respectloos?

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 14:34 schreef Hephaistos. het volgende:
Er wordt nu wel wat hard over cat2 heengevallen vind ik. Terwijl het toch vrij normaal is dat je je doodergert als je vriend zo behandeld wordt door zijn familie. Helemaal als het een type is dat een beetje over zich heen laat lopen.

ja dat hoort ook normaal te zijn dat je je eraan ergert, maar vriendlief is daar naar buiten toe wat laks mee. Daarom communicatie...

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 14:58 schreef cat2 het volgende:
[..]
Ja dat laatste is zo. Daar hebben we best vaak woorden over.

Je hebt er dus met hem gedonder over dat hij zijn moeder en zus geen weerwoord geeft, en hij denkt dat het wel overkomt als jij weerwoord voor hem geeft?

Ik denk dat het onderling gezeik erover de moeite niet is, en dat het al helemaal niet helpt als jij tegenover zijn moeder en zus degene gaat zijn die weerwoord voor hem geeft, dan krijgen ze alleen maar bevestiging in hun gevoel dat zij geen "macht" meer over hem hebben en jij degene bent die hem onder de duim heeft.

Laat het gaan, ze weten kennelijk niet beter, het is zielig gedrag en ze halen er schijnbaar voldoening uit hem af te zeiken. Je vriend heeft of al wel door hoe zielig zijn moeder en zus zijn of het boeit hem niet genoeg.

Het is en blijft het probleem van hun onderlinge verhoudingen, die liggen na 30 jaar wel zo ongeveer vast, en zolang hij het niet de moeite vindt om zelf een keer z'n mond open te doen denk ik niet dat het echt gaat helpen als jij dat voor hem gaat doen.

Je twijfelt dus over je relatie, doordat hij geen weerwoord geeft aan mensen die in feite geen bal met je relatie te maken hebben?

Lijkt me enorm lastig. Sterkte.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 13:51 schreef Anniie het volgende:

[..]

Je hoeft toch niet naar verjaardagen enzo van famillie als je dat niet wil.
Misschien moet de vriend van TS leren voor zichzelf opkomen. Het zijn toch TS en haar vriend die hun leven leiden en niet iemand anders.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 15:41 schreef cat2 het volgende:
dat is zo. Ik was sowieso niet van plan mijn mond voor hem open te doen. Ik weet alleen niet of ik er de komende jaren wel zin in hebt om te zien hoe hij behandeld wordt en dat hij er zelf niets tegenin brengt. Ik kan het namelijk niet aanzien. Dus daar twijfel ik de laatste tijd over.

niet dat ik je andere topic er zo graag bij wil slepen maar in hoeverre verblind jouw (pest)verleden je huidige inzichten in deze situatie... je vriend tilt er blijkbaar niet echt superveel aan, maar jij des te meer.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 16:08 schreef cat2 het volgende:

[..]

omdat hij geen weerwoord geeft hebben deze mensen juist enorm veel met onze relatie te maken. Hoe zou jij het vinden als je samenwoont met iemand die zijn huis en vrienden laat afkraken? Het zijn toch ook jouw vrienden en het is toch ook jouw huis waar je in woont. Hoe zou je het vinden als degene met wie je samenwoont constant gecorrigeerd wordt op eetgewoonten, kleding, gedrag, gespreksonderwerpen? Hoe mijn vriend is kwa kledingsmaak enzo, zo ben ik ook. Hetzelfde zijn gespreksonderwerpen, interesses. Als jouw vriend daar continue op wordt aangesproken en daardoor niet voor vol wordt aangezien dan wordt jij toch ook niet voor vol aangezien? Dat is toch geen fijn gevoel? Dan kun je toch niet meer jezelf zijn want dat is niet goed genoeg.

Ik blijf erbij, juist omdat mijn vriend geen weerwoord geeft en vindt dat zij alles mogen zeggen omdat ze eerlijk zijn, hebben ze heel veel met onze relatie te maken. Zij kijken neer op onze manier van leven/denken. Dat is toch niet fijn als je vriend dat toelaat?

Ach kom, je gaat een relatie aan met een goedzak en verwacht vervolgens dat hij met hand en tand jullie levenswijze gaat verdedigen? Je hebt een vervelende schoonfamilie, daar ben je heus niet de enige in.

Zolang jij en je vriend achter jullie levenswijze en keuzes staan, zou het me echt geen kont interesseren wat m'n schoonmoeder er van vindt.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 16:08 schreef cat2 het volgende:
[..]
omdat hij geen weerwoord geeft hebben deze mensen juist enorm veel met onze relatie te maken. Hoe zou jij het vinden als je samenwoont met iemand die zijn huis en vrienden laat afkraken? Het zijn toch ook jouw vrienden en het is toch ook jouw huis waar je in woont. Hoe zou je het vinden als degene met wie je samenwoont constant gecorrigeerd wordt op eetgewoonten, kleding, gedrag, gespreksonderwerpen? Hoe mijn vriend is kwa kledingsmaak enzo, zo ben ik ook. Hetzelfde zijn gespreksonderwerpen, interesses. Als jouw vriend daar continue op wordt aangesproken en daardoor niet voor vol wordt aangezien dan wordt jij toch ook niet voor vol aangezien? Dat is toch geen fijn gevoel? Dan kun je toch niet meer jezelf zijn want dat is niet goed genoeg.

Ik blijf erbij, juist omdat mijn vriend geen weerwoord geeft en vindt dat zij alles mogen zeggen omdat ze eerlijk zijn, hebben ze heel veel met onze relatie te maken. Zij kijken neer op onze manier van leven/denken. Dat is toch niet fijn als je vriend dat toelaat?

Klopt, het is idd erg vervelend als hij dat toelaat, maar dat is het probleem nou juist, hij laat dat toe.

Daarbij zal het mij ook absoluut worst wezen wat anderen wel of niet goed genoeg aan mij vinden. Wat mijn partner van me vindt, vind ik wel belangrijk, maar wel wat hij van mij vindt zoals ik ben. Als ik moet veranderen om goed genoeg te zijn heeft hij pech.

Wat mijn ouders of zus van mij vinden boeit me echt geen bal, daarbij; als mijn ouders niet tevreden over of met mij zijn dan is dat een kwestie van falende opvoeding. Hun probleem dus

Op het moment dat jullie huis anders ingericht is omdat zij het niets vindt, dan heb je natuurlijk alle recht om er wat van te zeggen, het is immers ook jouw huis.

Dat zou mij overigens maar 1 keer overkomen, en er zou geen volgende keer komen waarbij ze zou bedenken dat m'n huis niet schoon genoeg is en zij dus maar even ongevraagd zou gaan poetsen.

Als er kinderen komen kun je duidelijk maken dat je niet op haar commentaar zit te wachten, en je hebt natuurlijk altijd de vrijheid om ongevraagd advies naast je neer te leggen

Vermoeiend, zo'n mens wat de wijsheid in pacht denkt te hebben
Ik zou om te beginnen al geen advies meer vragen, want zo te horen geeft ze het ook wel ongevraagd

Wat ik in een vergelijkbare situatie doe is proberen zonder kwaad te spreken over zijn familie, hem wel te laten merken dat hij niet alles van zijn ouders klakkeloos aan hoeft te nemen. Bijvoorbeeld nadat zijn ouders in ons huis kwamen kijken naar de vloer die mijn vriend zelf had gelegd en alleen maar opmerkten dat het nog niet af was want de plinten zaten er niet op en dat het maar lastig was een houten vloer, tegen hem gezegd hoe blij ik met de vloer was en hoe mooi het was geworden. Als ik tegen hem had gezegd dat zijn ouders niet aardig deden was hij ze gaan verdedigen (want kom niet aan zn ouders, ook al kwesten ze hem wel). Nu vond hij dat fijn om te horen en begon hij er zelf over dat zn ouders niets positiefs te melden hadden en kon ik daar op ingaan. Zorg dat hij er zelf mee komt, anders duw je hem in een loyaliteitsconflict.

Aaahh, jou herinner ik nog van je vorige topic. Goed om te horen dat dat in ieder geval niet geëscaleerd is. Toch ook jammer om te horen dat de situatie eigenlijk geen steek veranderd is.

Zowel jij en je vriend hebben hetzelfde probleem. Jullie lijken niet voor jezelf op te kunnen of willen komen. Je moet altijd je eigen grenzen aangeven. Als je dat niet doet zal iemand dat anders dat voor je doen. Je schoonouders kennen bijna geen grenzen en daar zijn jullie nu de dupe van. Al verwoordt ik het nu eigenlijk verkeerd, want ik blijf erbij dat dit probleem voornamelijk bij jullie zelf ligt. Jullie hebben dit zelf zover laten komen.

Jullie stellen je op als een ontzettend makkelijk doelwit. Niets lijkt teveel en weerwoord zal er niet komen. Waarschijnlijk weten je schoonouders niet eens dat dit je zo aangrijpt. Dit is, al leg ik het verband liever niet, precies hetzelfde principe als dat je bij pesten ziet. Zolang je er niet tegenin gaat ben je een makkelijk doelwit. Pesten zal dan steeds makkelijker worden en als gevolg daarvan steeds een stapje verder gaan. Ik betrap mezelf er ook weleens op dat ik bij sommige mensen opmerkingen maak die eigenlijk niet kunnen. Die zou ik bij een ander absoluut niet durven maken.

Dit hebben jullie al jaren laten gebeuren. Je vriend wat langer dan jij, maar ook jij bent hier al een behoorlijke tijd bij betrokken. Nooit hebben jullie tegengas kunnen geven. Dat maakt het moeilijk om de situatie te veranderen.

Je geeft al aan dat je je altijd heel stilletjes opstelt als je bij je schoonouders bent. Waarom!? Hiermee druk je jezelf ook in die onderdrukte positie. Je stelt jezelf toch als minderwaardig op in mijn ogen. Een gevolg is dat ze je niet als volwaardig zien. Je geeft ze nergens het idee dat jij meer bent dan dat aanhangsel dat elke keer stilletjes aanwezig is.

Bij anderen heb je wel je praatje klaarliggen. Bij anderen ben je een totaal ander persoon. Hetzelfde geldt voor je vriend. Probeer bij je schoonouders eens wat meer aanwezig te zijn. Je hoeft niet direct tegen ze in te gaan; Dat lijkt me niet verstandig; maar laat je eens wat vaker horen. Het maakt geen donder uit waar het over gaat, maar praat eens met ze. Laat zien wie je echt bent. Respect moet je verdienen.

Dit zal ongetwijfeld overkomen als een aanval. Ik ben mezelf er ook van bewust dat dit hard over kan komen. Toch denk ik dat je een schop onder je kont nodig hebt en op zeker ook die vriend van je. Het lijkt nu misschien alsof ik al de schuld bij jullie zelf leg. Je schoonouders zullen vast hele moeilijke mensen zijn. Die lopen er genoeg rond op deze wereld. Toch ben ik van mening dat je ook met die moeilijke schoonouders fatsoenlijk om kan gaan. Het is aan jullie om deze situatie te veranderen.

De kern is toch echt dat jullie jezelf als minderwaardig opstellen tegenover je schoonfamilie. Dat zij hier ook in zijn geloven versterkt dit beeld alleen maar. Dit zullen jullie gelijk moeten trekken. Jullie zijn toch echt niet minder waard.

Ik zou die moeder en zus en familie de dikke tering laten krijgen. Als je begint te miepen over sociale status en wie er het meeste en beste verdient kun je bij mij echt oprotten.

Als ik jou was zou ik niet meer meegaan naar die debielen, en je vriend het lekker zelf uit laten zoeken.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 16:08 schreef cat2 het volgende:
Ik blijf erbij, juist omdat mijn vriend geen weerwoord geeft en vindt dat zij alles mogen zeggen omdat ze eerlijk zijn, hebben ze heel veel met onze relatie te maken. Zij kijken neer op onze manier van leven/denken. Dat is toch niet fijn als je vriend dat toelaat?

Pak het probleem zelf eens op.
Nu is het alleen maar: Zijn familie doet dit, mijn vriend doet dat, en hij zou zus moeten doen en zij zouden niet zo moeten doen.

Jij bent degene die dit allemaal als een probleem ervaart. Door het op deze manier te behandelen leg je alles bij andere mensen neer. Andere mensen moeten hun omgang en manier van doen (die al 30 jaar zo is) veranderen omdat het jou stoort.

Ok, genoeg bashing, tijd voor opbouwende steunbetuigingen:
Je hebt gelijk, als het is zoals jij beschrijft is dat niet leuk.
Maar ik denk dan: Je hoeft mensen die je niet mag toch niet in je eigen huis te halen? Het is jouw (jullie) huis. Wat daar gebeurt bepalen jullie.
Kijk... jij stoort je aan bepaalde dingen. Wel, die mensen (inclusief je vriend) gaan zich niet aan jou aanpassen. Als je daarover fantaseert houd je jezelf voor de gek.
Ik zou zeggen: Zoek die mensen niet op en nodig ze niet uit.
Klinkt simpel, is ook simpel. Wil je vriend je familie uitnodigen? Zeg dan: Goh, die avond ga ik nét naar een vriendin. Of weet je wat, nodig ze uit in de stad en kom daarna naar huis.
Wil je vriend naar zijn familie toe? Succes. Je hoeft niet mee.

Je hoeft de ellende niet op te zoeken. Jij mag voor jezelf bepalen dat jij bepaalde mensen liever niet aan tafel hebt. Je geeft je vriend alle vrijheid om uit te nodigen of te bezoeken wie hij wil; en jijzelf hebt de vrijheid om niet aan te schuiven.

Als je vriend daar problemen mee heeft; jammer dan.
Ik neem aan dat je, zoals de meeste vrouwen, probeert je vriend te veranderen in iets dat jij wilt. Maar als je je gewoon onttrekt aan de situaties die je niet bevallen, heeft dat veel meer effect.

[ Bericht 0% gewijzigd door mgerben op 30-12-2008 18:45:31 ]

quote:

Wat zouden jullie doen?

Lekker mijn eigen plan trekken. Jou vriend moet het met jou doen en jij met hem.

Jullie hebben imo niks te schaften met zijn ouders (en ook niet met jouw ouders).

Dat ze maar lekker de vinkentering krijgen zou ik zeggen

quote:

Nadat ik heb gezegd dat als ze alleen maar commentaar hebben op ons huis maar beter thuis kunnen blijven, komen ze nog maar 2/3 keer per jaar. Verder bellen ze ook nooit of zo. Ik denk dus dat ze mij deze uitspraak heel erg kwalijk nemen.

Whehehe, waarschijnlijk wel ja. Fuckers. Niet te lang over nadenken en lekker in hun eigen vet laten gaarkoken.

Ik stak er in ieder geval geen tijd en energie in

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 18:41 schreef cat2 het volgende:
Ik zit regelmatig te koken van woede als ik daar zit als er weer een *** opmerking richting mijn vriend gaat. Toch zeg ik niets.Ik vind namelijk dat hij dat zelf moet doen. Hij moet zelf inzien dat dit niet normaal is en zelf er tegenin gaan.

Hoe 'aardig' wat je zegt ook maar klinkt, dit is echt niet de plek en de tijd om dit te doen. Het is jouw huis, jouw relatie, en je moet gewoon keihard opkomen daarvoor. Als je vriend het niet doet, moet jij het maar doen. Naast 'voor jezelf opkomen', is er ook zoiets als 'voor een ander opkomen'. Als je dat in je relatie en in je eigen huis al niet doet, zul je dat voor helemaal niemand doen, nooit. Jullie hebben allebei gewoon slappe knieën.