Paay en Curry #3 : Vrouwen zijn er om in te ruilen!

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 23:11 schreef Day het volgende:

[..]

In Volendams klederdracht?
_{Staat nog op mijn verlanglijstje}

quote:

Op dinsdag 2 juni 2009 23:56 schreef versabommie het volgende:

[..]

Is slechts tijdelijk, Team Rechtvaardige Slet ( Fleur) heeft zoals je in het palinggate topic kunt lezen even de beerput opengetrokken en alles wijst erop dat slechts 1 enkeltje huwelijk kaput dor micky het niet gaat redden tegenover de poep die nu richting ventilator gegooid is ...

quote:

Op woensdag 3 juni 2009 00:04 schreef versabommie het volgende:

[..]

nu zit je me gewoon te teasen

quote:

Op woensdag 3 juni 2009 00:20 schreef versabommie het volgende:

[..]

ja : "Ik kan er althans nauwelijks verkeren zonder mezelf te bevuilen."

quote:

En ik ga voor Palinggate for the win!

quote:

Adam Curry is door Micky Hoogendijk een ander mens geworden. „Ik zag grijs, maar nu zie ik kleuren.” Dat vertelt Adam in dit tweede deel van het openhartige interview over zijn breuk met Patricia Paay. „De afgelopen weken ben ik letterlijk meer gaan zien. Ik voel, ik lééf.”


Terwijl Adam vertelt over zijn plotselinge vertrek na 22 jaar pakt hij zo nu en dan Micky’s hand vast. „Hoe wrang het ook is, het traject dat ik vóór Micky heb afgelegd, was een weg naar haar toe”, zegt Adam. „Toen ik haar voor de eerste keer kuste, schudde het heelal op zijn vesten. De ruis was weg uit mijn hoofd. Ik geloof nu écht in sprookjes. Ware liefde bestaat. Het bestáát!” Nadenkend: „Hoe hoog ik Patricia ook heb zitten.”

Adam geeft toe: „Toen het nieuws over onze liefde en mijn breuk met Patricia bekend werd, barstte een storm van kritiek los. Dat snap ik. Ik ben daar zo goed en zo kwaad als het ging mee omgegaan. Micky zat op dat moment op Ibiza voor een yogaweek. Ik woonde nog bij Patricia en Christina, maar moest weg. Uiteindelijk ben ik naar haar toe gevlogen, ik móest de chaos ontvluchten.”

Stress

„Het had trouwens nog heel wat voeten in de aarde. Micky en ik zagen elkaar niet, maar belden wel veel. De rekening was zo hoog geworden dat de telefoonmaatschappij mijn nummer had afgesloten. ’Het kan niet anders dan dat uw mobiel is gestolen, meneer Curry’, werd me verteld.”

Eenmaal op Ibiza aangekomen, werd Adam rustig. „Met haar mede-yogastudenten zat Micky vrij afgelegen. Die avond werd ik heel liefdevol opgenomen in de groep. Vroeger dacht ik altijd: ’Ga toch weg met dat knuffelgedoe.’ En dan maakte ik er flauwe grapjes over. Maar die avond liet ik me meevoeren in de vrolijke en positieve sfeer. Ze pakten me vast, dansten met me. Uit mijn mond zul je nooit meer iets negatiefs over yoga horen!”

„Micky heeft mij veranderd”, stelt Adam. „Ik verdoofde voorheen mijn gevoelens van ongenoegen met marihuana, zo ontvluchtte ik de werkelijkheid. Maar sinds twee maanden ben ik clean. Toen is de zoektocht naar mezelf begonnen. Micky helpt me. Leert me hoe belangrijk het is om jezelf en het leven onder ogen te komen. Ze zegt op het juiste moment de juiste dingen.” Denkt na: „Daar heeft Patricia dus geen schuld aan. Het ligt alleen aan mezelf.”

Na de yogaweek verbleef Micky nog een tijdje bij een goede vriendin van haar op het eiland. Micky: „Ze heeft zeven maanden geleden een dochtertje gekregen. De kleine is mijn petekind. Natuurlijk vond ik het heel vervelend dat er in Nederland zo’n commotie was ontstaan. Maar als ik die kleine meid in haar ogen keek en haar leerde vooruit te kruipen in plaats van achteruit, vervaagde alle ruis. Guusje Nederhorst, met wie ik in GTST zat, zei ooit tegen me: ’Als je de commotie niet hoort of leest, is het er ook niet’. Ze had gelijk, zo ondervond ik.”

Valse start

Micky gebaart: „De kritiek was niet gering, maar wat me trof, was dat er twee mensen ongevraagd de dupe werden. In de eerste plaats Christina, die nooit de kans heeft gehad om mij op een normale manier te spreken of te ontmoeten. De valse start die we hierdoor hebben, zal tijd nodig hebben. In de tweede plaats was mijn moeder zich helemaal lam geschrokken. Ze wist nog niets van Adam, ik had hem nog niet eens aan haar voorgesteld toen onze liefde bekend werd. Er doken verhalen op over emigratieplannen die Adam en ik zouden hebben. Dat is helemaal niet waar. Mijn moeder zit in een verpleeghuis omdat ze een nieraandoening heeft. Ik zorg veel voor haar en wil haar helemaal niet verlaten. Mijn thuisbasis blijft gewoon Amsterdam.”

Ze vervolgt: „Omdat ik op Ibiza zat, kon ik mijn moeder niet à la minute kennis laten maken met Adam. Dat zat me dwars. Maar Adam ging naar haar toe en heeft zichzelf aan haar voorgesteld. Op mijn moeder had hij indruk gemaakt. Ze is soms wat vergeetachtig, maar zei als eerste toen ik bij haar langskwam: ’Wat is hij lang!’ En dat klopt. Bij Adam kan ik zelfs mijn hoge hakken dragen.”

In de toekomst hoopt Adam ook de averij die zijn relatie met Christina heeft opgelopen te repareren. „Wij waren altijd zo hecht samen. Ze zit in mijn hart, ze is mijn alles. Ik weet nog hoe ik haar verschoonde toen ze nog maar een baby was, hoe ik haar vasthield toen ze als kind ziek was en moest spugen, hoe haar eerste vriendje ten tonele verscheen en hoe ik daarbij voelde dat mijn kleine meisje groot werd… Daarvoor was ík immers de enige man in haar leven.”

Waardig

Een zucht ontsnapt aan zijn lippen. „Het is bij haar heel hard aangekomen dat ik ben weggegaan. Dat begrijp ik heel goed. Ook weet ik dat Christina veel steun krijgt van familie en haar huidige vriend. Hij is ook een kind van gescheiden ouders en zal haar goed kunnen helpen. Patricia en ik hebben nog veel uit te werken en veel te verwerken. Ik sta ervoor open. Maar ik weet dat het tijd nodig heeft. Daarom heb ik geduld, heel veel geduld, want het is me alles waard om er met Patricia op een waardige manier uit te komen.”