Het ware leven van een student gaat niet over rozen. Zo ondervond ook ik de afgelopen weken aan den levende lijve.
Na keihard gezwoegd te hebben om mijn tentamens enigszins naar respectabele maatstaven te behalen, besloot ik het er eens flink van te nemen.
Echter, met weinig succes. Ongeveer elke avond verbleef ik met mijn vrienden van de studentensociteit in de kroeg, lonkend naar een leuke maar toch gewillige meid, die zin had in een lekker potje after-tentamen sex.
Tien dagen lang kwam ik 's nachts alleen terug op mijn studentenkamer omdat al mijn versierpogingen mislukten, terwijl Mathijs en Martin hun pogingen wel succesvol zagen eindigen (vaak nog met dezelfde meiden alwaar ik 10 minuten eerder mee had zitten te vertellen).
Dat gaat op een gegeven moment aan je knagen:
- Lig ik niet meer in de markt ?
- Ben ik te lelijk voor deze consumptiemaatschappij ?
- Moet ik die frituur naast mijn bed toch aan de kringloop meegeven ?
- etc. etc.
Dus besloot ik de deur op een andere kier open te gooien. Tijdens het teleteksen tijdens een film op SBS6 kwam ik per ongeluk op een SMS dating site. Wie niet waagt, wie niet wint dacht ik nog bij mezelf en koos voor een sms nummer waar dames uit de buurt zouden reageren. Zo gezegd zo gedaan. Ik me voorstellen via de SMS, met mijn naam, leeftijd en woonplaats en smsen maar.
Wat me wel al meteen opviel was dat haar antwoorden erg kort waren: Sandra heette ze, 19 jaar uit de buurt van Nijmegen. Zal dan wel Wijchen zijn, hield ik me al die tijd voor. Maar goed.
Na een tweetal weken gesmst te hebben, en waaruit eigenlijk wel bleek dat het een erg hete meid moest zijn besloot ik de stoute schoenen aan te trekken en haar uit te nodigen voor een date op mijn kamer. Mijn tokus steigerde al bij de gedachte dat ik deze meid alle hoeken van mijn 12 m2 grote appartement kon laten zien.
In het begin weigerde ze steevast, maar na flink aangedrongen te hebben besloten we afgelopen maandag af te spreken op het station van Nijmegen. Omdat er volgens haar nogal veel bekenden rondliepen en het geheim moesten houden zouden we elkaar ontmoeten op het openbaar toilet op het station om 12:00. Omdat ze het moeilijk vond om de mannenwc op te komen moest ik me op de vrouwenwc opsluiten en dan zou zij me met 5 klopsignalen op de wc-deur laten weten dat ze er was.
De tijd verstreek afgelopenmaandag:
12:00:
12:15:
12:30:
12:45:
13:00:
13:15:
13:30:
Dus ik haar om half 2 maar eens smsen (deed dit niet eerder, omdat het haar misschien wel zou afschrikken of iets dergelijks). Smst ze me: Hoi schat. Ja sorry dat ik er niet ben, maar ik voel me heel ziek.
Ja godverdomme, had je dat niet even eerder kunnen smsen ? Ik zit de tyfus 1,5 uur op een vieze ranzige vrouwenwc te wachten totdat jij er eindelijk bent.
Woedend was ik, en liet haar vervolgens ook niks meer weten. Zodat ze zou voelen hoe het was om geen aandacht te krijgen.
Woedender werd ik toen ik gisterenavond mijn telefoonrekening op de mat zag liggen: ¤ 930 -
Wat bleek nu: Dat "06" nummer wat ik had gekregen en wat ik al die tijd gesmst had kostte meer dan ¤ 1- per bericht
. Dus ik googlen: Blijkt dat oplichting te zijn
Nu zit ik dus als lenende student met een rekening van ¤ 930- , een enorm kutgevoel, tentamens die ik niet gehaald heb en het ergste van allemaal: Een volle zak.
Nepwijven die je verlijden tot een afspraak waarvoor je dan 1,5 uur op een vrouwentoilet op het CS van Nijmegen moet doorbrengen
Een hoge telefoonrekening die ik nooit kan ophoesten
Hoe moet ik dit uitleggen aan mijn ouders
[ Bericht 0% gewijzigd door BrandX op 11-01-2009 22:08:23 ]