REV Reviews & Productbeoordelingen
Ben je net naar een concert geweest? Een theatervoorstelling gezien van de zomer? Ga je binnenkort naar een museum of een dancefestival? Heb je een geweldig boek gelezen? Allemaal mooie gelegenheden om na afloop je bevindingen met iedereen te delen.
Hey allemaal.
Ik heb een review geschreven van de game "Prince of Persia" voor de xbox360 en PS3. Het is me eerste review, en ik wil er graag in de toekomst meerdere maken. Graag hoor ik wat feedback van jullie lezers. Het gaat mij vooral om de inhoud, niet zozeer om de grammatica. Hou er rekening mee dat ik nog maar 16 ben in je eventuele beoordeling van mijn recensie.
Alvast bedankt!
Het eerste Prince of Persia spel bestaat al sinds 1989. Wat toen nog een side-scrolling platform game was, is nu uitgegroeid tot volwaardig action/adventure spel. Na de eerste twee games ontwikkelt door Brøderbund, en de derde door Red Orb Entertainment, nam het meer bekende Franse bedrijf ubisoft de serie over. Hier kwam de sands of time trilogie uit voort. Nu, negentien jaar later heeft datzelfde bedrijf de gelijknamig aan het eerste spel “Prince of Persia” gemaakt. Die een nieuwe stap maakt in de serie, door met een compleet nieuw verhaallijn te beginnen.
De reis begint wanneer de prins midden in zijn zoektocht naar zijn ezel, die na een hevige zandstorm zoek is geraakt. Tegen een mysterieuze dame opbotst. Die ergens voor op de vlucht lijkt te zijn. De prins, die trouwens gewoon de prins schijnt te heten omdat zijn naam verder nooit wordt genoemd, volgt de vrouw die later Elika blijkt te heten, en besluit met haar mee te gaan naar een tempel. Na hun komst in de tempel, verschijnt de vader van Elika, die de boom des levens in de tempel vernielt. Waardoor de kwade god Ahriman ontsnapt, wat een donkere deken over de wereld, samen met kwaadaardige monsters achterlaat. Elika die koste wat het kost wil dat het land teruggaat naar zijn normale staat, en Ahriman opnieuw wilt gevangen nemen. Vraagt de prins om hulp, en hier begint het avontuur pas echt.
Je begint de game met een leerprogramma, en word zo geïntroduceerd aan de besturing van het spel. Rennen doe je met de linker analoge stick, de “a” knop wordt gebruikt om te springen. De “b” knop functioneert in gevechten om iemand te grijpen, en langer langs een muur te rennen als dat mogelijk is, en wordt af en toe ook gebruikt om dingen zoals hendels vast te pakken. De “x” knop is alleen voor gebruik in gevechten, en je gebruikt hiermee je zwaard, die je overigens alleen kan gebruiken wanneer je in een gevecht zit. Je kan je zwaard op andere momenten in het spel niet tevoorschijn halen. Met de “y” knop zet je Elika aan het werk, door haar in gevechten te laten aanvallen. Als je een sprong moet maken die je niet haalt wordt het beeld zwart wit, en kan je de y knop ook gebruiken om je sprong door Elika te vergroten. Met alle vier de knoppen kunnen in gevechten verscheidene combo’s gemaakt worden, die je in een rooster in het start menu kan terugvinden. Alleen zal je jezelf waarschijnlijk op betrappen zelf wat combinaties van knoppen in te rammen. Sommige gevechten zijn wat aan de lange kant en worden ondanks de combo’s wat eentonig. Je vecht altijd maar met 1 vijand tegelijk. De meeste gevechten zijn voorzien van momenten waarin je snel moet reageren door op de juiste knop te drukken, of juist heel snel achter elkaar op dezelfde knop te drukken. In een gevecht wordt bijna voortdurend aangegeven te verdedigen met de rechter trekkerknop, wat de snelheid van het spel een stuk omlaag brengt. Veel van je aanvallen worden vaak geblokkeerd door je tegenstander, en dat kan enige frustratie met zich meebrengen.
Je kan echter niet doodgaan in dit spel. Prince of Persia kent geen energie balk, levens of zelfs een game over scherm. Elke keer als je dreigt dood te gaan, red Elika je van je ondergang. In gevechten heeft dit als penalty dat de levensbalk van je tegenstander zich weer vult, en als je in een ravijn valt je weer terug wordt gestuurd naar het laatste plateau waar je op heb gestaan. Zo worden de stukken dat je jezelf niet op een plateau bevindt gaandeweg het spel steeds langer, waardoor het een grotere straf wordt een misstap te maken. In gevechten geldt hetzelfde idee, doordat de levensbalk van je tegenstander zich steeds voller vult naarmate je hem bijna dood heb. Ondanks al die dingen blijft het toch een beetje lullig aanvoelen om als stoere prins steeds maar opnieuw gered te worden door een meisje. Verder is het wel goed uitgewerkt en zou het een voorbeeld kunnen zijn voor toekomstige games. De game kent enkele puzzel elementen, maar het zijn er niet veel, Ze houden je een tijdje zoet, maar het zijn geen echte breinkrakers. Na een tijdje begin je jezelf af te vragen, is dit het enige wat ik doe? Rennen, springen, klimmen en af en toe een gevecht hier en daar. Het antwoord is ja, het hele spel bestaat uit 3 basis elementen: rennen, springen en klimmen. Dat is zo’n beetje Prince of Persia in een notendop. Het spel treed snel in herhaling, en begint na een tijdje meer van een verplichting aan te voelen dan iets wat je voor je plezier doet. Wat ook niet helpt is dat je na elke plek die je geheeld hebt samen met Elika, zogeheten “light seeds” moet verzamelen, die je dezelfde omgeving voor een 2de keer laten doorlopen. Gelukkig is er wel een teleport systeem ingebouwd, wat je naar gebieden die je al geheeld heb laat afreizen in luttele seconden. De game wordt steeds leuker naarmate je hem speelt, dat mede dankzij het verhaal wat je steeds meer in het spel trekt, en je motiveert om verder te spelen. Het spel geeft jou zelf de keus het in elke willekeurige volgorde uit te spelen. Je kan zelf kiezen naar welke gebieden jij eerst wilt gaan, wat tot gevolg heeft dat er niet echt een opbouw van moeilijkheidsgraad in het spel zit aangezien je zelf bepaalt waar je eerst heen wilt gaan.
In tegenstelling tot de andere Prince of Persia games heeft deze voor een tekenfilmachtige uitstraling gekozen, die het spel gelukkig niet aan een tekenfilm doet denken. De sfeer van het spel wordt erg goed neergezet door de graphics en komt geen moment kinderachtig over. Wat gevreesd kan worden bij deze keuze van wat doet denken aan zogenoemde cel-shaded graphics.
De omgevingen zijn prachtig en een lust voor het oog, de gebieden zijn zeer origineel en doen je wensen dat ze echt bestonden. Het aantal vijanden is gering, elke vijand die je ziet zal je zeker meerdere malen zien terugkeren. Over de muziek valt niet heel veel te zeggen, het brengt de oosterse sfeer tot zijn recht. Klein minpuntje is wellicht dat je over de gehele wereld bij een geheeld stuk land altijd hetzelfde nummer hoort, en ze geen verschillende nummers hebben gebruikt voor de verschillende gebieden.
Prince of Persia is een bovengemiddelde game, die bovenal erg soepel speelt, Wat zeer belangrijk is bij een spel als deze. Het verhaal interesseert wellicht niet meteen, maar wordt steeds interessanter, wat de speelervaring ook plezieriger maakt. De game laat een vrij krachtige indruk achter wat te danken valt aan het verhaal. Misschien verveel je jezelf na de eerste paar speelsessies. Maar als je doorzet vindt je in dit spel een voldoeningschenkende ervaring die je niet wilt missen.
80/100
Ik heb een review geschreven van de game "Prince of Persia" voor de xbox360 en PS3. Het is me eerste review, en ik wil er graag in de toekomst meerdere maken. Graag hoor ik wat feedback van jullie lezers. Het gaat mij vooral om de inhoud, niet zozeer om de grammatica. Hou er rekening mee dat ik nog maar 16 ben in je eventuele beoordeling van mijn recensie.
Alvast bedankt!
Het eerste Prince of Persia spel bestaat al sinds 1989. Wat toen nog een side-scrolling platform game was, is nu uitgegroeid tot volwaardig action/adventure spel. Na de eerste twee games ontwikkelt door Brøderbund, en de derde door Red Orb Entertainment, nam het meer bekende Franse bedrijf ubisoft de serie over. Hier kwam de sands of time trilogie uit voort. Nu, negentien jaar later heeft datzelfde bedrijf de gelijknamig aan het eerste spel “Prince of Persia” gemaakt. Die een nieuwe stap maakt in de serie, door met een compleet nieuw verhaallijn te beginnen.
De reis begint wanneer de prins midden in zijn zoektocht naar zijn ezel, die na een hevige zandstorm zoek is geraakt. Tegen een mysterieuze dame opbotst. Die ergens voor op de vlucht lijkt te zijn. De prins, die trouwens gewoon de prins schijnt te heten omdat zijn naam verder nooit wordt genoemd, volgt de vrouw die later Elika blijkt te heten, en besluit met haar mee te gaan naar een tempel. Na hun komst in de tempel, verschijnt de vader van Elika, die de boom des levens in de tempel vernielt. Waardoor de kwade god Ahriman ontsnapt, wat een donkere deken over de wereld, samen met kwaadaardige monsters achterlaat. Elika die koste wat het kost wil dat het land teruggaat naar zijn normale staat, en Ahriman opnieuw wilt gevangen nemen. Vraagt de prins om hulp, en hier begint het avontuur pas echt.
Je begint de game met een leerprogramma, en word zo geïntroduceerd aan de besturing van het spel. Rennen doe je met de linker analoge stick, de “a” knop wordt gebruikt om te springen. De “b” knop functioneert in gevechten om iemand te grijpen, en langer langs een muur te rennen als dat mogelijk is, en wordt af en toe ook gebruikt om dingen zoals hendels vast te pakken. De “x” knop is alleen voor gebruik in gevechten, en je gebruikt hiermee je zwaard, die je overigens alleen kan gebruiken wanneer je in een gevecht zit. Je kan je zwaard op andere momenten in het spel niet tevoorschijn halen. Met de “y” knop zet je Elika aan het werk, door haar in gevechten te laten aanvallen. Als je een sprong moet maken die je niet haalt wordt het beeld zwart wit, en kan je de y knop ook gebruiken om je sprong door Elika te vergroten. Met alle vier de knoppen kunnen in gevechten verscheidene combo’s gemaakt worden, die je in een rooster in het start menu kan terugvinden. Alleen zal je jezelf waarschijnlijk op betrappen zelf wat combinaties van knoppen in te rammen. Sommige gevechten zijn wat aan de lange kant en worden ondanks de combo’s wat eentonig. Je vecht altijd maar met 1 vijand tegelijk. De meeste gevechten zijn voorzien van momenten waarin je snel moet reageren door op de juiste knop te drukken, of juist heel snel achter elkaar op dezelfde knop te drukken. In een gevecht wordt bijna voortdurend aangegeven te verdedigen met de rechter trekkerknop, wat de snelheid van het spel een stuk omlaag brengt. Veel van je aanvallen worden vaak geblokkeerd door je tegenstander, en dat kan enige frustratie met zich meebrengen.
Je kan echter niet doodgaan in dit spel. Prince of Persia kent geen energie balk, levens of zelfs een game over scherm. Elke keer als je dreigt dood te gaan, red Elika je van je ondergang. In gevechten heeft dit als penalty dat de levensbalk van je tegenstander zich weer vult, en als je in een ravijn valt je weer terug wordt gestuurd naar het laatste plateau waar je op heb gestaan. Zo worden de stukken dat je jezelf niet op een plateau bevindt gaandeweg het spel steeds langer, waardoor het een grotere straf wordt een misstap te maken. In gevechten geldt hetzelfde idee, doordat de levensbalk van je tegenstander zich steeds voller vult naarmate je hem bijna dood heb. Ondanks al die dingen blijft het toch een beetje lullig aanvoelen om als stoere prins steeds maar opnieuw gered te worden door een meisje. Verder is het wel goed uitgewerkt en zou het een voorbeeld kunnen zijn voor toekomstige games. De game kent enkele puzzel elementen, maar het zijn er niet veel, Ze houden je een tijdje zoet, maar het zijn geen echte breinkrakers. Na een tijdje begin je jezelf af te vragen, is dit het enige wat ik doe? Rennen, springen, klimmen en af en toe een gevecht hier en daar. Het antwoord is ja, het hele spel bestaat uit 3 basis elementen: rennen, springen en klimmen. Dat is zo’n beetje Prince of Persia in een notendop. Het spel treed snel in herhaling, en begint na een tijdje meer van een verplichting aan te voelen dan iets wat je voor je plezier doet. Wat ook niet helpt is dat je na elke plek die je geheeld hebt samen met Elika, zogeheten “light seeds” moet verzamelen, die je dezelfde omgeving voor een 2de keer laten doorlopen. Gelukkig is er wel een teleport systeem ingebouwd, wat je naar gebieden die je al geheeld heb laat afreizen in luttele seconden. De game wordt steeds leuker naarmate je hem speelt, dat mede dankzij het verhaal wat je steeds meer in het spel trekt, en je motiveert om verder te spelen. Het spel geeft jou zelf de keus het in elke willekeurige volgorde uit te spelen. Je kan zelf kiezen naar welke gebieden jij eerst wilt gaan, wat tot gevolg heeft dat er niet echt een opbouw van moeilijkheidsgraad in het spel zit aangezien je zelf bepaalt waar je eerst heen wilt gaan.
In tegenstelling tot de andere Prince of Persia games heeft deze voor een tekenfilmachtige uitstraling gekozen, die het spel gelukkig niet aan een tekenfilm doet denken. De sfeer van het spel wordt erg goed neergezet door de graphics en komt geen moment kinderachtig over. Wat gevreesd kan worden bij deze keuze van wat doet denken aan zogenoemde cel-shaded graphics.
De omgevingen zijn prachtig en een lust voor het oog, de gebieden zijn zeer origineel en doen je wensen dat ze echt bestonden. Het aantal vijanden is gering, elke vijand die je ziet zal je zeker meerdere malen zien terugkeren. Over de muziek valt niet heel veel te zeggen, het brengt de oosterse sfeer tot zijn recht. Klein minpuntje is wellicht dat je over de gehele wereld bij een geheeld stuk land altijd hetzelfde nummer hoort, en ze geen verschillende nummers hebben gebruikt voor de verschillende gebieden.
Prince of Persia is een bovengemiddelde game, die bovenal erg soepel speelt, Wat zeer belangrijk is bij een spel als deze. Het verhaal interesseert wellicht niet meteen, maar wordt steeds interessanter, wat de speelervaring ook plezieriger maakt. De game laat een vrij krachtige indruk achter wat te danken valt aan het verhaal. Misschien verveel je jezelf na de eerste paar speelsessies. Maar als je doorzet vindt je in dit spel een voldoeningschenkende ervaring die je niet wilt missen.
80/100
Wat meer alinea's en wat visuele ondersteuning in de vorm van plaatjes zouden deze review afmaken, verder tof geschreven.
Long live music.
|
|
