkaar
Het gaat nooit uit tussen ons lieffie!
Niet dus...
Ik hou van je sprak zij
Vanaf nu komt er nooit meer iemand
Zo dichtbij
[Dit bericht is gewijzigd door rickywilliams op 15-10-2003 21:21]
waar ligt dan
het vleeswaar
nou daarzo!
linksonder in de hoek
nee,
daarzo!
linksonder in de hoek
ja,
daarzo!
linksonder in de hoek
oh!
zei je vleeswaar
ik verstond eieren
.
eerlijk is eerlijk,
dit wonderschone stukje tekst van eigen hand blijft toch wel mijn persoonlijke favoriet :
IK
BEN
EEN
LUL
OF
ANDERS
JIJ
WEL
---------------------------------------------------------------------------------------------------
In gedachten gevangen,
kan ik nergens naar verlangen
hier zit ik, alleen met gedachten
m'n hoofd wil niet, weet niet wat ie wil
het maakt me toch veel uit,
wat ik doe, waar ik heen ga
ik kan het niet bevatten
zo onzeker, zo moedeloos als ik ben
wist ik maar waar ik aan toe was
maar ik laat het rusten, ik kom er niet meer uit
------------------------------------------------------------------------------------
ik verlang naar je,
niet om wie je bent of wat je doet,
dat kan me niet schelen, het gaat me puur om samen zijn
kon ik het maar weten, hoe jij over mij denkt
dat zou het makkelijker maken, dan hoef ik het niet alleen te doen
----------------------------------------------------------------------------------------------------
verzonken in gedachten,
denk ik over hoe wij lachten
wat was het toch een mooie tijd
het is nu ten einde tot mijn spijt
noot meer zal ik bij je kunnen komen
wat een gemis, ik kan er alleen maar over dromen
----------------------------------------------------------------------------------------------------
wat ben ik toch stom bezig,
ik doe mezelf alleen maar pijn,
om hier te blijven zitten, daar schiet ik niks mee op
ik moet nu iets doen want zo ga ik kapot
morgen wordt het anders, ik verander mijn eigen lot
A thousand days are not enough
A thousands words to express my love
A thousand miles too far away
A thousand kisses in one day
A thousand heartbeats for your name
A thousand reasons, not one the same
A thousand leaves which fall from the tree
A thousand pleads "just let it be me"
A thousand letters will just not do
to express my feelings and love for you.
Shaitan
Die woonde in een huisje.
Het huisje was heel klein,
Maar het was er wel ontzettend fijn.
Er stond een tafel en een stoel,
Het was een heel gezellige boel.
Vaak kwamen vrienden op de thee,
Die brachten dan altijd wat lekkers mee.
Soms kwam er zelfs hoog bezoek,
Die kreeg dan altijd het grootste stuk koek.
Tot zover het huisje van het muisje,
Want die lacht zich nu in zijn vuistje.
Blinkend van blijdschap,
Ik voel ze over
Mn wangen kruipen,
Als traantjes van geluk
Je lippen op de mijne
Zo zacht verbonden met elkaar
Zoals jouw glimlach en mijn leven
Als het slot van onze band
---------
Je bent mn wolk,
Mn liefje en mn hart
Dat zonder jou niet zou kunnen kloppen
Want je weet dat ik leef voor dat ene,
Dat wonderbaarlijke, dat mooie
Jouw liefde, is alles wat ik
Mezelf maar wensen kan,
Ik ben gelukkig.
Gelukkig tot in alles, mn vingers, mn stem,
Waarmee ik jou kan blijven vinden,
Waarmee jij mijn leven zal zijn, mijn hart
Dat er voor jou is, en het meeste
Dat ik aan jou heb kunnen geven.
-----
Ik hoop dat iemand er iets in ziet en dat de strekking n beetje duidelijk is.
Salamander met grote ogen
Zo stil en toch bewogen
Een blik in de woestijn
Zelfs kijken doet me pijn
Een eskimo verzwegen
Punctueel Gestructureerd
De rok is nader dan het hemd
Als een vos verliest zijn streken
En in al zijn gebreken
Vriendschap onderkent
Schoenmaker verken de wereld
Maar blijf bij wat je leest
In de glamourbladen
Het Verregaand' Middel
Stralend als azijn, en
Toch weer vergeten
Tijd gesneden en gegeten
Valse herinneringen van tafel
Een opgebakken boterham
zoveel plezier beleven,
nog meer liefde aan je schenken,
en nog meer leuks bedenken.
De tijd zal het ons leren,
elkander te accepteren,
op elkander te kunnen bouwen,
en van elkaar te blijven houden.
Ik wil naast je staan,
in goede en in slechte tijden,
er samen keihard voor gaan,
en voor onze liefde te strijden.
Het is voor mij de moeite waard,
om die liefde voor jou te laten leven,
en je een gevoel te geven,
als de uitstraling van een brandende haard.
Warmte liefde en geborgenheid,
een vlammetje dat niet zal doven,
daar wil ik in geloven,
dat is mijn en hopelijk jou strijd!
Pijn in mijn hart,
Maar het is te laat,
Te laat voor een knuffel,
Te laat voor een schouder,
Te laat om te kunnen laten zien,
Wat er werkelijk in mij schuilt.
Het enige dat overblijft,
Is de pijn in mijn hart,
De pijn van het gemis aan een knuffel,
De pijn van het gemis van een schouder,
De pijn om niet te kunnen laten zien,
Wat er schuilt achter het gezicht dat huilt.
Het warme gevoel als ik je aankijk,
De ellende die ik voel als dat niet lukt
De teleurstelling dat ik je ontwijk.,
En het gevoel dat word onderdrukt.
Het is te laat, het kan niet anders,
Zijn de woorden die maar malen,
Maar vooralsnog,
Is het gevoel niet weg te halen.
Het gevoel dat er nog altijd zit,
Diep verscholen tussen het verdriet,
Ver weg tussen de wanhoop,
Maar geen mens die het ziet,
Een hart rijp voor de sloop.
Een traan van pijn,
Pijn omdat het niet meer is,
Een gemis van wat had kunnen zijn,
Een pijn van een totaal gemis.
Woorden snijden de stilte,
Vol frustraties en kilte,
Maar wederom niet begrepen,
Niet duidelijk genoeg,
Mijn keel toegeknepen,
Met moeite gezegd doeg.
En dan de mooie woorden,
Om je maar wat op te beuren,
Kop op het is voorbij,
Ik wilde het niet horen,
Wil alleen maar treuren.
Treuren om een gemis,
Een gevoel dat niets meer kan,
Niet meer kan tonen,
Wat er werkelijk nog is.
Ogen die branden ,
Van een immens groot verdriet,
En wederom niemand,
Die het begrijpt,
Of die het ziet
Mijn wereld ligt in stukken,
Mijn gevoel is afgesneden,
Maar het is het verleden,
Iets dat niet wilde lukken.
Weer iets niet afgemaakt,
Weer onderweg gestaakt.
Kreten worden niet gehoord,
Of worden door woorden verstoort.
Niemand ziet graag pijn,
Als er zoveel moois kan zijn.
Maar als al dat moois is verdwenen,
Uit je ziel je hart je leven,
Wat is dan nog de reden,
Om niet te wenen?
En alles maar op te geven?
Misschien dat ene kleine iets?
Waar je voor hoort te zijn?
Waar je voor moet zorgen?
In een wereld zonder mentaliteit, maar vol pijn?
En zo leef je van vandaag op morgen.
Als je elke dag moet leven,
Zonder hoop op morgen,
Zonder vooruitzicht weer te kunnen geven,
Om de dagen zonder zorgen,
Weer te mogen beleven?
Om de dagen door te komen,
Zonder medicijnen,
Tegen de innerlijke pijnen
Met nieuwe doelen en dromen?
Hard en meedogenloos is het leven,
Kilte en woede vullen de dagen,
Wanneer dit niet meer gaat om vlagen,
Waarom is mij dan het leven gegeven?
Ik hoef het zo nodig niet meer,
Ik wil die pijn en ellende niet langer,
Dag in dag uit word ik banger,
Voor al die ellende en hartzeer,
Als dat keer op keer alles is,
Dan lijkt het mij geen gemis.
Woorden worden niet begrepen,
Zinnen uit hun verband gehaald,
Luisteren kan men ook al niet meer,
Dat doet mijn hart zo zeer.
[Dit bericht is gewijzigd door Lekkertjuh op 17-11-2003 15:06]
De Fazant met een verenpak zo mooi
De verduistering van het zakendoel
Vrij, doch niet helemaal ontsprongen
Met de kerst voor de achterdeur
Het avondmaal verkoren boven de brunch
Zacht en teder als een rotsblok
Wat schuilt er achter
Het vermogen van je voeding
De mug maar toch een olifant
Trammelant in waterland
Redeloos vervoerd in diepe zinnen
Ontdek die lijn in het gesprokene
Veel succes
Hulp
Bierdrinkend,
pratend
zit hij daar.
Lallend naar
ieder
naast zijn kruk.
Als hij staat,
zwalkend,
steun zoekend
voel ik iets,
meelij
en help hem.
Mijn pistool
zet ik
tegen zijn hoofd.
Vergankelijk verlangen
Geknakte bloemen
als lichamen
op een berg rottend vlees
Een decoratie
van verlangen
om te weerzien
Dorre monumenten
van vergankelijkheid
sterven langzaam
naar vergetelheid
Roesdrift
Het amber voor mijn ogen
vertroebeld, maar vergroot
de teksten die het verbergt.
Verscherpte dubbelzinnigheid
gaat in mijn ogen
over in gevatte onzin.
Drijvend op de roes
schuimen de letters
het papier op.
- Ik ben de reden voor wie voor zijn lijden reden zoekt!
- Those people who tell you not to take chances, they are all missing on what life is about.
quote:Nou,
Op zaterdag 22 november 2003 01:34 schreef bas-beest het volgende:
-gedichtjes-
u voegt tenminste wel weer wat kleur toe aan wat een verlept topic leek te worden.
.
