Gisterenavond was ik te gast op een feest ter ere van de 17e verjaardag van een vriendin. Deze vriendin woont ongeveer 15 km verderop, en het was bijzonder koud. 1+1= tochwel 2 dus ik ging met de bus. Ik had, zoals een goed voorbereide man dat doet, 9292ov.nl
en arriva.nl geraadpleegd, de tijden perfect opgezocht en in mijn telefoon gezet. Straks sta ik daar in de kou en geen bus die me komt ophalen

Dit zou mij niet gebeuren!
Nou, allemaal vreugde en jolijt, gezellig feestje enzo. Ik had me goed vermaakt maar de tijd was rijp om de bus terug maar weer eens te nemen. Ruim op tijd, om alle risico's uit de weg te gaan, begeef ik me naar de bushalte. Na er eventjes gewacht te hebben onder het genot van fijne klanken uit mijn draagbare muziekspeler (waarvan ik niet zeg wat voor één het is want dan gaan jullie alleen maar daar over praten

) kwam de bus dan eindelijk aangereden. Ik sta op en maak de buschauffeur met behulp van gebaren duidelijk dat ik graag met hem mee zou willen rijden. Echter, deze meneer verstaat zijn vak duidelijk niet goed, want hij reed gewoon door!

Wat een lul.
Ik ging dus weer terug naar het betreffende jarige meisje, want om nou in de kou te gaan blijven staan is ook niet alles. Daar aangekomen bleek dat er nog maar een paar mensen waren, die ook aanstalte aan het maken waren om de scene te verlaten. Toen deze personen weg waren, bood het meisje me aan om bij haar te blijven slapen, want "Ik ben alleen thuis en ik heb voor m'n verjaardag toch een 2-persoonsbed gekregen". Nu klinkt mij dit natuurlijk als muziek in de oren, maar mijn geweten speelde op. Het lot wil namelijk dat TS zich sinds kort niet meer vrijgezel mag noemen

. Bovendien zijn mijn vriendin en het desbetreffende meisje op z'n zachtst gezegd 'geen vriendinnen.' Naar haar verjaardag gaan is dan één ding, maar bij haar in bed gaan slapen vond ik toch wel ietsjes te ver gaan. Ik sloeg haar aanbod dus af, en vroeg in plaats daarvan of ik van haar fiets gebruik kon maken. Ja, je leest het goed. In plaats van een bed in een warm huis met een onlangs 17 geworden chick, koos ik voor een 15km-lange fietstocht naar huis, alwaar ik onderkoeld aankwam met ijs op mn wangetjes, en bibberend in slaap viel

. En toen moest ik vandaag ook nog die fiets terugbrengen, nou mooi niet. Ze is hem komen halen met haar papa in de auto

. Eind goed, bijna al goed.
Hieronder volgen drie klachten die ik hieraan heb overgehouden, netjes genummerd:1. Principes die mij 15 km laten fietsen door de vrieskou.
2. Alleen geslapen en niet met gewillig meisje.
3. Koude nachten
Nu heb ik dit verhaal een beetje geprobeerd kleur te geven door de situatie volledig en gedetailleerd te beschrijven, maar de klacht waar dit topic eigenlijk om gaat is de volgende, nummer 4: Buschauffeurs die doorrijden terwijl je duidelijk laat blijken dat je mee wil rijden!
Tuig is het

.