Mastur Beer dan de geniepig in pannesponsjes, ovenwanten en binnenkanten van stokbroden gereed komende Friese Gluipmuis.
Wat ik wel weer heel leuk vond was dat de familie de huiskamer, bij gebrek aan beter, helemaal de ambiance van een caravan hadden gegeven. Aan de voorkant van het huis zit een trekhaak. Claustrofobisch hok, waar je wel met de armen om de ander heen moet zitten, of je wilt of niet. Werd ook gedaan. Ik vond het de Boeren imitatie van de familie van Cyril. Naar het toilet gaan kent men niet in die hoek van Friesland, men laat het gewoon lopen in die volkomen natuurlijke Friese familiesfeer.
De columniste van het NRC, gisterenavond. Toegegeven, briljante vondst, jezelf ook op je 17e nog blijven profileren als een 11 jarige die niets van de grote mensenwereld begrijpt en, opblijfavond, nog even in pyjama met haar ouders naar de televisie mag kijken. Totale verwondering over volwassenen. Ze praten met elkaar en soms is iemand aardig die je eerst niet aardig vond. Over enkele jaren aangrijpende serie columns over haar eerste autorit buiten het dorp en de eerste keer dat ze de zee ziet. Verslaggever van de Nederlandse Onschuld. Hulde! Ik had haar column gelezen in het NRC, en ook haar stukjes uit de Volkskrant kende ik en ik dacht, "jaar of 13, geweldige beschrijving van een jeugd. De adolescent van nu beschreven van binnenuit." Maar ik zag gisteren gewoon een vroegrijpe kunstverzamelaarster uit Wassenaar Noord zitten. Volkomen tot wasdom gekomen voorzitster van de Nederlandse Polo Bond, gisteren nog dronken van de Pisang Ambon op mieters clubfeest. Opgewonden Amazone na de laatste foutloze hindernis, dit keer op het paard Youth Forever.
Blijft, omdat er een markt voor is, tot haar 63e bij haar ouders op zolder wonen en schrijft daar columns over. Net zoiets als ik nu doe eigenlijk. Soms lijk ik cynisch en verbitterd, maar iedereen die mij goed kent weet dat ik na mijn werk altijd in onze gemeente alle stoplichten controleer op helderheid, boodschappen doe voor de bejaarde medemens, namens de bibliotheek voorlees aan huis en mondharp speel in een symfonieorkest.
Uitzending van vanavond:
Willem. Mooi voorbeeld van de eeuwenoude, bijna niet meer voorkomende Friese Circulatieademhaling. Is één van de weinige Friezen die bij een lichte opwinding niet de onbedwingbare drang voelen om schreeuwend langs een sloot te gaan staan, Elfstedentocht of niet.
Willem implodeert bij heftige emoties. De gebrachte krant en vooral de wetenschap dat hij nu bijna 100% zeker live op de televisie was, deden Willem opeens veranderen in een Friese Gandhi. Ach wat mooi! Kijk hoe hij in al zijn begrijpendheid zijn handen op de schouders van Karin legt en zie hoe hij, over de schouder van Bart meelezend naarstig op zoek is naar één positief woordje, al is het er maar één, in de bijlage. Basis van deze techniek is op precies de goede momenten je harses houden. Lukte goed, vanavond.
Nog meer eeuwenoude stuff van Willem vanavond, het bekende, door zijn vader veelgebezigde Friese Wandspreukje, ooit nog eens zo prachtig geïllustreerd door Rien Poortvliet, dat hij onnavolgbaar citeerde. Maakte diepe indruk op de overige bewoners. Ruud vergat een microseconde de jeuk aan zijn hol tijdens het oplezen.
Overigens, van Rien Poortvliet, die ik zeg maar nog beter vind dan Marjolein Bastin en Anton Pieck, omdat Rien net iets geloofwaardiger aangeklede dieren en kabouters in de natuurlijke habitat tekende, is onlangs, achter een scharnierend hertengewei, een hele stapel onbekende tekeningen gevonden, die de heer Poortvliet nu eens van een heel andere kant laten zien. In mooi opgezette schetsen zien we duizenden naakte kaboutertjes woest den Daad verrichten in De Gouden Koets en in de Koninklijke bossen. Ook blijkt nu dat Rien in het geheim herten en zwijnen tekende die niet verbaasd kijkend in de sneeuw staan. Van groot historisch belang!
Toch weer jammer dat Bianca het huis uit is, want die was kunstzinnig gaan doen met de gebroken spiegel. Er voor gaan zitten en die spiegel "zichzelf materie laten worden in zijn eigen gebroken hoedanigheid." Ik denk dat ze wel weert iets te lullen had gehad over "dat deze spiegel de ziel van ons allen laat zien, het onverwachts breken van het zonlicht, jezus, Ruud, kom een kijken? Zullen we samen huilen om de in deze spiegel weerspiegelde natuur, voel je het, jij Oude Geile Oerbeer, jij die in het voorbijgaan, onder het mom van etenszakjes aangeven, langs suizende harde wielrenborsten sneller dan het licht weet te kneden. Kijk dan in deze gebroken spiegel, jij Huis Tuin en Keuken filosoof. Voel je het Ruud, voel je het? Ik noem deze spiegel "De ogen van mijn gebroken ziel, Hiroshima-Amsterdam" O, Ruud zullen wij elkaar, net zoals heel verliefd Nederland al jaren doet, Teigetje en Knorretje noemen? Of heet je liever Iejoor? Morgen kopen we Winnie de Pooh knuffeltjes voor elkaar, maakt me geen Fok uit wat ze er van denken.
Au! Wat een dodelijke opmerking van Karins man. Hij herkende direct de hunkering in Karins stem toen ze over Phil IJzerdraad praatte en sloeg genadeloos hard terug , al geprikkeld door de totaal zinloze vraag hoe het met NAC ging. Dodelijk cynische mededeling dat Maurice kwam logeren. Werd (gelukkig?) door Karin volkomen serieus genomen. Die ziet in haar volkomen naïviteit Maurice wel liggen, in een legohuisje op zolder. Karins man heeft zijn beslissing al lang genomen. Gaat bij haar weg. Ze mag de Feestelijke Chinajurk houden.
Tot morgen, Nico Dijkshoorn
. Eigenlijk wel: weer meesterlijk!
Nico, ik ga jou straks toch zo missen...
Als vanouds dit stuk Nico
En de nieuwe Big-Brother column van Nico op Radio M heb ik ook weer als mp3 toegevoegd op mijn website. Een kleine mp3 0.6 MB afspeelduur 3 minuten
Nico op Radio M vrijdag 17-12 http://home.multiweb.nl/~eldo/nl.actueel.big-brother/
Rob
quote:
op 12-17-1999 om 10:29 PM schreef doordevil het volgende:
Au! Wat een dodelijke opmerking van Karins man. Hij herkende direct de hunkering in Karins stem toen ze over Phil IJzerdraad praatte en sloeg genadeloos hard terug , al geprikkeld door de totaal zinloze vraag hoe het met NAC ging. Dodelijk cynische mededeling dat Maurice kwam logeren. Werd (gelukkig?) door Karin volkomen serieus genomen. Die ziet in haar volkomen naïviteit Maurice wel liggen, in een legohuisje op zolder. Karins man heeft zijn beslissing al lang genomen. Gaat bij haar weg. Ze mag de Feestelijke Chinajurk houden.Tot morgen, Nico Dijkshoorn
Nico, ik ben bang dat je gelijk hebt, de ijspegels en de ijsbloemen groeiden op mijn beeldbuis tijdens het gesprek. Jezus, wat een kouwe bedoening voor twee partners die elkaar 3 maanden niet gezien hebben.
Die post mag hij pas zaterdag openmaken, en daar in staat
quote:
In het Bigbrother huis schreef Karin het volgende:Lieve aanstaande ex,
Als Maurice komt logeren wil je dan de sleutel bij hem inleveren, en naar je Tante in Drenthe gaan met de kinderen. Rolf neemt wel contact met je op omtrent een bezoekregeling.........
Groeten Dark
quote:
op 12-17-1999 om 11:25 PM schreef R@b het volgende:
Mastur Beer Je moet er maar opkomen
Met dank aan Ludo (BB ongein) die Mastur Beer
al veel vaker te berde bracht.