Met verbazing blijf ik achter.
Eigenlijk kan je van iedereen gaan houden, als je maar lang genoeg blijft kijken.
Als je maar de tijd neemt om de mens achter het uiterlijk te zien.
Zo bros, zo kwetsbaar en tegelijker tijd zo sterk en krachtig.
Voor mij heeft dit Programma een diepe betekenis gehad.
Het was het zien van David die van Goliath wint.
Ik heb gezien dat het hart van de mens bestaat en bestand is tegen manipulatie en overmacht.
Ik heb gezien dat uit de geldmaschine aan het eind het gouden hart tevoorschijn komt.
De mens en niets dan de mens.
En hoe mooi hij is als hij als een kind uit de deur van klein huis komt,in welk hij met onduidelijke redenen weken geleden introk om zich te laten opsluiten.
Aan het eind viel de stem van de presentator weg.
Er was ook niet zo veel meer te zeggen tegenover de eenvoud van het simple bestaan.
Mensen die elkaar weer in de armen sluiten.
Genegenheid tonen.
Het zou je toch niet overkomen aan het eind van je leven dit niet meegemaakt te hebben.
Elkaar aankijken, zien wie de ander werkelijk is.
Misschien is het beste dat we mee kunnen nemen van dit programma, de wens dat we beter
na mensen kijken, werkelijk willen zien wie de ander is.
Misschien is dat we voyeurisme noemen eigenlijk de behoefde om zo goed te kijken dat we niet anders kunnen dan elkaar aardig te vinden.
Ik zal de bewoners niet missen.Ik zal ze zien
op straat in verschillende ontmoetingen met elk mens.
En als ik maar lang genoeg kijk is iedereen een verhaal, een gedicht een schoonheid.
Een gouden hart.
Tja reageer hier maar eens op.
Kan het toch ook niet negeren, heb het wel geprobeerd. 
Maar ik kan geen woorden vinden.
Alleen heel mooi en bedankt.
Verder wens ik iedereen een gezond en gelukkig 2000.
Daarom HUP naar boven!Uit hetzelfde gevoel dat jij beschrijft heb ik mijn onderschriftje onder mijn Voyeur nick daarom een tijd geleden veranderd van 'beschaamd maar verslaafd' in 'houdt van mensen'.
Misschien is het wel goed als we weer meer naar elkaar kijken; moeten we ons niet schamen voor het gluren, maar trots zijn op de aandacht voor elkaar. Gelukkig helpt internet om dát aspect van het dorpsleven weer op te laten leven.
Je gedachten zijn een mooie prelude op het volgende millenium.
[Dit bericht is gewijzigd door voyeur (Datum 31 December 1999).]