Olla. ik zit met de volgende vraag.
Mijn vrouw en ik zijn nu bijna 13 jaar bij elkaar, wonen 12 jaar samen, waarvan 11 in onze huidige woning.
Vanaf het moment dat wij hier wonen hebben mijn schoonouders onze huissleutel. Handig tijdens vakanties en als wij onszelf hebben buitengesloten (wart eerlijk gezegd ook weleens is gebeurd).
Nu zijn mijn schoonouders schatten van mensen, hebben veel voor ons over (maar dat is wederzijds).
Het enige waar wij mee zitten, is dat mijn schoonmoeder onze huissleutel altijd meeneemt als ze, aangekondigd of niet, bij ons langsgaat, en zichzelf binnenlaat. Nu vind ik dat onzin: als je bij ons langs wilt komen, bel je gewoon aan. Als we weten dat ze komen, omdat ze hier een hapje komen eten of zo, en ze laten zichzelf dan binnen, vind ik het nog tot daar aan toe, maar wat ons vooral stoort, is dat ze ook vaak onaangekondigd bij ons in de huiskamer (en soms zelfs slaapkamer) staat.
We hebben dit al een aantal keer aangekaart. Mijn vrouw heeft het een paar keer serieus gezegd, dat ze het gewoon niet prettig vindt, en we hebben het ook geprobeerd met grapjes ("nog even en je komt binnen terwijl we een wip liggen te bouwen"). Ondanks een paar keer een halve poging tot beterschap beloven, verandert er niks.
Een paar weken geleden kwam ze zelfs binnen terwijl mijn vrouw en ik een stevige ruzie hadden; staat ineens mijn schoonmoeder met haar hoofd om de hoek. Mijn vrouw schrok zich de tering, waarvan ik mij vervolgens de tering schrok, en ik had bijzonder veel moeite om aardig te blijven. Kort daarvoor kwam ze ook een keer in een weekend binnen (beneden), terwijl ik boven nog in mijn blote reet liep, omdat ik net onder de douche vandaan kwam. Zoals gezegd: onprettig idee.
Maar nóg niet begrepen, want vanmiddag stond ze wéér zomaar in de huiskamer, waar ik rustig effe voor me uit zat te kijken.
Vervolgens heeft ze per ongeluk die sleutel hier laten liggen, dus mijn vrouw belde haar daarnet op (over iets anders) en meldde terloops (om het luchtig te houden) voor de grap dat ze die sleutel niet meer zou krijgen, omdat ze steeds maar onaangekondigd binnen staat.
Dat vond ze niet leuk; sterker nog: ze vindt het onzin, en dat zei ze ook. "Het is eigen (bloed), dus dat moet gewoon kunnen. Dat doe ik bij je broer ook (die in Amsterdam woont en waar ze dus nooit op de bonnefooi langs zou gaan), en trouwens, jullie komen ook altijd bij ons binnen (wat pertinent onwaar is. Behalve als ze weten dat we komen, en dan nog zwaaien we even voor het raam, dat ze weten dat we er zijn, en dán laten we onszelf nog weleens binnen, maar alleen dan).
Met andere woorden: 'ik vind het onzin en daarom hebben jullie te pikken dat ik bij jullie binnenkom wanneer ik wil en jullie mening over jullie eigen privacy doet er in jullie eigen huis niet toe.
Toen ik dat hoorde werd ik vrij boos. Kijk, dat ze het onzin vindt, prima, da's haar goed recht. Als ze onze mening maar respecteert, en effe aanbelt als ze onaangekondigd langs komt. Maar dat ze gewoon weigert zich aan te passen aan wat wij in ons eigen huis graag zouden willen, en vooral dat ze dat nog zo nadrukkelijk zegt, zint mij op zijn zachtst gezegd voor geen meter. Tot nu toe dacht ik gewoon dat ze hardleers was, maar nu heeft ze gewoon gezegd dat ze onze mening in deze aan haar laars zal blijven lappen.
Nu heb ik al diverse scenario's bedacht:
a) ze krijgt de sleutel alleen terug als ze beterschap belooft.
b) ze krijgt de sleutel niet terug
c) ze krijgt de sleutel terug, maar bij de eerste overtreding verander ik onaangekondigd de cilinder.
Maar ik zou graag de mening eens peilen onder de FOK!'ers.
Zijn wij nou zo raar dat wij gewoon zeggenschap willen over ons eigen huis? Of moet een moeder/schoonmoeder altijd maar onaangekondigd binnen kunnen lopen?
Graag alleen serieuze reacties. Ik wil nog extra benadrukken dat het verder een schat van een mens is, dat ik al 10 jaar langer ken dan mijn vrouw (wij werkten in hetzelfde bedrijf, via haar heb ik mijn vrouw ook ontmoet), dus wij kennen elkaar ook door en door. Ik wil alleen dat onze privacy wordt gerespecteerd, en of dat zo gek is.
Alvast bedankt.
V.
Ja inderdaad, V. ja.