Heel gevaarlijk experimentje over hoe je ECHT bent!

quote:

Op zaterdag 21 maart 2009 17:01 schreef Kahlen het volgende:

[..]

Nou, ik heb daaraan geen behoefte. Ik begrijp mensen niet die dat wel hebben. Waarom zou je met volkomen vreemden je levensverhaal gaan delen? Vroeger had je daar iets voor: een dagboek, doe er je voordeel mee.

Waarom praat je dan wel de hele dag door met vreemden???/

Geen behoefte om te schrijven, wel om te lezen.

Huuuuu!
Gevaarlijk man.

quote:

Op woensdag 8 april 2009 15:03 schreef Lamon het volgende:

[..]

Zomaar bestaat dus wel.
En ik heb nog nooit zo'n hoop treurige leugenaars gezien als op internet, dus ik kan er geen seconde van wakker liggen wat anonieme nobody's (en dan heb ik het niet over geld of status, alhoewel ik daar bij de meesten ook ernstig mijn twijfels bij trek, maar dat terzijde), maar karakter.
Mensen die liegen en dingen verbergen, kunnen jou als persoon NOOIT vangen, omdat ze te druk zijn om hun eigen maskertje op te houden, dus het is helemaal niet zo gek als je echt bent, gewoon neer te zetten wat je wilt.
Ik maak me er in ieder geval geen seconde druk om.

Ik heb erover nagedacht, maar ik snap je probleem niet. Dat mag geen verrassing zijn, want ik snap wel meer niet natuurlijk (...). Maar here goes:

Niemand heeft je gevraagd om, zoals je zelf zegt, gewoon neer te zetten wat je wilt. Of, in mijn beleving, schijnbaar doelloos een heel verhaal hier neer te kwakken. Is het zo interessant? Of heb je toch een verborgen motivatie? Kortom, wat is je boodschap?

Of, als je geen boodschap hebt, waarom laat je je toch provoceren door als die mensen waar je lak aan hebt en waar je je geen seconde druk om maakt?
^{BTW, waar is R_C?}

quote:

Op woensdag 8 april 2009 15:03 schreef Lamon het volgende:
Mensen die liegen en dingen verbergen, kunnen jou als persoon NOOIT vangen, omdat ze te druk zijn om hun eigen maskertje op te houden, dus het is helemaal niet zo gek als je echt bent, gewoon neer te zetten wat je wilt.

Als je zo'n slecht beeld hebt van je medemens op internet, waarom zou je ze dan je levensverhaal delen ? Ik doe het al niet altijd bij bekenden, laat staan bij wildvreemden, maar als ik lees hoe jij over het gros op internet praat hier, dan vraag ik me af ... waarom ?

quote:

Ik maak me er in ieder geval geen seconde druk om.

Right !

Zonder verder topic gelezen te hebben:

De wereld zou toch maar een saai zijn als iedereen alleen maar eerlijk zou zijn, alles gelijk duidelijk en zichzelf altijd hetzelfde voor zou doen. Als het je nog niet is opgevallen zijn de mensen die het meeste lol hebben en het meeste meemaken het slechtste te doorgronden.

Jij zal irl er ook niet op zitten te wachten dat iedereen zijn levensverhaal aan jou zou gaan vertellen. Daar heb je je close familie en vrienden voor.

quote:

Op zondag 12 april 2009 12:52 schreef _iets_ het volgende:
Zonder verder topic gelezen te hebben:

De wereld zou toch maar een saai zijn als iedereen alleen maar eerlijk zou zijn, alles gelijk duidelijk en zichzelf altijd hetzelfde voor zou doen. Als het je nog niet is opgevallen zijn de mensen die het meeste lol hebben en het meeste meemaken het slechtste te doorgronden.

Jij zal irl er ook niet op zitten te wachten dat iedereen zijn levensverhaal aan jou zou gaan vertellen. Daar heb je je close familie en vrienden voor.

Dat denk ik helemaal niet. Ik vind het juist saai als iedereen uit angst voor wat anderen denken probeert zich exact hetzelfde gedragen als iedereen. Als iedereen zichzelf kon zijn, was er veel meer variatie, denk ik dus.

Daarnaast zou ik graag bewijs zien voor je stelling dat mensen die moeilijk te doorgronden zijn de meeste lol hebben. Die indruk heb ik helemaal niet. Zelf hoor ik weleens van mensen dat ze me moeilijk kunnen doorgronden en ik ben niet echt een pretpakket.

Tja. Enerzijds ben ik heel erg ervoor dat iedereen zichzelf is. Dit gaat echter vooral voor mezelf op, zodat ik helemaal mezelf zou kunnen zijn zonder veroordeeld te worden, en voor de mensen die ik aardig vind (ook wanneer ze helemaal zichzelf zijn). Ik zit echter niet te wachten op mensen die zichzelf zijn en dan heel irritant worden. Het is dus allemaal nogal betrekkelijk. Ik denk niet dat het veel dingen beter, prettiger of leefbaarder zou maken. Mensen zouden zich nog steeds ergeren aan elkaar, misschien nog wel meer dan voorheen, en dat zou dan ook nog eens veel openlijker geuit gaan worden. Eigenlijk zijn die maskers (bedoeld dan wel onbedoeld) ook een soort regels die zorgen voor het goed functioneren van de samenleving. Net als de wet.

quote:

Op zondag 12 april 2009 16:30 schreef JJ.Johnson het volgende:
Tja. Enerzijds ben ik heel erg ervoor dat iedereen zichzelf is. Dit gaat echter vooral voor mezelf op, zodat ik helemaal mezelf zou kunnen zijn zonder veroordeeld te worden, en voor de mensen die ik aardig vind (ook wanneer ze helemaal zichzelf zijn). Ik zit echter niet te wachten op mensen die zichzelf zijn en dan heel irritant worden. Het is dus allemaal nogal betrekkelijk. Ik denk niet dat het veel dingen beter, prettiger of leefbaarder zou maken. Mensen zouden zich nog steeds ergeren aan elkaar, misschien nog wel meer dan voorheen, en dat zou dan ook nog eens veel openlijker geuit gaan worden. Eigenlijk zijn die maskers (bedoeld dan wel onbedoeld) ook een soort regels die zorgen voor het goed functioneren van de samenleving. Net als de wet.

Jezelf zijn is wat mij betreft niet hetzelfde als je asociaal gedragen. Maar ik denk eerder aan mensen die bijv. niet durven te doen wat ze leuk vinden, zoals jongens die niet van ballet 'mogen' houden, meisjes die niet 'mogen' hockeyen als ze geen Esmee heten en uit Bloemendaal komen, mensen die andere kleding dragen dan ze zelf mooi vinden, mensen die niet toe durven te geven dat ze stiekem echt weleens top 40-muziek luisteren of misschien zelfs wel een keer een liedje van Britney Spears leuk vonden. Gewoon, dingen die misschien een beetje duf of raar gevonden worden, maar die geen kwaad kunnen.

Ik denk eerder dat irritatie over anderen voortkomt uit dingen die je zelf niet mag doen. Daarmee bedoel ik niet dat alle irritatie daaruit voortkomt, maar neem bijv. meisjes die andere meisjes op hun uiterlijk afkraken. Vaak is dit omdat die meisjes iets doen wat ze zelf niet durven, zoals aparte kleding, of omdat ze zich toevallig niet onzeker voelen over hun brede heupen of dikke kont. Een soort frustratie omdat je 'in een hokje geduwd wordt' en bepaalde dingen van je verwacht worden, en dat iemand anders zich daaraan moeiteloos lijkt te onttrekken. Of mannen die de nieuwe auto van de buurman onderkrassen met een sleutel - waarom? Het is een soort ongeschreven regel dat je niet 'meer' mag doen of zijn dan je omgeving - steek je erbovenuit, dan krijg je het zwaar te verduren. En andersom mag degene die zich minder voelt dit ook niet uiten. En waarom voelt ie zich minder? Omdat hem wijsgemaakt wordt dat hij niet mag zijn wie hij is (namelijk iemand die even geen geld heeft voor zo'n auto).

We leven in een heel dubbele samenleving: kinderen die vmbo doen zijn 'niet goed genoeg' - ze moeten zichzelf constant excuseren 'ik heb maar vmbo gedaan' en doen alsof het niet aan hun lag 'ja, ik kon het wel, maar ik was nog erg kinderlijk - eigenlijk kon ik wel havo'. Terwijl er eigenlijk niks mis mee is. Aan een kant heb je dus die drang om 'beter' te zijn, aan de andere kant wordt iedereen die 'beter' (niet superieur maar in dit geval gewoon net wat intelligenter of gemotiveerder) de grond in getrapt wordt omdat hij ook niet mag zijn wat hij is (slimmer - dat mag niet, want dan onttrek je je aan de ongeschreven wet van de middenmoot).

Het is toch allemaal om moe van te worden? Zou het niet verlossend zijn als je gewoon zonder gene kon zeggen wat voor opleiding je had, wat voor werk je deed of van welke muziek je hield? Het zou volgens mij een heleboel frustraties schelen.

hoe ik echt ben ?
Al zou ik open zijn zou dat MIJN waarheid zijn,
denk niet dat het zo zwart -wit is
er is enkel grijs
de reden dat mensen met je omgaan is niet enkel afhankelijk van karakter en denkwijze.
Kunnen gezamelijke intresses zijn of bepaalde vaardigheden ,wat is mis met leven met een masker ?

Schaamte, gene en hypocrisie/oneerlijkheid hebben hun functies.
Het is naļef om te denken dat je eenzijdig een dergelijk sociaal construct kunt opzeggen.

Door mijn redelijke intelligentie en een bepaalde handigheid heb ik het (deels) altijd wel kunnen verbergen (ook tegenover mezelf; maw jezelf voor de gek houden), maar als ik in de spiegel kijk dan weet ik dat ik geestesziek ben.

Enorme problemen veroorzaakt het niet en daar ben ik ook niet zo bang voor. Het maakt me eigenlijk ook niet zo gek veel uit.

Ik weet (deels) waar het vandaan komt en weet aardig hoe het in elkaar zit.

Ik heb er geen moeite mee om jullie hier desgevraagd dan ook mede te delen dat ik niet helemaal spoor. Het heeft zijn schaduwzijden en ook wel zijn charmes. It is as it is. Amen.

quote:

Op maandag 13 april 2009 01:43 schreef spoor4 het volgende:
Schaamte, gene en hypocrisie/oneerlijkheid hebben hun functies.
Het is naļef om te denken dat je eenzijdig een dergelijk sociaal construct kunt opzeggen.

Ik geloof ook niet dat het ooit zal veranderen. En dit 'construct' heeft misschien wel een functie, maar het probleem is dat we elkaar ook beperken in elkaars vrijheid op punten die helemaal niet relevant zijn, zoals kleding of muziekkeuze. Die zijn totaal niet relevant voor voortplanting, veiligheid, gezondheid, etc. Al zou ik in een oranje tuinbroek met een groene strohoed op m'n hoofd rond willen gaan lopen (ik ben vandaag lichtelijk geobsedeerd door worteltjes, sorry, dit was het enige wat in me opkwam), ik kwets daar niemand mee, je wordt er niet ziek van, het bedreigt de samenleving zoals die is op geen enkele manier. En toch zou iedereen me uitlachen en met een boog om me heen lopen waarschijnlijk.

Dat mensen boos worden als je iets doet wat ze kwetst, dat je je schaamt als je iemand anders gekwetst hebt, dat heeft idd een doel - zorgen dat mensen elkaar niks aan doen, dat is goed voor je overlevingskansen bijvoorbeeld. Als diefstal plegen iets is om je voor te schamen, dan zullen mensen minder snel stelen en dat is erg fijn, omdat je dan dus ook minder kans loopt om bestolen te worden. Als vreemdgaan taboe is, zullen mensen minder snel overspel plegen en dat is natuurlijk fijn als je probeert je partner (in andere woorden je garantie voor bijv. stabiliteit, geld, brood op de plank, veiligheid, opvoeding van je kinderen) aan je te binden.

Maar wat doet het er in jezusnaam toe naar welke muziek iemand luistert? Of iemand graag witte sportsokken draagt? Of iemand sokken in sandalen mooi vindt? Kost het me geld, eten ze mijn brood, word ik er ziek van? Nee. Dus, who cares?

Het idee lijkt me duidelijk. Mensen associėren muzieksmaken en kledingsmaken met soorten mensen. Komt dus neer op te snel oordelen (alhoewel het vaak ook zal kloppen, het heeft toch wel een verbinding met elkaar allemaal).

Iemand met een oranje tuinbroek en groene hoed wordt gezien als alternatief. De een zal graag met zo iemand omgaan (mensen zoals jijzelf zijn er vrijwel altijd, hoe bont je het ook maakt), de ander mijdt die mensen liever omdat ze er niet mee geassocieerd willen worden.

Ik vind dat vrij logisch. Ook in die zin moet je mensen vrij laten in hun keuze en het dus accepteren dat iemand wellicht geen behoefte aan jou heeft door de keuzes die jij zelf maakt.

tvp

quote:

Op maandag 13 april 2009 18:32 schreef Maeghan het volgende:

[..]


Maar wat doet het er in jezusnaam toe naar welke muziek iemand luistert? Of iemand graag witte sportsokken draagt? Of iemand sokken in sandalen mooi vindt? Kost het me geld, eten ze mijn brood, word ik er ziek van? Nee. Dus, who cares?

Smaak heeft voornamelijk een sociale functie. Je smaak is niet geheel persoonlijk, ook jij wil er iets mee uitdrukken, aangeven waar je bij hoort, of juist aangeven waar je absoluut niet bij hoort (wil horen). Smaak ontwikkel je niet alleen, maar binnen een sociale context.

Ik denk idd dat dat onzin is Lamon. Ik luister ook ontzettend varierende muziek. Wel is het zo dat ik me in sommige nummers heel erg kan vinden qua tekst. Dat geldt echter niet voor alle muziek die ik luister.

Daarnaast is het echter wel zo, maar dat begreep jij vast ook wel, dat mensen in hokjes gestopt worden op basis van dat soort generalisaties. Elke muziekstijl wordt onbewust gekoppeld aan een bepaald persoon, en dan is het ook nog eens afhankelijk van de muzieksmaak van degene die jou beoordeelt..

Tof topic, overigens weinig gevaarlijk naar mijn mening.
M'n 'levensverhaal' is net even te lang om hier nu vanuit het niets te typen, dus een tvp om uiteindelijk de boel samengevat te dumpen.

Tijden zijn weer een beetje veranderd, dus ja, ik vind het wel nuttig om dit topic omhoog te schoppen, maar bedankt voor de wijze waarschuwing, FOK!.

De coole roze brilletjes beginnen namelijk een beetje af te glijden bij een hoop mensen, en niet alleen op internet.

quote:

Op donderdag 8 oktober 2009 00:31 schreef Lamon. het volgende:
Tijden zijn weer een beetje veranderd, dus ja, ik vind het wel nuttig om dit topic omhoog te schoppen, maar bedankt voor de wijze waarschuwing, FOK!.

De coole roze brilletjes beginnen namelijk een beetje af te glijden bij een hoop mensen, en niet alleen op internet.

Vertel?

(Ik ga het nachttopic niet halen vanavond.)

Ik heb niet alles gevolgd maar je hebt heel wat gedaan om een zekere waarheid voor jezelf boven tafel te krijgen. Het heeft niet helemaal leuk uitgepakt maar dat lag niet aan jouw missie, denk ik in ieder geval.

quote:

Op donderdag 8 oktober 2009 00:36 schreef Stali het volgende:

[..]

Vertel?

(Ik ga het nachttopic niet halen vanavond.)

Ik heb niet alles gevolgd maar je hebt heel wat gedaan om een zekere waarheid voor jezelf boven tafel te krijgen. Het heeft niet helemaal leuk uitgepakt maar dat lag niet aan jouw missie, denk ik in ieder geval.

De waarheid is dat op een aantal uitzonderingen na mensen allemaal dezelfde problemen hebben.
Ik weet nu dat er 1 miljoen (!) mensen bij Parnassia lopen.
Ik extrapoleeer dat er iets van 3 miljoen mensen dan wel bij deze of een andere instelling lopen.
Ik weet dat psychologen heel erg schrikken als ze dit soort sites bekijken.
Ik vermoed dat er ook nog genoeg mensen zijn die niet bij een instelling lopen (zoals ik nu, ik ben compleet hulpvrij, en ik heb het nu ECHT niet meer nodig gelukkig) die het wel kunnen gebruiken.
Ik weet dat een heleboel mensen ontzettend veel moeite hebben met de waarheid spreken, en hun leven willen idealiseren.
Maar ik weet ook dat sommige mensen nu wel tevreden zijn met wat ze hebben, maar ik vrees voor die mensen dat dat in de toekomst wel eens kan veranderen, maar ik hoop het niet voor ze.

Sociologie kent geen eind en is daarom zo ontzettend boeiend.