LPT: Trivia #1

Gister heb ik weer eens een begrafenisdienst mogen bijwonen. Wat een spektakel altijd (uiteraard goed geriffemeerd, geen papen hier, de hemel beware me). In mijn familie doet men niet aan begraven en niet aan kerken, dus ik leer maar langzaam. Maar de dienst van gister was mooi. De kerk was afgeladen vol - zelfs het balkon naast het orgel moest eraan te pas komen, en klapstoeltjes in het gangpad (nog best lastig toen de kist de kerk uit moest).

"Soon we must all face the choice between what is right and what is easy."

Waarheid van de dag.

Ik ben wel eens naar een crematie geweest zonder kerkdienst. Dat vond ik echt een koude kermis. Op een CD-speler werden drie nummers gespeeld, er werd snel een algemeen, weinig zeggend verhaaltje verteld en toen was het afgelopen. Terwijl wij buiten stonden (voor koffie was niet gezorgd, laat staan broodjes en sterke drank), kwam de volgende lichting al weer naar binnen toe. Massaproductie. Als het zo moet, dan ga je echt twijfelen aan de onsterfelijkheid van de ziel. Anderzijds kreeg ik wel een goed idee voor een boek dat ik nooit zou schrijven: over twee broers die een drive-in crematorium runden. Daar zit wel brood in.

Hier helemaal terzijde van had ik vroeger een vriend die werkelijk dacht dat hij de reincarnatie van Hitler was. Hij leek er ook wel een beetje op met zijn duistere blik en donkere haren. Anderzijds lijkt zowat iedereen op Hitler als hij zijn haren in een lok kamt en een zwarte kam als snorretje onder zijn neus houdt. Enfin, die jongen was gehandicapt, hij had spierdystrofie. Dan takelen je spieren langzaam af waardoor je in een electrische rolstoel kwam met uiteindelijk een vroegtijdige dood tot gevolg. Het is knap lullig wanneer je zus je moet helpen met plassen als je 17 bent en daarnaast ook nog weet dat je niet veel ouder dan 25 worden zal. Hij dacht dat zijn ziekte een straf was voor daden in een vorig leven. Als ik bij hem thuis een potje kwam schaken sprong ik altijd in de houding en riep hard: "Heil mein Fuhrer!" Zijn moeder vond dat verschrikkelijk, maar goed, zo'n jongen heeft het toch al moeilijk genoeg. Die moet je ook zijn verzetje gunnen.

quote:

Op dinsdag 7 april 2009 15:15 schreef broer het volgende:
Ah, een trivia-editie van de LPT. Nóg een plek om mijn gebrek aan kennis te tonen.

St. Vincent staat binnenkort ook in de Paradiso, op een schappelijke tijd ook nog, 27 april dacht ik.

Ik rond overigens net m'n werkdag af.

Hoeveel trivia topics zijn er ondertussen in TTK en hoe lang zouden we op Escher moeten wachten in het dummie topic?

quote:

Op dinsdag 7 april 2009 23:08 schreef Z het volgende:
St. Vincent staat binnenkort ook in de Paradiso, op een schappelijke tijd ook nog, 27 april dacht ik.

O, dat moest ik dan maar eens overwegen. Opnieuw dank voor de tip.

quote:

Op dinsdag 7 april 2009 21:21 schreef LXIV het volgende:
Ik ben wel eens naar een crematie geweest zonder kerkdienst. Dat vond ik echt een koude kermis. Op een CD-speler werden drie nummers gespeeld, er werd snel een algemeen, weinig zeggend verhaaltje verteld en toen was het afgelopen. Terwijl wij buiten stonden (voor koffie was niet gezorgd, laat staan broodjes en sterke drank), kwam de volgende lichting al weer naar binnen toe. Massaproductie. Als het zo moet, dan ga je echt twijfelen aan de onsterfelijkheid van de ziel. Anderzijds kreeg ik wel een goed idee voor een boek dat ik nooit zou schrijven: over twee broers die een drive-in crematorium runden. Daar zit wel brood in.

Klinkt grofweg als de crematie van mijn vader.

Je komt thuis uit het ziekenhuis en hebt één ochtend om een uitvaartondernemer te vinden, de tekst voor de kaart op te stellen, een kist uit te zoeken, te bepalen hoeveel mensen je uit wilt nodigen en om te kijken hoeveel geld je hebt voor extra's (niets, dus het wordt koffie met broodjes). Intussen krijg je voortdurend telefoontjes van mensen die willen weten hoe het toch allemaal heeft kunnen gebeuren.

Helaas heb je die paar dagen wel wat anders aan je hoofd dan een mooie, unieke dienst regelen. Ik was allang blij dat we het voor elkaar kregen om zijn lichaam een dag langer in de koeling van het ziekenhuis te houden.

Het kon me eigenlijk alllemaal niet schelen. Die dienst had voor mij niet gehoeven.

Waarheid van de dag:

And if there were only some way of contriving that a state or an army should be made up of lovers and their loves, they would be the very best governors of their own city, abstaining from all dishonour, and emulating one another in honour; and when fighting at each other's side, although a mere handful, they would overcome the world.

Het Thebaanse legioen.

Achilles en Patroklos

Zo, dat is lang geleden.

quote:

Op dinsdag 7 april 2009 21:21 schreef LXIV het volgende:
Ik ben wel eens naar een crematie geweest zonder kerkdienst. Dat vond ik echt een koude kermis. Op een CD-speler werden drie nummers gespeeld, er werd snel een algemeen, weinig zeggend verhaaltje verteld en toen was het afgelopen. Terwijl wij buiten stonden (voor koffie was niet gezorgd, laat staan broodjes en sterke drank), kwam de volgende lichting al weer naar binnen toe. Massaproductie. Als het zo moet, dan ga je echt twijfelen aan de onsterfelijkheid van de ziel. Anderzijds kreeg ik wel een goed idee voor een boek dat ik nooit zou schrijven: over twee broers die een drive-in crematorium runden. Daar zit wel brood in.

De enige paap die ik ook de laatste eer bewezen heb, niet zo heel lang geleden, werd gecremeerd in aanwezigheid van zijn 10 broers & zussen en meer dan honderd andere belangstellenden.
Het was de fijnste dienst die ik ooit heb meegemaakt. Geen gedoe met condoleances met een rij bedrukte familieleden, de (vele) praatjes sonden in het teken van het leven van de overledene, en na de crematie was er bier & wijn in de Vera-club .

quote:

Hier helemaal terzijde van had ik vroeger een vriend die werkelijk dacht dat hij de reincarnatie van Hitler was. Hij leek er ook wel een beetje op met zijn duistere blik en donkere haren. Anderzijds lijkt zowat iedereen op Hitler als hij zijn haren in een lok kamt en een zwarte kam als snorretje onder zijn neus houdt. Enfin, die jongen was gehandicapt, hij had spierdystrofie. Dan takelen je spieren langzaam af waardoor je in een electrische rolstoel kwam met uiteindelijk een vroegtijdige dood tot gevolg. Het is knap lullig wanneer je zus je moet helpen met plassen als je 17 bent en daarnaast ook nog weet dat je niet veel ouder dan 25 worden zal. Hij dacht dat zijn ziekte een straf was voor daden in een vorig leven. Als ik bij hem thuis een potje kwam schaken sprong ik altijd in de houding en riep hard: "Heil mein Fuhrer!" Zijn moeder vond dat verschrikkelijk, maar goed, zo'n jongen heeft het toch al moeilijk genoeg. Die moet je ook zijn verzetje gunnen.

Daarentegen een andere Veraan, een vlotte meid van 17, bestond het zichzelf te verhangen in het ORKZ. Onder het draaien van Henry Rollins. De strenggereformeerde ouders waren zo groot iedereen toe te laten tot de crematie - ook al snel weer meer dan 100 man. Ze baarden haar -tot onze ontzetting- op in een bloemetjesjurk met een wit kanten kraag. Aan het eind van de dienst, waarin een dominee een preek afstak die me niet bijgebleven is, verliet familie en gemeenteleden de zaal en draaiden ze Henry Rollins. De ironie van de verdraagzaamheid en ruimdenkendheid van de ouders en dat zelfzuchtige kreng dat zich verdeed, daar zit ook wel een boek in.

quote:

Op woensdag 8 april 2009 18:13 schreef k_man het volgende:
Hmm, ik weet wel dat men heel, heel vroeger in sommige streken het idee had dat een leger bij voorkeur uit homo's zou moeten bestaan. Mensen die van elkaar houden zijn kennelijk bereid harder te vechten.

_{bron: Qi}

Homo's (net als vrouwen) onder elkaar leidt juist onvermijdelijk tot oorlog. Binnen de gelederen. Kijk maar naar Geer en Goor.

Tja, homo's in het leger zijn er niet zo veel. In ieder geval geen mannelijke homo's. Aan potten is geen gebrek. Wat liefde betreft, dat is er natuurlijk wel, alleen niet op het sexuele vlak natuurlijk. Uit wetenschappelijk onderzoekt blijkt keer op keer dat de drijvende kracht om te kunnen en blijven vechten die liefde is (groepscohesie) en niet abstracte idealen als "democratie" of "vaderland"

Je moet zelf ervaren wat de band is met collega's in oorlogsgebied om dat te kennen. Je moet je voorstellen, jongens van 17 die samen "ver van huis" opkomen, samen worden afgeknepen door dezelfde sergeant, samen enkele malen dronken worden, samen leren schieten, elkaar het hoofd boven water moeten houden op de eerste oefening, samen eten, samen schijten, samen slapen, samen lachen. En dan met zijn allen in een transportvliegtuig naar het oorlogsgebied waar het allemaal nog veel vreemder is en je volledig op elkaar aangewezen bent en veel meemaakt.

Daardoor kunnen mensen de zware omstandigheden in een oorlog aan. Niet omdat het verder allemaal zo plezierig is. En daarom is oorlog toch het mooiste wat er is voor jonge kerels.

En wat dat betreft kloppen al die oorlogsfilms ook wel, zoals Full Metal Jacket e.d.. Dat ze als onbekenden en individualisten opkomen, flink afgeknepen worden en dan samen gaan vechten. Zo is het echt. In dat opzicht zijn oorlogsfilms gewoon realistische films. De enige optie om wat mee te maken.

quote:

Op woensdag 8 april 2009 21:17 schreef LXIV het volgende:
Tja, homo's in het leger zijn er niet zo veel. In ieder geval geen mannelijke homo's.

Misschien zijn ze er wel maar houden ze het stil vanwege de de heersende machocultuur.

Wat klinkt dat toch romantisch, die oorlogscultuur.

quote:

Op woensdag 8 april 2009 21:45 schreef Marble het volgende:

[..]

Misschien zijn ze er wel maar houden ze het stil vanwege de de heersende machocultuur.

Wie zegt dat er een machocultuur heerst? In het leger hoeven ze niet stoer te doen want ze zijn het al.

Zit je in het leger LXIV?

VOorlopig nog wel.