Kwam behang pang Wat een restaurant in Zaltbommel.
Vorige week een ongeëvenaarde avond.
Mooie Plastic bloemen. Peper en zout op de tafel in een perfect houten beeldhouwerkje.
Het was niet druk. We hadden de maandagavond gekozen om te kunnen genieten.
En wat een avond werd het.
De Chineze gastvrouw was allerliefst. We konden zelfs blijven zitten toen we het bier bestelden.
We bestelden een witbier dat ze in huis hadden. Er werd ons geen wijn opgedrongen.
Mijn partner bestelde een Babi Pagjang ik een Foe Jong Heij.
Ik gaf de serveerster een compliment voor haar mooie make up. Ze moest blozen.
Dat is mooi bij Chinezen dan worden ze Oranje.
Het wachten op het gerecht duurde niet eens te lang. Na een kwartier stond het eten al voor onze neus.
Wel jammer eigenlijk want we waren net lekker aan het zuipen met ons tweede pilsje.
Maar dit ongenoegen werd weggenomen door de eerste hap in het gerecht.
Zelden zo'n Foe Jong Heij geproeft. De ei leek net gelegd en de nasi erbij geserveerd was als net geoogst.
Mijn partner had weinig tijd om te eten omdat ze haar Babi Pagjang steeds wilde anprijzen.
'Tong dit moet je proeven' zei ze.
En Inderdaad wat een delicatesse. Wat een kok hebben ze daar in de keuken.
Maar het mooiste was eigenlijk de dingen rondom. Een mooie waterval aan de muur. Lekkere Chineze muxziek om te horen. En gratis kroepoek bij iedere maaltijd.
Dit was iets om van te genieten. Dat deden we dan ook. We bestelden dan ook nog Gamba's en garnalen.
Nou dit overtrof elke verwachting. Dit verwacht je niet in een stadje zoals Zaltbommel.
We hoefden ze zelf niet te pellen en ze gingen erin als koek.
Ze zeiden dat familieleden ze zelf hadden gevangen in de Chineze zee. Ik geloof ze direct.
Ik hoef niemand meer te vertellen dat het toetje bestond uit gele vanille vla met Yogurt om de Nederlandse gasten zich thuis te laten voelen.
Dit was na de Tigo en Markzicht alweer een 8.
Wat een stad is Bommel toch op eetgebied.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !