Poëzie-analyse, wat me goddank bespaard wordt, vind ik al helemaal een ramp. Wanneer ik daar aan blootgesteld wordt, dat overkomt me zo nu en dan, valt het me altijd op dat de mensen er werkelijk de domste dingen over zeggen, over de poezie. Zelfs ik met m'n benepen denkraampje zal nooit zo ver komen dat ik zou zeggen (ik parafraseer): 'Poëzie is het genot van het uitgestelde begrip' wat ik onlangs iemand bij kunsttof-TV hoorde zeggen, als mijn geheugen mij niet bedriegt. Dat is het zelfde om te zeggen: 'Ik begrijp geen reet van die gedichten maar ik vind het prachtig dat ik het niet begrijp en hoe langer ik het niet begrijp, des te meer ik er van geniet.' Ik heb moeite met zulk een stellingname.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."