Het is niet zo dat hij elke dag drinkt, allesbehalve.
Maar eerder 1à2 keer per week dat hij weg gaat met vrienden, en dan komt het er elke keer op neer dat hij zat is. En niet een klein beetje zat maar echt serieus.
Hij drinkt gigantische hoeveelheden, is de volgende 2 dagen aan het recupereren en weet niet meer wat hij gedaan heeft of hoe hij thuis geraakt is.
Elke keer hij dan van zijn kater aan het bekomen is, voelt hij zich echt heel rottig en neemt zich voor om niet meer te drinken.
Hij zegt zelf dat hij het zoooo beu is en wéét dat het zo niet verder kan.
Ik vroeg hem hoe ik hem kon helpen, en hij zei: 'je moet mij er gewoon regelmatig aan doen denken, want als ik op café ben vergéét ik gewoon (en niet expres) dat ik niets meer ging drinken'
Dus dan hadden we afgesproken dat ik hem er regelmatig aan ging doen denken.
Als hij dan weg gaat met vrienden stuur ik hem een sms waarin staat dat hij geen alcohol mag drinken. En tussendoor ook nog een paar.
Maar op den duur begint hij toch (onder sociale druk volgens hem) mee te drinken met zijn vrienden. Hij zegt dat hij geen karakter heeft om nee te zeggen.
En eenmaal dat hij zijn eerste pint achterover geslagen heeft is het verloren en kan hij niet meer stoppen.
Op de test over alcoholverslavingen scoorde hij 28 punten, dus een zeer hoog risico.
Ik denk ook dat zijn motivatie altijd maar van heel korte duur is.
De eerste twee cafébezoeken heeft hij geen alcohol gedronken, maar de derde keer neemt hij het al niet meer zo nauw, dus drinkt toch iets, en van het één komt het ander.
Want zo heeft hij het nu nog maar maximum 10 dagen kunnen volhouden, en gisteren heeft hij zich weer laten gaan. Ook al had ik hem verwittigd.
Op den duur heeft het gewoon geen effect meer als ik hem aan zijn voornemen doe denken.
Het probleem stelt zich enkel als hij op restaurant gaat, en daarna in cafés blijft plakken.
Dus het is niet zo dat hij midden op de dag alcohol nodig heeft.
Zoals hij nu bezig is kan het echt niet voort, want zoals hij drinkt kan het wel eens plots gedaan zijn met hem.
Ik weet echt niet wat ik er nog aan kan doen. En zelf weet hij het ook niet meer.
Zijn er mensen die weten hoe ik hem het best kan helpen, of wat hij zelf het beste kan doen.
Ik weet niet of hij hulp van buitenaf zou appreciëren, maar als dit nodig blijkt zal het niet simpel zijn om hem daarvan te overtuigen.
Het zal moeilijk voor hem zijn om toe te geven dat hij dat nodig heeft, én om het vol te houden.
Dus alle mogelijke tips zijn welkom!
groetjes,
(wanhopige) emoticon
Verder lijkt de oplossing simpel, hij geeft aan dat hij drinkt vanwege de sociale druk, dus als je die weg neemt is het probleem opgelost. Iaw: Niet of minder uitgaan met die betreffende vriendengroep. Er zal hier vast nog wel een hoop advies worden gegeven hoe je ruggegraat moet kweken, maar dit lijkt me toch de meest voor de hand liggende oplossing (als hij het werkelijk als probleem beschouwt en niet doet alsof hij zich schuldig voelt zodat jij medelijden met hem hebt).
Maar hij heeft wél een heel groot probleem. Zijn werk lijdt eronder, onze relatie, hij raakt er door ontmoedigd in alles wat hij doet.
Niet meer uitgaan met die betreffende vriendengroep is amper een oplossing. Vermits het met iedereen waar hij mee weggaat op hetzelfde uitdraait.
Zelfs na een simpel etentje op restaurant, waar hij misschien begint met een onschuldig glaasje wijn.
Dus het is echt een kwestie om te verhinderen dat hij aan dat eerste glas begint.
Maar hem niet meer of minder met die vrienden laten omgaan, tja, dat lijkt mij nogal moeilijk, want dan moet je hem voor iedereen isoleren, dat is toch onmenselijk.
En minder met die vrienden omgaan, wel dan wordt hij minder frequent zat, dat is waar, maar dan nog is het niet opgelost. En heeft hij nog niet met alcohol lere omgaan. Feestjes weigeren doet hij overigens bijna nooit.
Zo ja, dan steunen zijn vrienden hem hier niet echt in. In dat geval is het ook maar de vraag of het verstandig/veilig is om met die vrienden zo vaak te stappen. ECHTE vrienden steunen je hierbij, en gaan zeker geen druk op je uitoefenen om toch even "één" biertje mee te drinken...want zoals je zelf al zegt zo begint het en voor je het weet heb je er weer een paar (te veel) op.
En om RedDevil bij te springen, het belangrijkste is inderdaad dat hij er zelf daadwerkelijk achter staat...jij kan dit probleem niet voor hem oplossen. Je kan hem er alleen in steunen.
Maak hiet ook niet jouw probleem van, hij zal het zelf moeten doen.
Of dit een goeie tip is weet ik niet, maar hopelijk helpt het je wel!
quote:dat is het wel.. het zogenaamde binge drinkingOp vrijdag 28 november 2008 17:19 schreef RedDevil085 het volgende:
Om te beginnen is (volgens mij) je 1 x in de week een stuk in de kraag drinken nog lang geen alcoholverslaving.
Als we het over vreemdgaan zouden hebben,
dan is het zo dat 99.9% van de hetro mannen vreemd zou gaan op het moment dat een bloedmooie vrouw naakt op hun schoot danst. De kunst is om dus niet in situaties te komen waarin je verleid wordt.
En dat geld voor drinken ook precies hetzelfde. Dat betekent gewoon botweg, niet meer met die vriendengroep naar het café. Maarja of hij dat er voor over heeft.
Er moet echt iemand bij zitten die zijn pint gewoon afneemt en hem een cola voorschotelt en streng op hem is. Dan lukt het. Maar zelf heeft hij die discipline amper.
En zijn vrienden verwittigen dat hij niet drinkt, doet hij niet want hij vergeet dat, of hij ziet er op die moment het nut niet van in.
Het is ook niet aan hem te zien dat hij zat is. Dus mensen denken dat hij in orde is, terwijl hij al veel te veel op heeft. Dus gaan ze nooit tegen hem zeggen dat hij moet stoppen.
Dus als hij situaties moet vermijden waarin hij erdoor verleid kan worden, wil dat zeggen dat hij met niemand van zijn vrienden kan afspreken. Dat kan ook niet, want dan geraak je sociaal geïsoleerd.
Enkel als ik bij hem ben op café luistert hij, en lukt het. Misschien ook omdat zijn vrienden niet door hebben hoe serieus het is, omdat het meeste zich achter de schermen afspeelt.
En dan nog iets. Om verder te gaan op dat binge drinking. Is dat niet dat je bewust zoveel mogelijk alcohol achterover slaat om zat te worden?
Wel, hier is het allesbehalve zijn bedoeling om zat te worden. Dus ook geen wedstrijdjes of zo.
Probleem bij hem: 'Gewoon' er niet aan denken dat je moet stoppen en als je er toch aan denkt de moed niet hebben om je glas opzij te zetten.
en het hem elke dag laten zien...
ritalin doet dan praktisch hetzelfde en is alleen een stukje gezonder.
Hoewel de alcohol verslaving natuurlijk ook los kan staan van de adhd...
Het is pas de dagen erna dat hij zo rottig is. Misschien kan ik dàt eens filmen.
Hij beseft wél dat hij een probleem heeft hoor.
Alleen is zijn voornemen om er iets aan te doen van zeer korte duur, en zijn uithouding als hij er iets aan doet ook.
Het zou wel handig zijn voor de vrienden, dat zij er ook rekening mee kunnen houden. Maar het is wel een beetje té beschamend om naar iedereen te sturen hoor.
quote:ht werkte bij david hasselhofOp vrijdag 28 november 2008 18:38 schreef Emoticons het volgende:
Hihi, goed idee op zich, maar op de moment zelf merk je niets van zijn zatte bui.
Het is pas de dagen erna dat hij zo rottig is. Misschien kan ik dàt eens filmen.
Hij beseft wél dat hij een probleem heeft hoor.
Alleen is zijn voornemen om er iets aan te doen van zeer korte duur, en zijn uithouding als hij er iets aan doet ook.
Het zou wel handig zijn voor de vrienden, dat zij er ook rekening mee kunnen houden. Maar het is wel een beetje té beschamend om naar iedereen te sturen hoor.
quote:Beetje schaamrood op de kaken lijkt me een stuk minder erg dan een potentieel enkeltje eerste/spoedeisende hulp...Op vrijdag 28 november 2008 18:38 schreef Emoticons het volgende:
Maar het is wel een beetje té beschamend om naar iedereen te sturen hoor.
Als je zegt dat hij alcohol zou gebruiken als zelfmedicatie, zou hij dan niet eerder elke dag aan de alcohol zitten?
Dus ik denk niet dat dat hier het geval is. Koffie drinkt hij maar af en toe.
Wel, en over die drugs, vroeger heeft hij die gebruikt (niet verslaafd), maar nu blijft hij er af.
En hij heeft totaal geen problemen om drugs opzij te laten liggen. Laat je hem er nu terug mee beginnen, dan kan hij er ook zo weer mee stoppen.
Dan vraag ik mij af waarom hij dat niet met alcohol kan.
maar het kan best dat het nix met zijn adhd te maken heeft zoals je het nu beschrijft.
Waarom het door zijn ADHD komt: omdat hij door die ADHD vergeet dat hij ging stoppen.
Nu weet ik niet of hij dit zegt om zich er een beetje uit te babbelen. Misschien ligt het inderdaad grotendeels aan de ADHD en kan hij er niets aan doen. Maar misschien overdrijft hij de invloed van ADHD.
Ik durf hierover niet te oordelen of dit waar is of niet.
Gisteren was hij weer zat. Vanmorgen dus kater, én hij stuurt mij een bericht waarin staat dat hij denkt dat het beter is om onze relatie te stoppen.
Hij wil mij niet meesleuren in zijn miserie zegt hij.
Ik ben er echt kapot van, en hoop hem nog van gedacht te kunnen veranderen.
Vooral omdat wij voor de rest een heel goede relatie hebben. Het enige dat 'fout' loopt is dat als hij zat geweest is, hij de dag erachter alles heel zwart inziet. Alles loopt dan fout, werk, geldzaken.
Ik weet dat hij mij wil beschermen tegen een misstap (en dat is volgens hem dan een relatie aangaan met hem omdat hij zoveel problemen teweegbrengt). Maar uiteindelijk kan ik zélf toch wel beslissen of ik met iemand zoals hem verder wil leven.
Het is 1à2 keer in de week dat er niets met hem aan te vangen valt, maar daarbuiten hebben wij een zalige tijd, waarin echt niets fout loopt.
Waarom doet hij mij dat dan aan om niet meer verder te willen.
Onze relatie is toch een lichtpuntje in al zijn miserie?
En het vechten tegen zijn alcoholprobleem heeft hij zopas ook opgegeven, het heeft allemaal geen nut meer zegt hij.
Minder naar de kroeg gaan en desnoods iemand mee sturen die hem in wel in gareel houdt. Kan helpen, maar geen echte oplossing.
Dat hij zijn vrienden niet inlicht is het probleem. Hij wil zijn problemen niet erkennen ten op zichte van zijn vrienden en is dus niet zo ver dat hij zijn met zijn probleem goed overweg kan. Zolang dat het geval is zal het lastig worden en zal hij rustig door drinken, omdat andere mensen dat probleem niet zien/weten en niet zullen ingrijpen.
De keuze is niet kan hij met de vrienden naar de kroeg of niet. De keuze is dus erkent hij het probleem en komt hij er volledig voor uit tegen over zijn vrienden, zodat die ook hem kunnen helpen.
Als hij nu een relatie opgeeft t.o.v. zijn alcohol dan moet er heel snel hulp komen. In mijn ogen geeft hij de strijd tegen dit alcohol gebruikl al op, zonder er echt tegen gestreden te heben en het te erkennen.
Maar ook dat heeft volgens hem geen nut. Hij verwerpt al mijn argumenten door te zeggen dat niemand hem kan helpen, dat hij het toch niet volhoudt, en dat hij geen zin meer heeft om er nog iets aan te doen.
En ik kan hem toch niet dwingen?
Als je de energie voor hebt moet je blijven doordrammen tot vervelens toe, tot de heftigste ruzies aan toe want hulp is er wel...
En moet ik hem dan persoonlijk meesleuren naar een organisatie die hem kan helpen en waar ik dan voor hem misschien al een afspraak gemaakt heb?
Want ik denk niet dat ik hem zover ga krijgen dat hij dit uit zichzelf doet.
En door die alcohol mislukt hij ook op andere gebieden (nu bv werk, en geld) waardoor hij nog een slechter gevoel over zichzelf krijgt, en denkt dat er helemaal niets meer met hem aan te vangen valt.
En doorgaan tot de heftigste ruzies. Dat is wel zeer riskant, want dan gaat het er echt hard aan toe, en riskeer ik hem ook kwijt te geraken.
als je niets doet raak je hem iig kwijt
Mee sleuren naar organisaties zou ik niet als eerste in gedachte hebben. Toch kijken of je met zijn familie en zijn vrienden erover kan hebben en de zaken voorleggen. Hij zal het niet leuk vinden. (Je probleem erkennen en onder ogen zien is nooi tleuk in dit soort zaken). En kijken of je met gezamelijk druk van die mensen, die ook om hem geven, hem meer in beweging kan krijgen?
Je moet er zelf ook even goed over na denken, aangezien natuurlijk ook het karakter van deze persoon mee speelt en jij zelf het beste kan inschatten wat hij het beste kan hebben.
En zijn vrienden al helemaal niet, ik denk niet dat die beseffen dat als ze met hem op stap gaan hij de volgende dag uitgeteld is. Dus die zijn geen optie.
Dus bij zijn broer kan ik het eens proberen, al ken ik die niet zo goed, en ik er niet te veel van verwacht.
Ik hoop alleen dat hij niet heel boos gaat zijn omdat ik dat dan achter zijn rug om gedaan heb.
Wat Re zegt is ook waar. Stel dat ik hem nu echt kwijt ben, dan zal ik hem kost wat kost toch nog proberen helpen. Misschien lukt het dan en krijg ik hem nog terug. En als het niet lukt, dan kan ik mezelf toch niet verwijten dat ik niets geprobeerd heb.
Ik hoop alleen dat ik niet te ver ga met mijn hulp op te dringen, want ik wil niet dat onze vriendschap kapot gaat.
En die psychiater zei na 10 minuten al dat ze hem niet kon helpen.
Zéér demotiverend voor hem als zelfs professionele mensen dit al zeggen!
Psychiaters zeggen vandaag de dag wel vaker snel dat ze niet kunnen helpen. Helaas woon ik niet meer in Nederland, maar zou toch eens goed rond informeren naar de mogenlijkheden en instanties bij dit probleem. Misschien dat wat mede fokkers nog wat betere hulpinstellingen weten, die wat gerichter op dit probleem werken.
Dus de oplossing zou zijn: minder vaak stappen.
Er wordt hier wel een groot probleem van gemaakt, zeg. Om nu gelijk te spreken van een alcoholverslaving, vind ik een beetje ver gaan.Je moet een lange tijd behoorlijk veel drinken wil je verslaafd raken.
Er is ook nog een andere pil en die remt het allemaal een beetje af e.d Je hebt geen zin meer om je helemaal laveloos te zuipenErgens heb ik het idee dat die zelf nog niet echt wil. Hij moet er zelf achteraan zitten en niet jij.
@ skippy22: zou je soms de naam van die pillen eens willen doorgeven, dan kan ik er een beetje meer info over opzoeken.
@ positive thinking: zelf woon ik ook niet in Nederland, wel in België. Ken jij hier soms hulpinstellingen?
Voor de geïnteresseerden: Onze relatie is dan toch nog niet gedaan. We kunnen elkaar gewoon niet missen. :-)
Door wat er nu gebeurd is heeft hij wel een serieuze klop gekregen. Hij beseft meer dan ooit dat het zo niet verder kan.
Hij heeft zélf gezegd dat hij niet meer met die vrienden weg gaat, en uit hun buurt moet blijven. Op café of restaurant gaan heeft hij ook afgezworen. Hij zat zelfs met het gedacht om te gaan verhuizen, dus ik denk wel dat het deze keer tot hem doorgedrongen is.
Dus nu is het een beetje afwachten of hij het volhoudt, en niet bij de eerste keer dat het toch niet lukt de moed laat zakken.
Hulp van buitenaf heeft hij niets van gezegd, daar is hij nog te koppig voor.
Ik weet alleen niet of ik toch maar doordrammen totdat hij hulp gaat zoeken, want hij heeft nu wel echt drastisch het roer omgegooid.
Als hij zelf dingen gaat inzien en zelfs aan verhuizen denkt dan is er toch zeker wel een stap gemaakt.
Als hij toch wilt gaan probeer hem er vanaf te praten. Zie dat niet als vrijheid ontnemen, maar om problemen te voorkomen. Problemen kunnen ook je vrijheid en geluk weg nemen.
Ik zou op dit moment niet doorzeuren over hulp, maar kijken of het roer echt bij hem omgaat. Steun hem nu daarin. Mocht hij weer snel in zijn oude gewoontjes terugvallen, dan kan je alsnog gelijk erop aandringen dat hij hulp zoekt.
Hij heeft er een punt achter gezet want hij wou mij niet meesleuren in zijn miserie.
Hij ziet de toekomst zo zwart in (werk, geld, wat hij met zijn dag doet, beste jaren zijn al gepasseerd, gewoonweg alles).
We zijn nog altijd goede vrienden en onze gevoelens voor elkaar zijn nog niet weg.
Nu denkt hij door de relatie te stoppen dat ik niet meer meegesleurd word. Maar als gewone vriendin ga ik hem ook niet aan zijn lot overlaten, en mij nog altijd 'bemoeien' met zijn leven. (Wat hij trouwens ook met het mijne doet dus hij kan mij niets verwijten.)
Dus uiteindelijk ga ik evenveel met zijn miserie te maken hebben als vroeger.
Ik begrijp het niet, en hoop dat ik hem nog terug kan winnen. Weet alleen niet hoe. Waarschijnlijk moeten eerst zijn problemen opgelost zijn, en als niemand hem helpt lukt dat NOOIT.
Ik voel mij zoooo machteloos :-(
En dan maakt ie het uit, omdat hij je er niet in mee wilt laten sleuren.
Nou, laat hem dan maar gaan. Je hebt gedaan wat je kon. Heb je hem gezegd niet meer naar het café te gaan? Misschien dat hij dan het gevoel heeft te moeten tussen zijn vrienden en jou, en is de keuze is gemaakt.
Maar mensen die een paar keer per week zo veel drinken dat ze niet meer weten hoe ze thuiskomen en zich belachelijk maken bij iedereen, komen vroeg of laat in de problemen. Misschien wordt ie eens op z'n zatte bek geslagen en beroofd als ie naar huis waggeld (de kans dat dit eens een keer gebeurd is groot) of krijgt ie een ongeluk. Of hij kruipt eens zat achter het stuur.
Misschien komt ie er dan wel achter. Maar dan is ie jou wel al kwijt.
Het ging vooral over dat hij geen toekomst heeft. Hij moet dringend werk zoeken, want hij heeft schulden. Problemen met zijn familie. Het lukt hem niet zijn leven te organiseren.
Hij ziet gewoon geen beterschap. Het enige wat hij zichzelf ziet doen is slapen en niets doen. Maar dat is met perioden. Door die ADHD gaat het de ene dag zo, maar de volgende dag is hij dan weer volop aan het solliciteren en ziet hij het weer helemaal zitten.
Ik zal even vertellen hoe het gisteren gelopen is, misschien begrijpen jullie het dan:
Gisterenochtend was alles nog in orde. Ik mocht passeren. Maar toen ik er aan kwam was hij helemaal van de kaart. Ze hadden zijn electriciteit afgesloten, weeral, want waarschijnlijk was die rekening ergens tussen de rommel gesukkeld en was hij ze vergeten te betalen. Hierdoor kwam hij weer in een 'depressieve bui' en begon hij alles anders te zien. Alles negatief. Op zo'n moment is het heel moeilijk om hem dan van die ideeën af te brengen. Dus toen heeft hij besloten dat het moest stoppen. En de enige reden is dus dat hij mij wil beschermen tegen de slechte toekomst want hij heeft schrik dat ik erdoor meegesleurd word, of alles laat vallen voor hem erbovenop te helpen.
Nu ben ik wel koppig genoeg om zelf de relatie te stoppen als ik merk dat ik niet meer met hem kan leven omwille van de slechte vooruitzichten!!! Maar hij neemt die beslissing in mijn plaats, en veel te vroeg.
Afgesloten van electriciteit krijg je niet door 1 electriciteits rekening niet te betalen, daar krijgt je nog een waarschuwing voordat je afgesloten wordt, zover ik weet. Ook zijn prioriteiten liggen hier niet op de juiste plaats. Het zou me niks verbazen als er nog meer onbetaalde rekeningen in zijn huis dolen. Wil hij niet verder afzakken dan moet hij die zaken goed in orde hebben.
Als ik meer en meer zo lees heeft hij dus wel degelijk hulp nodig. Wat betreft gevoelens en relaties, dat is en blijft erg lastig.Zorg dat jijzelf wel alles in orde hebt en niet mee ondergaat.
[ Bericht 0% gewijzigd door Positive_Thinking op 04-12-2008 22:47:00 ]
quote:wat een goedzak is het toch ook heOp donderdag 4 december 2008 12:42 schreef Emoticons het volgende:
... En de enige reden is dus dat hij mij wil beschermen tegen de slechte toekomst want hij heeft schrik dat ik erdoor meegesleurd word, of alles laat vallen voor hem erbovenop te helpen...
Terug werk, regelmaat in alles wat hij doet, dus algemeen ok.
Ik wil hem terug, en hij mij ook. Maar is dat te riskant? Want wie weet is deze goede periode zo weer over.
Of moet ik denken: je leeft maar 1 keer, profiteer ervan, en neem wat je hebben kan?
Misschien klinkt het alsof ik twijfel, maar wil hem wel doodgraag terug, ik weet alleen niet of het een misstap is.