Mijn vriend is al in de 30 en heeft alleen 1 jongere zus. Mijn vriend lijkt helemaal niet op zijn familie, zijn familie is vooral bezig met stand en status en hoe je overkomt op andere mensen, etiquette en dat soort dingen. Mijn vriend is dus totaal niet zo en ik ook niet. Hoewel hij al in de 30 is krijgt hij heel vaak te horen hoe hij zich moet kleden, hoe hij moet eten, waar hij over moet praten, hoe hij zijn geld moet besteden, dat hij te dik is enz enz. Zijn zus is net zoals de rest van zijn familie. Het gaat vaak zo:
mijn vriend en zijn zus zien elkaar alleen bij verplichte nummers (ze nodigen elkaar nooit uit en gaan nooit spontaan bij elkaar langs.) en hebben elkaar dan eigenlijk niks te zeggen. Ze maken nooit een leuk praatje samen. Als er al tegen elkaar gesproken wordt dan is het zo dat zijn zus commentaar heeft (zie bovenstaande onderwerpen) terwijl ze toch een flink aantal jaar jonger is. Mijn vriend gaat nooit ergens tegen in, accepteert alles en zal nooit een lullige opmerking tegen haar maken. Hun moeder valt zijn zus altijd bij en zegt vaak dezelfde dingen tegen mijn vriend als ze erbij is. Laats heeft hij 1 opmerkinge gemaakt en eigenlijk was die niet eens negatief, hij constateerde alleen iets, en zijn zus ging meteen in de verdediging. Terwijl zij altijd zoveel commentaar op mijn vriend heeft. Ook heeft ze nu een kindje, en mijn vriend betrekt ze er totaal niet bij.
In het verleden vond ik het te ver gaan dat zij met zijn 2-en alles bij ons in huis gingen beslissen (en afkraken) en toen is er omdat ik daar niet van gediend was een conflict ontstaan. Dat is nu wel min of meer opgelost, maar je merkt gewoon goed dat ik er nog altijd op word aangekeken. Ik heb zelf het gevoel dat de zus van mijn vriend heel anders benaderd wordt dan mijn vriend en dat merk ik dan aan kleine dingen. Zijn moeder belt mijn vriend nooit, maar zijn zus wel. Als mijn vriend zijn moeder belt gaan ze vaak zitten mailen waardoor ze niet echt bij het gesprek is. Als mijn vriend daar is en iets vertelt wordt er vaak maar half geluisterd onder het mom van ja ja het is allemaal niet zo belangrijk. Maar als zijn zus iets vertelt, wordt er wel geluisterd. Nu gaan wij binnenkort verhuizen en zijn moeder heeft dat tegen niemand in de familie en kennissenkring verteld. Toen zijn zus ging verhuizen wist iedereen het wel. Wij gaan in een huurhuis wonen en nu heeft zijn moeder laten merken dat ze dat niet zo goed/belangrijk vindt als een koophuis. (Zijn zus heeft natuurlijk wel een koophuis). Ieder jaar worden er met kerst vrienden van zijn zus uitgenodigd. Vrienden van mijn vriend zijn er al die jaren nog nooit bij geweest. Op de sterfdag van hun vader gaat hun moeder altijd overdag iets met zijn zus doen, met mijn vriend heeft ze dat nog nooit gedaan. En zo kan ik nog andere voorbeelden opnoemen. Ik vind het best moeilijk om mee om te gaan, want ik zie die 2 deling zo. Zijn zus krijgt nooit zoveel commentaar en kritiek van hun moeder en wordt juist heel positief benaderd.
Wat zouden jullie doen? Mijn vriend is echt een goedzak en ziet dingen vaak niet of durft er niet tegenin te gaan.
Tevens zou ik mij niet laten commanderen door mijn ouders/familie als ik 30 zou zijn
Ik weet niet hoe je er mee moet omgaan, je zou het kunnen laten gaan (het is immers hun probleem) tenzij je echt merkt dat hij er moeite mee heeft dat hij niet als volwaardig wordt gezien en zijn zus wel.
Als hij er minder moeite mee lijkt te hebben omdat hij niet beter weet... lekker laten gaan.
quote:Op dinsdag 30 december 2008 13:48 schreef tijnbrein het volgende:
TS hoe is jouw familie? Als jij goed met jouw familie kan opschieten gewoon het contact met de familie van je vriend verbreken.
Vindt hij het een probleem, dan zou ik hem zeker aansporen om het eens aan de orde te stellen. Maar als hij het eigenlijk helemaal niet zo'n probleem vindt (wat ik een beetje proef) zou ik het gewoon lekker laten rusten. In dat geval zijn het jouw irritaties over mensen waar je niet perse een band mee hoeft op te bouwen. Je ziet die mensen met kerst en een verjaardag en leeft verder gewoon je eigen leven.
quote:Is het dan wel familie?Mijn vriend lijkt helemaal niet op zijn familie.
maak er niet een spelletje voor jou van en bemoei je niet met fam. zaken. Dit zijn omgangsvormen die zich over een periode van jaren zo hebben gevormd en het enige wat jij daarbinnen kan bereiken is dat hij geen contact meer heeft met zijn eigen fam. Zorg ervoor dat je er (ONPARTIJDIG; sorry, maar je lijkt me de dominante in jullie relatie) met hem over praat en laat hem zijn eigen standpunt vormen. Als hij een goedzak is, is er misschien wel geen land mee te bezeilen. Dat moet je dan maar accepteren.
Overigens, jij hoeft niet over je heen te laten lopen bij je schoonouders.
ik ben erg benieuwd wat je van mijn reactie vind.
Je vriend blijkt er niet zo mee te zitten. Hij zal het gewend zijn.
Wat boeit jou die mensen nou als je ze blijkbaar alleen op verjaardagen ziet?
Overigens ben ik altijd heel stil als ik daar ben dus het is niet zo dat ik van leer trek of zo als ik daar ben. Mij hoor of zie je niet. Ik zie alleen wel dingen die ikzelf nooit zou accepteren.
volgens mij is dit topic wel eens langsgeweest...
quote:Dat dus. En als hij er geen probleem mee heeft, waarom zou jij er dan een probleem van maken?Op dinsdag 30 december 2008 14:00 schreef B4ron het volgende:
jij gaat je smoel houden en je vriend gewoon steunen (excuses voor de harde taal...)
maak er niet een spelletje voor jou van en bemoei je niet met fam. zaken. Dit zijn omgangsvormen die zich over een periode van jaren zo hebben gevormd en het enige wat jij daarbinnen kan bereiken is dat hij geen contact meer heeft met zijn eigen fam. Zorg ervoor dat je er (ONPARTIJDIG; sorry, maar je lijkt me de dominante in jullie relatie) met hem over praat en laat hem zijn eigen standpunt vormen. Als hij een goedzak is, is er misschien wel geen land mee te bezeilen. Dat moet je dan maar accepteren.
Overigens, jij hoeft niet over je heen te laten lopen bij je schoonouders.
ik ben erg benieuwd wat je van mijn reactie vind.
Zo te zien heeft hij overigens iemand gekozen die het meest op zijn meest bekende voorbeeld lijkt.
Eigenlijk heb je er toch helemaal niks mee te maken dus waar bemoei jij je mee? Als je vriend er wel mee zou zitten zou je voor 'm op kunnen komen, maar kom op zeg, tis een kerel van in de 30. Als ie nu alles maar accepteert dan zul je dat nooit meer in hem veranderen en kan je dit hele issue beter laten rusten om irritatie te besparen.
Maargoed, al met al krijg ik van jou dankzij dit topic best een rare indruk, aangezien het een situatie is waar je eigenlijk vrij weinig mee te maken hebt en je er toch mee lijkt te zitten, maar je vriend niet?
Edit: En al met al vind ik dat je zelf heel erg op zijn moeder lijkt, met je bemoeizieke gedrag zonder rekening met hem te houden. Je interesseert je blijkbaar alleen maar in wat JIJ vindt van hun gedrag, en niet in wat je vriend ergens van vindt.
"Goh zus, wat ben jij eigenlijk arrogant dat je steeds [vul maar in]"
Beledigd? Waarom, ik ben alleen maar eerlijk.
Heeft je vriend wel eens gewoon hardop gezegd hoe vervelend hij het vindt om op zo'n manier behandeld te worden?
quote:Op dinsdag 30 december 2008 13:44 schreef cat2 het volgende:
Wat zouden jullie doen in de volgende situatie?:
het laten gaan. doet je vriend toch ook.
volgens mij maak jij je druk om dingen die zijn hartslag nooit zullen beinvloeden
tenzij er op een verjaardag iets wordt gezegd over jullie situatie, jullie, daar hoor jij bij. dan gaat het over jou, dan laat je weten hoe jij erover denkt
quote:Oh ik ook, maar dan ga je er niet een heel topic over volschrijven met een klaagzang van hier tot tokyo zonder dat je de mening van je vriend überhaupt er in vermeldt. Want dan lijkt het alsof je jezelf helemaal niet voor de mening van je vriend interesseert.Op dinsdag 30 december 2008 14:36 schreef shmoopy het volgende:
Precies, ik kan me voorstellen dat het niet om aan te zien is dat iemand waar je van houdt, zo behandeld wordt.
Edit: En blijkbaar vindt d'r vriend het allemaal geen probleem, dus dan IS er toch geen probleem?
Het is niet zo dat hij het allemaal best vindt. Dat zegt hij altijd maar snel, maar als je er dieper op in gaat is hij ook niet blij met de situatie. Hij zegt altijd dat hij er niet tegenin durft te gaan. Dat is de kern van het probleem.
Ikzelf kan er totaal niet tegen en zou dit nooit accepteren. Daarom is het ook een moeilijke situatie dat mijn vriend het wel accepteert omdat hij gewoon te onzeker is om er tegenin te gaan.
quote:Te onzeker of gewoon murw? Geen zin meer om er tegenin te gaan omdat hij weet dat het toch niks uithaaldOp dinsdag 30 december 2008 14:43 schreef cat2 het volgende:
nee shmooopy zo is dat ook. Ik zou zelf heel graag voor hem op willen komen, maar ik vind dat hij het zelf moet doen/leren. Hij is inderdaad al in de 30, dus dan kan ik het niet meer voor hem gaan doen.
Het is niet zo dat hij het allemaal best vindt. Dat zegt hij altijd maar snel, maar als je er dieper op in gaat is hij ook niet blij met de situatie. Hij zegt altijd dat hij er niet tegenin durft te gaan. Dat is de kern van het probleem.
Ikzelf kan er totaal niet tegen en zou dit nooit accepteren. Daarom is het ook een moeilijke situatie dat mijn vriend het wel accepteert omdat hij gewoon te onzeker is om er tegenin te gaan.
2. Het is zijn familie, niet de jouwe. Als ze echter in jullie (jij en je vriend) huis komen lopen zeuren: kom eens voor jezelf op en zeg dat ze hun mond moeten houden of weg kunnen blijven. Het is ook jouw huis, dus jij mag ook beslissen wie er wel en niet over de vloer komt.
Verder: wat er grotendeels allemaal al gezegd is.
quote:Dat absoluut, maar ik zou me er net zo hard aan ergeren dat iemand het laat gebeuren, en volgens mij is dat waar TS meer moeite mee heeft.Op dinsdag 30 december 2008 14:36 schreef shmoopy het volgende:
Precies, ik kan me voorstellen dat het niet om aan te zien is dat iemand waar je van houdt, zo behandeld wordt.
Mijn vriend vindt inderdaad dat het niks uithaalt als hij er tegenin zou gaan. Hij denkt dat het toch niet overkomt als hij iets ervan zegt. Hij vindt dat het wel overkomt als ik er iets van zou zeggen.
Bij mij zegt mijn vriend het wel als hij dingen niet wil of anders wil. Hij is eigenlijk best vaak eigenwijs.
Als hij bij zijn familie is verandert hij gewoon helemaal.quote:Voer voor psychologen...Op dinsdag 30 december 2008 14:56 schreef cat2 het volgende:
dat laatste heb ik al gezegd, dat ze niet bij ons moeten zeuren en anders maar weg moeten blijven. daar word ik nu al jaren op aangekeken.
Mijn vriend vindt inderdaad dat het niks uithaalt als hij er tegenin zou gaan. Hij denkt dat het toch niet overkomt als hij iets ervan zegt. Hij vindt dat het wel overkomt als ik er iets van zou zeggen.
Bij mij zegt mijn vriend het wel als hij dingen niet wil of anders wil. Hij is eigenlijk best vaak eigenwijs.
[/quote]
Ja dat laatste is zo. Daar hebben we best vaak woorden over.
quote:ja dat hoort ook normaal te zijn dat je je eraan ergert, maar vriendlief is daar naar buiten toe wat laks mee. Daarom communicatie...Op dinsdag 30 december 2008 14:34 schreef Hephaistos. het volgende:
Er wordt nu wel wat hard over cat2 heengevallen vind ik. Terwijl het toch vrij normaal is dat je je doodergert als je vriend zo behandeld wordt door zijn familie. Helemaal als het een type is dat een beetje over zich heen laat lopen.
quote:Je hebt er dus met hem gedonder over dat hij zijn moeder en zus geen weerwoord geeft, en hij denkt dat het wel overkomt als jij weerwoord voor hem geeft?
[..]
Ja dat laatste is zo. Daar hebben we best vaak woorden over.
Ik denk dat het onderling gezeik erover de moeite niet is, en dat het al helemaal niet helpt als jij tegenover zijn moeder en zus degene gaat zijn die weerwoord voor hem geeft, dan krijgen ze alleen maar bevestiging in hun gevoel dat zij geen "macht" meer over hem hebben en jij degene bent die hem onder de duim heeft.
Laat het gaan, ze weten kennelijk niet beter, het is zielig gedrag en ze halen er schijnbaar voldoening uit hem af te zeiken. Je vriend heeft of al wel door hoe zielig zijn moeder en zus zijn of het boeit hem niet genoeg.
Het is en blijft het probleem van hun onderlinge verhoudingen, die liggen na 30 jaar wel zo ongeveer vast, en zolang hij het niet de moeite vindt om zelf een keer z'n mond open te doen denk ik niet dat het echt gaat helpen als jij dat voor hem gaat doen.
Lijkt me enorm lastig. Sterkte.
quote:Je hoeft toch niet naar verjaardagen enzo van famillie als je dat niet wil.
Misschien moet de vriend van TS leren voor zichzelf opkomen. Het zijn toch TS en haar vriend die hun leven leiden en niet iemand anders.
quote:niet dat ik je andere topic er zo graag bij wil slepen maar in hoeverre verblind jouw (pest)verleden je huidige inzichten in deze situatie... je vriend tilt er blijkbaar niet echt superveel aan, maar jij des te meer.Op dinsdag 30 december 2008 15:41 schreef cat2 het volgende:
dat is zo. Ik was sowieso niet van plan mijn mond voor hem open te doen. Ik weet alleen niet of ik er de komende jaren wel zin in hebt om te zien hoe hij behandeld wordt en dat hij er zelf niets tegenin brengt. Ik kan het namelijk niet aanzien. Dus daar twijfel ik de laatste tijd over.
quote:omdat hij geen weerwoord geeft hebben deze mensen juist enorm veel met onze relatie te maken. Hoe zou jij het vinden als je samenwoont met iemand die zijn huis en vrienden laat afkraken? Het zijn toch ook jouw vrienden en het is toch ook jouw huis waar je in woont. Hoe zou je het vinden als degene met wie je samenwoont constant gecorrigeerd wordt op eetgewoonten, kleding, gedrag, gespreksonderwerpen? Hoe mijn vriend is kwa kledingsmaak enzo, zo ben ik ook. Hetzelfde zijn gespreksonderwerpen, interesses. Als jouw vriend daar continue op wordt aangesproken en daardoor niet voor vol wordt aangezien dan wordt jij toch ook niet voor vol aangezien? Dat is toch geen fijn gevoel? Dan kun je toch niet meer jezelf zijn want dat is niet goed genoeg.Op dinsdag 30 december 2008 15:46 schreef Leandra het volgende:
Je twijfelt dus over je relatie, doordat hij geen weerwoord geeft aan mensen die in feite geen bal met je relatie te maken hebben?
Lijkt me enorm lastig. Sterkte.
Ik blijf erbij, juist omdat mijn vriend geen weerwoord geeft en vindt dat zij alles mogen zeggen omdat ze eerlijk zijn, hebben ze heel veel met onze relatie te maken. Zij kijken neer op onze manier van leven/denken. Dat is toch niet fijn als je vriend dat toelaat?
quote:eerlijk gezegd, niet zo heel veel. Het is gewoon een feit dat mijn vriend zegt dat hij zich bij mijn familie fijner voelt dan bij zijn eigen familie. Ik denk dat dat meer over die mensen zegt dan over mijn pestverleden.Op dinsdag 30 december 2008 16:05 schreef Re het volgende:
[..]
niet dat ik je andere topic er zo graag bij wil slepen maar in hoeverre verblind jouw (pest)verleden je huidige inzichten in deze situatie... je vriend tilt er blijkbaar niet echt superveel aan, maar jij des te meer.
quote:Ach kom, je gaat een relatie aan met een goedzak en verwacht vervolgens dat hij met hand en tand jullie levenswijze gaat verdedigen? Je hebt een vervelende schoonfamilie, daar ben je heus niet de enige in.Op dinsdag 30 december 2008 16:08 schreef cat2 het volgende:
[..]
omdat hij geen weerwoord geeft hebben deze mensen juist enorm veel met onze relatie te maken. Hoe zou jij het vinden als je samenwoont met iemand die zijn huis en vrienden laat afkraken? Het zijn toch ook jouw vrienden en het is toch ook jouw huis waar je in woont. Hoe zou je het vinden als degene met wie je samenwoont constant gecorrigeerd wordt op eetgewoonten, kleding, gedrag, gespreksonderwerpen? Hoe mijn vriend is kwa kledingsmaak enzo, zo ben ik ook. Hetzelfde zijn gespreksonderwerpen, interesses. Als jouw vriend daar continue op wordt aangesproken en daardoor niet voor vol wordt aangezien dan wordt jij toch ook niet voor vol aangezien? Dat is toch geen fijn gevoel? Dan kun je toch niet meer jezelf zijn want dat is niet goed genoeg.
Ik blijf erbij, juist omdat mijn vriend geen weerwoord geeft en vindt dat zij alles mogen zeggen omdat ze eerlijk zijn, hebben ze heel veel met onze relatie te maken. Zij kijken neer op onze manier van leven/denken. Dat is toch niet fijn als je vriend dat toelaat?
Zolang jij en je vriend achter jullie levenswijze en keuzes staan, zou het me echt geen kont interesseren wat m'n schoonmoeder er van vindt.
quote:Klopt, het is idd erg vervelend als hij dat toelaat, maar dat is het probleem nou juist, hij laat dat toe.
[..]
omdat hij geen weerwoord geeft hebben deze mensen juist enorm veel met onze relatie te maken. Hoe zou jij het vinden als je samenwoont met iemand die zijn huis en vrienden laat afkraken? Het zijn toch ook jouw vrienden en het is toch ook jouw huis waar je in woont. Hoe zou je het vinden als degene met wie je samenwoont constant gecorrigeerd wordt op eetgewoonten, kleding, gedrag, gespreksonderwerpen? Hoe mijn vriend is kwa kledingsmaak enzo, zo ben ik ook. Hetzelfde zijn gespreksonderwerpen, interesses. Als jouw vriend daar continue op wordt aangesproken en daardoor niet voor vol wordt aangezien dan wordt jij toch ook niet voor vol aangezien? Dat is toch geen fijn gevoel? Dan kun je toch niet meer jezelf zijn want dat is niet goed genoeg.
Ik blijf erbij, juist omdat mijn vriend geen weerwoord geeft en vindt dat zij alles mogen zeggen omdat ze eerlijk zijn, hebben ze heel veel met onze relatie te maken. Zij kijken neer op onze manier van leven/denken. Dat is toch niet fijn als je vriend dat toelaat?
Daarbij zal het mij ook absoluut worst wezen wat anderen wel of niet goed genoeg aan mij vinden. Wat mijn partner van me vindt, vind ik wel belangrijk, maar wel wat hij van mij vindt zoals ik ben. Als ik moet veranderen om goed genoeg te zijn heeft hij pech.
Wat mijn ouders of zus van mij vinden boeit me echt geen bal, daarbij; als mijn ouders niet tevreden over of met mij zijn dan is dat een kwestie van falende opvoeding. Hun probleem dus
Stel dat wij kinderen krijgen, hoe moet dat dan? Dan krijgen we straks te horen dat we waardeloze ouders zijn, dat het kind niet goed gekleed wordt, dat het kind niet slim genoeg is, geen manieren heeft, dadelijk wordt het kind ook anders behandeld dan kinderen van zijn zus. enz enz. Zie je het al voor je?Het is moeilijk hoor je er niets van aan te trekken.
Dat zou mij overigens maar 1 keer overkomen, en er zou geen volgende keer komen waarbij ze zou bedenken dat m'n huis niet schoon genoeg is en zij dus maar even ongevraagd zou gaan poetsen.
Als er kinderen komen kun je duidelijk maken dat je niet op haar commentaar zit te wachten, en je hebt natuurlijk altijd de vrijheid om ongevraagd advies naast je neer te leggen
Ik heb zeker de vrijheid om dat te doen. Mijn schoonmoeder is alleen zo overheersend dat je dat haast niet zou durven doen. Laatst vroeg mijn vriend ook ergens advies over. Uiteindelijk bleef hij bij zijn eigen ding. Haar antwoord toen was: als je het niet wil aannemen moet je ook geen advies vragen. Met andere woorden: het is dus de bedoeling dat je doet wat zij zegt anders is ze geirriteerd cq kwaad. En dan bied mijn vriend weer zijn excuses aan. Zo gaat dat dus over alles.
Ik zou om te beginnen al geen advies meer vragen, want zo te horen geeft ze het ook wel ongevraagd
quote:nee dat doe ik ook niet. Mijn vriend daarentegen blijft het doen want alles in dat gezin draait om moeder. Zijn zus is tegen hem ook zo, weet ook altijd alles beter/meer dan mijn vriend en moeder vindt dat dan ook , dat zusje veel meer weet/ergens verstand van heeft dan mijn vriend. Lastig dus.Op dinsdag 30 december 2008 16:36 schreef Leandra het volgende:
Vermoeiend, zo'n mens wat de wijsheid in pacht denkt te hebben
Ik zou om te beginnen al geen advies meer vragen, want zo te horen geeft ze het ook wel ongevraagd
Dipkip, goede tip. Zal het eens proberen.
Zowel jij en je vriend hebben hetzelfde probleem. Jullie lijken niet voor jezelf op te kunnen of willen komen. Je moet altijd je eigen grenzen aangeven. Als je dat niet doet zal iemand dat anders dat voor je doen. Je schoonouders kennen bijna geen grenzen en daar zijn jullie nu de dupe van. Al verwoordt ik het nu eigenlijk verkeerd, want ik blijf erbij dat dit probleem voornamelijk bij jullie zelf ligt. Jullie hebben dit zelf zover laten komen.
Jullie stellen je op als een ontzettend makkelijk doelwit. Niets lijkt teveel en weerwoord zal er niet komen. Waarschijnlijk weten je schoonouders niet eens dat dit je zo aangrijpt. Dit is, al leg ik het verband liever niet, precies hetzelfde principe als dat je bij pesten ziet. Zolang je er niet tegenin gaat ben je een makkelijk doelwit. Pesten zal dan steeds makkelijker worden en als gevolg daarvan steeds een stapje verder gaan. Ik betrap mezelf er ook weleens op dat ik bij sommige mensen opmerkingen maak die eigenlijk niet kunnen. Die zou ik bij een ander absoluut niet durven maken.
Dit hebben jullie al jaren laten gebeuren. Je vriend wat langer dan jij, maar ook jij bent hier al een behoorlijke tijd bij betrokken. Nooit hebben jullie tegengas kunnen geven. Dat maakt het moeilijk om de situatie te veranderen.
Je geeft al aan dat je je altijd heel stilletjes opstelt als je bij je schoonouders bent. Waarom!? Hiermee druk je jezelf ook in die onderdrukte positie. Je stelt jezelf toch als minderwaardig op in mijn ogen. Een gevolg is dat ze je niet als volwaardig zien. Je geeft ze nergens het idee dat jij meer bent dan dat aanhangsel dat elke keer stilletjes aanwezig is.
Bij anderen heb je wel je praatje klaarliggen. Bij anderen ben je een totaal ander persoon. Hetzelfde geldt voor je vriend. Probeer bij je schoonouders eens wat meer aanwezig te zijn. Je hoeft niet direct tegen ze in te gaan; Dat lijkt me niet verstandig; maar laat je eens wat vaker horen. Het maakt geen donder uit waar het over gaat, maar praat eens met ze. Laat zien wie je echt bent. Respect moet je verdienen.
Dit zal ongetwijfeld overkomen als een aanval. Ik ben mezelf er ook van bewust dat dit hard over kan komen. Toch denk ik dat je een schop onder je kont nodig hebt en op zeker ook die vriend van je. Het lijkt nu misschien alsof ik al de schuld bij jullie zelf leg. Je schoonouders zullen vast hele moeilijke mensen zijn. Die lopen er genoeg rond op deze wereld. Toch ben ik van mening dat je ook met die moeilijke schoonouders fatsoenlijk om kan gaan. Het is aan jullie om deze situatie te veranderen.
De kern is toch echt dat jullie jezelf als minderwaardig opstellen tegenover je schoonfamilie. Dat zij hier ook in zijn geloven versterkt dit beeld alleen maar. Dit zullen jullie gelijk moeten trekken. Jullie zijn toch echt niet minder waard.
Als ik jou was zou ik niet meer meegaan naar die debielen, en je vriend het lekker zelf uit laten zoeken.
quote:Pak het probleem zelf eens op.Op dinsdag 30 december 2008 16:08 schreef cat2 het volgende:
Ik blijf erbij, juist omdat mijn vriend geen weerwoord geeft en vindt dat zij alles mogen zeggen omdat ze eerlijk zijn, hebben ze heel veel met onze relatie te maken. Zij kijken neer op onze manier van leven/denken. Dat is toch niet fijn als je vriend dat toelaat?
Nu is het alleen maar: Zijn familie doet dit, mijn vriend doet dat, en hij zou zus moeten doen en zij zouden niet zo moeten doen.
Jij bent degene die dit allemaal als een probleem ervaart. Door het op deze manier te behandelen leg je alles bij andere mensen neer. Andere mensen moeten hun omgang en manier van doen (die al 30 jaar zo is) veranderen omdat het jou stoort.
Ok, genoeg bashing, tijd voor opbouwende steunbetuigingen:
Je hebt gelijk, als het is zoals jij beschrijft is dat niet leuk.
Maar ik denk dan: Je hoeft mensen die je niet mag toch niet in je eigen huis te halen? Het is jouw (jullie) huis. Wat daar gebeurt bepalen jullie.
Kijk... jij stoort je aan bepaalde dingen. Wel, die mensen (inclusief je vriend) gaan zich niet aan jou aanpassen. Als je daarover fantaseert houd je jezelf voor de gek.
Ik zou zeggen: Zoek die mensen niet op en nodig ze niet uit.
Klinkt simpel, is ook simpel. Wil je vriend je familie uitnodigen? Zeg dan: Goh, die avond ga ik nét naar een vriendin. Of weet je wat, nodig ze uit in de stad en kom daarna naar huis.
Wil je vriend naar zijn familie toe? Succes. Je hoeft niet mee.
Je hoeft de ellende niet op te zoeken. Jij mag voor jezelf bepalen dat jij bepaalde mensen liever niet aan tafel hebt. Je geeft je vriend alle vrijheid om uit te nodigen of te bezoeken wie hij wil; en jijzelf hebt de vrijheid om niet aan te schuiven.
Als je vriend daar problemen mee heeft; jammer dan.
Ik neem aan dat je, zoals de meeste vrouwen, probeert je vriend te veranderen in iets dat jij wilt. Maar als je je gewoon onttrekt aan de situaties die je niet bevallen, heeft dat veel meer effect.
[ Bericht 0% gewijzigd door mgerben op 30-12-2008 18:45:31 ]
Het gaat mij meer om mijn vriend. Dat hij voor zichzelf leert opkomen.
Nadat ik heb gezegd dat als ze alleen maar commentaar hebben op ons huis maar beter thuis kunnen blijven, komen ze nog maar 2/3 keer per jaar. Verder bellen ze ook nooit of zo. Ik denk dus dat ze mij deze uitspraak heel erg kwalijk nemen. Ikkan best weggaan als zij komen, of als mijn vriend daar heen wil gaan niet meegaan. Maar dat kan niet altijd. Mijn vriend wil zijn familie er juist weer meer bij gaan betrekken. Ik heb daar niet zoveel trek in. Dus zo blijf je er steeds tegenaan lopen, want het is toch zijn familie. En hij blijft maar ja en amen zeggen. Dus weet ik niet of ik hier nog zoveel jaar trek in hebt. Daar twijfel ik over.
quote:Lekker mijn eigen plan trekken. Jou vriend moet het met jou doen en jij met hem.Wat zouden jullie doen?
Jullie hebben imo niks te schaften met zijn ouders (en ook niet met jouw ouders).
Dat ze maar lekker de vinkentering krijgen zou ik zeggen
quote:Whehehe, waarschijnlijk wel ja. Fuckers. Niet te lang over nadenken en lekker in hun eigen vet laten gaarkoken.Nadat ik heb gezegd dat als ze alleen maar commentaar hebben op ons huis maar beter thuis kunnen blijven, komen ze nog maar 2/3 keer per jaar. Verder bellen ze ook nooit of zo. Ik denk dus dat ze mij deze uitspraak heel erg kwalijk nemen.
Ik stak er in ieder geval geen tijd en energie in
quote:Hoe 'aardig' wat je zegt ook maar klinkt, dit is echt niet de plek en de tijd om dit te doen. Het is jouw huis, jouw relatie, en je moet gewoon keihard opkomen daarvoor. Als je vriend het niet doet, moet jij het maar doen. Naast 'voor jezelf opkomen', is er ook zoiets als 'voor een ander opkomen'. Als je dat in je relatie en in je eigen huis al niet doet, zul je dat voor helemaal niemand doen, nooit. Jullie hebben allebei gewoon slappe knieën.Op dinsdag 30 december 2008 18:41 schreef cat2 het volgende:
Ik zit regelmatig te koken van woede als ik daar zit als er weer een *** opmerking richting mijn vriend gaat. Toch zeg ik niets.Ik vind namelijk dat hij dat zelf moet doen. Hij moet zelf inzien dat dit niet normaal is en zelf er tegenin gaan.
Houd het bij je eigen grenzen, als jij zelf beledigd wordt, zeg er wat van, als jouw inrichting veranderd wordt, schiet uit je slof, maar probeer niet voor je vriend in te vullen wat het beste voor hem is, hoe goed je dat ook denkt te weten.
En daarom weet ik niet of ik hier nog wel zin in heb. Ik heb zelf vroeger het een en ander al meegemaakt en als ik heel eerlijk ben heb ik er geen zin meer in om weer zoveel jaar als minderwaardig gezien en vooral behandeld te worden of in dit geval met iemand te leven die zo wordt gezien en dat prima vindt. Daar word ik niet heel blij van zeg maar. Daarom twijfel ik de laatste tijd heel erg.
Het is niet aan jou, maar aan hem om er wat aan te doen. Als hij het allemaal prima vindt, dan moet jij je er niet mee bemoeien. Als hij het niet prima vindt, maar doet er niks aan, dan is dat zijn keuze.
quote:Waarom ga je dan mee?Op dinsdag 30 december 2008 19:06 schreef cat2 het volgende:
ze komen nooit bij ons dus dit is als we bij hen thuis zijn. Dat had ik er misschien niet bij gezet.
Dat is een hele directe eerlijke vraag. Waarom? Wat levert het jou op om mee te gaan?
Dankbaarheid van je vriend, waarschijnlijk? In dat geval: Weegt de dankbaarheid van je vriend op tegen de emotionele vernedering van je schoonfamilie?
Zo ja, mond dicht en meegaan. Zo nee: Waarom ga je dan mee???
Mijn mond hou ik al heel lang dicht als ik daar ben. Maar ik kan absoluut niet tegen de emotionele vernedering van zijn familie. Dus kan het best zijn dat er in 2009 een einde komt aan onze relatie, want het is gewoon niets voor mij om het steeds zo aan te zien. Ook al doet hij niets en is dat zijn keuze, ik kan er niet tegen.
quote:Trek de stekker er dan NU uit. Je weet dat het toch niet zal veranderen. JIJ wil dat hij en of de situatie zal veranderen, maar HIJ vindt het allemaal prima. Het gaat al 30 jaar zo dus waarom zal JIJ je zin moeten krijgen?Op dinsdag 30 december 2008 20:02 schreef cat2 het volgende:
om het contact weer iets beter te laten zijn. Daarom ga ik mee. Ik ben eerst een hele tijd niet meer geweest om bekende redenen. En mijn vriend vindt het ook fijner als ik mee ga.
Mijn mond hou ik al heel lang dicht als ik daar ben. Maar ik kan absoluut niet tegen de emotionele vernedering van zijn familie. Dus kan het best zijn dat er in 2009 een einde komt aan onze relatie, want het is gewoon niets voor mij om het steeds zo aan te zien. Ook al doet hij niets en is dat zijn keuze, ik kan er niet tegen.
Dit zijn trouwens van die typische situaties waar er aan 2 kanten aan iemand getrokken wordt.. En jouw vriend kennende zal het wel zo gaan en gegaan zijn:
Jij: "Vind je dat nou niet respectloos, dat gedrag van je moeder?
Hij: "Nee, ik ben het eigenlijk wel gewend en maak me er niet zoveel zorgen om."
Jij: "Ja maar ik zit me telkens dood te ergeren als ze op bezoek zijn."
Hij: "Doe dat dan ook niet!"
Jij: "Maar jij vindt toch ook dat ze jou als minder beschouwen?"
Hij: "Tja misschien is dat ook wel zo"
Jij: "Maarrrr.. Dan voel je je daar toch ook ongelukkig door.. of niet???"
Hij: "Zoals ik al zei, mij doet het niet zoveel meer, ik ben er aan gewend."
Jij: "En als je er aan gewend bent maakt het dat dus goed?"
Hij: "*Zucht* nee ook niet echt"
Jij: "Dus je zou het wel willen veranderen?"
Hij: "*ZUUUUUCHT* ja wellicht"
Jij: "Zie je wel dat je er mee zit!"
Hij: "Jaaaahaaaaaa.... *zuuuuuuuuuuuuuucht*"
Daarna bij je moeder....
Mam: "Zeg, die vriendin van jou mag ons niet echt geloof ik"
Hij: "Dat valt ook wel weer mee...."
Mam: "Nou ze deed de laatste tijd erg kattig toen we begonnen over onze sociale status en die van je zusje..."
Hij: "Ja soms raakt ze wat geïrriteerd"
Mam: "Maar waarom dan? Wij doen toch altijd heel normaal tegen en over jullie???"
Hij: "Nou... zij vindt van niet..."
Mam: "Jahoor.. ze is natuurlijk gewoon jaloers omdat wij een koophuis hebben en jullie een huurhuis... "
Hij: "*zucht.....* oh?"
Mam: "Ja dat merk ik aan alles!!! Misschien is het beter als we een tijdje niet bij jullie langskomen.. met die trut wil ik niets meer te maken hebben!"
Hij: "*zucht....* is dat echt nodig?"
Mam: "Dan hoeft ze zich ook niet zo te irriteren... En aan wiens kant sta jij nou eigenlijl, aan de kant van je bloedeigen familie of aan die van een toevallige passant in je leven?"
Hij: "*zuucht.... jaaahaaaa... okeee.... mmmm...* *stil*
[ Bericht 72% gewijzigd door Maanvis op 30-12-2008 20:31:11 ]
Veel mensen (net zoals ikzelf) denken dat je vriend er wel vrede mee heeft, maar het is erg gevaarlijk om voor mensen te gaan denken. Als ik in zijn situatie zou hebben gezeten zou ik het denk ik gewoon fijn vinden om niet tussen twee vuren in te staan (een moeder en zus die me afbekt en een vriendin die vind dat ik er wat van moet zeggen). Ik zou juist thuis mezelf willen zijn en gesteund willen worden door mijn vriendin die me niet beoordeelt op wat ik wel en niet heb.
Trouwens, het gedrag wat de zus en moeder ten toon spreiden komt van uit liefde of uit eigen onzekerheid.
Heel veel succes meid!
quote:"Koken van woede" lijkt me niet gezond, zeker niet als je daarna je frustraties over je schoonouders op je vriend loslaat, maar of je dat doet weet ik natuurlijk niet. Zeg gewoon wat je er zelf van vindt, je wordt toch al jaren op zaken aangekeken dus de schade is er toch al.Op dinsdag 30 december 2008 18:41 schreef cat2 het volgende:
Ik zit regelmatig te koken van woede als ik daar zit als er weer een *** opmerking richting mijn vriend gaat. Toch zeg ik niets.Ik vind namelijk dat hij dat zelf moet doen.
Als je vriend het er mee eens is, zal hij het laten begaan, als hij het er niet mee eens is zal je het ook wel horen hoor.
Als hij het echter wel goed lijkt te vinden en er vrede mee heeft, moet je daar niets aan willen veranderen. Zoals gezegd, blijf dan zlef maar weg, want die betere verstandhouding gaat er waarschijnlijk niet komen. Als je dat niet wil, kun je je er beter bij neerleggen. Dat je vriend niet alleen kritiek van zijn ouders krijgt, maar ook van jou over zijn ouders, maakt het er voor hem ook niet leuker op.
Schoonouders kunnen kut zijn.
quote:omdat het toch niet normaal is om zo met iemand om te gaan? En omdat dit toch geen leven is zo? Je zal maar de hele tijd als niet volwaardig worden gezien, dat wil toch niemand?Op dinsdag 30 december 2008 20:08 schreef draaijer het volgende:
[..]
Trek de stekker er dan NU uit. Je weet dat het toch niet zal veranderen. JIJ wil dat hij en of de situatie zal veranderen, maar HIJ vindt het allemaal prima. Het gaat al 30 jaar zo dus waarom zal JIJ je zin moeten krijgen?
quote:Tijd om wat meer over je vriend te vertellen dus.Op dinsdag 30 december 2008 20:32 schreef cat2 het volgende:
[..]
omdat het toch niet normaal is om zo met iemand om te gaan? En omdat dit toch geen leven is zo? Je zal maar de hele tijd als niet volwaardig worden gezien, dat wil toch niemand?
Wat vindt je vriend een normale vorm van omgang tussen elkaar?
Is je vriend ongelukkig?
Vindt je vriend zichzelf niet volwaardig? Zo nee, waarom?
Is je vriend tevreden met zijn leven, zo? EN zo nee, waardoor komt dat dan?
Laat je vriend dit topic eens lezen. Wat vindt ie ervan?
quote:Je blijft maar vasthouden aan jouw waarden en normen hé en iedereen zal die overnemen.
[..]
omdat het toch niet normaal is om zo met iemand om te gaan? En omdat dit toch geen leven is zo? Je zal maar de hele tijd als niet volwaardig worden gezien, dat wil toch niemand?
Breken of buigen zeiden mijn ouders altijd.
quote:Op dinsdag 30 december 2008 20:36 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Tijd om wat meer over je vriend te vertellen dus.
Is je vriend ongelukkig? nee
Vindt je vriend zichzelf niet volwaardig? Zo nee, waarom? Omdat hij vindt dat hij geen goede baan heeft, omdat hij van veel dingen geen verstand zet te hebben,omdat hij niet handig is, omdat hij onzeker is. Omdat hij vindt dat hij niks kan. Tussen haakjes zijn dit allemaal dingen die vaak door zijn familie naar zijn hoofd worden geslingerd. Het is dus niet zo dat het hem niks doet en het laat hem dus niet koud wat ze zeggen.
Is je vriend tevreden met zijn leven, zo? EN zo nee, waardoor komt dat dan? Hij zegt altijd van wel.
quote:helemaal niet. Ik ben altijd een zachtaardig persoon en sta altijd op de achtergrond. mij hoor of zie je niet. Totdat mensen te ver gaan. Iemand constant het gevoel geven dat ie niks voorstelt en niet belangrijk is vind ik te ver gaan en dan hoor je me wel ja.Op dinsdag 30 december 2008 20:37 schreef Bob-B het volgende:
[..]
Je blijft maar vasthouden aan jouw waarden en normen hé en iedereen zal die overnemen.
Breken of buigen zeiden mijn ouders altijd.
quote:Het is jouw interpretatie. Hij vindt het prima. Jij vindt het niet kunnenOp dinsdag 30 december 2008 20:32 schreef cat2 het volgende:
[..]
omdat het toch niet normaal is om zo met iemand om te gaan? En omdat dit toch geen leven is zo? Je zal maar de hele tijd als niet volwaardig worden gezien, dat wil toch niemand?
Wees zelf positief naar je vriend, vooral over zijn onzekerheden, en als hij niks wil veranderen aan de situatie met zijn familie, dan zal er ook niks veranderen.
quote:Sorry, maar ...Op dinsdag 30 december 2008 20:02 schreef cat2 het volgende:
om het contact weer iets beter te laten zijn. Daarom ga ik mee. Ik ben eerst een hele tijd niet meer geweest om bekende redenen. En mijn vriend vindt het ook fijner als ik mee ga.
Hoeveel houd je er aan over?
Hoeveel wordt het contact beter, en hoeveel waardering geeft die verbetering je?
En weegt het op tegen de emotionele vernedering?
Ik gok dat het niet opweegt, anders had je dit topic niet geopend.
Ik denk dat je niet eerlijk bent. Je gaat niet omdat het contact beter wordt, maar omdat je wenst dat het beter wordt.
Is je wens aan het uitkomen, of niet?
En hoeveel kost het je?
Weegt het één tegen het ander op?
Als ik jou was zou ik de relatie aanhouden maar wegblijven bij mensen die mijn energie opzuigen en er niets voor terugleveren.
Zelfs moeder Theresa deed het niet voor niets: Ze voelde zich beter omdat ze zichzelf opofferde voor anderen. Dat is OK. Ook zij ging er, op basis van wat zij belangrijk vond, op vooruit.
Ik gok dat jij er niet op vooruit gaat, dat jij alleen maar inlevert met de hóóp er op vooruit te gaan.
Sommige geven aan dat je je vriend niet kan veranderen. In veel gevallen zou ik het met ze eens zijn, maar dit is niet zo'n geval. Ik zou er toch echt moeite mee hebben als mijn vriendin zich door bepaalde mensen laat vernederen. Ik zou ook absoluut niet als een mak lammetje toe blijven kijken. Het is een gebrek aan zelfvertrouwen en daar kan altijd aan gewerkt worden. Stom dat dat niet vanaf moment één is gebeurt. Je vriend voelt zich blijkbaar echt minderwaardig. Hij heeft echt het idee minder bedeelt te zijn dan de rest van de familie. Als iemand mij op zo'n manier zou beledigen dan zou ik die persoon punten voorleggen die aangeven dat ik het toch behoorlijk goed voor elkaar heb. Dat soort commentaar slik je niet. Daar hoor je voor jezelf op te komen.
Grow some balls zou ik tegen die vriend van je willen zeggen. Werk eens aan jezelf!
Je vriend ziet graag dat jij mee gaat naar zijn familie. Doe dat, maar gedraag je daar zoals je je bij ieder ander zou gedragen. Als ze dat niet accepteren so be it. Jij hebt gedaan wat je kon. Jij wil niet je schoonfamilie beledigen, je wil alleen maar zelf gerespecteerd worden. Laat jezelf niet langer wegcijferen door stilletjes al dat commentaar te moeten slikken. Die vriend zal je wel bijstaan als jij in je recht staat. Zo niet dan weet je ook wat je verder aan hem hebt.
Besteed er niet teveel aandacht en tijd aan. Dat is het allemaal niet waard. Trek je dat commentaar ook niet zoveel aan. Zie de momenten daar als momenten om aan jezelf te werken. Je hebt niets te verliezen. Het contact met die schoonfamilie is toch al ruk. Het kan alleen maar beter worden.
En praat met je vriend. Geef aan waar je mee zit en wat je van hem verwacht. Het zou stom zijn als die schoonfamilie de relatie zou ondermijnen. Dat zijn ze helemaal niet waard.
quote:Het is nog altijd aan d'r vriend of ie dat WIL. Of ie er tegenin WIL gaan, en ik heb sterk de indruk dat ie dat niet WIL. Maar als ie het wel WIL dan kan cat2 hem daar natuurlijk wel mee helpen.Op dinsdag 30 december 2008 21:31 schreef Karammel het volgende:
Jammer dat het gedrag van je schoonouders de relatie ook al op het spel lijkt te zetten. Wees eens eerlijk. Ben je echt door die 2 á 3 keer per jaar gaan twijfelen aan de relatie met hem of speelt er meer mee? 3 van de 365 dagen gedraagt hij zich niet hoe jij hem graag zou zien. De rest van de dagen lijkt de schoonfamilie niet mee te spelen.
Sommige geven aan dat je je vriend niet kan veranderen. In veel gevallen zou ik het met ze eens zijn, maar dit is niet zo'n geval. Ik zou er toch echt moeite mee hebben als mijn vriendin zich door bepaalde mensen laat vernederen. Ik zou ook absoluut niet als een mak lammetje toe blijven kijken. Het is een gebrek aan zelfvertrouwen en daar kan altijd aan gewerkt worden. Stom dat dat niet vanaf moment één is gebeurt. Je vriend voelt zich blijkbaar echt minderwaardig. Hij heeft echt het idee minder bedeelt te zijn dan de rest van de familie. Als iemand mij op zo'n manier zou beledigen dan zou ik die persoon punten voorleggen die aangeven dat ik het toch behoorlijk goed voor elkaar heb. Dat soort commentaar slik je niet. Daar hoor je voor jezelf op te komen.
Grow some balls zou ik tegen die vriend van je willen zeggen. Werk eens aan jezelf!
Je vriend ziet graag dat jij mee gaat naar zijn familie. Doe dat, maar gedraag je daar zoals je je bij ieder ander zou gedragen. Als ze dat niet accepteren so be it. Jij hebt gedaan wat je kon. Jij wil niet je schoonfamilie beledigen, je wil alleen maar zelf gerespecteerd worden. Laat jezelf niet langer wegcijferen door stilletjes al dat commentaar te moeten slikken. Die vriend zal je wel bijstaan als jij in je recht staat. Zo niet dan weet je ook wat je verder aan hem hebt.
Besteed er niet teveel aandacht en tijd aan. Dat is het allemaal niet waard. Trek je dat commentaar ook niet zoveel aan. Zie de momenten daar als momenten om aan jezelf te werken. Je hebt niets te verliezen. Het contact met die schoonfamilie is toch al ruk. Het kan alleen maar beter worden.
En praat met je vriend. Geef aan waar je mee zit en wat je van hem verwacht. Het zou stom zijn als die schoonfamilie de relatie zou ondermijnen. Dat zijn ze helemaal niet waard.
Maargoed, zoals ik al eens zei: laat die kerel eens dit topic lezen en vraag hem wat ie ervan vindt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Maanvis op 31-12-2008 15:38:52 (Grove fout verbeterd!) ]
quote:Helemaal wel. Het gaat nl over jouw normen en waarden die hier geschonden worden.Op dinsdag 30 december 2008 20:43 schreef cat2 het volgende:
helemaal niet. Ik ben altijd een zachtaardig persoon en sta altijd op de achtergrond. mij hoor of zie je niet. Totdat mensen te ver gaan. Iemand constant het gevoel geven dat ie niks voorstelt en niet belangrijk is vind ik te ver gaan en dan hoor je me wel ja.
Jij stoort je eraan dat andere mensen zich niet naar jouw normen en waarden gedragen.
Dat is niet fout. Jouw normen en waarden klinken heel normaal en die familie klinkt debiel.
Maar je sluit jezelf af van het feit dat zij zich niet aan jou gaan aanpassen, en dat de vraag dus niet is of zij 'respectloos' zijn (topictitel), maar hoe jij er mee om gaat.
Jij legt de focus op die anderen; zij zitten fout. De focus zou op jou moeten liggen; wat ga jij er aan doen? Want die anderen zijn wel fout, maar jij hebt er last van. En zij gaan niet veranderen.
quote:Amusante houding.Op dinsdag 30 december 2008 23:21 schreef cat2 het volgende:
Van de ene kant is hij het dus vaak eens met wat zijn familie onder het mom van ik ben gewoon eerlijk zeggen. Dus een huurhuis is ook echt minder dan een koophuis, zijn zus is ook breder ontwikkeld dan hij, zijn zus heeft ook echt een betere baan enz enz. [...]. Dus wil hij die paar keer per jaar dat hij ze ziet er niet tegenin gaan omdat dat volgens hem geen zin heeft. En hij zegt dat hij blij is dat ze hier niet vaak komen en dat het lekker rustig is hier. Zo is het dus.
Vindt hij zelf ook dat hij minderwaardig is? Maakt het feit dat hij een andere baan en huis heeft hem en minder mens? Vindt hij dat? En zo ja, wil hij dan morgen voor een trein stappen? Of is hij ook weer niet zó minderwaardig?
Kent hij ook mensen die een betere baan dan zijn zus hebben? En zijn dat dan weer 'betere' mensen?
Wat vindt hij eigenlijk belangrijk?
en:
Waarom gaat hij er eigenlijk naar toe? Omdat het zo hoort? Omdat zij dat willen? Voor de erfenis? Omdat hij gratis eten krijgt? Of de ergste reden van al: "gewoon" ?
Ik bedoel: Hem wordt te verstaan gegeven dat hij een nutteloos wezen is - waarom gaat hij naar die mensen toe? Waarom laat hij ze in zijn huis? Laat hem daar eens antwoord op geven.
Daarom is het ook niet zozeer de situatie an sich waar cat2 op afknapt. Eerder is het juist de manier waarop haar vriend hiermee omgaat en welke implicaties dit heeft voor de toekomst tussen beiden. Het is zeker niet zo alsof de vriend niet kan veranderen want waar een wil is, is een weg. De vraag is enkel of de wil bij hem sterk genoeg is om te willen veranderen en inzien dat het niet zo langer door kan. Je kan simpelweg heel moeilijk bouwen op iemand die zelf zijn zaken niet op orde heeft.
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 31-12-2008 04:50:58 ]
quote:Het punt is dat het niet aan cat2 is om te bepalen wanneer het punt bereikt is dat je niet als een onverschillig wezen alles voorbij moet laten gaan.Op woensdag 31 december 2008 04:49 schreef Friek_ het volgende:
Persoonlijk snap ik niet zo dat mensen over cat2 heenvallen. Dat idee van het bemoeien met je eigen zaken vind ik maar gepast tot op bepaalde hoogte. Er komt namelijk een punt dat het niet meer verstandig is om maar als een onverschillig wezen alles voorbij te laten gaan, maar op een moment kordaat op te treden. De vriend wil dit zelf niet, maar durft gewoon geen vuist te maken tegen zijn familie en dit gebrek aan assertiviteit laat cat2 twijfelen over haar relatie. Niks verwonderlijks, want een beetje vent beschermd juist zijn vrouw en niet andersom.
Daarom is het ook niet zozeer de situatie an sich waar cat2 op afknapt. Eerder is het juist de manier waarop haar vriend hiermee omgaat en welke implicaties dit heeft voor de toekomst tussen beiden. Het is zeker niet zo alsof de vriend niet kan veranderen want waar een wil is, is een weg. De vraag is enkel of de wil bij hem sterk genoeg is om te willen veranderen en inzien dat het niet zo langer door kan. Je kan simpelweg heel moeilijk bouwen op iemand die zelf zijn zaken niet op orde heeft.
D'r vriend redt zith prima met de situatie en WIL geen vuist maken, het is geen kwestie van niet durven.
En dat je twijfelt aan je relatie als je zo'n vriendje hebt dat nergens voor WIL gaan staan, dat kan ik me heel goed voorstellen. Maar zoals ik al eerder zei; laat die vriend maar eens dit topic lezen en hem zelf zeggen wat hij hiervan vindt.
quote:Het is wel aan haar om te bepalen dat ze een man die opkomt voor zichzelf aantrekkelijker vindt. Ik kan het daar niet mee oneens zijn. Of hij nou geen vuist durft of wil maken doet er wat mij betreft niet toe. Hij toont in ieder geval geen sterke persoonlijkheid.Op woensdag 31 december 2008 09:29 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Het punt is dat het niet aan cat2 is om te bepalen wanneer het punt bereikt is dat je niet als een onverschillig wezen alles voorbij moet laten gaan.
D'r vriend redt zith prima met de situatie en WIL geen vuist maken, het is geen kwestie van niet durven.
En dat je twijfelt aan je relatie als je zo'n vriendje hebt dat nergens voor WIL gaan staan, dat kan ik me heel goed voorstellen. Maar zoals ik al eerder zei; laat die vriend maar eens dit topic lezen en hem zelf zeggen wat hij hiervan vindt.
quote:Heeft je vriend er last van?Op dinsdag 30 december 2008 13:44 schreef cat2 het volgende:
Wat zouden jullie doen in de volgende situatie?:
Mijn vriend is al in de 30 en heeft alleen 1 jongere zus. Mijn vriend lijkt helemaal niet op zijn familie, zijn familie is vooral bezig met stand en status en hoe je overkomt op andere mensen, etiquette en dat soort dingen. Mijn vriend is dus totaal niet zo en ik ook niet. Hoewel hij al in de 30 is krijgt hij heel vaak te horen hoe hij zich moet kleden, hoe hij moet eten, waar hij over moet praten, hoe hij zijn geld moet besteden, dat hij te dik is enz enz. Zijn zus is net zoals de rest van zijn familie. Het gaat vaak zo:
mijn vriend en zijn zus zien elkaar alleen bij verplichte nummers (ze nodigen elkaar nooit uit en gaan nooit spontaan bij elkaar langs.) en hebben elkaar dan eigenlijk niks te zeggen. Ze maken nooit een leuk praatje samen. Als er al tegen elkaar gesproken wordt dan is het zo dat zijn zus commentaar heeft (zie bovenstaande onderwerpen) terwijl ze toch een flink aantal jaar jonger is. Mijn vriend gaat nooit ergens tegen in, accepteert alles en zal nooit een lullige opmerking tegen haar maken. Hun moeder valt zijn zus altijd bij en zegt vaak dezelfde dingen tegen mijn vriend als ze erbij is. Laats heeft hij 1 opmerkinge gemaakt en eigenlijk was die niet eens negatief, hij constateerde alleen iets, en zijn zus ging meteen in de verdediging. Terwijl zij altijd zoveel commentaar op mijn vriend heeft. Ook heeft ze nu een kindje, en mijn vriend betrekt ze er totaal niet bij.
In het verleden vond ik het te ver gaan dat zij met zijn 2-en alles bij ons in huis gingen beslissen (en afkraken) en toen is er omdat ik daar niet van gediend was een conflict ontstaan. Dat is nu wel min of meer opgelost, maar je merkt gewoon goed dat ik er nog altijd op word aangekeken. Ik heb zelf het gevoel dat de zus van mijn vriend heel anders benaderd wordt dan mijn vriend en dat merk ik dan aan kleine dingen. Zijn moeder belt mijn vriend nooit, maar zijn zus wel. Als mijn vriend zijn moeder belt gaan ze vaak zitten mailen waardoor ze niet echt bij het gesprek is. Als mijn vriend daar is en iets vertelt wordt er vaak maar half geluisterd onder het mom van ja ja het is allemaal niet zo belangrijk. Maar als zijn zus iets vertelt, wordt er wel geluisterd. Nu gaan wij binnenkort verhuizen en zijn moeder heeft dat tegen niemand in de familie en kennissenkring verteld. Toen zijn zus ging verhuizen wist iedereen het wel. Wij gaan in een huurhuis wonen en nu heeft zijn moeder laten merken dat ze dat niet zo goed/belangrijk vindt als een koophuis. (Zijn zus heeft natuurlijk wel een koophuis). Ieder jaar worden er met kerst vrienden van zijn zus uitgenodigd. Vrienden van mijn vriend zijn er al die jaren nog nooit bij geweest. Op de sterfdag van hun vader gaat hun moeder altijd overdag iets met zijn zus doen, met mijn vriend heeft ze dat nog nooit gedaan. En zo kan ik nog andere voorbeelden opnoemen. Ik vind het best moeilijk om mee om te gaan, want ik zie die 2 deling zo. Zijn zus krijgt nooit zoveel commentaar en kritiek van hun moeder en wordt juist heel positief benaderd.
Wat zouden jullie doen? Mijn vriend is echt een goedzak en ziet dingen vaak niet of durft er niet tegenin te gaan.
Zo nee, mondje dicht en met je eigen zaken bemoeien. Want liever een familie vol teringlijers dan 1 bemoeizieke dame met een grote bek in huis.
Maar wellicht is jouw vriend van een ander slag.
quote:Maar was dat het probleem dan? In dat geval neemt ze wel een erg lange omweg in de OPOp woensdag 31 december 2008 15:24 schreef Xennia het volgende:
[..]
Het is wel aan haar om te bepalen dat ze een man die opkomt voor zichzelf aantrekkelijker vindt. Ik kan het daar niet mee oneens zijn. Of hij nou geen vuist durft of wil maken doet er wat mij betreft niet toe. Hij toont in ieder geval geen sterke persoonlijkheid.
quote:Onzin.Op woensdag 31 december 2008 15:24 schreef Xennia het volgende:
[..]
Het is wel aan haar om te bepalen dat ze een man die opkomt voor zichzelf aantrekkelijker vindt. Ik kan het daar niet mee oneens zijn. Of hij nou geen vuist durft of wil maken doet er wat mij betreft niet toe. Hij toont in ieder geval geen sterke persoonlijkheid.
De enige die weet of er sprake is van een noodzaak om ergens voor op te komen is degene die het ervaart. En dat is de vriend.
Vrouwen moeten zich verre houden van een oordeel over mannen in dat opzicht, want de hersenen werken in dat opzicht heel anders.
Of dumpen die hap, ook goed.
quote:Natuurlijk, maar dat was toch niet het punt van dit topique of wel dan Xennia?Op woensdag 31 december 2008 15:24 schreef Xennia het volgende:
[..]
Het is wel aan haar om te bepalen dat ze een man die opkomt voor zichzelf aantrekkelijker vindt. Ik kan het daar niet mee oneens zijn. Of hij nou geen vuist durft of wil maken doet er wat mij betreft niet toe. Hij toont in ieder geval geen sterke persoonlijkheid.
Ik vraag me af wat voor vrouwen überhaupt vallen op mannen die zo'n eitjeskarakter hebben.
quote:Volgens mij ontwikkelde het topic zich wel die kant op en heeft ze steeds meer door waar haar pijn en afkeer werkelijk vandaan komen:Op woensdag 31 december 2008 15:31 schreef Hephaistos. het volgende:
[..]
Maar was dat het probleem dan? In dat geval neemt ze wel een erg lange omweg in de OP
quote:Maar misschien is dat mijn projectie.Op dinsdag 30 december 2008 19:45 schreef cat2 het volgende:
En daarom weet ik niet of ik hier nog wel zin in heb. Ik heb zelf vroeger het een en ander al meegemaakt en als ik heel eerlijk ben heb ik er geen zin meer in om weer zoveel jaar als minderwaardig gezien en vooral behandeld te worden of in dit geval met iemand te leven die zo wordt gezien en dat prima vindt. Daar word ik niet heel blij van zeg maar. Daarom twijfel ik de laatste tijd heel erg.
quote:Ik moet er toch ook mee leven. Het is ook mijn huis of inkomen dat wordt afgekraakt. Of ook mijn kind wat straks niet goed genoeg wordt gevonden. Misschien dat mijn vriend het allemaal prima vindt, maar ik niet. Dus omdat hij er noodzaak niet van in ziet moet dit allemaal maar zo door gaan?Op woensdag 31 december 2008 15:34 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Onzin.
De enige die weet of er sprake is van een noodzaak om ergens voor op te komen is degene die het ervaart. En dat is de vriend.
quote:Het leek er meer op dat je je bemoeide met uitspraken waarin hij centraal stond, wellicht verkeerd begrepen.Op woensdag 31 december 2008 17:07 schreef cat2 het volgende:
[..]
Ik moet er toch ook mee leven. Het is ook mijn huis of inkomen dat wordt afgekraakt. Of ook mijn kind wat straks niet goed genoeg wordt gevonden. Misschien dat mijn vriend het allemaal prima vindt, maar ik niet. Dus omdat hij er noodzaak niet van in ziet moet dit allemaal maar zo door gaan?
Je hebt zelf een mond, gebruik hem. Maar ga hem er niet bij betrekken wanneer hij dit niet wil en ga zelf gerust de confrontatie aan. Want daar heb je hem niet voor nodig.
Wat zeggen ze zoal als ik vragen mag?
quote:JaOp woensdag 31 december 2008 17:07 schreef cat2 het volgende:
[..]
Ik moet er toch ook mee leven. Het is ook mijn huis of inkomen dat wordt afgekraakt. Of ook mijn kind wat straks niet goed genoeg wordt gevonden. Misschien dat mijn vriend het allemaal prima vindt, maar ik niet. Dus omdat hij er noodzaak niet van in ziet moet dit allemaal maar zo door gaan?
Echt, vanwaar die enorme behoefte om dit allemaal recht te trekken. Fuck je schoonmoeder, knik beleefd als je met haar in gesprek bent en vervloek haar van binnen. Echt, duizenden Nederlanders doen het een paar keer per jaar. Gewoon om de lieve vrede te bewaren.
Jij staat toch achter de keuzes die je maakt? Je vriend staat er toch achter? Je voedt toch zelf je kinderen op met een besef van wat belangrijk is in het leven? Ik zie totaal het nut niet in van zo'n 'dit laat ik niet over mn kant gaan' houding.
quote:Je verhalen worden ook steeds zwaarder aangezet, heb ik het idee. Ik ben ontzettend benieuwd hoe je vriend dit allemaal ervaart.Op woensdag 31 december 2008 17:22 schreef cat2 het volgende:
Dat hij te dik is en dat elke keer als ze hem zien, Niet luisteren als hij iets te vertellen heeft maar met andere dingen bezig zijn. Als andere mensen iets zeggen dan wel een en al oor zijn. Zeggen dat hij kloterige vrienden heeft en 1 van die vrienden die zijn zus toevallig kent belachelijk zitten maken. Maar dan wel omgaan met de vrienden van zijn zus. Zeggen dat zijn zus breder ontwikkeld is, dat zijn kleding niet goed, dat zijn zus een betere baan heeft, dat wij niet veel geld hebben, niet naar ons huis willen gaan kijken omdat het geen koophuis is. Zeggen dat mijn vriend eens een vent moet zijn, zeggen dat hij onhandig is en dan meteen zijn zus noemen omdat zij alles zo goed kan. enz enz. En schreeuwen als hij niet doet wat ze zeggen.
Mijn vriend zegt dus vaak dat hij vindt dat ze gelijk hebben, dat hij ook onhandig is, dat zij het ook beter weten met inrichting in een huis, dat zij ook meer kijk hebben op kleding, dat wij ook een mindere baan en dus ook minder inkomen hebben dan zij enz enz. Als je er dan dieper op in gaat vind hij het ook niet fijn hoe ze met hem om gaan maar wil/durft hij er niet tegenin te gaan. hij vindt dat het niet overkomt als hij iets zegt en heeft geen zin in een tirade van hun.
Elke keer dat mijn vriend denigrerend benaderd wordt is er 1 te veel. En ik zie ze wel vaker dan 2/3 keer per jaar.
quote:wij komen nog minder bij zijn zus, die is net zo.Op woensdag 31 december 2008 17:35 schreef Pappie_Culo het volgende:
ja, volgens mij is het feit dat ze vaker bij zn zus langskomen juist de oplossing itt het probleem
quote:de schoonouders heb ik het overOp woensdag 31 december 2008 17:36 schreef cat2 het volgende:
[..]
wij komen nog minder bij zijn zus, die is net zo.
quote:volgens mij gaat het daar niet eens meer om, maar om het feit dat vriendlief geen ballen heeft. Daar zou het mij in ieder geval om gaan. Schoonfamilie kan mij ook gestolen worden, of sowieso wat mensen waar ik niet om geef en die ik niet zelf heb uitgekozen van me vinden.Op woensdag 31 december 2008 17:22 schreef Hephaistos. het volgende:
[..]
Ja
Echt, vanwaar die enorme behoefte om dit allemaal recht te trekken. Fuck je schoonmoeder, knik beleefd als je met haar in gesprek bent en vervloek haar van binnen. Echt, duizenden Nederlanders doen het een paar keer per jaar. Gewoon om de lieve vrede te bewaren.
quote:ja dat is 2 handen op 1 buik. Ik vind het ook niet erg dat ze daar vaker komen, lekker rustig. Wat mij wel steekt is dat zijn zus een stuk positiever benaderd wordt. Ik heb hun moeder nog nooit half zulke lullige dingen over zijn zus horen zeggen als wat ze altijd tegen mijn vriend zegt. En die zus neemt dat gewoon over dus die is ook altijd aan gang. Ze zal nooit een aardig gesprekje of zo met mijn vriend voeren. Of ze zegt niks of ze zit hem af te katten. En moeders vindt dat dan prima en doet net zo hard mee. Ik vind dat erg.Op woensdag 31 december 2008 17:38 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
de schoonouders heb ik het over
het meeste zit ik ermee dat mijn vriend dit allemaal accepteert.
quote:Ach ja, je neemt een relatie met iemand die niet keihard van zich afbijt, dan krijg je zulke situaties er soms gratis bij. Als een zeurende schoonmoeder het ergste is mag je in je handjes knijpen volgens mij...Op woensdag 31 december 2008 17:41 schreef Xennia het volgende:
[..]
volgens mij gaat het daar niet eens meer om, maar om het feit dat vriendlief geen ballen heeft. Daar zou het mij in ieder geval om gaan. Schoonfamilie kan mij ook gestolen worden, of sowieso wat mensen waar ik niet om geef en die ik niet zelf heb uitgekozen van me vinden.
quote:vind ik niet als degene waar je van houd continue wordt afgeschilderd als een nutteloos figuur door zijn eigen familie. Dat is niks om voor in je handjes te knijpen....Op woensdag 31 december 2008 17:44 schreef Hephaistos. het volgende:
[..]
Ach ja, je neemt een relatie met iemand die niet keihard van zich afbijt, dan krijg je zulke situaties er soms gratis bij. Als een zeurende schoonmoeder het ergste is mag je in je handjes knijpen volgens mij...
quote:Mijn punt is dat je je vriend hebt gekozen vanwege zijn karakter. Dan moet je ook bepaalde negatieve gevolgen van dat karakter accepteren, of de relatie stoppen.Op woensdag 31 december 2008 17:45 schreef cat2 het volgende:
[..]
vind ik niet als degene waar je van houd continue wordt afgeschilderd als een nutteloos figuur door zijn eigen familie. Dat is niks om voor in je handjes te knijpen....
Je wil niet dat meisje worden dat haar vriendje gaat kneden tot de perfecte man en je wil zeker niet dat meisje worden dat haar vriendje aanstuurt in een conflict met zijn familie. Er is niks mis mee om soms gewoon wat weg te slikken.
quote:Dat ie geen goede baan heeft, een huurhuis, te dik is en onhandig is maakt hem toch geen nutteloos figuur? Of is dat mbt dat nutteloze figuur zo letterlijk gezegd?Op woensdag 31 december 2008 17:45 schreef cat2 het volgende:
[..]
vind ik niet als degene waar je van houd continue wordt afgeschilderd als een nutteloos figuur door zijn eigen familie. Dat is niks om voor in je handjes te knijpen....
Overigens heb ik nav dit topic meer medelijden met jou, omdat je met zo'n tandeloze worm een relatie hebt, dan met je vriend omdat z'n moeder en zus 'm de waarheid vertellen.
Eerlijk zijn tegen iemand kan best, maar dan kan je iemand nog wel in zijn waarde laten en ik vind dat dat bij mijn vriend absoluut niet gebeurt.
quote:Ik denk dat als je bijna nooit luistert als zoon iets zegt, hem zelf nooit belt en net doet alsof alles wat hij zegt en doet volkomen verkeerd en belachelijk is, dat je niet naar zijn huis wil gaan kijken puur en alleen omdat het een huurhuis is, dat je iemand dan op zijn best gezegd niet echt hoog heb zitten en zo iemand best als nutteloos ziet ja.Op woensdag 31 december 2008 17:51 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Dat ie geen goede baan heeft, een huurhuis, te dik is en onhandig is maakt hem toch geen nutteloos figuur? Of is dat mbt dat nutteloze figuur zo letterlijk gezegd?
quote:Als ik de posts van cat2 mag geloven wil haar vriendje hier - als zij er wat dieper op ingaat - wel iets tegen doen (althans, haar interpretatie van zijn gedrag), maar durft hij simpelweg er niets tegen te doen. Als mijn vriendin zo zou zijn dan zou ik haar daarbij willen helpen om zo eens te doen wat zij daadwerkelijk wil. Als zij daarentegen het allemaal maar best vindt zou ik het ook maar gaan negeren, maar wel hard afvragen bij welke slappe trut in dan in huis woon.Op woensdag 31 december 2008 09:29 schreef Maanvis het volgende:
[..]
D'r vriend redt zith prima met de situatie en WIL geen vuist maken, het is geen kwestie van niet durven.
En dat je twijfelt aan je relatie als je zo'n vriendje hebt dat nergens voor WIL gaan staan, dat kan ik me heel goed voorstellen.
Al moet ik hierbij de kanttekening maken dat het soms slimmer is om mensen het idee te geven dat ze macht over jou hebben (terwijl je je eigen plan trekt) in plaats van op een machtsstrijd te gooien. Toch ben ik van mezelf geneigd om mezelf nooit en te nimmer onder de voet te laten lopen door iemand.