Mensen die niet in een stiltecoupe horen...

Disclaimer: heb niet het hele topic doorgelezen.

Maar volgens mij wordt deze, en vergelijkbare frustratie, veroorzaakt door de doorgesschoten regeldwang in deze matschappij: Hier moet je stil zijn, daar mag je niet roken, overal wordt je in je vrijheid beperkt dus als je een keer de kans hebt om je op de regeltjes te beroepen in je eigen voordeel doe je dat tegenwoordig. Fatsoen bestaat niet meer, tot in detail is geregeld wat er wel en niet mag.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 00:43 schreef Ringo het volgende:

Heel verhaal.

Om te verhullen dat je eigenlijk alleen maar een hoop onzin post probeer je er maar het beste van te maken met taalgebruik wat een hoop simpele zielen niet snappen.

Er is blijkbaar behoefte aan stiltecoupés in de trein, anders had de NS die niet ingevoerd. Wat is er dan zo moeilijk aan voor de mensen die willen praten om even een coupé verder te lopen waar ze wel gewoon kunnen praten, bellen etc.

Mensen die in een stiltecoupé zitten zijn niet intolerant. Zij wensen gewoon even rust aan hun hoofd en de NS kan ze daarin voorzien. Wie ben jij dan om te bepalen dat jij die rust even komt verstoren. De NS heeft immers bepaald dat het een stiltecoupé is en daar heb jij je gewoon aan te houden. Aangezien jij akkoord bent gegaan met de voorwaarden van de NS op het moment dat jij die trein instapte.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 11:38 schreef Taurus het volgende:

[..]

Nee. Je gaat er nu namelijk weer vanuit dat er 'nou eenmaal mensen zijn met een lage irritatiegrens', terwijl ik dat gedrag vind dat je wel degelijk kan beinvloeden, zelf. In mijn visie ligt de denkfout dus bij jou. Ik bekijk het op de simpele en logische manier: ik stoor me niet aan herrie, ik stoor me niet aan mensen met oordoppen in. Kortom, ik leef wat dat betreft makkelijker, en mensen om mij heen hebben het wat dat betreft makkelijker.
Jij ergert je aan mensen die geluid maken, dus jij hebt het zelf moeilijker, en de mensen om je heen - indien je klaagt - ook.
"You do the math", zou ik willen zeggen.

1. Ik heb het nergens over mij.
2. Aardige hypothese, dat iedereen dezelfde irritatiegrens heeft. Heel makkelijk te falsificeren door aan 5 mensen te vragen of ze iets irritant vinden.
3. Nogmaals: dat je je niet aan mensen stoort, maakt je niet toleranter. Er is namelijk niks te tolereren, want niks stoort je. Deze stap kan je dus niet maken.

quote:

Ik wil het ook wel anders verwoorden, prima, ik ben niet toleranter, maar ik kan meer hebben. Dat is niet genetisch bepaald, dat is een mentaliteit waar ik voor kies om het mijzelf en mijn medemens zo makkelijk mogelijk te maken. En het is een aanrader

Ja, daar geloof ik dus helemaal niks van, dat dat voor iedereen te kiezen is. Chapeau dat jij dat kan, maar ga dit niet lopen projecteren op anderen en aan de hand daarvan je mening vormen.

Aah, je hebt punt 3 al ingezien. Nou, dan ben ik klaar.

En als niks je stoort, dan zouden een stiltecoupé en mensen die stilte willen je ook niet moeten storen.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 11:46 schreef Barbaaf het volgende:
Disclaimer: heb niet het hele topic doorgelezen.

Maar volgens mij wordt deze, en vergelijkbare frustratie, veroorzaakt door de doorgesschoten regeldwang in deze matschappij: Hier moet je stil zijn, daar mag je niet roken, overal wordt je in je vrijheid beperkt dus als je een keer de kans hebt om je op de regeltjes te beroepen in je eigen voordeel doe je dat tegenwoordig. Fatsoen bestaat niet meer, tot in detail is geregeld wat er wel en niet mag.

eerder andersom denk ik, dat de nood aan stilte ontstond toen iedereen maar als een stelltje anarchisten deed wat hij wou doen, en de fatsoenlijke mensch benadeeld werd in zijn levensgenot

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 11:56 schreef ErikT het volgende:

[..]

1. Ik heb het nergens over mij.
2. Aardige hypothese, dat iedereen dezelfde irritatiegrens heeft. Heel makkelijk te falsificeren door aan 5 mensen te vragen of ze iets irritant vinden.
3. Nogmaals: dat je je niet aan mensen stoort, maakt je niet toleranter. Er is namelijk niks te tolereren, want niks stoort je. Deze stap kan je dus niet maken.
[..]

Je bent het niet met mij eens, dus gebruik ik voor het gemak jou als het tegengestelde van mij in mijn verhaal. Dat lijkt me legitiem, maar goed, my bad, vervang dat 'jij' door 'iemand' dan. Ik zeg daarbij niet dat iedereen dezelfde irritatiegrens heeft, ik zeg dat iedereen zelf kan bepalen wat hij of zij met die irritatiegrens doet en inderdaad zelf de capaciteit heeft die irritatiegrens te verhogen of te verlagen. Indien dit niet het geval is schaar ik het onder hetzelfde kopje als mensen die geen zelfreflectie kennen bijvoorbeeld, en over het algemeen dus gewoon beperkter zijn. Maar ik geloof dus dat mensen best in staat zijn hun irritatiegrens te beinvloeden, en geef hierbij de 'klagers' het voordeel van de twijfel. Ze willen het gewoon niet, denk ik dan. En ook daar zijn soms goede redenen voor hoor, allemansvrienden worden ook wel eens beticht van karakterloos zijn, zo zijn er voor mensen die weinig te klagen hebben vast ook wel dingen die niet voor hen spreken.

quote:

Ja, daar geloof ik dus helemaal niks van, dat dat voor iedereen te kiezen is. Chapeau dat jij dat kan, maar ga dit niet lopen projecteren op anderen en aan de hand daarvan je mening vormen.

Jij mag dat niet geloven, maar ik mag dat wel geloven. Dus ik projecteer dit op anderen en vorm aan de hand van mijn logica mijn mening. Of ik moet zodanig tegengesproken worden dat ik dat ook wel een aannemelijke theorie vind, maar dat heb ik bij jou nou eenmaal niet erkent.

quote:

Aah, je hebt punt 3 al ingezien. Nou, dan ben ik klaar.

En als niks je stoort, dan zouden een stiltecoupé en mensen die stilte willen je ook niet moeten storen.

Als jij hebt gelezen had je kunnen zien dat ik me gewoon afvroeg waarom dat zo'n probleem is, waarom er stiltecoupé's nodig zijn. Ik heb al aangegeven dat ik netjes mijn mond hou in een stiltecoupé, en dat ik het prima vind dat er voor mensen als jij wilde ik zeggen, maar dat mag kennelijk niet, dat er voor mensen die wel stilte prefereren een stiltecoupé is.
Het is onbegrip dat ik uitte, en tuurlijk, onbegrip leidt altijd tot 'ergernissen', zo'n doods persoon ben ik nou ook weer niet.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 12:40 schreef Taurus het volgende:
Jij mag dat niet geloven, maar ik mag dat wel geloven. Dus ik projecteer dit op anderen en vorm aan de hand van mijn logica mijn mening. Of ik moet zodanig tegengesproken worden dat ik dat ook wel een aannemelijke theorie vind, maar dat heb ik bij jou nou eenmaal niet erkent.

Er hoeft maar één persoon te zeggen dat hij zijn/haar irritatiegrens niet kan beïnvloeden en je theorie is verworpen. Ik denk dat er in dit topic genoeg aanwezigen zijn.

quote:

Als jij hebt gelezen had je kunnen zien dat ik me gewoon afvroeg waarom dat zo'n probleem is, waarom er stiltecoupé's nodig zijn.

Ja dat weet ik. Maar ik betrapte je op een redeneerfout daarna. En daar ging ik over zeuren.

Maar ik neem aan dat je het nu wel snapt?
Overigens kan ik ook wel ervoor kiezen om iets wel of niet irritant te vinden. Maar als ik bv doodmoe ben, dan lukt dat niet meer.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 12:40 schreef Taurus het volgende:

[..]

Geldt dit alleen voor irritatiegrens of zie je in iedere karaktereigenschap dat iemand zich zo maar even kan veranderen?

"ik wordt toch ook niet snel boos" dan moet jij dus ook niet snel boos worden.

Kortzichtig.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 12:53 schreef mirved het volgende:

[..]

Geldt dit alleen voor irritatiegrens of zie je in iedere karaktereigenschap dat iemand zich zo maar even kan veranderen?

"ik wordt toch ook niet snel boos" dan moet jij dus ook niet snel boos worden.

Kortzichtig.

Je kunt toch aan jezelf werken? Als het niet leuk is voor anderen hoe je bent, of en met name als je jezelf er mee in de weg zit? Om het voorbeeld te gebruiken die jij noemt: ik kan best snel boos worden, maar als ik boos word om een nietsnutterig dingetje ben ik 'mans' genoeg om toe te geven dat ik wat overdreven reageerde. Ik vind inderdaad dat anderen dat ook moeten kunnen. Kunnen ze dit niet, dan is er blijkbaar onvoldoende zelfkennis aanwezig, of kritisch vermogen. Of is er sprake van een mentaliteit (door keuze) die mij niet aanstaat.
Ik vind het doorgaans te makkelijk om te roepen wanneer je iemand stoort: Jaaa, zo ben ik nou eenmaal.
En dat gebeurt genoeg, dus het is niet zo dat ik er raar van op kijk. Maar in het geval van gebabbel om je heen niet kunnen verdragen omdat je zit te lezen is mijn advies; probeer daar aan te werken want volgens mij kan het, als je er de hersens voor hebt. En zo niet, dan niet, dan ga je in die stiltecoupé zitten.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 12:47 schreef ErikT het volgende:

[..]

Er hoeft maar één persoon te zeggen dat hij zijn/haar irritatiegrens niet kan beïnvloeden en je theorie is verworpen. Ik denk dat er in dit topic genoeg aanwezigen zijn.
[..]

Dat hoeft natuurlijk niet waar te zijn. Het is niet zo gek dat er mensen zijn die zeggen dat ze dat niet kunnen, anders waren er helemaal geen stiltecoupés nodig. Die zijn er, dus er zijn inderdaad mensen die het niet kunnen, dat heb ik nooit ontkent. Maar ik denk dat ze dat best zouden kunnen veranderen, als ze dat zouden willen, zouden proberen, en daarvoor zouden kiezen. Dat heb ik me afgevraagd in dit topic, en ik heb uitgelegd waarom ik dat denk.

quote:

Ja dat weet ik. Maar ik betrapte je op een redeneerfout daarna. En daar ging ik over zeuren.

Het klopt niet dat je dit nog steeds als waar beschouwt. Ik heb in mijn visie geen redeneerfout gemaakt, ik ben het met je oneens. Dat is niet hetzelfde als een redeneerfout.

quote:

Maar ik neem aan dat je het nu wel snapt?
Overigens kan ik ook wel ervoor kiezen om iets wel of niet irritant te vinden. Maar als ik bv doodmoe ben, dan lukt dat niet meer.

Dit ook, ik snap je wel, ik heb je altijd al gesnapt, maar ik erken je theorie niet. Dat heb je toch gelezen? Het lijkt alsof je oogkleppen opzet en blijft doen alsof ik je gelijk heb gegeven, ik ben het niet met je eens.
En ook over dat moe zijn; dan ben ik dus in staat te zeggen dat ik moe ben en dat ik het dáárom niet trek. Waarmee ik nog steeds verdraagzaamheid opbreng naar hetgeen waar ik me aan ergerde, door mezelf de schuld te geven. Dus als ik in een trein zou zitten waar geen stiltecoupé is, en ik ben moe en stoor me aan de herrie om me heen, hou ik die chagrijnigheid in mezelf omdat ik de fout bij mezelf leg en niet bij de pratende mensen om me heen. Jíj bent moe, dus het ligt bij jou.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 13:35 schreef Taurus het volgende:
Dat hoeft natuurlijk niet waar te zijn. Het is niet zo gek dat er mensen zijn die zeggen dat ze dat niet kunnen, anders waren er helemaal geen stiltecoupés nodig. Die zijn er, dus er zijn inderdaad mensen die het niet kunnen, dat heb ik nooit ontkent. Maar ik denk dat ze dat best zouden kunnen veranderen, als ze dat zouden willen, zouden proberen, en daarvoor zouden kiezen. Dat heb ik me afgevraagd in dit topic, en ik heb uitgelegd waarom ik dat denk.

Okee, dus als andere mensen irritatie opwekken, moet de geïrriteerde persoon maar gewoon veranderen? Ik geloof al niet dat het kan (jij wel), maar dan nog: het kan, dus het moet? Als die ander ophoudt met irritatie opwekken is het probleem toch ook opgelost?

quote:

Het klopt niet dat je dit nog steeds als waar beschouwt. Ik heb in mijn visie geen redeneerfout gemaakt, ik ben het met je oneens. Dat is niet hetzelfde als een redeneerfout.

Jij stelde dat je toleranter bent doordat zaken je minder snel storen. Dat berust op een denkfout en dat heb ik duidelijk genoeg uiteengezet.

quote:

Dit ook, ik snap je wel, ik heb je altijd al gesnapt, maar ik erken je theorie niet. Dat heb je toch gelezen? Het lijkt alsof je oogkleppen opzet en blijft doen alsof ik je gelijk heb gegeven, ik ben het niet met je eens.

Jij verwart 2 dingen.
1. We zijn het erover oneens dat je je irritatiegrens kan veranderen.
2. Jij denkt dat een hogere irrtatiegrens betekent dat je toleranter bent. Dit berust op een denkfout. Nogmaals.

quote:

En ook over dat moe zijn; dan ben ik dus in staat te zeggen dat ik moe ben en dat ik het dáárom niet trek.

Yeah right.

quote:

Waarmee ik nog steeds verdraagzaamheid opbreng naar hetgeen waar ik me aan ergerde, door mezelf de schuld te geven. Dus als ik in een trein zou zitten waar geen stiltecoupé is, en ik ben moe en stoor me aan de herrie om me heen, hou ik die chagrijnigheid in mezelf omdat ik de fout bij mezelf leg en niet bij de pratende mensen om me heen. Jíj bent moe, dus het ligt bij jou.

Je bent werkelijk een ideaal mens. Chapeau, nogmaals. Maar anderen functioneren zo niet.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 13:50 schreef ErikT het volgende:

[..]

Okee, dus als andere mensen irritatie opwekken, moet de geïrriteerde persoon maar gewoon veranderen? Ik geloof al niet dat het kan (jij wel), maar dan nog: het kan, dus het moet? Als die ander ophoudt met irritatie opwekken is het probleem toch ook opgelost?
[..]

Wel als het om iets 'onredelijks' of iets 'niet bewust irritatie-opwekkends' gaat. En niets moet, maar dat heb ik al gezegd. En nee, dat laatste klopt niet. Jij kan je storen aan dingen die een ander niet opzettelijk doet, of die over het algemeen niet als verkeerd worden beschouwd. Dan ligt het dus bij jou. Althans, dat is makkelijker, want mensen die praten zijn zich niet bewust van het feit dat ze jou blijkbaar storen.

quote:

Jij stelde dat je toleranter bent doordat zaken je minder snel storen. Dat berust op een denkfout en dat heb ik duidelijk genoeg uiteengezet.
[..]

Dat is gewoon niet waar! Ik heb dat weerlegd; namelijk door te zeggen dat het feit dat het makkelijker voor mij zou zijn toleranter te zijn er niet toe doet. Ik ben dan nog steeds toleranter. Die irritatiegrens ís tolerantie, mijn verdraagzaamheid reikt verder, hoe je het ook uitdrukken wilt, dat is geen denkfout.

quote:

Jij verwart 2 dingen.
1. We zijn het erover oneens dat je je irritatiegrens kan veranderen.
2. Jij denkt dat een hogere irrtatiegrens betekent dat je toleranter bent. Dit berust op een denkfout. Nogmaals.
[..]

dit is bijna grappig, wij zijn het gewoon oneens. Er is geen denkfout aanwezig, we zijn het niet eens, want die denkfout gaat over punt 1. Als ik vind dat je je irritatiegrens kunt veranderen, is het natuurlijk niet zo gek dat ik vind dat de irritatiegrens niet in de genen van een mens zit, en dat het dus niet per definitie zo is dat jouw drempel (bijvoorbeeld) lager is dan die van mij.

quote:

Yeah right.
[..]

Ja, echt.

quote:

Je bent werkelijk een ideaal mens. Chapeau, nogmaals. Maar anderen functioneren zo niet.

Veel anderen wel, maar inderdaad het overgrote deel niet. Een onvermogen, net zoals ik die heb op sommige terreinen. Maar er zijn ook mensen die er best toe in staat zijn, maar het niet dóen. Die het 'wel beter weten', zo gezegd. Ik vind het dus te makkelijk om te roepen; zo ben ik nou eenmaal, ik heb een lage irritatiedrempel, dus deal daar maar mee. Ik vind het logischer om te zeggen: ik heb een lage irritatiedrempel, dat is vervelend voor mij, maar niet jouw probleem. Dus ik doe oordoppen in. Dat leek mij logischer, maar nu er stiltecoupé's zijn: prima, ook goed, ik leid er niet onder en de rest ook niet dus wat mij betreft een goede oplossing. Ik begrijp alleen niet zo goed dat het echt nodig is, vanuit mijn kennelijke perfectie gezien

quote:

Op dinsdag 3 februari 2009 14:05 schreef Taurus het volgende:
Dat is gewoon niet waar! Ik heb dat weerlegd; namelijk door te zeggen dat het feit dat het makkelijker voor mij zou zijn toleranter te zijn er niet toe doet. Ik ben dan nog steeds toleranter. Die irritatiegrens ís tolerantie, mijn verdraagzaamheid reikt verder, hoe je het ook uitdrukken wilt, dat is geen denkfout.

Jij stelt 2 zaken aan elkaar gelijk die niet gelijk zijn. Irritatiegrens is niet gelijk aan tolerantie.

Tolerantie is wat je tolereert. Je kan je bv helemaal groen en geel ergeren aan iemand maar dit toch tolereren. Bijvoorbeeld door er niks van te zeggen.
Andersom kan je ook iets niet tolereren zonder dat het je irriteert. Bijvoorbeeld zeggen dat iemand zijn voeten van de bank moet halen, zonder dat je het zelf vervelend vind dat die persoon dit doet.

Het zijn 2 verschillende dingen. En het één volgt niet automatisch uit het ander. Wat wel zo is, is dat het makkelijker is tolerant gedrag te vertonen als niks je irriteert. Maar dat maakt je niet toleranter. Dat maakt je iemand met een hoge irritatiegrens.