Weer meer ADHD

quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 05:45 schreef 8. het volgende:
Ik heb het topic niet doorgelezen, maar ik vind het wel erg opmerkelijk altijd dat er steeds meer ADHD'ers bij komen. Voorbarige diagnoses zullen de oorzaak zijn, of wellicht ligt het eraan dat het tegenwoordig meer opvalt omdat je in de huidige maatschappij meer te doen hebt, maar dat vind ik wat vaagjes allemaal.

Zelf heb ik ADD. Dat is hoe dan ook echt geen onzin.

Hoewel er uiteraard veel echte gevallen zijn en (terechte) diagnoses heb je natuurlijk altijd een grijs gebied (zeker in de geestelijke gezondheidszorg).

Door de vele aandacht en bijna modieuze artikelen in allerlei prutsblaadjes (zelfs de libelle) denk ik dat steeds meer ouders ook iets menen te ontdekken bij hun kinderen. Zo ook ADHD. En uiteraard zijn dit soort mensen dankbaar slachtoffer van psychologen / farmaceutische industrie etc,

quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 05:51 schreef Twerk het volgende:

[..]

Hoewel er uiteraard veel echte gevallen zijn (en terechte) diagnoses heb je natuurlijk altijd een grijs gebied (zeker in de geestelijke gezondheidszorg).

Door de vele aandacht en bijna modieuze artikelen in allerlei prutjesblaadjes (zelfs de libelle) denk ik dat steeds meer ouders ook iets menen te ontdekken bij hun kinderen. Zo ook ADHD. En uiteraard zijn dit soort mensen dankbaar slachtoffer van psychologen etc.

Dat ben ik met je eens (zie mijn post) maar wat ik hier soms lees aan termen als 'modeziekte' en 'onzin' is natuurlijk ook overdreven, er zijn echt mensen die het echt hebben en zonder medicatie niet kunnen functioneren. (Zoals ik )

quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 05:53 schreef Windigo het volgende:

[..]

Dat ben ik met je eens (zie mijn post) maar wat ik hier soms lees aan termen als 'modeziekte' en 'onzin' is natuurlijk ook overdreven, er zijn echt mensen die het echt hebben en zonder medicatie niet kunnen functioneren. (Zoals ik )

Nee uiteraard. Dat is het gevaar dan weer een beetje dat zwart-wit denkers ineens alles afdoen als "modeziekte" en onzin etc. Ik begon mijn post ook dat er ongetwijfeld veel terechte diagnoses zijn gesteld waarbij medicatie ook een noodzaak is. Ik doelde expliciet op dat grijze gebied.. De zogenaamde twijfelgevallen die steeds vaker terecht komen bij de geestelijke gezondheidszorg.. Waar iemand 20 jaar geleden gewoon "af en toe een beetje druk was".

quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 05:58 schreef Twerk het volgende:

[..]

Nee uiteraard. Dat is het gevaar dan weer een beetje dat zwart-wit denkers ineens alles afdoen als "modeziekte" en onzin etc. Ik begon mijn post ook dat er ongetwijfeld veel terechte diagnoses zijn gesteld waarbij medicatie ook een noodzaak is. Ik doelde expliciet op dat grijze gebied.. De zogenaamde twijfelgevallen die steeds vaker terecht komen bij de geestelijke gezondheidszorg.. Waar iemand 20 jaar geleden gewoon "af en toe een beetje druk was".

Ja dat heeft denk ik inderdaad te maken met een veranderd leefpatroon, we zijn een zittende samenleving en als je dus 'af en toe een beetje druk bent' vinden mensen dat al gauw storend denk ik. We zitten hier in Nederland ook met veel te veel opeengepakt, dat helpt niet voor de tolerantie. Ouders willen rust als ze allebei thuiskomen van hun werk, dus word er denk ik irreëel vaak naar medicatie gegrepen. Ik denk dat de dubieuze gevallen toch voornamelijk voorkomen bij kinderen die al heel vroeg medicatie krijgen.

quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 06:01 schreef Windigo het volgende:

[..]

Ja dat heeft denk ik inderdaad te maken met een veranderd leefpatroon, we zijn een zittende samenleving en als je dus 'af en toe een beetje druk bent' vinden mensen dat al gauw storend denk ik. We zitten hier in Nederland ook met veel te veel opeengepakt, dat helpt niet voor de tolerantie. Ouders willen rust als ze allebei thuiskomen van hun werk, dus word er denk ik irreëel vaak naar medicatie gegrepen. Ik denk dat de dubieuze gevallen toch voornamelijk voorkomen bij kinderen die al heel vroeg medicatie krijgen.

Soms heb ik het idee dat het ook wel een beetje vluchtgedrag is van de ouders. Als het bijvoorbeeld qua huwelijk niet zo loopt of er zijn bepaalde spanningen in huis, dan pikt een kind dat vaak wel op en kan daardoor ook wat "afwijkend" gedrag vertonen. In plaats van de problematiek te analyseren en bij de kern aan te pakken zijn er dan toch teveel mensen (imo) die naar een psycholoog hollen met ongetwijfeld hele huilverhalen hoe druk het kind is of hoe agressief...Veel zwakke moeders heb ik ook te vaak (recent nog op tv in het programma Family Matters) horen spreken over hoe een zoontje het hele gezin zou terroriseren etc. .. Met andere woorden.. Ik denk dat bepaalde ouders hun eigen verantwoordelijkheden graag deels doorschuiven naar een "deskundige" die ongetwijfeld meteen ziet dat het kind ADHD heeft en toch zeker wel een pilletje nodig heeft (een advies wat er natuurlijk ingaat als zoete koek bij dergelijke ouders)

quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 06:10 schreef Twerk het volgende:

[..]

Soms heb ik het idee dat het ook wel een beetje vluchtgedrag is van de ouders. Als het bijvoorbeeld qua huwelijk niet zo loopt of er zijn bepaalde spanningen in huis, dan pikt een kind dat vaak wel op en kan daardoor ook wat "afwijkend" gedrag vertonen. In plaats van de problematiek te analyseren en bij de kern aan te pakken zijn er dan toch teveel mensen (imo) die naar een psycholoog hollen met ongetwijfeld hele huilverhalen hoe druk het kind is of hoe agressief...Veel zwakke moeders heb ik ook te vaak (recent nog op tv in het programma Family Matters) horen spreken over hoe een zoontje het hele gezin zou terroriseren etc. .. Met andere woorden.. Ik denk dat bepaalde ouders hun eigen verantwoordelijkheden graag deels doorschuiven naar een "deskundige" die ongetwijfeld meteen ziet dat het kind ADHD heeft en toch zeker wel een pilletje nodig heeft (een advies wat er natuurlijk ingaat als zoete koek bij dergelijke ouders)

Was volgens mij ook es een Amerikaanse moeder in die show van Dr. Phil (ter info, ik lag met griep op de bank me mateloos te vervelen) die had te horen gekregen van de crèche-leidsters dat haar zoontje toch wel erg hyperactief was, en of ze niet met hem voor een consult bij de door hen geadviseerde therpeut langs wilde gaan voor wat ritalin, want daar werden kinderen toch wel een stuk rustiger en handelbaarder van.. Wat deed die vrouw? Wat minder gaan werken, en zelf tijd thuis aan de opvoeding besteden, waarop die kleuterleidsters iets zeiden van, goh hij pakt die ritalin goed op... Gingen die goed nat toen die Dr. Phil ze er mee confronteerde... Bottom line, kinderen hebben in de eerste plek een opvoeding nodig, en als dat niet werkt kan er m.i. naar medicatie gekeken worden.

quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 09:45 schreef fruityloop het volgende:

[..]

Bottom line, kinderen hebben in de eerste plek een opvoeding nodig, en als dat niet werkt kan er m.i. naar medicatie gekeken worden.

Precies, daarom zei ik ook dat het me beter lijkt als kinderen tenminste 16 zijn voor er diagnoses worden gesteld als ADD/ADHD.

quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 09:54 schreef Windigo het volgende:

[..]

Precies, daarom zei ik ook dat het me beter lijkt als kinderen tenminste 16 zijn voor er diagnoses worden gesteld als ADD/ADHD.

Als je er op tijd bij bent, dus voor of net aan het begin van de pubertijd kan je er veel ellende mee voorkomen, de gevolgen en ernst van zo'n aandoening zijn zo verschillend per persoon, net als de reactie op ritalin en vergelijkbare medicatie, sec de leeftijdsgrens op 16 stellen is wel wat erg kort door de bocht.

Sowieso krijg ik wel wat jeuk als je de redenen hoort waarom mensen kinderen krijgen/nemen, er is een slag volk die ze bijna als accessoires zien, zo is er bij mijn neefje van ruim 5 een jongetje op school, die wordt als eerste afgezet door zijn moeder (zo rond half 8), en als laatste opgehaald van de naschoolse opvang door zijn vader, dus zo tegen 6 uur.. Die vertelde laatst vol blijdschap dat zijn vader de dag ervoor een paar uurtjes eerder uit zijn werk was gekomen om hem direct na schooltijd (dus zo 15.00) op te halen. Dat scheurt je toch recht door het hart?

Maar goed, zowel mijn vriendin als ikzelf hebben beiden geen kinderwens, dus zullen dit ook nooit meemaken of ons kind aan kunnen doen..

quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 05:20 schreef Windigo het volgende:

[..]

Ik zou inderdaad niet zonder Ritalin willen, omdat ik bewust merk hoeveel verschil dat maakt. Maar dat komt ook omdat mijn diagnose pas op volwassen leeftijd is gesteld en ik erg veel last van mijn ADD heb gehad gedurende mijn hele leven omdat we niet wisten wat er met mij aan de hand was. Ik ben er veel door gepest en heb onder mijn niveau op school gezeten, ik moet nu nog met mijn leven beginnen voor mijn gevoel. Dat is niet erg, ik heb nog wel even, maar het is niet leuk geweest. Ik ben overigens suikervrij opgevoed (macrobiotisch) dus daar lag het niet aan.

En ik ben met je eens, ondanks mijn eigen ervaring, dat het beter is te wachten tot tenminste de pubertijd voor je de medicatie voor gaat schrijven. Dan kan je zeker zijn dat er echt wat is, er bestaat ook gewoon zoiets als drukke kinderen of ouders die hun kinderen vol proppen met suiker. Ik vind inderdaad dat artsen over het algemeen te snel medicatie voorschrijven en dat er eerst degelijk onderzoek én observatie moet worden gedaan om te kunnen constateren of iemand ADHD/ADD heeft. Ik denk wel dat die diagnose tegenwoordig wel erg snel gesteld word.

Ik heb daarentegen een vragenlijst van meer dan 9 pagina's gehad die ik met mijn moeder heb beantwoord om zo accuraat mogelijk te zijn, waar ik en zij maar 3 keer ''nee'' hoefden te antwoorden. De rest klopte allemaal bij mijn symptomen, tsja, dan heb je wel medicatie nodig

Kan ik alleen maar beamen! Thnx voor je reactie

quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 09:54 schreef Windigo het volgende:

[..]

Precies, daarom zei ik ook dat het me beter lijkt als kinderen tenminste 16 zijn voor er diagnoses worden gesteld als ADD/ADHD.

Dat is gewoon pure onzin.

Ik was als klein kind ( een jaar of 4) al heel druk en met mijn eigen dingen bezig en vooral agressief.
Pas toen ik 9 of 10 was zijn we naar een psychiater gegaan.
het had van mij nog eerder gemogen.
Ik heb er heel veel aan gehad en doordat ik er al vroeg bij was kan ik nu met heel veel situaties omgaan.
Een voorbeeld een goeie vriend van mij heeft ADHD alleen is dat niet bij hem vastgesteld ( ik weet gewoon zeker dat hij ADHD heeft want ik zie alles van mij in hem) Alleen kan hij niet met zijn gedrag omgaan omdat hij nog nooit bij een spychiater is geweest. en ik wijs hem dan telkens op dingen maar de volgende keer gebeurd het weer.
ik weet zeker als hij als jong iemand hulp had gehad dan had hij net als mij geweest en dingen gaan inzien.
Hij leeft nog teveel in zijn eigen wereldje en is ondertussen 20

ADHD is niet alleen een factoor van weinig concentratie en druk zijn. Dan heeft iemand namelijk gewoon geen ADHD of ADD.
ADHD bestaat uit heel veel factoren en je kan pas zeggen dat je kind ADHD of ADD heeft als hij van die waslijst heel veel overeenkomsten heeft en niet 1 of 2
Ouders zeggen tegenwoordig al heel gouw mijn kind heeft ADHD omdat hij druk is en zich niet kan concentreren.

Ik was vroeger heel agressief (en werd gezien als een "gehandycapt" kind) ouders kregen er ook een extra bijdrage voor. vanwege mijn ernstige ADHD. die krijg je neit zomaar die bijdrage.
Sinds de pubertijd ben ik helemaal omgedraait.
Mensen dachten dat er iemand anders in mij zat zo erg veranderd
Sindsdien kan je het bij mij ook geen ADHD meer noemen maar gewoon ADD.
Mensen zien ook niet meer aan mij dat ik ADD heb.
als ik dat zeg dan zeggen ze allemaal (ooh dat had ik niet achter je gezocht je bent een hardstikke rustige jongen )
Mede dankzij de trainingen die ik gehad heb bij de psychiater omdat ik nu met heel veel situaties kan hendelen

Maar...
ik verkloot nog steeds heel veel dingen zoals school ik wil heel graag mijn Vapro-B halen.
Maar ik vertik het gewoon om in me boeken te kijken om te gaan leren. terwijl ik het wel wil
en In de les ben ik altijd met andere dingen bezig.
Ik wacht altijd op het moment dat het te laat is.
Afspraken die ik gemaakt heb vergeet ik altijd.
waardoor ik in de problemen komt.
Ik hou me nooit aan me belofte
en zo kan ik nog wel een hele lijst op gaan schrijven maar de echte ADHDers ADDers kennen het wel.

Hoe eerder naar de spychiater hoe beter des te meer leert het kind bij
op oudere leeftijd en zeker iemand van 16 die wilt helemaal niet naar de psychiater en als ADHDer zal hij daar alles aandoen om niet te gaan.

Ik ben ondertussen 20
En kan afentoe ernstig gek van mezelf worden
omdat ik het gewoon triest van mezelf vind dat ik sommige dingen niet op kan brengen om te gaan doen.

Zo en nu genoeg getypt


Groeten Remko !

[ Bericht 1% gewijzigd door NLvice op 21-01-2009 21:48:57 ]

Aanvulling

Als je dit als ADD'er ook als ADHD'er leest zul je zien dat 99 % overeenkomt

Bij mij is het 100 % dit verhaal is precies mij. Dan weet je ook gelijk wat er allemaal nog bij dat lijstje van me vorige post bij kan
Het is gewoon eng als je dat leest als alles overeenkomt.
Dan ga je pas inzien dat je een probleem hebt.
Als anderen het tegen je zeggen luister je er niet naar en denk je dat ze uit hun nek lullen.


Kenmerken ADD
Verondersteld wordt dat de hersenen van ADD'ers anders functioneren dan die van niet-ADD'ers. Mensen met ADD hebben een enorme gedachtenstroom waardoor ze vaak dromerig of ongeïnteresseerd overkomen op andere mensen. Door deze gedachtenstroom kunnen ze zich moeilijk concentreren op de voor het specifieke moment relevante zaken. Het filter dat relevante van irrelevante zaken scheidt, werkt minder goed. Mensen met ADD zijn snel afgeleid, rusteloos en vaak impulsief in hun gedrag. Kenmerkend voor ADD is het hebben van meerdere intense stemmingsschommelingen op een dag. Ook slaapproblemen, vergeetachtigheid, ongeorganiseerdheid, en een onderontwikkeld tijdsbesef horen er bijna altijd bij. Daarnaast hebben ADD'ers net als de hyperactieve ADHD'ers vaak moeite met stil zitten. Ook zijn ze vaak overgevoelig voor geluids- en beeldimpulsen. ADD'ers hebben er dikwijls moeite mee een gesprek te volgen in een grotere groep mensen. Dit omdat ze zich niet kunnen concentreren op één gesprek, maar zich proberen te focussen op alle gesprekken die op dat moment gaande zijn. Mensen met ADD beschrijven dit probleem soms als "het luisteren naar een gesprek op de radio, terwijl de uitzending gepaard gaat met heel veel ruis".

Vaak bezitten AD(H)D'ers bijzondere vaardigheden met betrekking tot het snel combineren van informatie en indrukken, probleemoplossend denken, creativiteit en originaliteit, en ruimtelijk inzicht. Mensen met ADD kunnen in bepaalde situaties hyperfocussen; men is dan extreem geconcentreerd en zich niet bewust van wat er om zich heen gebeurt. Dit hoge concentratieniveau kan leiden tot het ontwikkelen van uitzonderlijke talenten. Omdat veel AD(H)D'ers een hogere prikkeldrempel hebben, zullen ze in bepaalde risicovolle en crisissituaties alerter en beter functioneren, terwijl bij andere mensen de kans op disfunctioneren juist toeneemt.

[ Bericht 66% gewijzigd door NLvice op 21-01-2009 22:23:42 ]

quote:

Op maandag 19 januari 2009 21:06 schreef Boswachtertje het volgende:
Het lijkt me dat er 2 groepen zijn die nu medicatie krijgen: mensen die zoals windigo moeite hebben om zich goed te kunnen concentreren en een groep mensen die standaard te druk is.
De eerste categorie krijgt m.i. terecht medicatie, terwijl de 2e groep zeer waarschijnlijk door meer aandacht en andere opvoedingstechnieken goed geholpen kan worden..

Maar buiten dat vind ik het zelf wel eng om kinderen al zo vroeg aan de 'harddrugs' te helpen.. hoe zit het met de verslavingsverschijnselen van de mensen die gebruiken? Windigo bv ervaring?

Zoek de verschillen tussen ADD en ADHD eens uit. Dan zie je waarom mensen met een concentratie stoornis zonder hyperactiviteit ook deze middelen krijgen.

quote:

Op woensdag 21 januari 2009 22:02 schreef Saphire het volgende:

[..]

Zoek de verschillen tussen ADD en ADHD eens uit. Dan zie je waarom mensen met een concentratie stoornis zonder hyperactiviteit ook deze middelen krijgen.

Had een directe link wel fijn gevonden

Maar oke, zal ik even doen. Weet er wel wat van, maar die kennis is van enkele jaren terug en is dus wat verouderd.. zal het naar aanleiding van je bericht weer even bijwerken

quote:

Op dinsdag 20 januari 2009 09:54 schreef Windigo het volgende:

[..]

Precies, daarom zei ik ook dat het me beter lijkt als kinderen tenminste 16 zijn voor er diagnoses worden gesteld als ADD/ADHD.

Inderdaad, want je kan in de brugklas bijvoorbeeld totaal niet zien of een kind ADD/ADHD heeft. Sterker nog, waarom al op hun 16e? Gewoon wachten tot ze volgroeid zijn, pas op hun 21e. of wacht, dan zijn ze al lang klaar met school, drop outs en een enorm probleem voor de samenleving. Strak plan.

quote:

Op donderdag 22 januari 2009 18:04 schreef Boswachtertje het volgende:

[..]

Had een directe link wel fijn gevonden

Maar oke, zal ik even doen. Weet er wel wat van, maar die kennis is van enkele jaren terug en is dus wat verouderd.. zal het naar aanleiding van je bericht weer even bijwerken

ADD is eigenlijk niet heel erg veel anders dan ADHD, Attention deficit Disorder, ipv Attention deficit Hyperactivity Disorder. En laat nou die Attention deficit en Disorder de 2 zijn waarom ADD en ADHD'rs hun medicijnen krijgen. 't is trouwens tegenwoordig ADHD- en ADHD+. met als + de "ouderwetse" ADHD en - ADD.

quote:

Op donderdag 22 januari 2009 19:54 schreef Saphire het volgende:
ADD is eigenlijk niet heel erg veel anders dan ADHD, Attention deficit Disorder, ipv Attention deficit Hyperactivity Disorder. En laat nou die Attention deficit en Disorder de 2 zijn waarom ADD en ADHD'rs hun medicijnen krijgen. 't is trouwens tegenwoordig ADHD- en ADHD+. met als + de "ouderwetse" ADHD en - ADD.

Kwam al een site tegen waar ze in die opdeling nog verder gaan:

quote:

Subtypes volgens dr. Daniel Amen:
AD/HD, het gecombineerde type, met zowel symptomen van aandachtsproblemen en hyperactiviteit-impulsiviteit.
ADD, met voornamelijk concentratieproblemen. Symptomen: aandachts- en concentratieproblemen, chronische verveling, zeer lage motivatie, verstrooidheid en een laag energieniveau.
Het klassieke voornamelijk hyperactieve subtype, met alle kenmerken van hyperactiviteit, maar met minder dan zes symptomen van aandachtsproblemen.
Overfocused ADD, met symptomen als problemen de aandacht te verleggen van het ene naar het andere onderwerp, cognitieve inflexibiliteit, problemen met veranderingen, excessief piekeren en opstandig en twistziek gedrag.
Slaapkwab-ADD, met als symptomen: onoplettendheid en/of hyperactiviteit-impulsiviteit en stemmingswisselingen, agressie, milde achterdochtigheid, angst met weinig aanleiding, atypische hoofdpijn of buikpijn, visuele of auditieve waanbeelden en leerproblemen (voornamelijk lezen en auditieve verwerking van informatie).
Limbische ADD - het depressieve subtype, met symptomen van onoplettendheid en/of hyperactivteit-impulsiviteit en negativiteit, depressie, slaapproblemen, lusteloosheid, laag zelfbeeld, sociale isolatie, lage motivatie en hoge prikkelbaarheid.
Ring-van-vuur-ADD - het explosieve subtype (10% - 15% van alle mensen met ADHD - genaamd naar het het patroon wat SPECT-scans van de hersenen van deze mensen laten zien). De symptomen van deze afwijkende vorm van ADHD zijn o.a. ernstig oppositioneel gedrag, grote afleidbaarheid, irritatie, opvliegendheid en stemmingswisselingen. Het vermoeden is dat deze vorm bij kinderen een vroege aanwijzing is van manisch-depressiviteit.
ADHD veroorzaakt door hersenbeschadiging, voornamelijk van van de linkerprefrontale cortex (hersenschors). De symptomen (zichzelf in het gareel te houden, aandachts-, concentratie-, organisatie- en uitvoeringsproblemen) ontstaan of verergeren in het jaar na het hoofdletsel.

bron

Toch blijf ik het voor de twijfelgevallen een zwaar en gevaarlijk ziektebeeld vinden, al was het maar omdat ik in alle hierbovengenoemde vormen wel iets kan vinden dat ook op mij toepast. Daarom ben ik het ook eens met de schrijver hierboven (was jij dat ook niet?) die stelt dat het niet om een paar overeenkomsten met de checklist moet gaan, maar om een overduidelijke meerderheid. En dan nog pleit ik voor voorzichtigheid

quote:

Op donderdag 22 januari 2009 20:04 schreef Boswachtertje het volgende:

[..]

Kwam al een site tegen waar ze in die opdeling nog verder gaan:
[..]

bron

Toch blijf ik het voor de twijfelgevallen een zwaar en gevaarlijk ziektebeeld vinden, al was het maar omdat ik in alle hierbovengenoemde vormen wel iets kan vinden dat ook op mij toepast. Daarom ben ik het ook eens met de schrijver hierboven (was jij dat ook niet?) die stelt dat het niet om een paar overeenkomsten met de checklist moet gaan, maar om een overduidelijke meerderheid. En dan nog pleit ik voor voorzichtigheid

Een capabele psycholoog dient het gewoon te onderzoeken. Je zal niet altijd meerdere vormen van ADD terugvinden bij een leerling, maar dat houd niet in dat hij of zij geen ADD heeft. Je moet ten alle tijden terughoudend zijn, maar als je je erin verdiept, hoeveel stappen er volgens de verzekering bijvoorbeeld moeten worden gezet dan weet je al dat het echt heel wat werk is. Het is niet zo dat je bij je huisarts langsloopt, ff meld dat je wel ADD hebt en of die je pillen wil geven en snel graag. Eerst langs een kinderarts, dan onderzoek door een psycholoog/psychiater, daarna overleg tussen die 2 en daarna komt er pas een recept voor ADD of ADHD. Daarnaast moet het kind ook onder behandeling blijven. Het is dus absoluut niet zoals types als lambiekje je willen doen geloven, er wordt echt wel voorzichtig mee omgesprongen.

quote:

Op donderdag 22 januari 2009 20:24 schreef Saphire het volgende:
Een capabele psycholoog dient het gewoon te onderzoeken. Je zal niet altijd meerdere vormen van ADD terugvinden bij een leerling, maar dat houd niet in dat hij of zij geen ADD heeft. Je moet ten alle tijden terughoudend zijn, maar als je je erin verdiept, hoeveel stappen er volgens de verzekering bijvoorbeeld moeten worden gezet dan weet je al dat het echt heel wat werk is. Het is niet zo dat je bij je huisarts langsloopt, ff meld dat je wel ADD hebt en of die je pillen wil geven en snel graag. Eerst langs een kinderarts, dan onderzoek door een psycholoog/psychiater, daarna overleg tussen die 2 en daarna komt er pas een recept voor ADD of ADHD. Daarnaast moet het kind ook onder behandeling blijven. Het is dus absoluut niet zoals types als lambiekje je willen doen geloven, er wordt echt wel voorzichtig mee omgesprongen.

Ik ben het helemaal met je eens en laat de kennis in deze op jouw schouders rusten, aangezien je er meer van weet dan ik. Types als Lambiekje hebben wmb de ruimte gekregen, door ontstane problemen in de zorg; meer werkdruk, minder tijd per patiënt etc. Dan gaat er wel eens iets mis en dat wordt dan uitgelicht in de media gebracht --> ontzetting dat zoiets kan in NL! Op 1 punt echter geef ik hem wel het voordeel van de twijfel: big Pharma business

Verder besef ik dat alles net een stukje genuanceerder is.. ben net bezig dit weer rustig te beseffen, dus vergeef mijn trage leermethode