http://www.geheugenvannederland.nl/?/nl/items/NIBG01:BG_3079
zie de video op die site. Alexander Roodbol was mijn opa, inmiddels al een tijdje overleden. Fred Roodbol is mijn oom.
Eigenlijk schandalig dat dit soort praktijken in Nederland zijn voorgekomen...
(is trouwens een vijfdelig programma: http://www.teleac.nl/nederland-e/?nr=1761104&site=site_nederland-e&item=1854856 )
[ Bericht 5% gewijzigd door Danny op 21-04-2009 14:17:36 ]
quote:niets. ze hadden net de hongerwinter en bombardementen overleefd. Zo ging dat in de jaren 40.Op dinsdag 21 april 2009 13:54 schreef davako het volgende:
Wat heeft je Opa dan precies gedaan of juist gelaten? En hadden je ooms en tantes er wel wat mee te maken?
Daar kan je de liberaal christelijke regering voor bedanken die met goedkope arbeidskrachten een hoop centjes over de rug van onder andere je opa hebben verdiend.
Uiteraard waren het vooral de armen die dit overkwam.
quote:niet echt. heb niet echt contact meer met die kant van de familie. De laatste keer is al een jaar of 6 geleden, tot m'n vader me iets flikte en ik 'm niet meer gezien of gesproken heb, en daarmee de hele Roodbol kant van de familie). Zoals gezegd; er werd vroeger wel over gepraat, maar niet zo heel uitgebreid. Geloof ook niet dat het iets was waar hij enorm over uit wilde wijden.
Heb je trouwens enig idee hoe lang deze periode voor jouw familie geduurd heeft?
Vraag me wel af waarom zijn boek niet alsnog wordt uitgebracht. Tegenwoordig zijn er zat van die online uitgevers die dat doen zonder dat het wat kost. Ikzelf zou het iig graag eens helemaal lezen.
quote:wellicht wordt er geen moeite meer voor gedaan? Het klinkt als een interessant verhaal wat ik ook wel eens zou willen lezen. Toevallig heb ik onlangs een op bepaalde punten vergelijkbaar boek op de kop getikt.
[..]
Vraag me wel af waarom zijn boek niet alsnog wordt uitgebracht. Tegenwoordig zijn er zat van die online uitgevers die dat doen zonder dat het wat kost. Ikzelf zou het iig graag eens helemaal lezen.
quote:ik denk dat m'n familie OF het manuscript niet hebben OF geen idee hebben hoe ze dit alsnog zouden kunnen publiceren. Misschien moet ik toch eens een mailtje oid de deur uitdoen.
[..]
wellicht wordt er geen moeite meer voor gedaan? Het klinkt als een interessant verhaal wat ik ook wel eens zou willen lezen. Toevallig heb ik onlangs een op bepaalde punten vergelijkbaar boek op de kop getikt.
quote:Probeer het eens. Ik denk niet dat het een bestseller zou worden, aan de andere kant denk ik ook wel dat er interesse voor is. Ik zou het in elk geval best wel eens willen lezen. En het manuscript zal echt nog wel ergens in een la liggen.
[..]
ik denk dat m'n familie OF het manuscript niet hebben OF geen idee hebben hoe ze dit alsnog zouden kunnen publiceren. Misschien moet ik toch eens een mailtje oid de deur uitdoen.
Een soortgelijk verbijsterend verhaal is dat van Gerard van Schaik, in de jaren 80 beschreven in het boek "een ring van vuur". Deze ging als kind al naar een opvoedingsgesticht, in de 2e wereldoorlog is hij door de Duitsers in diverse concentratiekampen opgesloten en na de oorlog weer door Nederland. En dat alles omdat hij een rolletje snoep gepikt had.
quote:mijn moeder en veel van mijn ooms en tantes hebben in hun kinderjaren in een 'kolonie' gezeten.
[..]
Probeer het eens. Ik denk niet dat het een bestseller zou worden, aan de andere kant denk ik ook wel dat er interesse voor is. Ik zou het in elk geval best wel eens willen lezen.
Een soortgelijk verbijsterend verhaal is dat van Gerard van Schaik, in de jaren 80 beschreven in het boek "een ring van vuur". Deze ging als kind al naar een opvoedingsgesticht, in de 2e wereldoorlog is hij door de Duitsers in diverse concentratiekampen opgesloten en na de oorlog weer door Nederland. En dat alles omdat hij een rolletje snoep gepikt had.
een van de verhalen over dergelijke 'huizen' staat hier: http://jeugdsentimenten.net/2006/02/16/koloniehuizen/
Erg herkenbaar. Kinderen werden huilend voor zes weken een kamp ingeflikkerd en streng gedrild. Moesten 'hangop' eten. At je niet had je honger en kreeg je de volgende keer datzelfde bord voorgeschoteld. Kotste je ervan? Pech. Dooreten.
Brieven en kaarten van het thuisfront werden weggegooid. Kaarten die je zelf naar huis wilde sturen mochten geen enkel negatief punt bevatten. Zelfs niet de melding dat je mama mistte.
[ Bericht 5% gewijzigd door Danny op 21-04-2009 15:10:55 ]
quote:Daar heb ik ook gezeten, ja, in Egmond aan Zee.Op dinsdag 21 april 2009 15:04 schreef Danny het volgende:
[..]
mijn moeder en veel van mijn ooms en tantes hebben in hun kinderjaren in een 'kolonie' gezeten.
een van de verhalen over dergelijke 'huizen' staat hier: http://jeugdsentimenten.net/2006/02/16/koloniehuizen/
Erg herkenbaar. Kinderen werden huilend voor zes weken een kamp ingeflikkerd en streng gedrild. Moesten 'hangop' eten. At je niet had je honger en kreeg je de volgende keer datzelfde bord voorgeschoteld. Kotste je ervan? Pech. Dooreten.
Brieven en kaarten van het thuisfront werden weggegooid. Kaarten die je zelf naar huis wilde sturen mochten geen enkel negatief punt bevatten. Zelfs niet de melding dat je mama mistte.
Na elke maaltijd een bord pap voor je neus krijgen dat ook nog op moest.
Dikke doei, ik heb daar een paar avonden tot ver na het eten gezeten, maar die pap vrat ik niet.
Was geen feest daar.
Schokkend trouwens, dat verhaal van je opa, Danny, beetje raar dat dit eigenlijk zo weinig bekend is.
En extra wrang dat dit zo kort na de oorlog gebeurde.
Leuk was het er zeker niet begreep ik
quote:In welke tijd was dat, als ik vragen mag? Klinkt mij eigenlijk in de oren als iets uit de jaren 50.
[..]
Daar heb ik ook gezeten, ja, in Egmond aan Zee.
Na elke maaltijd een bord pap voor je neus krijgen dat ook nog op moest.
Dikke doei, ik heb daar een paar avonden tot ver na het eten gezeten, maar die pap vrat ik niet.
Was geen feest daar.
Boterhammen met tevredenheid ken ik zelf ook nog wel.
En dat was aan de goede kant van het spoor.
on-topic:
Iedere familie kent een eigen geschiedenis. Als je dat verhaal zelf beter wilt kennen, of naar buiten brengen, zal je dat, denk ik, meestal zelf moeten doen.
quote:de asocialen van nu staan in geen enkel vergelijk tot de asocialen van toen. Dat waren mensen die alles waren kwijtgeraakt in de oorlog en vaak met veel kinderen de hongerwinter hadden overleefd en in nood-dorpen hadden gewoond. Als je arm was was je asociaal.
er gaan nu ook weer geluiden op om asocialen weer meer bij elkaar te gaan zetten dus het is misschien niet iets van alleen maar vroeger.
Daar zit nu toch wel een nuance in. Plus dat ik me niet voor kan stellen dat de huidige samenleving ermee akkoord zou gaan dat complete gezinnen in een werkkamp met gewapende militairen geflikkerd zouden worden.
quote:De huidige niet. Maar als we elkaar voldoende bang maken voor 'de moslims' of zo kan het altijd weer gebeuren. Mensen zijn tegenwoordig beschaafder, de mensheid is nog weinig opgeschoten.Op dinsdag 28 april 2009 15:42 schreef Danny het volgende:
[..]
Plus dat ik me niet voor kan stellen dat de huidige samenleving ermee akkoord zou gaan dat complete gezinnen in een werkkamp met gewapende militairen geflikkerd zouden worden.
http://www.geschiedenis24(...)rdam-vertrokken.html
het verhaal van mijn opa en oma en hun gezin in die periode.
Nou, als je ziet hoe men bijvoorbeeld met werklozen her en der omgaat dan zou ik er niet zo zeker van zijn dat men hierover veel stampij zal maken te meer de tendens anno 2013 toch is dat een ieder die door de overheid wordt aangepakt wel iets op zijn kerfsstok zal hebben (bij voorbaat al verdacht dus = schuldig) en een ieder zich in deze tijd maar zelf moet zien te redden, ongeacht de situatie.quote:Op dinsdag 28 april 2009 15:42 schreef Danny het volgende:
[knip] .....Plus dat ik me niet voor kan stellen dat de huidige samenleving ermee akkoord zou gaan dat complete gezinnen in een werkkamp met gewapende militairen geflikkerd zouden worden.
M.a.w medelijden hebben en het saamhorigheidsgevoel zoals vroeger tegen onrecht, is anno 2013 (12 ook al) ver te zoeken.