quote:
Arnhemse Isabelle Kwakernaat (14), thuis vergast door haar moeder, moet de laatste dagen van haar leven in doodsangst hebben doorgebracht.
Deze conclusie was woensdag een van de bouwstenen voor de eis van officier van justitie mr. A. van Veen om moeder Josje B. (46) te veroordelen tot vier jaar opsluiting en tbs met dwangverpleging.
Verdachte Josje B. , in de rechtszaal gisteren twee uur lang vrijwel constant in tranen, zegt dat zij zich niets herinnert van wat zich op 20 juni in haar woning aan de Bonte Wetering heeft afgespeeld. Die ochtend werd zij, met dochter Isabelle boven op zich, aangetroffen naast een sissend leeglopende fles propaangas. Het meisje was toen al overleden. Zij bleek eerst te zijn verdoofd met slaaptabletten en een anti-depressiemiddel, de medicamenten die moeder in de voorafgaande dagen had verzameld.
Isabelle, geliefd als dj Redgie rokket op internet, moet al bange vermoedens hebben gehad. Via msn slaakte ze noodkreten: „Mamma is helemaal gek geworden. Ze heeft me gisteren slaappillen gegeven en overal hangen briefjes.” Een ander msn-contact begreep: moeder was haar kind aan ’t vergiftigen. Twee dagen voor haar dood had ze in een sms-bericht gemeld:” Ik wil nog niet dood. Help me…”
„Wíst ik maar hoe het kon dat wij daar in huis zo werden gevonden !” huilde mevr. B. voor de rechtbank. „Mijn laatste herinnering is dat we samen bij V&D een horlogebandje hebben gekocht en dat ik nog naar AH ben geweest. En dat ik thuis in het toilet ben flauwgevallen…”
Brieven en briefjes waren door het hele huis verspreid, met teksten als: „Cremeer ons maar samen.” En: „Niemand moet zich afvragen waarom (…) We zijn vrolijk in slaap gevallen. We waren zweverig. We slapen nu. Wie weet waarvoor Isabelle is behoed.” En bij wijze van ontwerp voor een rouwadvertentie: „ Isabelle en Josje gaan samen op reis. Twee Arnhemse meisjes.” Er lag ook een verzoekje met betrekking tot wat kleding die op een tafel lag:” Dit willen wij graag aan in de kist.”
Josje B. die enige bekendheid genoot als glaskunstenares, maar ook een baantje had in een tandartsenpraktijk, lijdt aan bindweefselkanker. Die omstandigheid, opgeteld bij het verbreken van haar tweede relatie enkele dagen voor de gastragedie, moet haar volgens gedragsexperts hebben overspoeld met wanhoop en onverdraaglijke leegte, waarin haar doodswens ging overheersen. Ze is sterk verminfderd toerekeningsvatbaar bevonden.
„ Ik kon haar niet achterlaten bij die klootzak van een vader,” heeft zij eens gezegd als verklaring voor haar besluit om Isabelle mee te nemen in de dood. Inmiddels heeft zij geopperd dat het meisje menigmaal zèlf ook zou hebben gezegd dat ze dood wilde omdat ze zo’n rotleven had. Op zulke momenten, vond echter de officier van justitie, is slechts een moeder te zien die de moord op haar dochter probeert goed te praten. Want diverse getuigen hebben het meisje omschreven als levenslustig en vol plannen, zich erop verheugend zang te gaan studeren aan het conservatorium. Officier Van Veen benoemde Josje’s gruwelbeslissing „ bijzonder egoïstisch gedrag.
BronIk snap niet dat een moeder dit een dochter aan kan doen, maar dat even terzijde.
Even deze:
quote:
Via msn slaakte ze noodkreten: „Mamma is helemaal gek geworden. Ze heeft me gisteren slaappillen gegeven en overal hangen briefjes.” Een ander msn-contact begreep: moeder was haar kind aan ’t vergiftigen. Twee dagen voor haar dood had ze in een sms-bericht gemeld:” Ik wil nog niet dood. Help me…”
Is er dan niemand meer die alarm slaat? Mên, ik ging vroeger naar de politie wanneer mij iets opviel (briljantjes in een bakje)
Dan sla je toch helemaal alarm bij zoiets? Ook al ben je 14 of 15 jaar.
En neem aan dat ze nog wel meer mensen in haar msn heeft staan?
Ik vond dit verhaal een stuk erger om te lezen, dan die man die voor de webcam zelfmoord pleegde. Dit was geen eigen keuze. En ja, belachelijke straf voor die moeder, maar het gaat me meer om de verantwoording van onszelf. Ik had ook graag meer van de relaties op msn willen weten.
Het was dus al een tijdje aan de gang, en vraag me af er zo langzamerhand nog wel mensen zijn die wat lef in hun donder hebben, of dat ze meer bang zijn voor hun goede naam mocht het meevallen met de situatie.
Wat moet ze zich hulpeloos hebben gevoeld hebben, een jaar geleden, toen niemand ingreep naar haar angstschreeuw op msn