De krant
Het sneeuwt. Op het plein worden de sporen
gewist. De man zoekt in zijn krant wat hij mist,
wat hem stoort, boven het hoofd hangt en wie
zich vergist. De vrouw slaapt, wordt niet gehoord.
De torenklok, op de tijd achteruit, slaat geloofd
zij de heer om zich heen en de huizen rollen
als egels op elkaar in. Een schoorsteen hoest,
werpt een koord, sputtert tegen. Het dorp dooft.
Nog steeds zet de man geen voet aan de trede,
hij volhardt in de krant die hij vreest. Nog steeds
dat litteken tussen de kaken, niets dat geneest.
Nog steeds geen krakende trap naar beneden.
De vrouw slaapt, de man ontleedt het weerbericht.
Hij vindt haar, boven een plas, ijs op het gezicht.
----------------------------
uit: 'Zwijghout', 2000.
Koen Stassijns
http://www.gedichten.nl/n(...)tml?zoekresultaat=ja
Dank u
quote:Weet je ook wat er bedoeld wordt met: Hij vindt haar, boven een plas, ijs op het gezicht. ?Op donderdag 9 april 2009 01:38 schreef TC03 het volgende:
Over de sleur des levens en de bijbehorende vereenzaming die optreedt.
Misschien dat ze zo langs elkaar heen geleefd hebben, dat hem dat ontgaan is? Een reactie op het individualisme van de moderne tijd?
Handig om een gedicht uitgelegt te krijgen (voor school oid) is door het eerst te parafraseren met zo weinig mogelijk interpretatie en dan uit de normale zinnen proberen de betekenis te halen. Door dat de enjambementen dan weg zijn en de woordvolgordes kloppen heb je beter overzicht waardoor je de betekenis er veel makkelijker uit haalt
.