Maar, eerste fout, ik plaste tegen de wind in dus toen kwam het allemaal op me broek. Dus ik denk van nou dan draai ik me wel om. Dat was mijn tweede fout, iedereen stond nu mijn leuter aan te staren. Daar schrok ik zo van dat er iets wel heel vreemds gebeurde.
De beste beschrijving die ik kan geven is denk ik inslikken. In plaats van eruit te spuiten (ik heb zo'n harde, echte mannen-straal) schoot het naar binnen. Dit veroorzaakte nogal wat verwarring in mijn lichaam. Anyways, naar buiten kwam het in elk geval niet meer dus ik ging gewoon lekker verder met picknicken.
Derde fout, me die avond compleet volproppen met alles wat er aanwezig was, en aangezien er vooral veel brood en saus was, heb ik vooral veel brood en vooral ook heel veel saus gegeten. De details zal ik je besparen maar ik kan je vertellen dat ik geen curry meer kan zien.
Dat kwam ook door de ervaring die ik die nacht had, zoals ik eerder vertelde had ik die pis van die middag soort van ingeslikt en toen ik thuis kwam kon ik voor het slapengaan niet meer plassen. Dus toen ging ik toch maar naar bed toe en probeerde te slapen.
Toen werd ik midden in de nacht wakker met een helse pijn aan mijn mannelijk geslachtsdeel. Er was iets aan het duwen en dat wilde eruit. Het gevoel dat je moet kotsen alleen dan een meter lager zal ik maar zeggen.
En toen gebeurde het, ik had mijn pyjama nog aan en was op weg naar de badkamer, maar het kwam er allemaal uit, aan de voorkant. Het Nederlands (noch enig ander) woordenboek bevat niet de woordenschat van dat gevoel. Het gevoel van in de voorkant van je broek kotsen.
Het was rood, er zaten stukjes brood in en het deed me toch een helse pijn toen het eruit kwam. Maar het moest komen, net zoals dat je braken niet tegen kan houden, kon ik dit ook niet tegenhouden. Het kwam eruit.
En wat is jullie beste verhaal
ontzettend asociaal
en o zoo leuk
quote:Whehehe
Je moet jezelf laten nakijken
quote:Bedoel je dat er brood uit je piemel kwam ?Op maandag 20 april 2009 19:10 schreef Jovatov het volgende:
....... het kwam er allemaal uit, aan de voorkant....
Het was rood, er zaten stukjes brood in......
quote:vertelOp maandag 20 april 2009 20:39 schreef Stoeprand het volgende:
Ik vind het toch jammer dat mijn enige verhalen zijn dat ik diarree had waarbij ik dacht dat ik doodging. Zo spannend is het nooit op de wc bij mij.
quote:Ik weet het nog als de dag van gisteren, ookal is het al een aantal jaar geleden.
Ik speelde buiten, totdat ik ineens verschrikkelijke buikpijn kreeg. ''Dat gaat wel over'' dacht mijn onschuldige kinderbrein. Maar niets bleek minder waar toen de pijn erger werd en ik het puntje al uit mijn kringspier voelde komen kruipen
Ik rende naar huis waarna ik op de WC neer plofte en mijn darmen leegde. En nog eens. En nog eens. Ik dacht dat het voorbij was en wilde mij klaarmaken voor vertrek. Maar oh nee! Nog meer en mijn anus brandde al. Nog een lading. Het was oranje-kleurig geworden. Dit was het laatste beetje en ik was ziek van al die inspanning.
Na dat ik 100 meter WC-papier had gebruikt om de deur van mijn artiesten uitgang schoon te maken liet ik de WC geschrokken en stinkend achter.
Ik was nieuwsgierig en klom naar boven toe. Ik klom en klom tot ik bij de Hemelpoort kwam! Petrus keek me verbijsterd aan. 'Wat doet u hier, het is nog lang uw tijd niet!'
Ik vertelde hoe ik er was gekomen is ik vroeg: 'Goh, nu ik hier toch ben... mag ik dan even een kijkje nemen?'
Petrus zei: 'Waarom ook niet, als je maar zorgt dat je stipt om 2 uur terug bent. Dan haal ik het touw weg en is er geen weg terug.'
Ik vond het goed en ging de hemel in. En het is er prachtig! Mooi weer... mooie stranden... mooie vrouwen... gratis bier en hapjes... noem maar op! Je snapt het natuurlijk al, ik vergat helemaal de tijd.
Om 3 uur slaat de schrik toe op mijn hart en ik spurt terug naar de Hemelpoort en jawel hoor... het touw is weg. Petrus zag me staan en haalde zijn schouders op: 'Sorry hoor, ik heb je gewaarschuwd! Er is geen weg meer terug. Ga maar weer de hemel in.'
Ik begon te smeken of ik weer terug mag... mijn werk op aarde was nog niet af... kan mijn vriendin niet missen, etc... Petrus liet zich uiteindelijk vermurwen... 'Het enige wat ik voor je kan betekenen is je veranderen in een
spin. Dan kun je zelf een draad spinnen en je naar beneden laten zakken. Eenmaal op aarde verander je vanzelf weer in een mens.'
Goede deal dacht ik, wat moet ik anders en Petrus veranderde me in een spin. Ik liet me aan mijn eigen draad zakken en jawel hoor, 30 meter boven de grond was het spinrag op, ik was wanhopig.
'Zo kan ik toch niet blijven hangen?', dacht ik en ik perste er nog een stuk spinrag uit... jawel... weer 5 meter verder! Toch was het me nog te hoog en ik haalde diep adem en 'mmmmmppppppffffff,' ik perstte er weer wat spinrag uit!
En op dat moment maakte mijn vriendin me wakker, bleek dat ik heel het bed onder lag te schijten...
quote:Nee gewoon een oude mop maar ik vond hem leuker dan de andere verhalen in dit topic...
quote:Op dinsdag 21 april 2009 12:45 schreef retuow82 het volgende:
Ik liep laatst door het bos wat dicht bij mijn huis ligt. Ik liep naar een open plek in het bos en ik zag een touw hangen.Ik keek waar het touw vandaan kwam maar dat touw verdween gewoon in de wolken...zo hoog!
Ik was nieuwsgierig en klom naar boven toe. Ik klom en klom tot ik bij de Hemelpoort kwam! Petrus keek me verbijsterd aan. 'Wat doet u hier, het is nog lang uw tijd niet!'
Ik vertelde hoe ik er was gekomen is ik vroeg: 'Goh, nu ik hier toch ben... mag ik dan even een kijkje nemen?'
Petrus zei: 'Waarom ook niet, als je maar zorgt dat je stipt om 2 uur terug bent. Dan haal ik het touw weg en is er geen weg terug.'
Ik vond het goed en ging de hemel in. En het is er prachtig! Mooi weer... mooie stranden... mooie vrouwen... gratis bier en hapjes... noem maar op! Je snapt het natuurlijk al, ik vergat helemaal de tijd.
Om 3 uur slaat de schrik toe op mijn hart en ik spurt terug naar de Hemelpoort en jawel hoor... het touw is weg. Petrus zag me staan en haalde zijn schouders op: 'Sorry hoor, ik heb je gewaarschuwd! Er is geen weg meer terug. Ga maar weer de hemel in.'
Ik begon te smeken of ik weer terug mag... mijn werk op aarde was nog niet af... kan mijn vriendin niet missen, etc... Petrus liet zich uiteindelijk vermurwen... 'Het enige wat ik voor je kan betekenen is je veranderen in een
spin. Dan kun je zelf een draad spinnen en je naar beneden laten zakken. Eenmaal op aarde verander je vanzelf weer in een mens.'
Goede deal dacht ik, wat moet ik anders en Petrus veranderde me in een spin. Ik liet me aan mijn eigen draad zakken en jawel hoor, 30 meter boven de grond was het spinrag op, ik was wanhopig.
'Zo kan ik toch niet blijven hangen?', dacht ik en ik perste er nog een stuk spinrag uit... jawel... weer 5 meter verder! Toch was het me nog te hoog en ik haalde diep adem en 'mmmmmppppppffffff,' ik perstte er weer wat spinrag uit!
En op dat moment maakte mijn vriendin me wakker, bleek dat ik heel het bed onder lag te schijten...
wat een zwakke kut droom :
ik moest een keer schijten en mijn poep viel naar beneden en toen plons mijn kont was nat quote:eerst wat schijtpapier in de pot gooien, dat verzacht de val van je drol, dus geen plons meer!Op dinsdag 21 april 2009 23:15 schreef Somesomg het volgende:
ik haat de wc's van mcdonalds
quote:Op dinsdag 21 april 2009 12:45 schreef retuow82 het volgende:
Ik liep laatst door het bos wat dicht bij mijn huis ligt. Ik liep naar een open plek in het bos en ik zag een touw hangen.Ik keek waar het touw vandaan kwam maar dat touw verdween gewoon in de wolken...zo hoog!
Ik was nieuwsgierig en klom naar boven toe. Ik klom en klom tot ik bij de Hemelpoort kwam! Petrus keek me verbijsterd aan. 'Wat doet u hier, het is nog lang uw tijd niet!'
Ik vertelde hoe ik er was gekomen is ik vroeg: 'Goh, nu ik hier toch ben... mag ik dan even een kijkje nemen?'
Petrus zei: 'Waarom ook niet, als je maar zorgt dat je stipt om 2 uur terug bent. Dan haal ik het touw weg en is er geen weg terug.'
Ik vond het goed en ging de hemel in. En het is er prachtig! Mooi weer... mooie stranden... mooie vrouwen... gratis bier en hapjes... noem maar op! Je snapt het natuurlijk al, ik vergat helemaal de tijd.
Om 3 uur slaat de schrik toe op mijn hart en ik spurt terug naar de Hemelpoort en jawel hoor... het touw is weg. Petrus zag me staan en haalde zijn schouders op: 'Sorry hoor, ik heb je gewaarschuwd! Er is geen weg meer terug. Ga maar weer de hemel in.'
Ik begon te smeken of ik weer terug mag... mijn werk op aarde was nog niet af... kan mijn vriendin niet missen, etc... Petrus liet zich uiteindelijk vermurwen... 'Het enige wat ik voor je kan betekenen is je veranderen in een
spin. Dan kun je zelf een draad spinnen en je naar beneden laten zakken. Eenmaal op aarde verander je vanzelf weer in een mens.'
Goede deal dacht ik, wat moet ik anders en Petrus veranderde me in een spin. Ik liet me aan mijn eigen draad zakken en jawel hoor, 30 meter boven de grond was het spinrag op, ik was wanhopig.
'Zo kan ik toch niet blijven hangen?', dacht ik en ik perste er nog een stuk spinrag uit... jawel... weer 5 meter verder! Toch was het me nog te hoog en ik haalde diep adem en 'mmmmmppppppffffff,' ik perstte er weer wat spinrag uit!
En op dat moment maakte mijn vriendin me wakker, bleek dat ik heel het bed onder lag te schijten...
strontvegen op je rug
tijdje terug alweer, maar toch
quote:Op dinsdag 21 april 2009 12:45 schreef retuow82 het volgende:
Ik liep laatst door het bos wat dicht bij mijn huis ligt. Ik liep naar een open plek in het bos en ik zag een touw hangen.Ik keek waar het touw vandaan kwam maar dat touw verdween gewoon in de wolken...zo hoog!
Ik was nieuwsgierig en klom naar boven toe. Ik klom en klom tot ik bij de Hemelpoort kwam! Petrus keek me verbijsterd aan. 'Wat doet u hier, het is nog lang uw tijd niet!'
Ik vertelde hoe ik er was gekomen is ik vroeg: 'Goh, nu ik hier toch ben... mag ik dan even een kijkje nemen?'
Petrus zei: 'Waarom ook niet, als je maar zorgt dat je stipt om 2 uur terug bent. Dan haal ik het touw weg en is er geen weg terug.'
Ik vond het goed en ging de hemel in. En het is er prachtig! Mooi weer... mooie stranden... mooie vrouwen... gratis bier en hapjes... noem maar op! Je snapt het natuurlijk al, ik vergat helemaal de tijd.
Om 3 uur slaat de schrik toe op mijn hart en ik spurt terug naar de Hemelpoort en jawel hoor... het touw is weg. Petrus zag me staan en haalde zijn schouders op: 'Sorry hoor, ik heb je gewaarschuwd! Er is geen weg meer terug. Ga maar weer de hemel in.'
Ik begon te smeken of ik weer terug mag... mijn werk op aarde was nog niet af... kan mijn vriendin niet missen, etc... Petrus liet zich uiteindelijk vermurwen... 'Het enige wat ik voor je kan betekenen is je veranderen in een
spin. Dan kun je zelf een draad spinnen en je naar beneden laten zakken. Eenmaal op aarde verander je vanzelf weer in een mens.'
Goede deal dacht ik, wat moet ik anders en Petrus veranderde me in een spin. Ik liet me aan mijn eigen draad zakken en jawel hoor, 30 meter boven de grond was het spinrag op, ik was wanhopig.
'Zo kan ik toch niet blijven hangen?', dacht ik en ik perste er nog een stuk spinrag uit... jawel... weer 5 meter verder! Toch was het me nog te hoog en ik haalde diep adem en 'mmmmmppppppffffff,' ik perstte er weer wat spinrag uit!
En op dat moment maakte mijn vriendin me wakker, bleek dat ik heel het bed onder lag te schijten...
