[CD] Pet Shop Boys - Yes

Pet Shop Boys - Yes (etc.)

Veel artiesten die in de jaren '80 doorbraken, zijn anno 2009 allang weer uit de spotlights verdwenen. In het kleine rijtje overlevenden staan namen als U2 en Depeche Mode, maar ook de Pet Shop Boys. Het Britse duo is nooit weg geweest, maar was steeds aanwezig met nieuwe albums en andere projecten, zoals remixes, een musical en een filmsoundtrack. De titel van het tiende studioalbum is Yes. Neil Tennant en Chris Lowe vroegen het productieteam Xenomania om achter de knoppen te zitten. Een radicaal ander geluid levert dat niet op. Yes is vooral weer typisch Pet Shop Boys.



Het is alweer 25 jaar geleden dat de eerste Pet Shop Boys-single 'West End Girls' uitkwam en flopte. Meer dan een cult- en clubhitje werd het niet. Een geslaagde remake met producer Stephen Hague leidde het nummer in 1986 alsnog naar de eerste plaats in de hitlijsten. Ook toen nog dachten sommigen dat de Pet Shop Boys een one-hit-wonder zouden blijven. Muziekjournalisten keken met verbazing toe hoe hun voormalige collega - Neil Tennant werkte voor het muziektijdschrift Smash Hits! - ineens de hitlijsten aanvoerde, samen met zijn muzikale partner Chris Lowe, die zich het liefst verstopte achter zijn keyboard.

Inmiddels weten we beter. In Nederland bleef het succes beperkt tot een handvol hitsingles, waarvan "She's Madonna", een samenwerking met Robbie Williams, in 2007 de meest recente is. In eigen land is ongeveer elke Pet Shop Boys-single een succes. Records verbreken ze ermee. Het succes blijkt ook uit talrijke samenwerkingen, met artiesten als Dusty Springfield, David Bowie, Tina Turner en Robbie Williams. Onder de trouwe schare fans vind je artiesten als Keane, The Killers en Madonna. Remixes maakten ze onder meer voor Rammstein, Madonna, The Killers en recent nog Lady GaGa.

Springlevend
De 'outstanding contribution to music award' die Neil en Chris in februari kregen tijdens de BRIT Awards, is dan ook niet echt een verrassing. 'In Groot-Brittannie bestaan ze nog', sprak de presentator van het NOS Journaal in een verslag over de awards-uitreiking. Goed nieuws: ook buiten Groot-Brittanië bestaan ze nog gewoon. Het nieuwe album "Yes" is daarvan het springlevende bewijs. Zélfs in Nederland is het gewoon verkrijgbaar. Elf nieuwe songs, met op de bonus-cd "etc." nog een extra track (samen met de zanger van The Human League) plus zes dub-versies.

Voor "Yes" werkten de Pet Shop Boys samen met het productieteam Xenomania; onder meer verantwoordelijk voor hits van Girls Aloud en 'Believe' van Cher. Spelen ze daarmee op safe, of is het juist een gewaagde keuze? Het vorige album Fundamental (2006) werd geproduceerd door een gelouterde, ouwe rot in het vak: Trevor Horn. Deze keer zit Xenomania achter de knoppen; een duidelijke poging om commercieel te scoren?

Wellicht, maar "Yes" is toch vooral weer typisch Pet Shop Boys. Ook is het een bij vlagen wat merkwaardige mixed-bag van verschillende soorten nummers, die op verschillende manieren en met verschillende doelen zijn geschreven. Zo is er het catchy "Pandemonium" dat Neil en Chris eigenlijk voor Kylie Minogue schreven, maar bij gebrek aan reactie zelf opnamen. Het in sixties-stijl gegoten "Beautiful people" was aanvankelijk bedoeld als themasong voor een tv-programma.

Songwriting
Acht nummers op "Yes" zijn typische Pet Shop Boys-composities. Het duo balanceert steeds op de rand van hitgevoelige popsongs (vaak onterecht aangezien voor 'kitsch') en luisterliedjes die hun songwriterskwaliteiten goed blootleggen. Drie nummers kwamen in samenwerking met Xenomania tot stand. Zo ook de geslaagde eerste single "Love etc." Beduidend minder goed is "More than a dream", dat door een clichématig Xenomania-refrein om zeep wordt geholpen. Even klinkt het alsof Modern Talking terug is. "The way it used to be" leunt sterk op een Xenomania-backingtrack. Ook al hoor je het onmiskenbare stemgeluid van Neil Tennant en ook al is er niks mis het nummer, het doet wat on-Pet Shop Boys-achtig aan.

De hoogtepunten van "Yes" zijn toch de groeibriljantjes die de Pet Shop Boys zonder hulp van anderen schreven. Het catchy "Did you see me coming?", het melodieuze "Vulnerable", het droge "Building a wall", het pure "Beautiful people" en het euforische "All over the world", dat de gedoodverfde, tweede single is. Nummers die heel verschillend klinken, maar samen aantonen dat je nummers die in de basis goed zijn, op elke gewenste manier kunt uitvoeren. De toegevoegde waarde van Xenomania zit vooral in de productie van de songs.

"Yes" is al met al een geslaagd album, met voldoende muzikale variatie. Maar had nog wat beter kunnen zijn wanneer de Pet Shop Boys waren uitgegaan van alleen hun eigen songwriterscapaciteiten. Een return to form mogen we dit album van een Engelse krant niet noemen: "Was it ever gone?", luidt hun terechte vraag. De vraag of deze plaat het beluisteren waard is, hebben de Pet Shop Boys gelukkig zélf al beantwoord: Yes!