Zo heb ik net Gimmick! van Joost Zwagerman uit. In het begin vond ik het behoorlijk snobistisch om het te wagen een boek over helemaal niets te schrijven, maar later kon het me toch nog wel enigszins bekoren. Nu heb ik wel eens eerder iets van deze man gelezen en ook nog wel wat andere boeken waarin een bepaalde fenomeen voorkomt. Dit fenomeen is als volgt.
Een student van tussen de 20-25 jaar heeft een ex. Deze relatie is al een tijd uit en hij idealiseert het alsof het de hemel was. Hij is wanhopig, denkt aan haar, valt haar in gedachten of in het echt lastig, neukt ondertussen andere meisjes [nog zo'n klacht, ik heb nog nooit gepaste seks in een boek gelezen] maar houdt nog zielsveel van HET MEISJE IN KWESTIE. Dit is altijd een ontzettend speciaal meisje. Mooi, slim, lief, goed in bed en bovenal: anders. De man in kwestie kan het meisje niet loslaten en gaat daar soms zelfs aan tenonder.
Goed, dat was het fenomeen. Mijn probleempje is dat ik dit nog nooit in het echte leven heb meegemaakt. Ik heb nog NOOIT een man, vent, kerel, gozer, jongen, kill gezien die zo verliefd was op zijn meisje dat hij maanden later nog steeds kapot ging aan hun break-up. Ik wil niet generaliseren maar ik doe het toch door te stellen dat de meeste piemels na het verbreken van de relatie zich een weekje slecht voelen, een nieuwe kut vinden en het leven weer toelachen.
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn
ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis
Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Mja, dat was het zo'n beetje.