BRUSSEL - Een zielig hoopje mens van nog geen veertig kilo, overdekt met wonden en een open rug, veroorzaakt door gebrek aan bewegingsruimte: zo vonden politiemensen eind 2004 de door zijn ouders doodgemartelde Davy Vandenberghe.
Zijn moeder en stiefvader staren al sinds maandag naar hun knieën, in afwachting van hun vonnis.
Davy (17) - mentaal licht gehandicapt en ook volgens zijn eigen biologische vader soms onhandelbaar - werd opgesloten, geslagen en uiteindelijk doodgehongerd. Vanaf zijn vijftiende werkte hij 15 uur per dag, als oppas voor zijn halfzusjes, huishoudhulp en manusje van alles. Daarna hoorde hij helemaal niet meer bij de familie.
Stiefvader Christiaan (43) sloot hem op in een berghok, zonder verwarming en daglicht, voedde hem met bedorven etenswaar, met rauwe friet en lever en zijn eigen uitwerpselen. Hij mishandelde Davy door hem te slaan waar hij hem raken kon en drukte hem gloeiende messen op het lichaam.
Als de rest van de familie aan de kerstdis zat, lag Davy in zijn hok, tijdens vakanties lag hij aan een ketting in de bestelwagen. Davy moest soms uren rechtop staan, met blote voeten op een bed van punaises, kreeg een pistool tegen zijn hoofd of moest een fles laxeermiddel leeg drinken.
,,Dit doe je een hond nog niet aan,'' vonden de politiemensen die hem kort na kerst 2004 vonden, in een fauteuil voor de open haard, want moeder Iris (41) kreeg pas in de uren voor zijn dood in de gaten hoe erg haar zoon eraan toe was. Deze week draafden tal van getuigen op die wel iets hadden gemerkt, maar nooit de politie hadden gewaarschuwd.
Moeder Iris pleit zichzelf vrij: ,,Als ik naar de politie was gegaan, had Christiaan ons allemaal gedood.''
bron Ad.nl
Wat een vreselijk ziek verhaal zeg