Olla,
onze hond Pjotr is al vaker besproken hier op het forum.
![]()
Deze bijna 10 jaar oude
die-hard heeft van jongs af aan de nodige kwalen onder de leden die ieder op zich al een betrekkelijke uitdaging zouden vormen; artrose in zijn schouders (vanaf toen hij pup was), traag/niet-werkende schildklier, chronische alvleesklierontsteking en de auto-immuunziekte discoïde lupus erythematosus.
Na veel uitzoekwerk, en puzzelen met medicatie en dieet hebben wij hem al een tijd behoorlijk stabiel (wij gaan nog een keer een JijBuis-filmpje maken hoe dat de hele dag gaat) en heeft hij heel veel lol in zijn leven (zie foto boven).
Maar nu hij over een maand tien wordt, gaan toch ook wat seniorenproblemen opspelen... ook de delen die geen last hebben van artrose worden wat zwakker, geïrriteerder, zijn DLE, die zich manifesteert door zweertjes in de neusspiegel en op zijn lippen, wordt erger, etc.
Nu heeft de dierenarts al meerdere malen aangekaart dat prednison een goede oplossing zou zijn. Nu ben ik sowieso geen fan van dat gif, maar helemaal omdat prednison misschien wel een gunstig effect kan hebben op die auto-immuun-zweertjes en andere ontstekingen (alvleesklier), maar dat het negatief werkt op het schildklierhormoon (waar we ongeveer anderhalf jaar aan hebben lopen bijstellen om de dosering goed te krijgen) en op de botten (artrose, anyone)?
Nu snap ik dat hier op FOK! geen mensen lopen die ervaringen hebben met precies zo'n patiënt als Pjotr, maar wellicht wel met prednison en hun hond. Hoe was dat?
quote:
DISCLAIMER:
ik hoef geen reacties als 'geef je hond een spuitje' of 'wat zijn jullie egoïstisch'. Doen we niet en zijn we niet. Wij zijn uitermate goed voor onze beesten, altijd al geweest. Dus alleen serieuze reacties ajb. Dank.
Ja inderdaad, V. ja.