Shit jaquote:Op donderdag 19 februari 2009 21:17 schreef RealZeus het volgende:
[..]
Volgens mij post je in het verkeerde topic.
en dan zou je ook moeten weten dat dit gaat over een langere termijn. Doe eerst ajb goed onderzoek voordat je met termen gaat smijten.quote:Op donderdag 19 februari 2009 21:12 schreef het-ero het volgende:
Bij de bipolaire stoornis wisselt de stemming sterk tussen twee extremen: heel erg uitgelaten of juist heel erg neerslachtig.
Nee sorry, was niet voor dit topic bedoelt deze term.quote:Op donderdag 19 februari 2009 21:18 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
en dan zou je ook moeten weten dat dit gaat over een langere termijn. Doe eerst ajb goed onderzoek voordat je met termen gaat smijten.
Gadverdamme wat ben jij een eng en gluiperig persoontje... Een koude rilling van walging gaat door mij heen als ik jouw mierzoete en quasi-oprechte "kwaliteit posts"quote:Op donderdag 19 februari 2009 20:56 schreef het-ero het volgende:
[..]
Dus je bent zoals je zegt elke dag met hem bezig,heb je hem al eens gebeld bv? of een sms gestuurd, je verwacht dat immers wèl van hem of inieder geval hoop je daarop anders kijk je niet op je foon.
Het lijkt me dat je gewoon of moet bellen of smsen en als je geen reactie krijgt, dan een brief sturen, tenminste als jij nog echt wil, dan zal blijken of hij nog echt wil. Ik hoop het zó voor je
excuses als je dat zo leest, maar is niet zo bedoeltquote:Op donderdag 19 februari 2009 21:23 schreef D1 het volgende:
[..]
Gadverdamme wat ben jij een eng en gluiperig persoontje... Een koude rilling van walging gaat door mij heen als ik jouw mierzoete en quasi-oprechte "kwaliteit posts"lees.
OT. Life's a bitch. Je kunt heel lang vechten voor familie, cultuur en liefde maar op een gegeven moment moet je een keuze maken. Mijn vriendin zat in een vergelijkbare situatie en heeft voor haarzelf, en mij, gekozen. Dit had inderdaad tot gevolg dat ze een deel van haar familie en de gemeenschap verloor. Een keuze die elke dag pijn doet maar minder pijnlijk is dan het alternatief. Wat voor jou de juiste keuze is weet je alleen zelf.
Succes.
Als je leest heeft hij dat gedaan, zij niet, en daarom verdriet alom.quote:Op donderdag 19 februari 2009 21:50 schreef Tyler..Durden het volgende:
Open en eerlijk met elkaar praten. Dat wil ook weleens helpen.
Ik weet heel goed wat mij te doen staat. En ik begin eindelijk ook te realiseren wat IK wil. Daarmee ga ik nu aan de slag. Dat is een ding wat ik hem sowieso verschuldigd ben. En misschien als ik dit durf zal ik toch contact opnemen met hem , maar dan zou ik dat via een brief doen. Ik ben geen prater, maar meer een schrijver. Hij heeft recht om alles te weten en dan zou ik de keuze aan hem laten. Mijn deur voor hem zal altijd open staan.quote:Op donderdag 19 februari 2009 21:23 schreef D1 het volgende:
OT. Life's a bitch. Je kunt heel lang vechten voor familie, cultuur en liefde maar op een gegeven moment moet je een keuze maken. Mijn vriendin zat in een vergelijkbare situatie en heeft voor haarzelf, en mij, gekozen. Dit had inderdaad tot gevolg dat ze een deel van haar familie en de gemeenschap verloor. Een keuze die elke dag pijn doet maar minder pijnlijk is dan het alternatief. Wat voor jou de juiste keuze is weet je alleen zelf.
Succes.
In eerste instantie vroeg je om hulp of advies omdat je die jongen niet uit je gedachten kreeg wat voor afleiding je ook zocht, hopelijk is dat een stuk minder de aankomende dagen, wie weet als je die brief hebt geschreven dat je er minder last van hebt, dat het op die manier beter te verteren is.quote:Op donderdag 19 februari 2009 21:53 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik weet heel goed wat mij te doen staat. En ik begin eindelijk ook te realiseren wat IK wil. Daarmee ga ik nu aan de slag. Dat is een ding wat ik hem sowieso verschuldigd ben. En misschien als ik dit durf zal ik toch contact opnemen met hem , maar dan zou ik dat via een brief doen. Ik ben geen prater, maar meer een schrijver. Hij heeft recht om alles te weten en dan zou ik de keuze aan hem laten. Mijn deur voor hem zal altijd open staan.
Ik vind het super dat jullie met mij meedenken en mij steunen hierin. thnx, dit betekend ontzettend veel voor mij
dus door jouw familie moet je dan levenslang achterom kijken?quote:Op donderdag 19 februari 2009 16:05 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik vind mijzelf niet zielig, zeker niet, ik neem ook alle verantwoordelijkheid op me.
Zomaar een cultuur uitgaan? Ja dat doe je ook ff zomaar he, net alsof je een brood koopt. Dat betekend voor mij dat ik mijn koffer moet pakken en weg moet gaan, ten eerste waarheen en ten tweede moet ik dan constant over mijn schouder blijven kijken in de hoop niet gevonden te worden.
Vind je ding echt ondoordacht. Cultuur is zeker nie belangrijk voor me, maar mijn familie wel
kun je niet beter een nieuwe topic afsluiten waar je al je gal over hetero kunt spuwen..quote:Op donderdag 19 februari 2009 21:18 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
en dan zou je ook moeten weten dat dit gaat over een langere termijn. Doe eerst ajb goed onderzoek voordat je met termen gaat smijten.
Neuh, gaat niet gebeuren.quote:Op vrijdag 20 februari 2009 12:58 schreef Olle. het volgende:
[..]
kun je niet beter een nieuwe topic afsluiten waar je al je gal over hetero kunt spuwen..
dit is totally off-topic
je hebt deze ook gestart dus hoef ik je niet te helpen denk ik bij het starten van een nieuwe
game on!
ooh en hetero laat je niet gek maken
Cultuur is een ingewikkeld iets. Maar ik ben verantwoordelijk voor mijn leven en ik moet de touwtjes in eigen handen nemen. Hoe moeilijk dit proces ook zal zijn. Maar ik wil dit zeker aangaan. Alleen vind ik het best moeilijk hoe dat dan moet. Iedereen heeft hier andere mening over en ik weet dat ik bij mijzelf moet blijven, maar toch blijft het moeilijk. Ik ben hierin nu ook al veranderd.quote:Op donderdag 19 februari 2009 22:18 schreef bendk het volgende:
Er is bijna niets sterker dan een cultuur, zeer zeker als religie en de bijbehorende overtuigingen en gedragingen een basic rol spelen, bijna altijd is dat levenslang.
Liefdesverdriet en het beheersen van dat verdriet doe je niet zomaar even door aan andere dingen te denken, even wat anders te gaan doen, even je zinnen verzetten etc.
Integendeel, het versterkt alleen maar je verdriet, er komt gewoon weer een moment dat je huidige gedachte -lees emotie- terugkomt.
Ik hoop hetquote:Op donderdag 19 februari 2009 21:53 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
Ik weet heel goed wat mij te doen staat. En ik begin eindelijk ook te realiseren wat IK wil. Daarmee ga ik nu aan de slag. Dat is een ding wat ik hem sowieso verschuldigd ben. En misschien als ik dit durf zal ik toch contact opnemen met hem , maar dan zou ik dat via een brief doen. Ik ben geen prater, maar meer een schrijver. Hij heeft recht om alles te weten en dan zou ik de keuze aan hem laten. Mijn deur voor hem zal altijd open staan.
Ik vind het super dat jullie met mij meedenken en mij steunen hierin. thnx, dit betekend ontzettend veel voor mij
i know, openheid is natuurlijk goed. Ik heb gisteren nog nagedacht over een brief schrijven en waarom ik deze nu niet kan beginnen. Ik wil zijn verdriet niet erger maken en ik ben bang dat het toch geen nut meer heeft ofzo. Straks leest hij de brief en wilt ie nog niks met mij te maken hebben. Maar aan de andere kant weet hij dan wel de hele waarheid.quote:Op donderdag 19 februari 2009 21:50 schreef Tyler..Durden het volgende:
Open en eerlijk met elkaar praten. Dat wil ook weleens helpen.
Lastig he in het goede topic postenquote:
Het is offtopic, sorry maar goed:quote:Op zaterdag 21 februari 2009 12:55 schreef -Jean- het volgende:
[..]
Lastig he in het goede topic postenTrouwens je bericht sloeg duidelijk (wat je net even snel hebt weg ge-edit) op dit topic. Stumper
Je bent bang dat als je die brief schrijft er niks gaat gebeuren, dat hij de brief leest en denkt 'whatever' en in de prullenbak gooit. Dat is idd geen leuke gedachte voor jezelf dat zoiets zou kunnen gebeuren. Aan de andere kant zou je dan zelf ook de hele waarheid van zijn kant te weten komen. Of je kunt verdergaan met gissen en nadenken, maar kijk wat het nu met je doet.quote:Op zaterdag 21 februari 2009 09:15 schreef truth_hurts het volgende:
[..]
i know, openheid is natuurlijk goed. Ik heb gisteren nog nagedacht over een brief schrijven en waarom ik deze nu niet kan beginnen. Ik wil zijn verdriet niet erger maken en ik ben bang dat het toch geen nut meer heeft ofzo. Straks leest hij de brief en wilt ie nog niks met mij te maken hebben. Maar aan de andere kant weet hij dan wel de hele waarheid.
Vannacht heb ik mijzelf nog in slaap gehuild, omdat ik hem zo erg mis. Constant denk ik: mist hij mij? denk hij net zoveel aan mij als ik aan hem?
Of wanneer ik tot God bid (wat ik voorheen nooit deed) bid ik niet voor mijzelf, maar voor hem. Dan vraag ik of God ervoor wil zorgen dat hij gelukkig is en om hem te beschermen.
das idd wat ik voel: alsof ik er nog niet aantoe ben, maar dan denk ik: wie ben ik om dat te beslissen. Hij verdient het gewoon om mijn kant van het verhaal te horen. Maar ik schaam me ook diep. Naar hem toe, maar ook naar zijn ouders. Omdat die hem hebben opgevangen of misschien nog steeds opvangen ivm het verdriet dat hij had/heeft door mij. Ik wil geen wonden openmaken of groter maken bij hem, maar idd voelt dit niet afgerond. Door hem durfde ik te dromen van een toekomst. We hadden het samen al helemaal uitgevogeld.quote:Op zaterdag 21 februari 2009 14:20 schreef AlexanderDeGrote het volgende:
Ik denk dat als je om hem zelf geeft en niet om je gedachtes over hem dan schrijf je hem op een moment dat je daar zelf aan toe bent die brief. Teveel mensen durven dat niet in dit soort situaties, blijven liever nadenken en missen.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |