hoi, ja zoals ik al zei, waar die suicidecijfers precies op gebaseerd zijn weet ik ook niet, maar dat soort getallen doen wel vaker de ronde plus dat er dus nogal wat correctieoperaties nodig zijn, vlgs dr Niessen was de wachttijd na RLE ca 6-12 maanden op de SRS, is dus 18 maanden plus, recent nog 15 maanden en kan me niet voorstellen dat hij dat niet zou weten. Op een ander terrein werd Niessen ook al door Jos Megens gecorrigeerd, het gaat mij erom dat het mij een beetje te-goed-nieuws-show was, 98-99% zou qua operaties goed aflopen, die cijfers zou ik dus ook wel eens willen checken, en na hoeveel jaar na de SRS gemeten. Dus enige waarschuwende woorden zijn wel op zijn plaats lijkt me. Wat niet wegneemt dat wanneer je zeker van jezelf bent, in je RLE-fase geen noemenswaardige, onoplosbare problemen bent tegengekomen en lekker(der) in je vel steekt dan vroeger, dan moet je er voor gaan, en dan helemaal.
Ik ben dus iemand die niet als kleuter al wist dat ie ts was, heb wel van geboorte af een hormoonafwijking, waardoor minder testosteron en minder mannelijke eigenschappen, fysiek en qua karakter, plus nog zo wat... dat 1e heeft mij mijn hele leven bijv. in carriere tegengezeten, maar werkt nu natuurlijk enorm in mijn voordeel. En toch voorzichtig, was geen 25 meer toen ik de stap der stappen moest gaan nemen en niet toen ik me - voor advies - aanmeldde bij de VU in 2005. Heb zelf de diagnostische fase opgeschort omdat ik zelf wilde checken in hoeverre het eigenlijk haalbaar voor mij zou zijn om als vrouw door het leven te stappen. Had toen al enige jaren als tv een dubbelleven geleid en als vrouw naar buiten gaan vond ik heerlijk ! Ook met trein, tram, vliegtuig langs douane enz. In 2007 was de psych dus zover dat ze vroeg of ik het inmiddels zeker wist dat ik t wou en kon. En t antwoord was voor 99% en dat was haar niet genoeg. Ben toen één voor 'één mijn sociale contacten gaan informeren, met de discreetste begonnen, toen en femme zakelijke contacten tegemoet getreden, ben begonnen met eenmalige dus onbelangrijke zakelijke contacten en dat opgevoerd naar steeds oppervlakkiger kennissen/vrienden en belangrijker klanten. (zakelijke dienstverlening). De problemen die ik tegenkwam waren heel heel beperkt. Grootste probleemgeval eigenlijk mijn broer en schoonzus die er volstrekt niet mee om konden gaan, maar met hen ging ik ook al niet zoveel om, dus niet al te belangrijk meer in mijn leven. Op een gegeven moment wist iedereen die mij kende wel zo'n beetje dat ik als vrouw ging leven, weer aangemeld voor hervatting psych.gesprekken, en die kwam toen direct tot oordeel 'klaar voor RLE-fase, Die is dus nov.07 gestart, officieel, Voor mij parttime al v/a 2005 met toenemende intensiteit, vanaf juli 2007 fulltime. Wist dus al dat het overwegend een succes zou worden toen ik daar formeel aan begon. Wat overigens niet betekent dat ik zo knap en goodlooking ben dat ik niet herkenbaar ben als trans. Dat ben ik wel (ook door leeftijd misschien), maar zie er voor de meesten wel acceptabel uit denk ik, krijg af en toe wel eens opmerkingen, maar dan soms licht plagerig; jaar of 2-3 terug nog wel doodsbedreiigingen gehad van jawel... marocs.... maar die waren niet serieus te nemen. Woon redelijjk anoniem in een grote flat in een grote stad, marocvrij, en daar heb ik ook nergens last van. Als je in R'dam in een volkswijk woont, plus op de begane grond, of in een wat vervelender buurt in een andere grote stad in NL, en dat kan zelfs al Gouda zijn dus, dan kan je dat wel duur te staan komen. Ondertussen doe ik al jaren gewoon mijn boodschappen op de centrummarkt in Rotterdam, en kom ook in genoeg andere buurten. Pas nog een leuke shawl gekocht in een winkel in R'dam-Noord van een maroc die ook korans en allerlei religieuze artikelen verkoopt. Waren een hoop hoofddoekjes in de winkel aan het shoppen, werd er heel vriendelijk behandeld. M.a.w. het aantal agressieve marocs moet ook weer niet worden overdreven, het is een kleine groep, maar weten net zo veel media-aandacht te vangen als tegenhanger Geert W. , valt lekker in de media of zo, t publiek smult van weer een actie van jonge marocs, zijn het belgen bijv. dan komt t niet in de krant tenzij die kogels aan kleutertjes gaan uitdelen...
Het omgaan van M naar V heeft mijn zakelijk nauwelijks omzet gekost, en de familiesfeer niet zo heel veel omdat ik nou eenmaal niet zo veel meer met familie omging, met andere sociale contacten niet/nauwelijks effect en ben als vrouw een heel nieuw sociaal netwerk gestart. Al met al geef ik mijn RLE-een 8; en waarom dan geen 9,9 - dat is omdat ik zakelijk te weinig werk heb, er normaal zo parttime werk bij kon krijgen en dàt is plotseling wat moeilijker geworden. Zeker wanneer je als " V (transseksueel) " gaat solliciteren. Dat laatste doe ik dan ook niet meer, gewoon als "V" ook al ben ik pré-op. Omdat ik wel werk heb, en de druk voor extra werk en inkomsten dus ook weer niet zo hoog is, en er door recessie ook minder vacatures zijn, men vaak geen ouderen wil enz. enz. enz. solliciteer ik toch al heel weinig, maar stomtoevallig vandaag (oei, 02.43 uur.... dat was dus gisteren) wel gesoll., maar gewoon als vrouw dus - parttime baan. Overigens 6 weken geleden biijna een vette baan gehad, door puur toeval misgegaan. Maar onbekend maakt onbemind, als een mogelijke werkgever weet dat je trans bent, ben je bij voorbaat achtergesteld bij anderen, dat zie ik wel als een nadeel. Heeft me eerder opgebroken denk ik. Vandaar
8 ipv 9,9 .... Maar iha vind ik het heeeeeeeeerlijk zo dus, en ik hoop jullie ook. O ja , en het krijgen van een vaste relatiie is ook een stuk moeilijker, kan je hier op FOK ! ook uitgebreid vinden in allerlei draadjes . oa van ik geloof Patricia27 die overal nogal kritisch tegenover stond. Dat kan mensen ook opbreken denk ik. En dat kan iedereen opbreken als je ongewenst alleen bent natuurlijk, daar hoef je geen trans voor te zijn. Maar t wordt bedtiijd nu.;) ... XXX, Chantalle
lang gewacht, lang geaarzeld, lang getreuzeld, en toen....